Deel 1: Auto- und Technikmuseum Sinsheim
Deel 2: Schwaben Park & Rothenburg ob der Tauber
Deel 3: Erlebenispark Tripsdrill
Deel 4: Legoland Deutschland & Ulm
Deel 5: Freizeit-Land Geiselwind & Fränkisches Wunderland
Deel 6: Bavaria Filmstadt
Deel 7: München
Deel 8: Bayern Park & Skyline Park
Schnitzels in Bayern
Hoofdstuk 3: Mit Liebe nach Erlebenispark Tripsdrill
Een nieuwe dag breekt aan. Tijd om weer naar een pretpark te gaan! Als jullie mijn vorige TR van Schwaben Park goed gelezen hebben, weten jullie dat vandaag Schwaben Park op het programma stond! We hadden er enorm veel zin in. Zeker omdat het vandaag natuurlijk niet voor de tweede keer Schwaben Park werd, maar Tripsdrill op de planning stond.
Gek genoeg was Tripsdrill nog steeds voor mij een park waar ik nog nooit geweest was. Het stond voor mij al drie keer eerder, in combinatie met Holiday Park, op de planning, maar er was altijd iets waardoor het niet door kon gaan. Financiële tegenvaller, familieomstandigheden of een reisgenoot die moest afhaken. Deze zomer lukte het mij om Holiday Park te bezoeken en verbrak ik de vloek van een bezoek aan deze parken. Ik denk dat er een vloek heerste op weekendjes Tripsdrill/Holiday Park. Ook vandaag zou ik Tripsdrill namelijk niet in een weekend bezoeken. Dit gold allemaal natuurlijk niet voor Luc, die was er al eens geweest. Wel nieuw dit jaar voor hem: Hals-Über-Kopf en Voldampf. Zijn laatste bezoek was ongeveer anderhalf jaar geleden, slechts enkele dagen voor de aankondiging van deze achtbanen.
Hoewel veel van jullie echt wel eens in Tripsdrill geweest zijn, ga ik toch net doen alsof @luc136 en ik vandaag een heel exclusief park bezochten. Dat is beter voor het verhaal. Sommige foto's in dit report zijn genomen door Luc, het merendeel is van mij.
Anyway, we ontbeten nog even snel in ons leuke Gasthaus in Feuchtwangen, pakte de koffers in en reden naar Cleebronn. (Dahaag Feuchtwangen!) Het was ongeveer een uurtje rijden. Net als de dag ervoor was het een mooi ritje. Iets meer snelweg, maar eenmaal van de snelweg af, reed je door de heuvels, bossen en weilanden. Van het park kwam steeds niets in zicht, totdat we plots vlak naast een enorme houten constructie reden. Mammut! Een klein stukje verder, half om het park heen, draaiden we de parkeerplaats op en parkeerde de auto.
Herzlich Wilkommen in Erlebenispark Tripsdrill
Na het parkeren van de auto lopen we snel naar de ingang en gaan de poort door. Ondanks dat ik nieuw ben in het park, weet ik wel ongeveer wat ik moet verwachten. De achtbanen ken ik natuurlijk al jaren van naam en type, maar ook heb ik ontzettend veel gehoord over de eigen stijl van Tripsdrill. Tripsdrill zou echt uitblinken in de Duitse kneuterigheid. Daarnaast een aantal achtbanen waar je je echt wel mee kunt vermaken!
Het dorpsstraatje, niet te vergelijken met de Main Street van bijvoorbeeld Movie Park Germany
De eerste indruk van het park was dus goed. Tripsdrill is eigenlijk een beetje opgedeeld in drie delen. Vanaf de ingang begint het eerste en tevens oudste stuk van het park. Hier bevind zich de Altweibermühle, ofwel ‘Oude Wijven Molen’. Om deze molen heen is een ontspanningspark ontstaan, wat we nu dus Erlebenispark Tripsdrill noemen. Tegenwoordig is er in de molen nog een grote glijbaan te vinden. Dit deel is dit jaar dus uitgebreid met twee grote achtbanen.
Het tweede deel ligt in een bosrijke omgeving en bevat verschillende attracties en rit-in-een-karretjes. Heel veel rit-in-een-karretjes. Het laatste deel, daar staan de grotere achtbanen (de nieuwe Hals-Über-Kopf even niet meegerekend), wat je ook wel het achterveld kunt noemen.
