Deel 1: Auto- und Technikmuseum Sinsheim
Deel 2: Schwaben Park & Rothenburg ob der Tauber
Deel 3: Erlebenispark Tripsdrill
Deel 4: Legoland Deutschland & Ulm
Deel 5: Freizeit-Land Geiselwind & Fränkisches Wunderland
Deel 6: Bavaria Filmstadt
Deel 7: München
Deel 8: Bayern Park & Skyline Park
Schnitzels in Bayern
Hoofdstuk 1: De heenreis en de eerste bingo
We hebben allemaal dit jaar reizen in duigen hebben zien vallen door corona. Gelukkig kon de reis naar Denemarken in augustus redelijk normaal door gaan, maar ik had nog reis op de planning staan dit najaar. Althans, ik? Half het forum hier zou ik natuurlijk zien in Polen. Hartstikke jammer dat het niet door gaat natuurlijk, maar volgend jaar ben ik er zeker bij.
Maar goed, Luc en ik wilde dus toch nog iets gaan doen dit najaar. Ons oog viel op een rondtoer door Beieren, waarbij we alle grote parken af zouden vinken. Zijn daar nou veel grote parken? Nou, nee. Dat valt best mee. Maar we hadden het idee dat het voor pretpark liefhebbers best de moeite waard is om eens langs te gaan. We maakten een mooi plan en voegde hier nog het Technikmuseum Sinsheim, Tripsdrill en Schwaben Park aan toe. Tripsdrill natuurlijk omdat er twee nieuwe toffe Vekoma’s staan en Schwaben Park omdat we toch in de buurt waren.
De planning zag er zo uit:
De start zou zijn op zondag 20 september. Luc was al op vakantie in Duitsland en zou zijn trip eindigen in Heidelberg. Hij zou vanuit Heidelberg de trein naar Sinsheim pakken, terwijl ik vanuit huis met de auto die kant op zou rijden. Ik moest nog een aantal credits om in Tripsdrill mijn 400ste achtbaan te doen. Drie in totaal. Het plan was dat ik eerder in de week nog even een spinning mouse op de kermis van Den Haag zou doen en op de heenreis langs Taunus Wunderland zou gaan voor nog twee credits. Samen met de butterfly (ja die reken ik mee) die bij het Technikmuseum staat, zou me dat zelfs 1 credit speling geven voor als er een baan niet open zou zijn.
Met twee overnachtingen in een stadje in de buurt van Tripsdrill stond op 21 september stond Tripsdrill zelf op de planning en de 22e Schwaben Park. Daarna zouden we door rijden naar Beieren voor een bezoek aan Legoland Deutschland op de 23e en Skyline Park op de 24e. Vrijdag de 25e zou even een dagje geen attractiepark zijn, maar een stadsbezoek aan München. Volgens mij precies in de juiste periode voor het Oktoberfest, als dat door was gegaan natuurlijk. Maar goed, de dag erna zouden we naar Bayern-Park gaan (welke alleen in de weekenden open is) en op zondag de 27e eindigen met Freizeit-Land Geiselwind. Mooi plan toch?
Het oorspronkelijke plan met uiteraard vanaf Freizet-Land Geiselwind de terugreis naar huis.
Wie goed oplet heeft in het onderschrift in de afbeelding hierboven gelezen dat het om het ‘oorspronkelijke plan’ ging, want dit hebben we nog vaak aan moeten passen. Laat ik beginnen met het begin.
Op woensdagavond 16 september kwam bij mij het bericht binnen dat de provincies Noord en Zuid Holland door de Duitse regering als roodgebied waren bestempeld. Dit betekend dat ik niet zomaar meer mocht afreizen naar Duitsland. Shit, wat nu?
Ik heb in de 24 uur erna van alles overwogen tussen ‘gewoon gaan’ en de reis afblazen. Al snel vond ik ‘gewoon gaan’ geen goede oplossing. De boetes in Duitsland zijn enorm en hoewel de pakkans erg laag is, wilde ik dat risico niet nemen. Tegelijkertijd wilde ik de reis niet afblazen en zoals je misschien wel kan raden door het feit dat dit trip report bestaat, heb ik een manier gevonden.
Ik ben alle regels gaan lezen. Van de website van de ANWB, het ministerie van buitenlandse zaken, het Duitse ministerie van gezondheid, de deelstaten, alles. Wat een gedoe was dat zeg. Vooral de Duitse websites hadden hun zaken niet op orde. Deelstaten verwezen voor sommige regels naar het ministerie en het ministerie verwees terug naar de deelstaten. Uiteindelijk vond ik uit dat ik wel naar Duitsland mocht als ik een negatieve test kon laten zien. Echter mocht ik in Baden-Wurtenburg niet in een hotel of hostel overnachten zonder in Duitsland een test te hebben gehad.
