Wie uit dezelfde generatie als ik stamt, herinnert zich vast nog wel de doorstuur-mails met PowerPoints uit het jaar kruik die je op een gemiddelde zondagavond van je oom of achterneef kreeg. Uit verhouding getrokken plaatjes van bizarre graafmachines in de bruinkoolgroeven van Duitsland, David Copperfield die door het computerscherm heen een kaartentruck met je deed, een compilatie van de beste plaatjes op internet uit het jaar 2003. Zo ontving ik op een goede dag ook een PowerPoint genaamd ‘World’s fastest growing city’ die toch echt wel meer deed dan enkel eenmalig mijn wenkbrauwen fronzen - het was mijn eerste kennismaking met de in aanbouw zijnde metropool Dubai in de Verenigde Arabische Emiraten.

Approx. 15% of all the world’s towercranes are currently in Dubai, Palm Jumeirah, Burj Dubai, The World Islands, Ski Dubai, alles kwam hier al in voorbij. Luchtfietserij? Neen het werd echt gebouwd. Onvoorstelbaar. Het oliestaatje dat besefte dat olie op een gegeven moment niet meer kostendekkend zou gaan worden en zich daarom maar ging focussen op toerisme.

Ik moet zeggen dat ik het ondanks alle sceptici om mij heen altijd zéer fascinerend heb gevonden. Hoewel inmiddels lang niet alle megalomane plannen de zandbak in het Midden-Oosten hebben gehaald, volgens mij ieder bouwproject wel een of meerdere wijzende vingertjes vanuit het Westen heeft gekregen en last but not least de vraag of het moderne beton en glas überhaupt wel een ziel bevat of enkel daar staat om de toeristen een lijst vinkjes in hun bucketlist mee te geven, kon ik de drang toch niet onderdrukken om er eens een kijkje te gaan nemen. Twee en een halve week geleden zette ik koers naar de Emiraten - Dubai en Abu Dhabi - want je kunt er pas echt wat van vinden als je er daadwerkelijk geweest bent. En voilà zie nu heb ik genoeg plaatjes in feitjes om zelf een PowerPoint in elkaar te zetten. Of een tripreportje zoals jullie dat van mij gewend zijn, met een kleine 100 foto’s vergezeld van mijn immer runnende train of thought die alle kanten uit vliegt.

Halloooooo Dubai. Ik ben er. Laat maar eens zien dan wat je in petto hebt anno 2023. Die glimmende toren in het midden van 828 meter hoog ken ik wel van TV en internet. De Burj Khalifa. Hoogste bouwwerk ooit gemaakt door de mensheid, hup naar boven met de geit!

Ja OK dit is inderdaad wel hoog he. Wow. 555 meter is de max die je als toerist bereiken kunt. Verdieping 148. Nondepin.

Emaar, dat staat hier op zo’n beetje alle gebouwen. Een van de grote projectontwikkelaars binnen het vastgoed. Daar waar je in bijvoorbeeld New York toch wel vooral een divers scala aan bedrijfsnamen op wolkenkrabbers ziet prijken, lijkt het alsof hier nog naarstig gezocht wordt naar de invulling van de torens en tot die tijd de afzender zelf wel even het beste idee blijft.

Andere kant. Waar je ook heen kijkt, hier ben je het hoogste puntje van de stad. Op de achtergrond zien we de beroemde wereld eilanden in zee liggen.

OK enkel naar boven toe kijkend zien we dat er nog een hoger puntje in de stad te vinden is - de toren waar we op staan kachelt nog zo’n 273 meter door de hoogte in. Een Eiffeltorentje extra zeg maar.

Officieel het hoogste uitzichtsplatform ter wereld.

Het is haast niet voor te stellen dat een jaar of 30 geleden nog niks van dit alles bestond. 1 grote bak zand. Bizar!

Toch nog wel andere mensen om me heen hoor!

Ik ga er even bij zitten als jullie het goed vinden.

Terug naar beneden dan maar, iets zegt me dat ik deze toren nog wel vaker ga zien.

Vlak naast de Burj Khalifa: de Dubai Mall. Met meer dan 1.200 winkels ’s werelds grootste shopping center.