We liepen op ons gemak het park door en besloten om eerst richting het achterveld te gaan. Ik ging vandaag namelijk mijn 400e achtbaan doen en vond dat dit het nieuwste paradepaardje van Vekoma moest worden. Onderweg naar het achter kwamen we de eerste achtbaan tegen: Rasender Tausendfüßler, een Zierer Tivoli (Large). Meteen maar even meepakken dan.
De Tivoli-Selfie! Begint een traditie te worden in onze vriendengroep!
Een Tivoli achtbaan is nooit echt een slechte baan, maar je wordt er nu eenmaal mee dood gegooid. In Nederland hebben we er immers ook vijf staan. Afgevinkt en door dus!
We kamen aan op het achterveld en daar besloten we om te beginnen met G’sengte Sau. De allereerste Gerstlauer achtbaan ter wereld! Afgelopen zomer deed ik kloon Thor’s Hammer al in Djurs Sommerland en dat was al niet mijn eerste Gerstlauer Bobsled, dus ik wist wel wat ik kon verwachten. Tof baantje die zeker met zijn beplanting, thema en interactie met de log flume de moeite waard is.
G’sengte Sau, de snelle rijder!
Ons bezoek aan het achterveld bleek maar van korte duur. Ik had twee banen afgevinkt, we konden weer naar het begin van het park. Luc wilde immers ook niet veel langer wachten om zijn bingo terug te halen, dus gingen we naar het Vekoma themadeel!
We stapte snel in de rij voor mijn 399e achtbaan: Volldampf. Om maar even een beetje aan te geven hoe het zit met die eigen stijl van Tripsdrill: Volldampf is gebaseerd op een folklore liedje: Auf de Schwäbsche Eisebahne. Het liedje wordt eens in de zoveeltijd gespeeld in het station en zodra je in het treintje stapt, kan je meteen meezingen!
Trulla trulla turllala, trulla, trulla, trullala
Het station van Volldampf is nog niet echt af, maar je kan al wel zien dat dit een leuke toevoeging is voor het park. Lekker eigentijds en fun voor de kinderen. Persoonlijk moet ik wel zeggen dat ik het trucje van de Family Boomerang nu wel gezien heb. De interactie met Hals-Über-Kopf is wel heel tof, beter dan die van bijvoorbeeld Raik.
What goes up, must come down!
Here we come!
We komen later vandaag nog wel een keertje terug bij Volldampf. Het wordt nu tijd om die 400e baan te doen: Hals-Über Kopf! Het is absoluut niet druk in Tripsdrill en we hoeven dan ook niet lang aan te sluiten bij deze Next Generation Vekoma Inverted. Het varieert een beetje tussen een rondje wachten en meteen instappen. Bij binnenkomst zien we dat het maar twee rondjes wachten is om front seat te kunnen, dus besluiten we om de eerste rit meteen goed te ervaren.
Mooie kleurstelling. Past goed bij het park en het gebied.
En dan de baan zelf: Ik kan zowel positief als negatief over de baan zijn. Vekoma zet hier met hun eerste Next Generation Inverted een toffe baan neer, die wellicht toffer had kunnen zijn. De baan begint heel sterk met een fantastische Zero-G-Roll over het station van Volldampf heen, turnaround en dan een lange flyover boven een wandelpad. Perfect voor mooie plaatjes. Het tweede deel van de baan is helaas een stukje minder inspirerend. Het bestaat uit best tof bochtenwerk en twee kurketrekkers. De interactie met Volldampf is vanuit Volldampf erg tof, maar met de snelheid van Hals-Über-Kopf krijg je daar er minder van mee. Nu moet dit deel van het themagebied ook nog afgemaakt worden (het hele station van HUK moet immers ook nog afgemaakt worden), dus misschien wordt de baan dan alsnog net zo mooi als het eerste deel, maar het tweede deel van de baan mist nu nog iets. Er had voor de variatie best een dive loop of immelman in de baan mogen zitten. Daarnaast is de baan nog maar een paar maanden oud, maar toch zit er al een trilling en ratel in. Niet heel storend, maar ik had toch meer soepelheid verwacht.
