Aangezien we 3 maanden geleden een gezinsuitbreiding hebben gehad, kozen we dit jaar niet voor exotische verre bestemmingen met mooie palmstranden, grote metropolen of attractieparken met de meest wilde banen ter wereld.
Nee, het moest makkelijk zijn, een beetje op ons eigen en mocht het niet bevallen of onze jongste dochter echt moeilijk doen, dan zou het spullen inpakken zijn en lekker weer naar huis kachelen.
Het werd uiteindelijk een soort van mini tripje / vakantie en voor ieder wat wils en dat betekend dus in ieder geval wat nieuwe parkjes ontdekken.
Als 1e verblijf kozen we voor Center Parcs Les Trois Forêts, blijkbaar het grootste Center Parcs resort in Europa.
Wij waren wel ontzettend blij dat we bij de boeking een voorkeurs locatie hadden gekozen want het park is echt groot en zelfs in ons geval was het 10 minuten wandelen naar de Dome waar de bekende faciliteiten zijn zoals diverse restaurant, supermarkt en natuurlijk de Aquamundo met een aantal beste leuke slides waarbij de Master Blaster helaas gesloten was. De wildwaterbaan die ze hier hebben is best een wilde variant die je hier en daar best eens kan verrassen.
Op ongeveer 20 minuutjes rijden is er ook nog een Alpine coaster (Luge Alpine du Plan Incliné) welke ondanks zijn korte ritverloop best geinig is om mee te pakken.
Een ritje koste ons €4,50 met zijn tweeën.
Stukje lopen maar dan heb je ook wat.
Maar deze Center Parcs is natuurlijk niet alleen voor zijn faciliteiten uitgekozen, op een niet al te lange reistijd (ca. 45min) ligt een parkje welke ik al een tijdje graag wou bezoeken.
Het parkeerterrein was bij aankomst goed vol dus ik ging ervan uit dat het een drukke dag zou worden in Fraispertuis City
Een niet al te groot parkje met als thema grotendeels het Wilde Westen. Hier kan ik samen met mijn oudste dochter 3 credits kan scoren, ze heeft het credit hunten virus inmiddels redelijk goed te pakken, tot grote blijdschap van vaders uiteraard.
We beginnen relatief rustig met Grand Canyon een tof gethematiseerde Soquet met best een leuke layout, deze baan krijgt alvast een duimpje omhoog!
Vruchtbare grond zo bij de Grand Canyon.
En aan de andere kant ook nog olie gevonden.
De reden om dit park eens te bezoeken is, naast de uitstekende thematisatie, natuurlijk de coaster van S&S, een fabrikant die naar mijn bescheiden mening een aantal bizarre coasters heeft geproduceerd en eigenlijk altijd wel garant staat voor spektakel.
Timber Drop ziet er vanaf de zijlijn met z’n hellingshoek van 113gr alvast tof uit en als we de site moeten geloven is het nog steeds recordhouder binnen Europa met zijn steilste hellingshoek.
Ik kijk eventjes aan het begin van de ingang naar de lengte eisen en nog voordat ik het wil vertellen heeft ze het allang gezien en is ze de wachtrij al ingegaan. Geen drama, dus dat is al een mooie meevaller.
Sowieso wordt de drempel voor haar steeds lager om de wat grotere banen mee te pakken en waarbij ik nog enigszins gespannen ben bij de drop, lijkt het voor haar haast dagelijkse kost.
Een grote glimlach en zo af en toe een whoo en whaa hoor ik bij de toffe elementen die deze baan heeft!
Een stuk minder imposant en zeker geen Guinness Book waardige vermelding is de laatste credit in dit park, een kleine Zierer Tivoli met de naam Ronde des Rondins
Toffe elementen heeft deze baan!
De Europese record houdende drop!
Een aantal rondjes in boomstammen.
We vermaken ons prima in het park die ook nog log flume, droptoren, een zeiknatte splash battle, een aantal leuke flatrides en in verhouding best wel wat restaurants heeft
Met in het bijzonder ook nog een droptoren zoals we die bijvoorbeeld zouden kunnen kennen van Tripsdrill. Ik vond dat toen een toffe ervaring en wil deze graag met dochterlief doen.
