Eduard met de Baron en Symbolica heeft de Efteling zich alles behalve opnieuw uitgevonden: een overdaad aan, in mijn ogen onnodige thematisering die ten koste is gegaan van de attracties. Twee attracties die ook nog eens te kort zijn om tot een hoogtepunt te komen of onderscheidend zijn in pretparkenland.
Let wel, de periode ervoor kende met Vogel Rok, Pandadroom, De Vliegende Hollander en Joris en de Draak thematisch alleen máár missers. Dat Symbolica niet het niveau van Fata Morgana heeft, heeft simpelweg te maken met 1 man: Ton van de Ven. Die had het in zich om zijn ideeën op papier te zetten, kon dat ook nog eens vertalen naar een werkbaar iets én had het mandaat om dingen gedaan te krijgen, van zowel directie als werkvloer. De hele structuur van het bedrijf is nu anders. De ontwerpers niet, heel plat gezegd', niets meer dan handjes die uitvoeren wat de directie wil. Waar Fata Morgana, Droomvlucht en Villa Volta uit een artistieke gedachte ontstonden, kijkt men nu naar doelgroepen en merkwaarde. Dat is een manier die kan werken, want voor de artistieke kant heb je toch een bepaalde X-factor nodig. Ton had/was dat. Het oorspronkelijke Hartenhof was misschien spectaculairder geweest, ik ben benieuwd of de cadans in de attractie dan beter was geweest. Ik ben in elk geval blij dat, in tegenstelling tot de jaren '00, men nu wel meer rekening mee lijkt te houden met Eftelingse stijlkenmerken bij de grote attracties. Wat dat betreft is Baron 1898 wel een ride die zich in het rijtje der groten mag voegen, vind ik.
