Vakanties plannen is een van mijn favoriete bezigheden. Kijken waar ik heen wil, hoe ik allerlei mooie dingen kan combineren, en zo een mooie trip uitstippelen om weer een stukje van onze planeet te bewonderen... heerlijk! Toen ik mijn grote vakantie voor 2022 aan het bedenken was, wilde ik een mooie combinatie maken van attractieparken, een paar steden en een mooie hoeveelheid natuur - liefst wat bergen. En met die ingrediënten kwam ik al snel uit op een reis naar Italië! In juni heb ik drie weken met trein en fiets door dit mooie land gereisd en prachtige dingen gezien. Ik ben van plan dit met jullie te delen in 6 TR's: vijf attractieparken en een zesde over de rest van de reis. Let's go!

Deel 1: Movieland Park
Deel 3: Mirabilandia
Deel 4: Fiabilandia

Deel 2: Gardaland

De dag na mijn bezoek aan Movieland was meteen het volgende attractiepark aan de beurt: de bijna-buurman Gardaland. Dit was ook het enige park van mijn hele reis waar ik al eens eerder geweest was, maar dat was al heel lang geleden: in 2010 op vakantie met mijn ouders. Toen hebben we een erg drukke maar wel vrij aangename dag in het park gehad. In de tussentijd heeft Gardaland twee B&Ms neergezet en nog wat andere zaken toegevoegd, waaronder ook een nieuwe dark ride voor dit seizoen. Dat belooft veel goeds, en ik had dus erg veel zin om weer eens een dag in dit park te spenderen!

Net als Movieland heeft Gardaland een gratis shuttlebus vanaf het treinstation in Peschiera. Gardaland doet dit zelfs nog iets gemakkelijker: hier rijden de bussen gewoon de hele dag door tot een half uur na sluitingstijd (ook als ze tot 23:00 open zijn), dus hoef je niet eens de dienstregeling te checken. Dat klinkt te gemakkelijk om te laten liggen, maar toch heb ik op de heenweg niet de bus gepakt. Ik zag namelijk dat ik ook in 40 minuutjes naar het park kon wandelen, via een mooie route langs het Gardameer. Dat leek me ook wel leuk!

Mooi uitzicht voor een ochtendwandeling. Vanaf centrum Peschiera naar de ingang van Gardaland is zo'n 40 minuten lopen

Iets na half 10 kwam ik aan op het entreeplein, waar ik aansloot bij de groeiende massa die voor de entreepoort stonden te wachten tot de ticketcontrole openging. Dit was best even puffen, want ondanks dat het 's ochtends nog niet zo heet was als het later vandaag ging worden (acht-en-dertig graden) stond ik wel in de volle zon te bakken. Uiteindelijk werd het dan vijf voor tien, en toen bleek dat Gardaland (net als Movieland) een openingsshow in petto had. De parkmascottes kwamen oplopen voor een dansje op de entreepoort, gevolgd door een plechtig vertoon Italiaanse volkslied. Beetje awkward, vooral omdat de Italianen op het plein ook totaal niet meededen, maar toen gingen dan eindelijk de poorten open.

Dat ging ook niet heel snel trouwens. Om 10 uur gingen alle acht tourniquets open en kon de massa op het plein langzaam het park binnendruppelen, maar je kan natuurlijk op je vingers natellen dat acht poortjes niet genoeg is voor die enorme massa. Ik stond redelijk vooraan, en ik was om 10 over 10 daadwerkelijk binnen. Mensen die achteraan stonden zijn waarschijnlijk een half uur bezig geweest voordat ze het park konden betreden. Belachelijke regeling, ik snap niet dat de ticketcontrole niet veel eerder is geplaatst zodat iedereen die op het plein staat al vooraf gecontroleerd is.

Confetti! Tijd om de deuren te openen

Voor mensen die vaak een attractiepark bezoeken is algemeen bekend dat je het beste zo snel mogelijk naar de achterkant van het park kan lopen, om een paar attracties mee te pakken met nauwelijks wachttijd. Die strategie volgde ik ook, dus ik zette direct koers naar de stomme Kung Fu Panda-achtbaan in de achterste hoek van het park, in de hoop dat ik daar niet voor zou hoeven wachten. Ik liep alleen halverwege tegen een touwtje aan: het achterste deel zou pas om 10:30 openen. Zucht...

