De eerste launch interesseert me bar weinig, al doet die er nog vijf seconden langer over. Het gaat mij om het hele plaatje. De tweede launch zal ook niet extreem hard gaan naar achteren. Heb je weer diezelfde weg, alleen dan achteruit. Met de opgebouwde snelheid zal de derde launch ook geen druk in je stoel geven. Maar dat vind ik ook niet het belangrijkste. De kick van het totaalplaatje maakt mij in ieder geval wel enthousiast. De rit naar achteren naar die hoogte. De tophat op 128 meter hoogte. Van mij mag je vergelijken met een auto, doe ik niet. Want ik sla ook niet eerst mijn autoruiten eruit voordat ik 190 ga rijden, als mijn auto dat zou halen tenminste. Dak eraf, airco eruit, stoelen vervangen, gordel vervangen.
Naar een pretpark gaan voelt voor mij als een lekker, gezellig dagje uit. Lekker genieten van elkaar of van het hele gezelschap. Hoef geen mensen om me heen die meningen hebben van "oeh, trage launch", "oeh, dakpan zit scheef", "oeh, wat een saaie kleur bruin hebben ze gebruikt".