Ze stemt ermee in om het te proberen maar alleen als we daarna gaan zwemmen in de Aquadome, de onderhandelings skills heeft ze al op relatief jonge leeftijd prima onder de knie!
Zee cowboys zullen we dan maar zeggen!
Prima log flume!
Wanneer komt er nou een in Nederland!
Ons verblijf bij Center Parcs zit er nog 4 dagen alweer op en dienen we zoals zo vaak bij dit soort accommodaties ons huisje om 10:00 te verlaten.
Geen probleem en we rijden lekker op tijd richting ons nieuw verblijf in de buurt van Colmar, nog preciezer in het stadje Riquewihr. Onze kamer is zoals gebruikelijk pas gereed om 15:00 uur dus hebben voldoende tijd om een ander parkje te bezoeken.
Parc du Petit Prince, in het begin zelfs eigendom geweest van Compagnie des Alpes, is zo’n parkje waarvan ik totaal niet wist wat ik ervan kon verwachten. Gewoon gekeken op coast2coaster en eigenlijk puur voor de credits een kleine omweg gemaakt.
Afijn, nadat we onze tickets hebben gekocht lopen we het entreegebouw binnen wat meteen een soort walktrough is in het teken van meteorieten. We verstaan geen woord van wat er verteld wordt maar de projecties op de meteorieten en blacklight maken veel goed, prima binnenkomst.
Eenmaal weer buiten zien we dat het niet druk is, iets wat we gezien de hoeveelheid auto’s op de parkeerplaats, niet hadden verwacht.
Op naar de eerste achtbaan van het park, Pierre de Tonnerre is een Reverchon spinning coaster met een klein beetje thematisatie en een mooi uitzicht op de Aerobar!
Die Aerobar heb ik eens in opbouw gezien bij Parc Asterix en nu ik er hier eentje tegen kom wil ik hem graag een proberen.
En dat komt mooi uit, want de kleine moet de fles, dus stap ik samen met de ander dochter in, maar niet voordat we een drankje in de bar hebben besteld welke we dan meenemen in de rit.
Prima toch?
La vue depuis l'aerobar.
Even verderop staat de andere achtbaan van het park, de Zierer Force waarvan je de naam zo kan raden is voor de doelgroep en het park een leuk baantje, maakt 2 rondjes en heeft zelfs een klein indoor stukje. Het stelt allemaal niet veel voor maar de wachtrij is enigszins voorzien van thematisatie en de baan zelf inclusief trein straalt in de Franse zon!
Goed, de credits zijn binnen, tijd om wat te lunchen. Het valt op dat ondanks het niet druk is wel alle horeca tentjes open zijn.
Wij kiezen ervoor om wat te eten in het restaurant van het park en die ligt meteen bij onze volgende attractie.
South Atlantik de log of eigenlijk avion flume van het park is ook weer zo’n attractie die ook weer dik in orde is.
Verder is het qua noemswaardige attracties wel gedaan, het park heeft nog wel wat indoor filmzalen, een shooter achtige showride van Triotec en een klein gedeelte met grotendeels boerderijdieren. Terwijl ik mijn verzamelde credits invul op coastercount blijkt er volgens die site nog een “credit” aanwezig te zijn, of het daadwerkelijk een credit is moet ieder voor zichzelf bepalen.
De slang oftewel Serpent!
Nice! En dan bedoel ik niet de stad.
Toch apart dat ie op coaster count staat.
Het park heeft me in positieve zin verrast en hebben ons hier toch een paar uurtjes vermaakt, maar het wordt tijd om naar het hotel te rijden, in te checken, nog een beetje te struinen door het stadje en aangezien het zwembad alweer gespot is nemen we daar in de avond ook nog een duik.
Het stadje zelf is niet bijster groot maar behoort volgens de organisatie Les Plus Beaux Villages de France tot een van de mooiste dorpen van Frankrijk. Mocht je ooit eens in de buurt zijn is het zeker de moeite waard!
Het uitzicht vanuit de kamer.
We gaan wat terug in de tijd.
De volgende dag gaan we nog wat meer slenteren, beetje shoppen en voornamelijk terrasjes pakken.
Niet in het dorpje maar nu in de stad Colmar, bekend om zijn vele vakwerkhuizen.