Uiteindelijk heb ik de tijd gevuld door Raptor te doen, en daarna was het touwtje inderdaad weg. Vervolgens kon ik doorlopen tot aan de nieuwe Jumanji-dark ride, maar alles daarachter bleek pas om twáálf uur te openen. Dus Shaman, Kung Fu Panda, Corsari en nog een handvol attracties openden pas twee uur na parkopening. Bruh, wat een belachelijk beleid. De wachttijdenborden snappen het trouwens ook niet, die geven doodleuk '0 min' aan voor al die attracties, in plaats van het accurate 'chiuso'.

Tot dusver de enige attractie in deze hoek die open is... Met meteen een rij natuurlijk

Oké, laten we dan maar wat attracties gaan doen die wel open zijn. Zoals ik zei was ik ondertussen al in Raptor gestapt, een B&M wing coaster. Raptor was nieuw voor mij en ik was aangenaam verrast: fijne rit, leuke elementen, vrij soepel. Misschien mist Raptor het formaat om echt indrukwekkend te zijn, maar het is gewoon een hartstikke goede achtbaan. Qua theming spreekt Raptor me minder aan, en past hij voor mij gevoel ook niet helemaal bij de rest van het park. Zoals zoveel recente thrillcoasters die in parken van Merlin zijn neergezet heeft Raptor veel kaal beton, aangevuld met prikkeldraadhekken en waarschuwingslichten die doorgaan voor 'theming'. Achja, de achtbaan zelf is in elk geval erg goed en fotogeniek, die heb ik vaak gedaan (en gefotografeerd) tijdens mijn bezoek.

Zoef! Lekker baantje hoor!

Ik ben geen enorme fan van het themagebied, maar de integratie van dit soort bochten vlakbij de grond en andere near-misses is erg vet

Here we go!

Een attractie die bij mijn vorige bezoek een erg goede herinnering had achtergelaten was het Magic House, het ondergrondse madhouse in het kinderland. Toentertijd had de attractie twee toffe voorshows, waarvan eentje in een lift. Vandaag bleken de voorshows echter helemaal geschrapt: in plaats van een lift moesten we via de evacuatietrap (nog meer kaal beton!) naar beneden, waar we een tijdje in de tweede preshow-ruimte gestaan hebben zonder dat de show werd gestart. De hoofdshow was nog steeds prima, maar ik snap niet dat het park de totaalbeleving zo hard om zeep geholpen heeft. Daarbij hadden ze het bizarre beleid dat tassen niet mee mochten in de wachtrij en de attractie, die moest je onbewaakt naast de wachtrij aan het wandelpad achterlaten. Dat heb ik niet gedaan, ik heb een kluisje bij Raptor opgezocht. Best een hoop gedoe en irritatie dus voordat ik de attractie in kon, terwijl de hoofdattractie gewoon best tof is.

Hieronder zit een madhouse... De zon heeft trouwens wel z'n sporen nagelaten op de bollen-die-ooit-oranje-waren

De main show is de huiskamer van Prezzemolo, het draakje wat de mascotte van het park is

De volgende attractie op het lijstje is de andere nieuwe B&M: Oblivion: The Black Hole. Enkele jaren na Raptor pakte het park uit met deze gloednieuwe divecoaster, die meteen wat meer body moest geven aan het eerst nogal verloren space-hoekje van het park. Dat laatste is helaas maar matig gelukt, want de thematisering van Oblivion: The Black Hole is ongeveer net zo ongeïspireerd als de naam van de attractie. Net al bij Raptor treffen we hier veel kaal beton en waarschuwingslichten, alleen is het hier allemaal nog kariger. De baan zelf is best oké, zoals de meeste divecoasters, maar de lay-out loopt voor mijn gevoel toch net niet helemaal lekker - een paar rare rechte stukjes halen de flow een beetje uit de baan. Maar wat vooral opvalt is dat de achtbaan zelf best wel rottig in het park geplaatst is. De supports van de helix domineren het vroeger zo sfeervolle western-plein en breiden eigenlijk het kale space-themadeel alleen maar uit, in plaats van het gebied een verbetering te geven. Wel prima qua rit dus, maar verder thumbs down voor de manier hoe deze toevoeging in het park geplempt is.