Ja joh bouw het maar.

Geld zat.

Stukje wandelen. Ik zei het net al, toch nog wel andere mensen om me heen! Of het komt door het ver uitgezoomde niveau waarop ik op internet vaak de plaatjes tegen kom van de stad of de kennis dat de zomers hier snikheet zijn, ik had een verwachting dat het op de straten een uitgestorven bende zou zijn. Niets van dat is echter waar, vrijwel nergens loop je in je eentje. Als je de statistieken er op na slaat blijkt ook dat bijna 17 miljoen internationale toeristen per jaar de stad bezoeken.

Ja ik houd hier dus van he. Ik vind het supervet. Lekker knallen met die torens. Qua gelijkheid en verdeling, zeker hier in de wereld, zijn we er nog lang niet, maar ik kan toch niet anders dan enigszins optimistisch worden over de toekomst van de mensheid als ik deze bouwwerken aanschouw. Vroeg of laat komen we er wel.

Dubai is niet alleen fonkelnieuw maar ook nog immer spik en span.

Die groene in het midden is mijn lievelings.

Museum of The Future. Hoe verzin je het.

Lampjes ❤️

Nog meer lampjes. En toeristen. Allen hier met hetzelfde doel als ik.

Lekker kijken naar de avondshow bij de Burj Khalifa.

In de avonduren is het ieder half uur feest met fonteinen en ieder kwartier feest met een lichtshow op de toren.

Een scherm van bijna een kilometer hoog. Veeg mij maar op.

Ook zonder lichtshow blijft het een indrukwekkende unit. Ik kan er naar blijven kijken.

Terwijl je dan met je rug naar dittem staat.

Een andere kant op dan maar in de stad? Dat kan met onder andere de bovengrondse metro. Langs zowat de hele kustlijn van de stad loopt een rechte lijn op twee etages boven de grond die zo hier en daar omkokerd wordt door een futuristische gouden band die dienst uit doet als station. Eersteklas mag voorin, laatste wagon is gereserveerd voor vrouwen en kinderen die niet in het midden willen (of mogen?) zitten waar ik instap. Dingdong we vertrekken.

Ja dit is wel een fraaie plek om te bezoeken nietwaar? Met nog twee keer overstappen (er zijn nog een paar metrolijntjes in dit gebied) kun je naar het uiterste eind van het wereldberoemde palmeiland ‘Palm Jumeirah’ tuffen. Dit artificiële eiland is min of meer volledig voltooid zoals ooit bedacht. Er stonden nog enkele grotere palmeilanden op de wensenkaart van het Emiraat, maar die zijn nog in ontwikkeling of liggen volledig stil. Palm Jumeirah bruist echter. Van stam tot uiterste eind beslaat dit achtste wereldwonder een afstand van 5 kilometer.

Uitzichtje op Dubai Marina en Ain Dubai (niet te verwarren met het gebied waar de Burj Khalifa in ligt, dit zijn dus allemaal wéer eens andere wolkenkrabbers ) vanuit de Palm.

Atlantis The Palm, een van de meest luxueuze hotelresorts ter wereld, vormt de eyecatcher aan het uiteinde van het eiland.

Vanuit hier kun je ook een bezoek brengen aan het ernaast gelegen grootste waterpretpark ter wereld, Atlantis Aquaventure.

Daar maar even in duiken dan he.

Tussen de haaien door - het kan vliegensvlug met de glijbaan of rustig aan met een band.

Een waterpark zou hier geen waterpark zijn zonder een directe connectie met het strand.

Ik ben tegenwoordig geen glijbanenman meer, waardoor het hier in veel gevallen toch vooral bij om me heen kijken blijft. Indrukwekkend is het zeker. Atlantis Aquaventure is een prachtig park. Shout-out naar de wildwaterbaan die ruim anderhalve kilometer doorheen het park kronkelt - haast drie kwartier kun je blijven dobberen op het water met je band. Zelden zowat gezien.

Terug naar de regionen waar een lange broek toch nog steeds wel geapprecieerd wordt.

Ain Dubai. Aanschouw ’s werelds hoogste reuzenrad van 250 meter hoog. Ter vergelijk, dat is dus zowat dubbel zo hoog als The London Eye he (135 meter).