Heel toeristisch natuurlijk maar dat maakt het niet minder leuk, de uitbundig versierde geveltjes en de smalle straatjes geven je haast het gevoel alsof je in een kopie Diagon Alley loopt.
Geen toerist te bekennen, dat is nog best lastig.
Hier zijn wel wat meer toeristen.
De welstand heeft er blijkbaar geen moeite mee.
Vrouwlief heeft het wel gezien en wil graag weer naar het hotel om eventjes de kleine lekker te laten slapen en zelf een boek wil lezen.
Dat geeft mij en onze oudste dochter wat tijd om nog een parkje te bezoeken. Het is volgens de navigatie 20 minuutjes rijden maar als we die richting op rijden blijkt er door een groot ongeluk een flinke file te zijn en moeten we via boerenweggetjes omrijden waardoor we uiteindelijk 45 minuten later dan gepland bij het park uitkomen, tis zoals het is.
Afijn, weer een nieuw parkje voor ons tweeën, door de latere aankomst lopen we direct naar de enige credit van Cigoland
Nog een baantje van Franse makelij Train de la Mine heeft best een flinke layout en is geinig, maar het allerbeste is toch wel de operator die er door middel van high fives en rookmachine een feestje van maakt en je willekeurig 3, 4 of zelfs 5 rondjes laten zitten in de trein.
Niet echt een mijn, maar wel leuk!
Ziet er imposant uit, maar de attractie zelf is echt muf.
We lopen nog wat verder om te kijken wat er nog meer in het park is. Er zijn wat dierenverblijven, een soort spray park en nog wat flatrides, maar dan krijg ik een melding op mijn telefoon dat er een flinke bui aankomt en deze niet van korte duur gaat zijn!
Helaas dus tijd om te vertrekken en dat is door de beperkte tijd die we al hadden best jammer.
Hier geen blokkades.
Met de mascotte op de top.
Diertjes kijken!
Na 2 nachten in ons hotel in Riquewihr werd het ook hier weer tijd om te vertrekken naar onze laatste bestemming. Maar via een mede-forummer kreeg ik ook door dat als je in de buurt bent toch eens moet kijken bij Château du Haut-Koenigsbourg, een kasteel ergens uit de 12e eeuw op een hoogte van 755 meter.
Een kijkje nemen doen we dan ook zeker, tot aan het binnenplein is het gratis toegankelijk, maar wil je binnen dan moet je betalen.
Met een baby in een draagzak en de vele trappen besluiten we dit niet te doen, het mooie weer inclusief uitzicht doet ons wel besluiten om wat te eten.
Hoe hebben ze het vroeger voor elkaar gekregen, indrukwekkend!
Het uitzicht!
Degene die een beetje bekend is met de regio kan natuurlijk al raden wat onze laatste bestemming van de vakantie gaat worden.
Het was sowieso fijn dat we sinds onze laatste bezoek weer eens zonder corona maatregelen door het park konden lopen, geen Maske, geen QR of 2G. Heerlijk!!
Endlich!!
We bezoeken graag ieder keer een ander hotel en deze keer was het de beurt aan Hotel Bell Rock waar we 2 nachten zouden verblijven.
Er is al genoeg gezegd, getypt en gesproken over dit park en ik ga me daar dat ook niet al teveel over uitweiden.
Alleen Piraten in Batavia was echt nieuw voor ons en dochterlief kon nu eindelijk, op Silver Star na, de grote banen meepakken. Waarbij het bij Euro-Mir en Blue Fire nog spannend werd qua lengte, maar met 129,6cm en haar leeftijd van 8 jaar was het gelukkig voldoende om in te stappen.
Heerlijk om dit samen te kunnen doen en wat is het toch fijn om in dit resort, zoals we dat graag doen, te slenteren.
Herrlich!!
Top uitzicht!
Goed, ook het bezoek aan Europa park komt tot een eind en na in totaal 10 dagen weg te zijn geweest vinden we het eigenlijk ook weer prima om naar huis te rijden.
Zoals ik al eerder heb gezegd was het gewoon weer heerlijk om zonder allerlei poespas normaal op vakantie te kunnen!
Bedankt voor het lezen en zoals altijd, wordt een duimpje omhoog of reactie gewaardeerd.
