Eindelijk is het pretpark seizoen van 2020 dan toch op gang aan het komen. Helaas wel met de nodige maatregelen natuurlijk. Daarom namen we vandaag eens een kijkje in de Efteling om te zien hoe zo’n dag er daar nu uit ziet.

Bij aankomst op het parkeerterrein worden we naar vak K gestuurd. Dat is nodig omdat op het hoofdparkeerterrein steeds een rij leeg gelaten is om zo voldoende afstand te hebben voor mensen die richting de ingang gaan wandelen, daarnaast worden tussen de auto’s steeds een auto breedte vrijgelaten. Wederom voor de nodige afstand. Op veld K, waar de ruimte in een rij groter is, worden wel de rijen gewoon naast elkaar gevuld maar wel met afstand tussen de auto’s.

We betreden het park rond half 11, we hebben er bewust voor gekozen om niet zo vroeg mogelijk te komen om eventuele “rope drop” drukte te voorkomen. Het park binnen komen verloopt dan ook vrij soepel. Voor de ingang al komen we vriendelijk personeel tegen dat het aantal mensen doseert dat richting de diverse entree poortjes gaat en zo komen we ook vlot het park binnen na het scannen van onze reservering en abonnementen. Hier wel meteen een klein knelpuntje, ook in deze tijd heb je mensen die DIRECT na het poortje hun abonnement of entreeticket willen opbergen en daarmee een kleine opstopping veroorzaken. Dat terwijl 50 meter verderop een plein is met meer dan genoeg ruimte, daar ligt nog een verbeterpuntje voor de Efteling om mensen aan te sporen meteen een stukje door te lopen.

We besluiten als eerste een ritje Baron te gaan doen, achteraf blijkt dit echter een vergissing want hier was de ochtend drukte nog wel aanwezig. En dat wil niet zeggen dat het daar moeilijk was om de anderhalve meter afstand te bewaren, maar betekende wel een wachtrij van 90 minuten. Een wachtrij die we op dat moment voor lief namen omdat we dachten dat je, door de gereduceerde capaciteit van attracties, overal wat langer in de rij zou moeten. Dit bleek echter reuze mee te vallen want toen we uitstapten was de wachttijd al gehalveerd, beginnersfoutje eigenlijk 😅 Het wachten zelf verliep overigens prima, we hadden wat Duitse(!) kinderen achter ons staan die in eerste instantie niet voldoende afstand hielden maar nadat we hen hier een keer vriendelijk op wezen was dat ook opgelost. De gehele wachtrij lang zijn over de tap van de hekjes rode en witte tape aangebracht om te laten zien waar een groepje mag staan en waar niet. Bij de schapenhekjes worden het begin en einde van deze zondes extra benadrukt met een tapeje dat om het eerste en laatste houtje van de zone is gewikkeld. Bij het deel waar de rijen langs elkaar komen staat er ook een bouwhek met zeil tussen. Van deze rij overigens geen foto’s want mijn tas en telefoon zaten netjes in een kluisje. Per keer worden er voor ploeg A en B elk 3 groepen klaargezet met daartussen voldoende afstand en waar mensen te dicht langs elkaar gaan de inmiddels bekende plastic ramen ertussen die we vandaag nog vaker tegen zouden komen. Vervolgens krijg je zoals gebruikelijk de voorshow waarbij ook aangegeven is waar elke groep kan staan om voldoende afstand te creëren. Na de voorshow sta je hier, logischerwijs wel lange te wachten dan normaal. Daarna krijgen we in het loonlokaal een soortgelijke constructie, op de trappen zijn markeringen gemaakt zodat groepen op gepaste afstand van elkaar wachten. Hier blijf je ook wachten tot de deuren open zijn en de trein klaar is om direct in te stappen, je wordt dus niet voor de deuren klaargezet. Terwijl je wacht telt de medewerker hier het aantal personen per groep en seint dit door naar personeel in het station zodat op elke rij in de trein de juiste hoeveelheid beugels open zijn en dus ook op de door het personeel gewenste plekken. Als je eenmaal aan de beurt bent (per rij wordt er naar binnen gelopen) loop je direct naar je plek (kan eventueel nog een tas wegleggen) gaat zitten en moet zelf je beugel en riempje sluiten. Een medewerker doet dit als bij een vliegtuig instructie voor met een losse riem die hij/zij bij heeft. Daarna moet je zichtbaar tegen je beugel duwen om te laten zien dat deze dicht zit. Jeej daar gaan we! Na de rit worden dan per rij de beugels vrijgegeven zodat de groepen vanaf elke rij met voldoende afstand tussen ze in het station kunnen verlaten. Foto’s worden er trouwens in de hele Efteling niet verkocht en dit winkeltje is dan ook helemaal leeggehaald en eigenlijk gewoon gesloten (behalve dat je er wel doorheen loopt). Dit voorkomt opstoppingen bij het kijken naar de foto’s. Ditzelfde zie je bij attracties als Carnaval Festival en Symbolica.

