Na inmiddels een klein weekje in Denemarken te bivakkeren met bezoekjes aan onder andere Fårup Sommerland en Sommerland-Sjaelland zijn we lekker op weg.
Vandaag moesten we naar het 3e park, inderdaad we moesten deze dag gaan.
Dit was het enige park van onze vakantie waarvoor een reservering nodig was, natuurlijk al vanuit huis gedaan dus geen probleem.
Afijn, na 25 minuutjes rijden vanaf ons appartement komen we bij de drukke parkeerplaats van het park aan welke bekend is van de snoepjes uit de jaren 90.
Mierezeikers, Snotapen of Smultietjes, de mensen die toen jong waren en nu “oud” zijn zullen deze namen wel herkennen.
Mocht je het nog niet begrepen hebben, we zijn aanbeland in BonBon-Land, ooit volgens Time Magazine uitgeroepen tot een van de raarste parken ter wereld en tegenwoordig in handen van Parque Reunidos, bekend van onder andere Slagharen, Bobbejaanland en Moviepark. Gezien de investeringen in diverse parken de afgelopen jaren hoeft dat niet per definitie negatief te zijn, echter voorspeld de staat en saaie sfeer van de ingang en de promenade op het eerste gezicht niet veel goeds.
Maar eenmaal de 4d-bios / hal te zijn gepasseerd wordt het gelukkig wel een stuk beter.
De ingang kan wel een opfrisbeurtje gebruiken.
Die hal mogen ze ook wat beter verhullen.
De tactiek van eerst de grote banen doen waar dochterlief nog niet in mag heeft de afgelopen 2 parken prima gewerkt en dat doen we deze dag niet anders. Het toeval wil zo ook zijn dat deze in het achterste gedeelte van het park liggen, zoals vaak een winnende combinatie in de meeste gevallen der pretpark tactieken
Dus als eerste de grootste baan van het park met als naam letterlijk het Wild Varken oftewel Vild-Svinet de allereerste Gerstlauer Euro-Fighter ter wereld.
Nu staan deze type baantjes niet bekend om hun souplesse, maar hier hebben ze toch hun best gedaan en is ie verrassend soepel. De lay-out is met maar een looping en wat bochten wel wat aan de saaie kant, overall is het geen slechte baan.
Hier trouwens ook geen mondkapjes of iets dergelijks, de maatregel voor deze baan is een ritje per gezelschap en in mijn geval een privéritje.
Bij het zien van de volgende baan vraag ik me af of het wel zo verstandig is om mijn dochter mee te laten gaan.
De karretjes van Han-katten tonen verdacht veel gelijkenissen met Tornado uit Bakken, die naar mijn mening te heftig zou zijn voor een kind van 6 en waarschijnlijk direct een abrupt einde van haar pas opgestarte hobby zou betekenen, maar hier staat een Gerstlauer en geen Intamin.
Voor de zekerheid kijk ik het een aantal ritjes aan en kom tot de conclusie dat dit hopelijk een prima familiebaantje is.
We stappen met zijn drietjes op basis van onze gewichten strategisch in, met andere woorden ik als zwaarste persoon zit aan een zijde alleen.
Gelukkig is het met ons gezinnetje een prima ritje en wordt er tijdens de rit een paar keer goed gelachen, duidelijk een geslaagde rit!
Ziet er niet eens zo verkeerd uit.
Geen moeilijke of pijnlijke gezichtsuitdrukkingen.
Ook weer leuk gedaan!
Gelukkig niet de intense rit uit Bakken (die ik trouwens kan waarderen)
De drukte lijkt zich voorlopig nog voornamelijk voor in het park af te spelen en de 3e baan ligt hier ook in de hoek. Viktor Vandorm is met zijn hoge station een opvallende verschijning. Deze Zierer Tivoli Custom is vooral het 1e deel best geinig, de rit door de betonnen bak onder waterniveau is een leuke toevoeging, nog leuker zou het zijn geweest als ze met deze bak ook iets gedaan hadden. Het laatste stukje na de 2e kleine lifthill is voornamelijk uitrijden en saai!