Tranen in mijn ogen.

Niet alleen bij mij.

Ik heb geen idee wat het doet maar ik vind het mooi.

Dubai Marina.

Hier kun je heel prettig wandelen.

Chicago vibes. Het is gedurende mijn bezoek wel érg rustig hier en dat voelt een beetje dystopisch. Op een groot reclamebord lees ik de aankondiging voor een nieuwbouwproject met nog eens tweehonderd nieuwe restaurants. ‘Leuk, maar voor wie ga je die bouwen dan?’ is wat ik denk. Ik blijf bij wat ik een paar foto’s terug zei - qua ongelijkheid en verdeeldheid valt hier nog veel winst te behalen. De expats die hier hebben lopen sleutelen wonen niet hier. Maar ooit, ooit gaan we er komen met zijn allen en dan woont iedereen in een bruisende skyline zoals deze en kunnen we genieten. Noem me naïef maar uiteindelijk wakkert er toch een vlammetje van optimisme in de mensheid als ik deze Sim City door wandel. Dat moet toch wel?

Eentje nog dan. Die toren met twist is mijn tweede lievelings.

Nou, de pretparken van Dubai dan maar! En hier moet ik even pas op de plaats maken. Ik gooi het er maar gelijk in het begin uit. Want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Dubai qua bouwprojecten overal in overtreft, behalve in pretparkland. Foei! Wat is daar gebeurd zeg. Ik was al lichtelijk sceptisch over de zaken die ik op het internet tegen kwam, maar dit mag toch allemaal geen naam hebben als je het vergelijkt met waar de rest van de stad toe in staat is. Dieptepunt is bovenstaande IMG Worlds of Adventure, waar ik uit protest maar 1 plaatje van deel. Dit naar eigen zeggen grootste overdekte pretpark ter wereld is een veel te duur, slecht ontworpen en teleurstellend geheel. Spendeer er geen tijd aan is mijn devies!

Motiongate dan. Dat is iets beter. Maar dat mag ook wel, als ik hoor wat dit allemaal gekost heeft. Motiongate maakt deel uit van het entertainmentgebied ‘Dubai Parks’, waar het kleinere Bollywood Park, Legoland Dubai en het ‘uitgaansgebied’ dat deze parken met elkaar verbindt ook nog bij hoort. Dit geheel heeft 3,5 miljard gekost.

Het pièce de résistance van Motiongate is het DreamWorks themagebied dat volledig indoor gebouwd is. Hier vinden we de klinkende namen Kung Fu Panda, Madagaskar, Shrek en How to Train Your Dragon - volwaardige themagebieden met allen hun eigen attracties. Absoluut fraai. Shrek is mijn favoriete darkride en How to Train Your Dragon heeft een hele leuke achtbaan. 250 miljoen heeft dit gebied echter gekost.

De rest van het park is een beetje so-so.

Nog maar een plaatje van de Smurfen dan. Altijd goed.

Nee het spijt me oprecht dat ik niet enthousiaster kan praten over Dubai Pretparkland. Wil je het grootste en meest indrukwekkende op dat vlak van toerisme, dan moet je toch nog steeds naar Florida of Japan.

Dus, snel door naar een plek waar Dubai weer laat zien dat ze echt de grootste willen zijn: de site van de voormalige World Expo.

Officieel genaamd World Expo 2020, maar we weten allemaal hoe dat drie jaar geleden ineens allemaal toch anders liep. Vorig jaar heeft het event met inspirerende paviljoenen gebouwd door landen van over de hele wereld uiteindelijk doorgang gevonden.

Vandaag de dag zijn alweer enkele paviljoenen afgebroken, maar sommigen blijven bestaan, zijn nog open of zijn in een uitgebreide wandeling een zeer indrukwekkend decor dat weer aansluit bij de grootsheid waar je aan moet denken bij het horen van de naam Dubai.

Pas op achter je.

Like!

Ik heb nog dertig foto’s van dit gebouw uit elke mogelijke hoek. Kan hier extreem van genieten 🙂

Ondanks dat ik weet dat dit kleurrijke gebouw op rechts van Rusland afkomstig is (boeh!) valt er hier verder niet zoveel te leren op dit moment.