We vervolgen onze weg naar het Ruigrijk via het pad dat onder De Vliegende Hollander door loopt. Aangezien dit een smal pad is op sommige punten is hier een eenrichting pad van gemaakt om de anderhalve meter te kunnen waarborgen.

Bij De Vliegende Hollander lijkt de rij lang maar gelukkig bedenken we ons voor we doorlopen dat binnen natuurlijk overal afstand gehouden moet worden en de rij hierdoor langer lijkt dan deze is. De aangegeven 20 minuten blijken uiteindelijk zelfs maar 15 minuten te zijn. Ook in Corona tijden geeft dat een fijn gevoel 😉 Ook hier loopt door de hele wachtrij een rood-witte slang van tape om aan te geven waar je mag staan en waar niet. Aan het begin van de rij zit meteen ook een desinfectie punt die je op veel plekken in het park tegen komt. In de wachtrij zijn verder kleine aanpassingen zichtbaar zoals het niet gebruiken van de kleine stukjes meandering en het doek van het schilderij is vastgetaped zodat je goed in de smokkelgang kunt kijken of de mensen voor je ver genoeg zijn doorgelopen om zelf de gang te kunnen betreden. Bovenaan de trap in het station staat dan een medewerker die de groepjes naar de juiste bootjes en rijen stuurt. Alleen rij 2 en 4 worden gebruikt. Ook hier sluit je zelf je beugel en een medewerker die in de “plastic kooi” tussen beide perrons staat ziet hierop toe en ook hier moet je zichtbaar laten zien dat hij vast zit door ertegen te duwen. Ook hier moet je per rij de attractie verlaten.

(Slechte foto maar je begrijpt het idee)

Hierna wandelen we naar de Gelaarsde Kat om een tosti te gaan eten, deze bestellen we probleemloos via de mobile order. Daarna was het even kijken hoe we dan wisten wanneer de bestelling klaar zou zijn, maar de medewerker die buiten staat om de wachtrij in de smiezen te houden sprong supersnel en vriendelijk te hulp. Gewoon even bij het venster voor afhalen in de buurt wachten en dan wordt je nummer vanzelf geroepen. Overigens was dat sowieso een opvallend puntje, overal was het personeel écht heel erg vriendelijk en vrolijk naar ons toe. Nu is het niet zo dat ik dat normaal gesproken niet zo vind maar daar mogen ze, zeker met werken in dit soort ingewikkelde omstandigheden, echt wel een flinke pluim voor krijgen.

Het toiletblok achter de Meermin is geopend voor extra capaciteit

Door het park heen vind je deze desinfectie stations.

Hier mogen we onze tosti ophalen 🤤

Na de Tosti gaan we voor een ritje Droomvlucht. Ook hier valt de rij mee en de genoemde 15 minuten wachttijd worden bij lange na niet volgemaakt. In deze wachtrij zijn de nodige hekjes doorgeslepen om zo rijen te creëren met voldoende afstand tussen elkaar. Gondels worden hier gevuld met per groepje een set van 2 gondels, dit kan prima omdat de sets gondels zelf al afstand van elkaar houden natuurlijk. Hierdoor verliest deze attractie effectief ook weinig van zijn capaciteit aangezien bijvoorbeeld een standaard gezinnetje, bijv. vader, moeder, twee kids, toch al twee gondels nodig heeft.