Ondanks dat is Hals-Über-Kopf echt wel een must-do voor iedere achtbaan fan. Vekoma laat zien dat hun inverted coasters klaar zijn voor de toekomst en de baan is echt een mooie aanwinst in het attractieaanbod van Tripsdrill. Ik had voor geen goud mijn 400e achtbaan geruild met een baan in Schwaben Park.
De fantastische Zero-G-Roll over Volldampf heen
De turnaround achter de lifthill van Volldampf. De banen delen sommige supports hier.
De flyover boven het wandelpad
We blijven uiteraard even hangen om de baan nog een aantal keren te doen. Wat ons ook opviel was hoe ‘doorzichtig’ de trein is. Niet te vergelijken met de massiviteit van een B&M, maar ook een grote verbetering ten opzichte van de SLC’s. Je hebt echt veel meer zicht achterin.
That view ain’t to bad!
Ik ben echt benieuwd hoe de baan over een jaar of twee is met een station dat af is en beplanting dat een beetje goed gegroeid is. Hopelijk kan Vekoma nog wat aan die trilling doen zodat de baan nog jaren goed blijft. Dan zullen we zien dat Tripsdrill hier echt twee hele toffe banen heeft neergezet! Ga zo door.
Volldampf komt even hallo zeggen. De spike gaat straks door het station van Hals-Über-Kopf heen.
Tijd om weer terug naar het achterveld te gaan, ik moet immers nog twee achtbanen voor de bingo. Gelukkig was die vanaf een grote afstand al te zien.
What’s that coming over the hill, is it Karacho?
Karacho is een Gerstlauer Infinity coaster. De Bobsled Coasters van Gerstlauer zijn eigenlijk altijd een succes, maar de grotere banen, waaronder de Infinity worden niet altijd goed onthaald. Karacho is gelukkig een baan die in het rijtje toffe Gerstlauers thuis mag horen. Met een lekkere launch en een aantal krachtige elementen, waaronder een toffe dive-loop (hier wel dus), is Karacho een toppertje.
Visiting the Upside Down
Is dit een looping? Is het een kurketrekker? In ieder geval tof!
Op naar de laatste achtbaan van vandaag: Mammut. Een houten achtbaan met een apart reeksje ontwikkelaars. Een stuk Cordes Holzbau, een stuk Gerstlauer, een stuk Stengel en natuurlijk een stuk Tripsdrill. Natuurlijk niet gethematiseerd naar de uitgestorven zoogdieren, maar naar het hout van de Mammutbäume. Luc had vorig jaar nog een aantal hele toffe ritten op deze baan gedaan, maar we hoorden dat de baan dit jaar nogal stuiterend en slecht reed. Beetje goed vast houden dus. We namen voor de zekerheid maar even de Bandit tactiek en gingen midden in het treintje zitten (niet boven de wielen). Resultaat: Niet geheel soepel, maar prima te doen eigenlijk. Bingo! Bij terugkomst konden we blijven zitten, dus deden we dat maar.
Denderend de first drop af
En daarmee de bingo binnen!
Goed. Alle achtbanen gedaan dus, maar daarmee was onze dag in Tripsdrill nog lang niet over. Er is immers veel te ontdekken in het park. We begonnen bij de Badewannen-Fahrt zum Jungrbunnen, ofwel de Jeugdbron. Deze log flume is voor de verandering geen ‘log flume’. De boten zijn niet als de typische boomstammen gestyled, maar als een badkuip. Hoe verzinnen ze het. Halverwege de rit zit er een pikante dark ride scene in over de daadwerkelijke jeugdbron! Al met al dus een leuke ervaring.
Badkuipen… Where else but Tripsdrill?
Here comes the drop!
Zoals ik al eerder zei is het park begonnen rondom een molen. Die molen is nog steeds in het park te vinden en bevat nu een matjesglijbaan. Die moest uitgeprobeerd worden natuurlijk.
De Oude Wijven Molen tussen het groen
Vlak na het begin van de glijbaan zit er een bocht in de baan waar ik niet goed op anticipeerde, waar ik dus een vervelende schaafwond opliep. Balen, maar gelukkig kan ik de nostalgie van de molen en glijbaan wel waarderen. Volgende keer dus even beter opletten met het glijden. Op naar de volgende eigentijdse attractie: de Maibaum.