Bezoek de site vooral als je net als ik, geïnspireerd wil worden door vette groteske bouwwerken.

Dit is toch prachtig?

Showtje doet het hier nog.

Complimenten voor dit indrukwekkende geheel. Je kunt er aan de ene kant helemaal niks mee maar aan de andere kant voel ik me zwaar verrijkt na een bezoek hieraan.

Dan zetten we bijna koers richting het naastgelegen Emiraat Abu Dhabi, maar nog niet voordat ik jullie even meegenomen heb naar de plek waar Dubai 100 jaar geleden floreerde: Dubai Old City aan de Creek. Neem even een stap terug in de tijd toen Dubai nog enkel bestond uit enkele handelaren en vissers die in nederige huisjes aan het water woonden.

Schijn bedriegt ook wel hier een beetje - daar de souks op sommige plekken nog wel authentiek aanvoelen en de mensen die er nu wonen, er ook altijd gewoond hebben, is een deel van het oude gebied gerenoveerd.

En dan dusdanig gerenoveerd dat ik er als pretpark kenner haast de handtekening van menig Disney Imagineer uit haal: zelfs dit is uiteindelijk opnieuw neergezet met de toerist in het achterhoofd.

Dubai! Wat doe je me allemaal aan. Ik was op zoek naar je ziel en ik denk dat ik hem wel gevonden heb. De ziel is het optimistische visitekaartje aan de rest van de wereld om te laten zien wat er met veel geld stedenbouwkundig gezien allemaal mogelijk is. Het is gelijk een Amerikaans Disneyland waarbij de inwoners, hier velen import uit India en Pakistan, met een grote gemeende glimlach op het gezicht voor een spik en span aanzicht vanuit elke hoek zorgen, omdat ze er zelf ook heel graag in willen geloven dat het vroeg of laat allemaal wel een keer voor iedereen op zijn plek gaat vallen. En wij, toeristen vanuit het Westen, houden die optimistische ziel in leven door ons er met miljoenen tegelijk aan te komen verwonderen en vroeg of laat ook steeds meer van onze normen en waarden in door te laten gloren.

Op naar Abu Dhabi dan maar.

First things first: Ferrari World! Hier staat ie alweer een tijdje, een van dé redenen om de uitstap naar het naburige Emiraat te maken: de snelste achtbaan ter wereld.

Issie!

Nou ik heb hem gedaan hoor. Met 240 kilometer per uur de zandbak in, brilletje op, knallen door die bochten. Het is denk ik de laatste achtbaan op de lijst waar inmiddels meer en meer een einde aan lijkt te komen, waar ik nog met een licht verhoogde hartslag in plaats nam. Al was het maar omwille van de hoop dat ie niet in storing zou schieten. Maar goed, 240 kilometer per uur dus, dat is niet niks - een bladblazer in je gezicht heeft minder effect op je wangen. Heel tof! De enige plek waarop de Emiraten laten zien dat ze echt onmiskenbaar overtreffen in pretparkland.

En vooruit, het gebouw zelf is van binnen ook tamelijk spectaculair. Je krijgt het formaat haast niet gevangen op foto. Mission Ferrari, de achtbaan op links, is na een lange lange aanloop dan nu ook eindelijk geopend. Beetje lomp, hier en daar al wat gedateerd, maar overall wel leuk en met een zeer verrassende en toch tamelijk intense inversie halverwege. En dan doel ik niet op de kurkentrekker die je hier in beeld ziet…

Hands down voor de beste achtbaan van het park en eigenlijk wel de gehele VAE - Flying Aces. Deze achtbaan is hoog, gaat snel, heeft een verrassende layout - heelmaal goei! Feest!

Das war ein Mahl.

Op hetzelfde terrein als Ferrari World, eveneens als onderdeel van Yas Island, vinden we Warner Bros World Abu Dhabi. Hoewel ik geen rolmaatje heb meegenomen om het te controleren wil ik graag geloven dat zij op dit moment, in tegenstelling tot wat het eerder genoemde IMG Worlds of Adventure claimt, ’s werelds grootste overdekte pretpark zijn.