Na het ritje Droomvlucht brachten we even een bezoek aan het toilet. Normaal gesproken zou ik dat het vermelden niet waard vinden, maar tegenwoordig is alles bijzonder 😉 Bij de toiletten mocht steeds een huishouden per keer naar binnen om hun behoefte te doen, na dit bezoek werden de toiletten dan gereinigd en was het volgende groepje aan de beurt. Hier merkte we trouwens ook dat de Efteling actief aan het kijken is waar ze kunnen optimaliseren om meer capaciteit te benutten. In dit geval door als twee mensen alleen zijn deze beide hetzelfde toiletblok in te laten maar dan wel hokjes te laten gebruiken die zo ver mogelijk van elkaar verwijderd zijn. Uiteraard moeten ze dan wel op gepaste afstand van elkaar wachten met handen wassen. We hebben overigens bij onze toiletbezoeken nooit langer dan 10 minuten moeten wachten in tegenstelling tot de horrorverhalen die je soms voorbij ziet komen.

Hierna kwamen we Martin en Audrey tegen die net een rondje Sprookjesbos hadden gedaan. We hebben wat gekletst (op gepaste afstand) en daarna richting Carnaval Festival gegaan. Ook hier weer het nodige slijpwerk in de wachtrij en plastic constructie in het station om de twee bezoekersstromen van elkaar te scheiden. De medewerker op de draaischijf zorgt voor voldoende afstand tussen verschillende gezelschappen door gondels leeg te laten tussendoor. Ook viel ons op dat hier actief een medewerker met een clipboard stond om eventuele pijnpunten te noteren om zo verbeteringen door te kunnen voeren aan doorstroming en het op de juiste manier afstand houden.

We zwaaien nog even naar Martin en Audrey en gaan de wachtrij van Vogelrok in. Ook hier hetzelfde verhaal met betrekking tot de wachtrij. Doorgeslepen hekjes en een plastic scherm daar waar de wachtrijen te dicht langs elkaar komen. Overigens is er ook plastic bij het deel van de wachtrij waar de trein langs rijdt zodat ook daar geen contact mogelijk is. Bij het opstapperron zelf zijn met tape cijfers op de vloer gemaakt een medewerker wijst je je nummer toe waar je achter de rode lijn moet wachten tot je mag instappen. Ook hier verlaten gasten per rij de trein en lopen naar de uitgang. Dat gebeurt hiervan voor naar achteren zodat bezoekers die de attractie al verlaten niet langs mensen lopen die nog in de trein zitten.

Tijd voor een ritje pagode dan maar! Hierin kunnen per keer 12 groepen mee, 6 aan beide kanten. Met wederom rode en witte tape is aangegeven waar wel en niet gezeten mag worden, daarnaast heeft elke plek een nummer. Je krijgt dus van een medewerker door bij welke nummer je mag plaatsnemen voor je de attractie betreedt. Vanuit de pagode was trouwens ook goed te zien hoe leeg de paden vandaag waren, wat ook goed te merken was als we ons door het park verplaatsen. Anderhalve meter afstand houden was makkelijker dan in menig supermarkt!

Deze toiletblokken zouden volgens een toiletjuffrouw die we hoorde praten met een collega vanaf morgen openen. Achter de Python stond er ook al een unit klaar en volgen er waarschijnlijk ook meer.

Nu we er toch zijn meteen maar een rondje Gondoletta.

Genieten.