Nog een B&M!

Don't... Look... Down! Ow wacht, verkeerde Oblivion

Er zijn maar weinig plekken die er lelijker van worden als je een B&M neerzet, maar dit is een van de uitzonderingen

Inmiddels in het middaguur aangebroken. Dat betekent dat het achterste parkdeel inmiddels open is, maar ik had intussen andere prioriteiten: de temperatuur steeg almaar verder en ik was toe aan verfrissing. Tien jaar geleden had het park overal vernevelaars hangen voor de nodige verkoeling, maar die waren nu nergens meer te bekennen. Een slok water drinken bleek ook nauwelijks mogelijk: het water uit de kranen in de toiletten was absoluut niet drinkbaar (volgens mij was de zeep alvast in het kraanwater opgelost: het was ondoorzichtig wit en rook naar bloemetjes) en er was welgeteld één drinkwatertappunt in het park (daar stond dus een enorme rij). Zo dwong het park me om gedurende de dag een stuk of 3 flesjes water te kopen, dus al bij al weer een euro of vijf extra omzet. Schandalig dat een park op deze manier met zijn gasten omgaat in het Italiaanse klimaat.

Een andere manier om verkoeling te zoeken is natuurlijk door waterattractie mee te pakken. Nu heeft Gardaland zowel een lange rapid als een top-gethamiseerde shoot-the-chute in huis, en verrassend genoeg hadden beide een wachttijd onder de 20 minuten. Eerst Jungle Rapids, dat was gewoon een prima rapidbaan, helaas niet zo nat als ik gehoopt had, maar wel een degelijke attractie. Daarna ben ik maar direct doorgelopen naar Fuga da Atlantide. Die attractie lag er, zoals ik me herinnerde, oogstrelend bij met het bijna buitensporige Atlantis-thema. De rit zelf valt eigenlijk stiekem best tegen, maar die prachtige theming maakt veel goed.

Dankzij de (over-the-)top-thematisering is dit een erg fotogenieke attractie

Ik vind het dol-fijn

Toen ik mijn verkoeling gehad had ben ik maar naar het achterste deel van het park gelopen om dan toch Kung Fu Panda Master af te vinken. Dit moet een van de grootste missers zijn die Gardaland de laatste jaren heeft toegevoegd: een Fabbri spinning coaster, gewoon een kermisbaan dus. Met een sausje van de bekende animatiefilm. Voor de prachtige staaltje imagineering heb ik 45 minuten mogen aanschuiven... Zucht... Achja, de credit is binnen. Daarna heb ik maar meteen een attractie zonder wachttijd gedaan: de vrijvaltoren Space Vertigo. Gewoon een degelijke Intamin-toren, niet bijzonder, wel wat laag maar toch tof als altijd.

Bijzonder is trouwens dat deze twee attracties, samen met nog een flink aantal van de minder populaire rides, al om 19:00 zouden sluiten. Het park zelf bleef tot 23:00 open! Kortom, een attractie als Kung Fu Panda heeft maar 7 van de 13 openingsuren daadwerkelijk gedraaid. Idioot beleid. Hierdoor heb ik trouwens de 3D Film gemist, die ging blijkbaar ook om 7 uur dicht. Wist ik veel.

