Aurelius Chiapas kan ik missen als kiespijn. Het is ontzettend knap hoe zo'n lange baan in zo'n kleine rots is gevouwen, maar het nadeel daarvan is dat je hele lange stukken vaart tussen beige muren en bruine rotsen zonder dat er ook maar iets interessants gebeurt. De attractie voelt daardoor heel doods aan. Ik heb het wat dat betreft altijd jammer gevonden dat Phantasialand zoveel moeite heeft gestoken in een log flume, maar de effecten en animatronics in het geheel vergeten lijkt te zijn.
Oh? Nu beschouw ik mijzelf als zeer, zeer kritisch over modern Phantasialand en deel ik deze mening over vrijwel ieder project vanaf Wuze Town, maar Chiapas vind ik een van de weinige wél geslaagde projecten uit de afgelopen 20+ jaar.
De hoeveelheid tijd dat je langs rotsen en muren vaart vind ik best meevallen, vooral als je de compacte lay-out in gedachten houdt. Het stuk voor de afdaling is zelfs grotendeels in de openlucht en mooi aangeplant met groen (en zeldzaamheid binnen Phantasialand).
Dat er niks interessants zou gebeuren volg ik ook niet. Er zijn minstens drie primaire scenes / secties die allemaal verschillen van elkaar.
- De duistere opgraafplaats met tal van artefacten en details om te ontdekken.
- De vrolijke Templo de Fiesta met een van de zeer weinige darkride secties en animatronics die in die 20 jaar in PHL zijn verschenen.
- Het outdoor stuk voor de laatste afdeling met water-effecten (waterspuwende schedeltjes), afwisselende architectuur en het net benoemde groen.
Ik had niet gedacht ooit Phantasialand te verdedigen in plaats van bekritiseren hier maar ik kan gewoon niet anders zeggen dan dat Chiapas een meesterwerk is. En laten we niet vergeten: de fenomenale soundtrack. Het énige minpunt in mijn ogen is de bootjes waar je totaal niet comfortabel in kunt in- en uitstappen.