Een andere opvallende verschijning is de grote bol kaas die zo’n beetje in het midden van het park staat. Deze boomstammetjes nemen je mee naar het domein van onder andere de ratten.
Vandrotten is een verrassende leuk gethematiseerde rit, ik had niet verwacht dat de bol kaas – welke je 3 keer doorkruist - zoveel thematisatie zou hebben. Op wat spetters na is ie niet echt nat te noemen, maar de bewegende onderdelen maken veel goed, leuk gedaan!
Apart.
Welk lied zou ie piepen?
Een beetje sluikreclame is nooit verkeerd.
Op naar Henry, de laatste credit hier in het park. Niet gethematiseerde naar de vrolijke stofzuiger, Henry is de lokale parkhond die lekker eventjes tegen een boom aan staat te zeiken, en als het nog niet genoeg is geven ze deze Zierer ook nog de naam Hundeprutten, letterlijk vertaald Hondenscheten. Het kan allemaal in BonBon-Land en gezien de wachtrij populair bij kinderen.
Via Instagram krijg ik berichten dat Svend Svingarm een must-do is, deze frisbee van Zamperla heeft met zijn 117 km/u en 45 meter hoogte absoluut indrukwekkende statistieken. De thrill ride is ongekend populair en de coronaregels waarbij er maar 4 gezelschappen per keer worden toegelaten maken de wachttijd lang. Ik loop er gedurende de dag en zelfs voor sluitingstijd langs, maar helaas slinkt de rij niet, dat wordt geen ritje op deze indrukwekkende ride.
Via een beetje in de steek gelaten voetpaadje staat er ineens een attractie die ik nog herken uit Tripsdrill, deze soort van droptorentjes met verrassend effect zijn leuk, helaas is de versie hier de gehele dag in storing.
Gelukkig waren er geen geureffecten aanwezig.
Wanneer komt er een naar Nederland?
Krage-Træerne, probeer dat maar eens uit te spreken.
Na de lunch lopen we naar de rapid van het park die met zijn 553 meter blijkbaar de langste van Scandinavië moet zijn. BæverRafting en het gebiedje eromheen met zijn begroeide daken zien er hagelnieuw uit. De rit an sich is met zijn lange waterval en leuke omgeving prima.
Met het warme weer is enige verkoeling welkom, de rit geeft dat niet, maar het personeelslid met de Supersoaker kent geen genade en zorgt dat de verkoeling op deze manier komt.
De andere waterride Søløven waarbij de zeeleeuw je meeneemt op een verkorte wereldreis – waar halen ze de namen toch vandaan – is bijzonder kleurrijk en best geinig om naar te kijken, het is alleen jammer dat de tuinman op sommige plekken al een tijdje niet is geweest.
Mooi groen is niet lelijk._
Er leek geen eind aan te komen.
BigBon, ik moest gniffelen!
Best aardig.
Het rondje is gemaakt, dochterlief maakt nog een paar ritjes op de kinderattracties, ik werp nog een blik op de helaas nog steeds lange wachtrij van de immense Frisbee en we proberen nog iets leuks te scoren bij de souvenirshop die helaas meer iets wegheeft van een plaatselijke Action dan daadwerkelijk merchandise van het park verkoopt.
Je zou het wellicht niet zeggen maar BonBon-Land heeft mij positief verrast, sommige delen van het park kunnen wel wat cosmetische upgrades gebruiken, maar overall lag het er prima en bijzonder kleurrijk bij. Wij hebben ons hier dan ook uitstekend kunnen vermaken en dan had ik in eerste instantie niet verwacht.
Attracties zijn zonder een echte uitschieter leuk om te doen en met zijn 60 minuten van Kopenhagen zou het in combinatie met Tivoli Gardens en Bakken zelfs een uitstekende coastertripje kunnen zijn.
Het volgende uitstapje gaan we voor het eerst op safari en dat ene achtbaantje doen.
Bedankt voor het lezen en zoals altijd, wordt een duimpje omhoog gewaardeerd.
