Het zit er bijna op, het laatste park wat we deze trip gaan bezoeken. We zijn in Pittsburgh en op weg naar het park wat een National Historic Landmark is. Met de lelijke industrie en rare kleur wolken die het uitstoot kan ik wel begrijpen dat ze deze plek een beetje willen beschermen.
Afijn, we zijn aanbeland bij Kennywood een park wat valt onder de Parques Reunidos, je weet wel van Bobbejaanland en Slagharen maar ook van Motiongate of Parque Warner Madrid. Bij mij persoonlijk roep het een gevoel van ai, als dat maar goed komt
Het is een stukje lopen van de parkeerplaats naar de ingang, daar duurt allemaal eventjes voordat we binnen zijn, er is niemand aanwezig van het park om ons te begeleiden nar onze eerste ERT deze ochtend. We lopen op eigen initiatief een beetje radeloos richting de eerste baan welke we ter beschikking zouden krijgen. En ook daar is niemand te bekennen, een aantal mensen gaat poolshoogte nemen bij het station en niet veel later zien we een gevuld karretje de lifthill opgaan.
Gelukkig ligt er nog een rivier tussen de industrie en het park
De nieuwste aanwinst
De poorten van Kennywood
Phantom’s Revenge een baan orgineel van Arrow die vroeg 4 inversies had, tegenwoordig is de baan aangepakt en zijn de inversies verdwenen. Het zal vast nodig zijn geweest en waarschijnlijk een verbetering ten opzichte van de orginele versie.
Ik verwachtte er niet veel van maar wat een leuke baan is Phantom’s Revenge, hij maakt goed gebruikt van het terrein , de bunny hops creëren leuke airtime momentjes en die tweede drop is geniaal!
Are we scared yet?
Toppertje!
Een paar dagen voor ons bezoek aan Kennywood kregen we slecht nieuws door, de volgende baan waar we een ERT op hebben ging dicht wegens problemen. Tot aan ons bezoek wisten we niet of een ritje op de nieuwste aanwinst van het park wel door zou gaan.
Maar als we inmiddels met begeleiding door het personeel naar Steel Curtain lopen weten we het wel zeker. Hij doet het en wij kunnen de eerste rondjes van de dag maken.
Het station is nou niet echt het mooiste in zijn soort maar de stoelen van de treinen gethematiseerd als een rugby bal zijn wel erg tof uitgevoerd en die kleuren combinatie van de track straalt in de zon.
Het ritje voorin is erg tof en die eerste inversie met een de drop in is geweldig. Achterin is een stuk intenser alleen heeft ie op die plek wel een lichte trilling waar ik na de 2e keer op de plek gezeten te hebben een beetje misselijk van wordt.
Al met al wel een geweldige baan en zeer blij dat we hem hebben kunnen doen.
Inmiddels begint er een aardige rij te vormen voor de ingang van Steel Curtain en zit onze ERT erop. We krijgen nog een mooie pin van de baan en een rondleiding door het park met een klein stuk je geschiedenis.
Het perfecte plaatje
Heerlijk element
Whoop Whoop ERT!!
Na een half uurtje zit de rondleiding er ook op en zijn we weer wat wijzer geworden en heeft Kennywood toch wel wat klassieke flatrides in huis. Voor een van die flatrides zou ik niet veel later een uitzondering maken.
Maar eerst achtbanen want het is inmiddels toch wel druk geworden in het park. Dichtstbijzijnde is een oudtje! Jack Rabbit behoort met zijn bouwjaar uit 1920 tot een van de oudste nog werkende banen in de wereld en wat een gave baan is het, hij maakt goed gebruik van het dal waar ie in ligt en geeft tot mijn verbazing leuke airtime momenten weg. Zeker gezien zijn leeftijd een erg toffe baan.
Een baantje wat tijdens ons bezoek aan het park pas 3 weken weer uit zijn langdurige onderhoud is gekomen maakte gelukkig zijn rondjes. SkyRocket deed het weer en daar was ik blij mij. Vraag me niet waarom maar op de een of andere manier leek het mij een bijzondere baan. Het is een leuke baan maar echt bijzonder was het niet. De baan doet me een beetje aan Formule X denken in Drievliet.
Zoals ik al vaker heb gezegd zijn de meeste flatrides niet echt mijn ding, maar voor de Bayern Curve maak ik door de verhalen die ik ervan gehoord heb een uitzondering.
Het is best een geinig ding en leuk om een keer te doen maar het doet me niet heel veel verder.