Natuurlijk zie ik al jaren trip reports van Tripsdrill voorbij komen en de Maibaum staat er altijd wel in. De attractie is echt iconisch voor het park. Hij staat ook aan het einde van het binnenkomststraatje, dus iedereen komt er minimaal twee keer langs. Hij mocht daarom niet overgeslagen worden.
”Het planten van een meiboom is een oud gebruik dat nog altijd voorkomt in grote delen van Europa”, aldus Wikipedia.
Wat ons verder in het park opvalt zijn de rit-in-een-karretjes. Tripsdrill heeft heel veel rit-in-een-karretjes! Of nou van wijnvaten houdt, soeppannen, zeepkisten of koetsen, Tripsdrill heeft een rit-in-een-karretje voor iedereen! Daar moesten er natuurlijk ook een aantal van gedaan worden, zoals de Siefenkistenrennen. Een soort Max & Moritz, maar dan trackless!
Hier dacht Luc nog dat hij ging winnen…
Ook kwamen we nog de tegenhanger van de Oude Wijven Molen tegen: de Altermännermuhle, een watermolen dit keer. Dit gebouw bevat een soort fun-house die zowel indoor als outdoor parcoursdelen heeft.
Watch your step!
Richting het einde van de dag kwamen we per toeval nog een kleine expositie tegen. Hier werden een aantal filmpjes vertoont, waren veel foto’s te vinden en een aantal miniaturen van attracties in het park. Zowel Luc als ik vindeb zo’n museumpje van een pretpark altijd interessant om te zien en we namen dus even de tijd om het goed te bekijken.
De molen waar het allemaal mee begin
We hebben ons de hele dag in Tripsdrill vermaakt en ook nog wat spotgoedkope souvenirs ingeslagen. Denk aan 5 ansichtkaarten voor een euro of een puzzel van Mammut voor €4,40. Eén van onze souvenirs, een glaasje, was zelfs gratis op te halen. De souvenirtjes pronken mooi in onze verzamelingen en daarmee is Tripsdrill echt een park om nooit te vergeten. De rest van de dag werd gevuld met rerides op de grote achtbanen totdat het park uiteindelijk om 6 uur er echt een einde aan maakte.
Tripsdrill is een fantastisch park. De slogan die ze hanteren, “Mit Liebe gemacht!” mogen ze met trots dragen. Thematisch zijn ze misschien niet zo goed als Disney of de Efteling, maar het park heeft een zeer consequente en volledig eigen stijl in het park. Alles ziet er gewoon goed uit. Tripsdrill, het heeft te lang geduurd, maar jullie gaan mij zeker nog een keer terug zien!
Voldaan stapte we in de auto en reden weg. Ons volgende hotel lag in Neu-Ulm, vlak naast Ulm, maar dan wel in een andere deelstaat. De reis bracht ons door Bietigheim-Bissingen heen, een stad waar Luc een paar dagen eerder ook al doorheen gekomen is, maar dan met de trein. In deze gemeente kruist de de spoorlijn de rivier de Enz en die doet dat doormiddel van een indrukwekkende brug, het Bietigheim Viaduct. Luc had alleen vanuit de trein wel het uitzicht vanaf de brug gezien, maar de brug zelf niet. We besloten daarom om toch maar even te stoppen voor een kort momentje treinspotten.
Door werkzaamheden op de hogesnelheidslijn rijdt tijdelijk de ICE over deze brug
De brug is bijna 300 meter lang, 33 meter hoog en bestaat uit 21 bogen. Wat er verder nog bijzonder aan is, is de leeftijd: de brug werd geopend in 1853! Vanaf een voetgangersbrug, die parralel aan de brug loopt heb je mooi uitzicht op dit historische treinviaduct. Nadat we onze foto’s met trein hadden genomen stapten we weer in de auto en reden naar Neu-Ulm. Checkten in en liepen even het stadje in voor een heerlijke Italiaanse maaltijd. Tot zover onze laatste dag in Baden-Würtenberg. Vanaf vanavond zijn we tot de laatste dag van onze vakantie geheel in Beieren te vinden.
Zoals gebruikelijk in mijn TR’s van deze vakantie wil ik jullie nog even laten zien hoe ons routeplan (in dit geval door corona) is aangepast doormiddel van twee routekaartjes:
De geplande route
De gereden route
Tot de volgende editie. Een stemmetje in mijn hoofd zegt dat alles aan het volgende TR awesome is!