Kennelijk heeft de fontein zolang uitgestaan dat het een nestplaats geworden is 🤣

Door naar Het Paleis der Fantasie! Hier hetzelfde verhaal, aangepaste looproute en plastic, het is niet fraai maar het werkt prima. Hier worden 6 groepen per keer de voorshow ingelaten waarbij je de show bekijkt vanuit een vak met een nummer. Dit nummer is dan vervolgens ook je plek om te wachten in het trappenhuis (men gebruikt de single riders kant) en daar schuif je steeds door. Alleen de Helden en Schatten tour worden gevuld zodat de middelste gondel (Muziek) leeg blijft en er voldoende afstand is tussen bezoekers tijdens de rit.

We vervolgen onze weg door het park en maken een ritje in Fata Morgana. Wat ze met de wachtrij gedaan hebben hoef ik denk ik niet meer toe te lichten. Wat we wel nog zagen was dat er een medewerker in de wachtrij mee liep (in zijn eigen wachtvak dus) die steeds waar hij voorbijkwam alle oppervlakken reinigde. Gedurende dag zagen we zo ook een aantal keren medewerkers die bakjes de bankjes en tafeltjes in het park aan het afdoen waren.

Geen exit through the giftshop.

Als laatste maken we nog een ritje in de Python, hier is de markering bij gebrek aan hekjes dan juist weer met vlakken op de grond. Ook hier betreed je per rij het station en loop je meteen door naar de aan jou toegewezen plekken. Ook het verlaten gaat weer per rij vervolgens. Ze werken hier steeds vanaf de voorkant naar het midden en van de achterkant naar het midden omdat de in- en uitgang in het midden van het station zitten natuurlijk. Hier was de grouper trouwens bezig met het uittesten van verschillende manier van mensen hun plek toe wijzen en laten instappen om zo het proces en de capaciteit te optimaliseren. Zo begon hij bij ons met het vullen van de voorste helft van de trein terwijl de achterste helft nog aan het uitstappen was terwijl daarvoor eerst nog de hele trein leeg moest zijn voor er weer gevuld werd.

Na ons ritje Python is het tijd om weer huiswaarts te keren en voor mij nu ook om een einde aan dit verslag te gaan breien. De dag is ons erg goed bevallen, natuurlijk moet je zelf goed blijven opletten maar het was heel goed mogelijk om de juiste afstand tot anderen te bewaren. Zowel op de paden als in de wachtrijen. Daarnaast was het personeel erg vriendelijk, hield zich goed aan de regels en was ook duidelijk in de communicatie over hetgeen wat ze van de gast verwachtten. Communicatie momenten in ruimtes waar dit lastig is door harde muziek etc. waar eerder over gesproken had zijn inmiddels al uit de processen verdwenen waardoor dit alles een stuk vloeiender verloopt. Daarnaast was het erg prettig om te zien dat op heel veel plekken in het park personeel actief bezig is met het kijken of dingen goed of fout gaan en ook testen met verschillende werkwijzes om de capaciteit te verhogen. Zonder dat dit ten koste gaat van de veiligheid. Niet elke oplossing verdient een schoonheidsprijs natuurlijk (qua uiterlijk dan), maar aan de andere kant zie ik ook gewoon liever dat men tijdelijke maatregelen ook als tijdelijk oplost dan dat we over een jaar nog naar een vergeten plexiglazen plaat moeten kijken 😉

Volgens diverse medewerkers die wij hoorden waren er vandaag tussen de 5000 en 6000 mensen in het park aanwezig en zou het de bedoeling zijn dat er morgen ongeveer 8000 bezoekers in het park aanwezig zijn. Met hoe wij het vandaag ervaarden denk ik dat er prima wat meer bezoekers bij kunnen zonder dat dit direct problemen gaat veroorzaken. Wel denk ik dat ze bij het opschalen ook wat extra wachtruimtes voor de populaire attracties moeten gaan inrichten. Bij de Baron konden ze nu bijvoorbeeld prima een rij van 90 minuten kwijt. Maar bij De Vliegende Hollander is de rij vol als er 20 minuten staat (binnen en buitengebied). Maar ik verwacht dat ook dit dingen zijn die op de clipboards van de medewerkers voorbij gaan komen.

Al met al is het een wat ander dagje dan we gewend zijn maar je kunt op deze manier prima een fijn dagje pretpark beleven.