Probleem 1: waar haal ik een negatieve test vandaan als in Nederland alle teststraten overbelast zijn? De oplossing daarvan was gelukkig nog relatief eenvoudig. Ik kon mezelf op mijn werk laten testen, ik werk namelijk in een ziekenhuis. De vrijdag voor mijn vertrek werd ik getest en dag erna kreeg ik de uitslag via de mail in twee talen. Tweede probleem: waar moet ik dan mijn negatieve test inleveren? Volgens de website van de ANWB moest dat bij de lokale GGD. Fijn, wat is GGD in het Duits? Via goed zoekwerk denk ik dat ik daarvoor bij het ‘Gesundheidsambt’ moest zijn. Dus ik op zaterdag de telefoon opgepakt om ze te bellen: helaas, Duitsers werken niet in het weekend. Uiteindelijk heb ik mijn uitslag en nog een formulier wat ik moest invullen naar hun via mail opgestuurd. Ik stopte al die papieren ook enkele malen gekopieerd in mijn koffer mee zodat ik kon aantonen dat ik negatief getest was en dat ik mij gemeld had bij het Gesundheidsambt.
In deze hectiek de dagen voor vertrek had ik besloten om niet meer naar de kermis in Den Haag te gaan en ook Taunus Wunderland over te slaan. Ons eerste hotel in Baden-Wurtenburg werd geannuleerd en er werd een nieuw hotel geboekt in Feuchtwangen, net over de Beierse grens, waar ik wel mocht overnachten. Het was een hoop gedoe, maar voor zover ik wist en kon weten met al die rare regels, had ik nu aan alles voldaan en mocht ik Duitsland in. Toch was er ook weer een lichtpuntje in dit hele verhaal. In de tussenliggende dagen was namelijk F.L.Y. open gegaan. De geruchten gingen al en Luc en ik hadden al besloten om als dit zou gebeuren, de vakantie met een dag te verlengen. We zouden daarom onze reis niet meer eindigen in Geiselwind, maar in Phantasialand. Nou, nu ik dit hele verhaal ook weer kwijt ben, wordt het volgens mij tijd om maar eens te beginnen aan het echte tripreport! Alle foto's in dit report zijn overigens van @luc136!
Mijn wekker ging vroeg op deze zondag 20 september. Ik had om 2 uur in Sinsheim met Luc afgesproken. Reisafstand: 6 uur, dus reken maar uit hoe laat het vertrek was. Ik ben enkele keren onderweg gestopt voor een toiletbezoek of even de benen strekken, maar rond de afgesproken tijd kwam ik het parkeerterrein van het museum op rijden. Precies op tijd, want Luc was er net ook gearriveerd. Ik parkeerde de auto op een onduidelijke parkeerplaats (wat blijkbaar een voorproefje was van het museum zelf), Luc gooide zijn koffer in de achterbak en zo liepen we naar de gebouwen toe.
Deze vliegtuigen zijn vanaf de snelweg al makkelijk te spotten
Het Technikmuseum Sinsheim heeft een enorme collectie aan voertuigen. Het museum is zo groot geworden dat het tegenwoordig een dependance heeft in Speyer. Nadat het in Sinsheim te klein werd voor de collectie die ze hebben, hebben ze ongeveer 3 kwartier rijden van Sinsheim een tweede museum geopend. Vandaag bezochten we dus het origineel. Het museum bestaat uit twee grote gebouwen die tegenover elkaar liggen. Op de kopse kant daarvan staat een leuke speeltuin, waar we eerst maar even een kijkje gingen nemen. Zowel Speyer als Sinsheim heeft namelijk een Butterfly staan.
De speeltuin is gratis toegankelijk, maar voor de Butterfly moet je toch eventjes een euro in een automaatje gooien. Op deze manier haalden we beiden hier in Sinsheim (ondanks dat Luc op zijn vakantie al in Conny-Land was geweest) onze eerste bingo van de vakantie.
They see me rollin’…
Gelukkig voor de lezers die geen fan zijn van Butterfly’s: we zijn niet speciaal voor dit baantje naar Sinsheim gekomen hoor. Luc en ik waren namelijk daadwerkelijk geïnteresseerd in het museum. Voornamelijk voor hun collectie treinen. Zo staat er onder andere een krokodil, een (voor treinen fans) legendarische Zwitserse lokomotief. Daarnaast heeft het museum, zoals jullie al eerder zagen, veel vliegtuigen buiten en op het dak staan en een enorme collectie aan wegvoertuigen. Verder heeft het museum nog een IMAX bioscoop en een simulator, maar die sloegen we over. Op naar de kassa dus.