Een oudje in het wereldje van de wooden coasters
Het is dan wel een plaatje
Je kan hem invoeren in coaster-count
Wellicht dat de indoor coaster, waarvan ik dacht dat het een rioolrat kopie of iets dergelijks zou zijn, wel iets in mij los kan maken. En wat blijkt, het is geen junior van Vekoma maar een spinning coaster van Reverchon. De hal waar ie in staat is wat gethematiseerd en het ritje is mede hierdoor leuker als dat ie in de openlucht had gestaan.
Nog een oudje is Thunderbolt waarvan de geschiedenis van deze baan terug gaat tot 1924, bizar dat sommige banen toch al een hele tijd meegaan. Wat nog meer verrassend is aan deze oude banen is dat ze over het algemeen prima ritten weggeven en dat is hier niet anders , Thunderbolt is tof. Voordat we doorgaan met de achtbanen gaan we eerst even de magen vullen bij Johnny Rockets, in deze klassieke Amerikaanse Diner serveren ze ontzettend lekkere burgers en milkshakes!
Verwarring met de Rioolrat is nog niet zo gek
George Washington is hier destijd door de regio gekomen
Mooie vintage sign, check vooral de second row
Treinen zien er ook mooi nostalgisch uit
De volgende credit is weer een bijzondere, althans dat vind ik. Racer is een Möbius coaster, een aaneengesloten track waarbij je aan de ene kant van het station in stapt en er aan de andere zijde weer uitstapt.
Echter betekend dit ook dat je hem 2 keer moet doen en dat is met de wachtrij die ervoor staat best een straf. Want hier gaan de operations traag en is het dus in totaal anderhalf uur wachten voor deze baan. Best een aardige baan maar het lange wachten door de slechte operations laten een nare smaak na.
En dan rest het ons alleen nog de kiddie van het park waar best een wachtrij voor staat en wij als volwassenen aansluiten, de wangen worden weer een beetje rood en het personeel kijkt nog steeds verbaasd dat er deze dag ongeveer 26 volwassenen zijn geweest die zonder kind een ritje maakten in Lil' Phantom
De credits zijn binnen en we hebben nog wat tijd over om de darkride te doen waar we ook weer een tijdje voor moeten wachten, dan zou je zeggen dat het de moeite waard is. Garfield’s Nightmare kun je letterlijk een nachtmerrie noemen. De felle fluorescerende gekleurde scenes die je bekijkt met een brilletje kunnen deze attractie niet redden. We moeten er hard om lachen dat we hiervoor toch een tijdje voor in de rij hebben gestaan.
Ook best lachwekkend is de manier hoe je hier aan een biertje moet komen, want daar heb ik voorafgaand aan het gezamenlijk diner wel trek in.
Je moet dus naar een stukje park wat afgezet is met hekken, je ID wordt gecheckt door security en in het systeem ingevoerd, je loopt naar de volgende kraam waar je een polsbandje krijgt en dan eindelijk kun je bij de bar een biertje bestellen. En nadat er 3 gaatjes in je polsbandje zijn geprikt ben je klaar en krijg je niks meer.
Afijn, na het eten is het tijd rijden we terug naar het hotel en zit de trip er jammer genoeg op.
Wachten, wachten en nog eens wachten!
En ik maar denken dat het een prachtige foto was
Tot ziens Kennywood!
Kennywood is een tof park met een nostalgische sfeer en heb me er prima kunnen amuseren.
De nieuwste aanwinst, Steel Curtain is gaaf maar de houten banen hier stelen toch wel een beetje de show. Beetje jammer dat er bij sommige attracties wat langzaam gewerkt wordt maar al met al is Kennywood een prima park.
En zo komt met dit laatste trip report ook een einde van onze geweldige reis door Amerika.
We hebben in die tweeëneenhalve week dik 4000 kilometer door Amerika gereden, circa 123 achtbanen gedaan, soms wat woorden gehad, veel gelachen, veel gezien, goed gegeten en diverse biertjes gedronken.
Ik denk dat ik wel voor iedereen kan spreken om te zeggen dat het geweldige reis maar vooral ook een bijzondere ervaring was!
TILL WE MEET AGAIN ON THE NEXT COASTERTRIP!
Bedankt voor het lezen en tot de volgende tripreports!
Mocht je de Tripreports van de eerder bezochte parken tijdens onze USA-trip gemist hebben dan kun je ze hier vinden!
- Coney Island
- Six Flags Great Adventure
- Six Flags America
- Kings Dominion
- Busch Gardens Williamsburg
- Carowinds
- Dollywood
- Beech Bend Park
- Holiday World
- Kentucky Kingdom
- Kings Island
- Cedar Point