En zelfs als ze dat niet zouden zijn, dan nog zijn ze 5.000 keer mooier dan IMG. Warner Bros World is een prachtig park met indrukwekkende attracties. De klinkende namen uit Batman, Superman, Looney Tunes, Flintstones en Scooby Doo doen hier de dienst uit en raken de juiste snaar. Wil je persé een pretpark bezoeken in de VAE, kies dan voor Warner Bros World Abu Dhabi!

Nog 1 kiekje dan.

En waarom ook niet, nog even gluren in het hotel.

En het dakterras. Heb hier weinig op aan te merken.

Eveneens een aanrader waar je niet meteen aan zou denken bij Abu Dhabi: Jubail Mangrove Park. Strek de benen en wandel een kilometer of twee over deze fraaie vlonders, met zicht op het door eb en vloed gecontroleerde zoutwaterpeil in het natuurreservaat.

Fijn uitzichtje!

Ook redelijk wat lokale bevolking te vinden hier. In de avond schijnt het hier ook een aanrader te zijn. Niet gezien. Schrijf maar op voor later.

Genoeg natuur.

Eens even loeren hoe dat Abu Dhabi er precies uit ziet van bovenaf.

Kijk dat zijn toch interessante blokkendoosjes he.

Riant. R-I-A-N-T. (doet Lingo geluidjes)

Ja zo kan ie wel he. Daar waar Het Emiraat Dubai 4 miljoen inwoners heeft, waarvan er 3,3 miljoen in de gelijknamige stad wonen, heeft het Emiraat Abu Dhabi 3 miljoen inwoners waarvan er 1,5 miljoen in de gelijknamige stad wonen.

Doen we nog een beetje aan sightseeing zoals de hoge piefen het hier graag zien: Aanschouw de Sheikh Zayed Grand Mosque, de grootste moskee van het land.

Gebouwd in de jaren ’90, hoe kan het ook anders. Alleen de woestijn hier was al in de jaren ’80 groot en indrukwekkend.

Onderhoudsarmoe!

Mooi geworden.

Ook heel mooi geworden.

Nog meer mooi geworden!

En we kunnen nog wel even doorgaan met andere gebouwen. Relatief nieuw is het Cultural District, waar grootse musea langzaam aan uit de grond reizen. Hierboven het Louvre.

Verderop bouwt men aan het Gugenheim, en hier aan het Nationale Museum. Niet normaal wat een projecten hier.

Apple Store, anyone?

Of nog meer redenen nodig om last van je nek te krijgen?

Last but not least voor Abu Dhabi, en de grote Tip van Flip voor eenieder die net zo van zijn conditie houdt als ik: breng op maandagavond een bezoek aan het Yas Marina Circuit (ja, daar waar Max Verstappen wereldkampioen werd) en loop een rondje hard of huur een fiets. Kan allemaal!

Trots dat ik ben.

Hele toffe ervaring op een unieke plek, ik kan het iedereen aanraden!

Ennnnnn weer terug naar Dubai. Ik zei het toch he? Dat ik deze toren nog wel vaker ging zien. De wolkenkrabber doet waar ie goed in is.

Een laatste showtje dan nog maar om het af te leren. Wat een spektakel. Tijdens nieuwjaar vliegen de vuurpijlen hier ook nog eens over de gehele hoogte van het gebouw alle kanten uit. Wat is dit ding onvoorstelbaar groot en wat is dit, tegen mijn verwachtingen in, toch een bruisende plek.

Wil je zien wat wij als mensen heden ten dage kunnen bouwen? Vlieg dan een keer naar de Verenigde Arabische Emiraten en kijk je ogen uit. Beschouw het als een Disneyland: een Walhalla voor de toerist met iets om af te vinken op iedere straathoek. Een wonderlijke combinatie van hypermodern en zo hier en daar nog wat conservatieve tradities. Ik besef me dat mijn PowerPoint wat meer beeld en woorden nodig had dan de versie die ik twintig jaar geleden per mail ontving, maar hee er is in de tussentijd ook weer een boel bij gebouwd. Dank voor de aandacht hoe dan ook! U kunt de voorstelling nu sluiten.