Vanaf de bingo terug naar het begin.
We kochten binnen een kaartje en liepen de eerste hal in. We werden daarbij begroet door een motion simulator (die nu op de DRdb staat) en de meest legendarische auto ooit…
Great Scott!
De simulator. Hoewel ik wel fan ben van motion simulators, sloeg ik deze over. Bijbetalen voor een standaard kermis-attractie hoefte vandaag niet.
Deze eerste museum hal was groot en toch enigszins chaotisch. Meerdere malen dat ik naar iets op de grond stond te kijken, verder liep en pas bij het terug kijken opeens zag dat er een enorm vliegtuig boven hing. Zal ik even een voorbeeldje geven?
Weet jij nog waar je moet kijken?
Vanuit een andere hoek dan?
Deze eerste hal bestond voor een groot deel uit militaire voertuigen, maar ook uit landbouw voertuigen en klassieke auto’s.
Oude stoommachine
Elvis has left the building
Dit zijn toch een stel mooie auto’s. Jammer dat je de bovenste niet kan bekijken
Na een uurtje rondgelopen te hebben en ook de vliegtuigen op het dak te hebben bekeken, staken we over naar de andere hal. Die was iets duidelijke opgesteld. Bij binnenkomst kom je een enorme generator tegen die je voor 50 eurocent kan laten draaien. Ik ben geen fan van dat soort bijbetalingen. Voor die attracties, oké, maar voor museumstukken is dat zo achterhaald. Gelukkig was er met regelmaat iemand in de buurt die het wel deed, dus hebben we hem ook daadwerkelijk zien draaien.
Meteen achter de generator zagen we het kopstuk van de collectie al staan…
Oud beestje, doet het nog steeds
Luc bij een van zijn favorieten: de Krokodil!
Wat een beesten van locomotieven hebben ze staan zeg. Dit soort locs reden zelden in Nederland. Was natuurlijk ook in ons kleine vlakke landschap totaal niet nodig in vergelijking met de Alpen of een land van formaat van Duitsland. Maar kijk ook bijvoorbeeld naar de volgende stoomlocomotief:
Tsjoeke tsjoek!
Na de locomotieven liepen we door en bekeken we de rest van de hal nog. Hier kwamen we zeker nog wat interessante stukken tegen zoals auto’s uit de Tweede Wereldoorlog en wat dan ook dit voertuig mag zijn:
Een één wieler motor?
Hier heeft Hitler dus nog in gereden
We sloten onze reisdag af op het dak van het museum, tussen de concordes. Althans, ze hadden één concorde van Air France en een Toepolev, de Russische versie. Er stond buiten een rij voor het bezoek van Concorde, dus de binnenkant bekijken hebben we overgeslagen. De Toepolev hebben we wel van de binnenkant bekeken.
Daar staan ze dan achter elkaar
De hoek waarin ze staan zorgen wel voor mooie plaatjes
Maar praktisch is het niet
De cockpit van de Toepolev
En daarmee eindigt dit eerste report van onze Beieren trip. We reden nog een stuk door naar ons omgeboekte hotel in Feuchtwangen. Om even aan te geven hoe het plan tot nu toe is aangepast:
Oorspronkelijke route voor vandaag
Uiteindelijke route van vandaag
Het Technikmuseum Sinsheim was een prima stop zo voor de eerste dag van een vakantie. Het is niet perse een museum wat iedereen gezien moet hebben. De collectie is zo enorm dat het bijna onmogelijk is om het niet chaotisch op te stellen. Als je interesse in voertuigen (auto’s, vliegtuigen of treinen) hebt, dan hebben ze een mooie collectie, maar in het algemeen viel het museum ons een beetje tegen. Daarnaast kom je op allerlei plaatsen dingen tegen die je kan laten bewegen, mits je er geld in gooit. Zoals ik al zei, voor de attracties snap ik het wel, maar voor de collectie is dat zo achterhaald. Typisch Duits dat ze daarmee dus nog achter lopen. Mocht ik ooit nog een keer in de buurt zijn, wil ik Speyer ook nog wel eens zien, maar voor nu was dit voldoende.
Tot het volgende report! Dan zullen jullie wel een pretpark te zien krijgen. 😉
