We beginnen ons haast thuis te voelen hier in Denemarken waarbij we al een flink aantal kilometers gemaakt hebben met bezoekjes aan onder andere Fårup Sommerland, Sommerland-Sjaelland en BonBon-Land
Dit hoekje van Denemarken herbergt nog een 1 achtbaan voor mij die natuurlijk onder het mom van “nu we er toch zijn” toch nog eventjes gehaald moet worden. Hiervoor moeten we weer een stukje rijden en dalen we af naar Lolland, om precies te zijn het kleine plaatsje Bandholm wat met zijn 499 inwoners niet bepaald een bruisende metropool is.
De toeristische trekpleister hier is mede door de 1000 inwoners in ieder geval een stuk levendiger.
En levendiger is het bij de ingang van Knuthenborg Safaripark ook, ze laten groepjes auto’s naar binnen waar door we toch een minuut of 20 moeten wachten voor dat we daadwerkelijk in het grote safaripark op ontdekking kunnen gaan. Het park is groot, 660 hectaren groot als we Wikipedia moeten geloven en heeft 23 kilometer aan weg. Ter vergelijk, de Beekse Bergen is ongeveer 120 hectaren, genoeg ruimte hier dus voor de dieren die er leven.
Aangezien ik de chauffeur ben, is het allemaal moeilijker voor wat betreft de foto’s, dus iets anders dan normaal. Het is eerst wat rondrijden over de safari om te kijken of we wat dieren kunnen zien. Zo af en toe mag je uitstappen en kunnen we zelfs wat dieren aaien.
Volgens het nieuws komen de bizons ook wel eens wat dichterbij.
Gelukkig zijn de dieren groot.
Dit was dichtbij.
Afijn, de safari is zoals eerder gezegd groot, gelukkig zijn er ook wat ‘kleinere verblijven’ waarbij het met zijn imposante hekwerken haast lijkt of je bij de grensovergang van een of ander dubieus land staat.
Voor de wolven staat een klein file maar bij het verblijf van de tijgers is het bizar hoelang de rij auto’s is. En als ze zich dan ook nog een heel moeilijk laten spotten hoop je haast dat ze een geit naar boven halen om de beesten tevoorschijn te laten komen.
Welcome to….Knuthenborg Safaripark.
Toch nog een gespot.
Gelukkig hoef je niet de gehele tijd in de auto te zitten, zo nu en dan zijn er bepaalde gebieden waar te voet het park kan verkennen of een hapje kan eten. Het is door de drukke eventjes zoeken naar een parkeerplekje en een ritje met een soort treintje door het apenverblijf is helemaal missie kansloos. De rij hiervoor is echt absurd lang en in deze hitte niet echt plezierig en dat is best jammer, want je kan de beestjes voeren vanuit de trein en het is leuk om te zien hoe de aapjes op de trein afstormen zodra deze het verblijf komt in rijden.
Het is beduidend minder druk bij de eetgelegenheden van het park waarbij het mede dankzij de statige gebouwen heerlijk vertoeven is en een meer dan prima maaltijd voorschotelen.
Te heet en lekker relaxen in de schaduw._
Gelukkig niet voor niets de auto uitgestapt._
Het nieuwe restaurant van het park.
Deze is al wat ouder.
Maar eigenlijk kwamen we voor de achtbaan hier, je hoopt natuurlijk dat Knuthenborg net zo’n knotsgekke eigenaar heeft als Kolmården en een joekel van een RMC heeft staan.
Het park heeft er ruimte zat voor maar het gedeelte voor het vertier is beduidend minder imposant.
Dat het minder imposant is wel niet zeggen dat het dan ook slecht is, Limpopland zoals ze het hier noemen is met zijn vele speeltoestellen, waterspeelplaats een waar walhalla voor kinderen.
Hetzelfde geldt voor het achtbaantje, Kampala Express is populair bij de doelgroep en mijn dochter vindt deze Gerstlauer ook ontzettend leuk. De andere attractie, Congo Splash is door de hitte nog populairder terwijl deze op de drop na, die volgens het park de steilste van Europa is, niet veel voorstelt.
Altijd leuke gebiedtjes in een park.
Had liever 1165meter langer gemogen en van hout.
Een drop van 51 graden, klinkt niet steil.
Zo, hebben we die ook weer beklommen.
Onderweg en zoekende naar de uitgang van het Safaripark komen we nog langs het laatste plekje wat we nog moeten bekijken. Het bos van de dinosaurussen herbergt zoals de naam het al doet vermoeden dino’s.
Ik verwacht wat statische beelden maar niets is minder waar, de dino’s zien er erg tof uit. De geluiden die ze maken, de kleine bewegingen en wat watereffecten maken de beleving compleet. Kinderen vinden het helemaal geweldig, soms zelfs een beetje eng en ik waan me op de set van weer een nieuw vervolg van Jurassic Park.
Op zoek naar de spareribs.
Qua eten zijn er hier geen tekorten.
Bizar dat dit ooit bestaan heeft.
Don’t look back!
Het was voor een doordeweekse dag erg druk en soms zelf chaotisch met al die auto’s, gelukkig leken de dieren daar geen last van te hebben want die bleven lekker op gepaste afstand.
Al met al hebben we ons hier toch een goeie dag kunnen vermaken en was Knuthenborg Safaripark best leuk om eens een keer bezocht te hebben, wel onder het mom van zoals eerder gezegd ‘nu we er toch zijn.’
Als de eigenaar op het knotsgekke idee komt om een joekel van een baan in zijn park te gaan plaatsen dan zien ze mij hier vast nog een keer terug.
En zo kwam er wat parken weer betreft een einde aan ons bezoek in Sjælland en werdt het weer tijd om onze reis te vervolgen naar onze volgende bestemming in Denemarken.
Midtjylland huisvest weer een aantal parken en bezoeken we hopelijk weer zo’n lekker Scandinavisch stadspark.
Next stop, Tivoli Friheden.
Bedankt voor het lezen en zoals altijd, wordt een duimpje omhoog gewaardeerd.