Dit is mijn enige foto van Kung Fu Panda. Blijkbaar wou ik hem uit mijn geheugen verbannen

Intamin Freefall, altijd leuk

3D Cinema, door vroege sluitingstijd niet gedaan

Ondertussen had ik al flink wat van Gardaland gezien. En wat me opvalt is dat het park soms echt prachtige gebiedjes kent, en soms eigenlijk best wel lelijk is. Het ingangsgedeelte met zijn kasteel-thema bijvoorbeeld ziet er erg sfeervol uit. Het westernstraatje wat in een soort vallei is aangelegd is al helemaal een plaatje, jammer dat het einde gedomineerd wordt door de helix van Oblivion. Maar de grote vlaktes rond Jumanji of Blue Tornado zijn dan weer aartslelijk. Ook een mooi stukje is trouwens de Arabische hoek, wat naast een buffet-restaurant (niet sfeervol, wel prima eten) helemaal niets te bieden lijkt te hebben. Typisch...

Hoe dan ook, ik vond het ook wel leuk om alles nog eens rustig te bekijken, dus ik heb een rondje met de trein gemaakt. Best een leuke manier om even wat rust te pakken in het park, en je komt ook nog door een tunnel met zingende beren. Wat wil je nog meer?

Dit western-straatje in een vallei is echt een tof stukje pretpark

Ook al een mooi stukje

Ook het entreegedeelte in kasteel-stijl mag er wezen

Zo'n treinritje vind ik altijd wel een fijn rustmoment tijdens een dagje pretpark

Tijd om weer een kwaliteitsattractie te doen. Ik kon me de piraten-dark ride I Corsari nog herinneren van mijn vorige bezoek, en toen vond ik het een van de allerbeste dark rides die ik kende. Inmiddels had de attractie een upgrade gehad, dus ik was benieuwd wat er nu van vond. De upgrade bestaat vooral uit toegevoegde projecties; ik weet niet of ik het echt een meerwaarde vind hebben, maar door de goede integratie vallen ze in ieder geval ook niet uit de toon. De sfeerzetting van de attractie, met het enorme piratenschip als entree en de langzame afdaling naar het ondergrondse station, blijft steengoed. Dat geldt ook voor de opbouw van de rit met een aantal enorme scènes en een paar kleine, duistere tussenruimtes die samen een perfecte sfeer neerzetten. Topattractie dit, door gebrek aan wachttijd ben ik er een keer of vijf ingeweest. Wel weer jammer dat het personeel alsnog een wachtrij wil creëeren door steeds lege boten weg te sturen, totdat er weer een groep van 20 bezoekers verzameld was om een boot propvol te vullen... hmmmf.

Hieronder zit een prachtige dark ride verstopt. Mis hem niet!

Wat een lelijkerd! En dat monster ziet er ook niet vriendelijk uit

Gevechtsscène, tof gedaan met alle watereffecten

Qua achtbanen heeft Gardaland nog een flinke greep gedaan uit de Vekoma-catalogus. Blue Tornado is de lokale SLC die ik vorige keer had geskipt en nu dus nog moest afvinken. Tip: niet 's ochtends doen (wachttijd 45 min), 's middags is het veel rustiger (walk on). De rit zelf is gewoon een SLC: been there, done that. Daarnaast hebben we nog Mammut, een extra lange mijntrein-achtbaan met een prima uitgevoerd sneeuw-thema, echt een toffe familiebaan dus. Tot slot is er nog Shaman, de kloon van de Python uit de Efteling. En dan bedoel ik écht een kloon, want Shaman heeft een soortgelijke retrack ondergaan. De Italiaanse versie heeft niet de trilling die Python tegenwoordig heeft, maar geeft wel een onfatsoenlijke klap weg na de kurkentrekkers... Auw! Echt auw!

Theming van de bovenste plank!

Achtbaan is ook niet van het hoogste niveau

Shaman is ook niet de mooiste baan van het park. En die SBNO-miskleun ertussen maakt het niet mooier

Kijk, da's tenminste een gethematiseerde achtbaan!

Is dit jouw trein of... ?

Ook in een TR moet je het lekkerst voor het laatst bewaren... De hoofdreden voor mij om Gardaland weer eens op de planning te zetten was de veelbelovende nieuwe dark ride Jumanji - The Adventure. Ondanks dat deze attractie zo'n beetje de langste rijen van de dag trok (steady 45-60 minuten) heb ik hem een keer of drie gedaan, want dit is echt een toffe attractie! De subtitel 'adventure' wordt absoluut waargemaakt, mede dankzij de motion-based vehicles die als ritsysteem gebruikt worden. Zulke wagens waren tot nu toe bijna alleen in Amerika aan te treffen, en voor mij was het daardoor de eerste keer dat ik zo'n attractie mocht beleven. De jeeps stuiteren zich echt een weg door de jungle, de projectieschermen worden goed ingezet tussen de echte decors, de pre-show en station zijn erg tof gemaakt. Ja, dit is echt een top-ride! Minpunten voor het feit dat de wachtrij niet in Jumanji-thema is meegenomen en voor het aantal gemiste effecten tijdens de latere ritten, maar verder is dit alweer een top-dark ride in Gardaland! (Meer lezen, zie mijn report op DRdb).

Voorgevel... Het is nog te zien dat dit eerst de Ramses-attractie was, met Egyptische theming

Het station is dan weer Indisch. Wel erg mooi aangekleed

Animatronic!

Zoals ik al zei bleef Gardaland maar liefst tot 23:00 open, ondanks dat het gewoon een maandag in juni was. Het was best rustig geweest, dus ik heb eigenlijk alles wat ik wilde kunnen doen zonder al te veel wachttijd (een paar attracties uitgezonderd). Leuk voor mij dus, die extra uurtjes, want zo kon ik nog wat B&M-ritjes in het donker maken en het uitgelichte park aanschouwen. Later las ik op Looopings dat er blijkbaar ook nog een spectaculaire avondshow was, maar die heb ik door de achtbaanritjes gemist... Weer eens een harde les dat ik wat vaker naar het showprogramma van een park moet kijken.

Aparte zonsondergang. Die diagonale lijn in de lucht komt niet door m'n camera ofzo, die was er echt

Achtbanen zijn in het donker nog een stukje toffer!

Nog een laatste blik op Jumanji

En toen zat ik weer in de bus terug naar mijn hotel, na te denken wat ik nu van Gardaland moet vinden. Dat vind ik nog steeds lastig te zeggen. Op het gebied van attracties hebben ze een paar prima waterattracties, twee toffe achtbanen en twee steengoede dark rides, aangevuld met een ruim aanbod van afwisselende andere attracties. Dat is op zich een prima aanbod, jammer dat soms een miskleun tussenstaat zoals die Kung Fu Panda-kermisachtbaan. Qua thematisering is het park al wisselender: attracties als Fuga da Atlantide, Corsari en Mammut hebben een ontzettend hoog niveau van theming, maar daar staan kale attracties als Blue Tornado of Oblivion tegenover. Soms zijn paden en pleinen erg sfeervol (bijvoorbeeld het western-straatje en het entreegebied) maar daarnaast staan dan weer kale vlaktes zoals bij Jumanji, Blue Tornado of het space-gebied. Alles bij elkaar is Gardaland qua 'hardware' een erg goed park, zij het met een paar missertjes die ik in een park van dit formaat eigenlijk niet verwacht.

Het probleem is alleen dat een bezoek aan een attractiepark ook voor een flink deel wordt gevormd door de 'software', en daar vormt Gardaland een van de dieptepunten die ik heb meegemaakt. Attracties die maar gedurende de helft van parkopening geopend zijn, traag werken bij de parkentree, wachtrijen creëeren door bijvoorbeeld bij Corsari lege boten weg te sturen, waardeloos beleid rond het madhouse, totaal gebrek aan water en verkoeling ondanks de tophitte. En bij dat alles ook een totaal gebrek aan vriendelijkheid van het personeel, dat bovendien zelden Engels kon (of wilde) spreken. Nee, ik heb me in Gardaland eigenlijk geen moment welkom gevoeld. Mijn conclusie over het park is dat het eigenlijk een erg goed park kan zijn, maar dat zo jammer is dat ze een hekel lijken te hebben aan bezoekers. Al die onnodige irritaties geven me toch een negatief gevoel over mijn bezoek, terwijl ik me eigenlijk hartstikke goed vermaakt heb en een aantal erg toffe attracties heb kunnen doen.