Terugkijken op super toffe bezoeken aan leuke pretparken waar je niet zo vaak komt, daar biedt deze periode alle gelegenheid voor. In 2018 ging ik met tientallen pretparkfans naar Zweden. Liseberg, Kolmarden en Grona Lund stonden op het programma. Eerlijk gezegd had ik me niet bijzonder ingelezen: ik had geen idee wat me te wachten stond. Meerdere pretparken en ook wat extra’s, en dat in Zweden, zover kwam ik nog. De rest zou ik maar gewoon over me heen laten komen. Lees ook het tripreport van de dag hierna: Kolmarden of hop direct naar het verslag van Grona Lund.
Na een prima vlucht en een korte busreis werden we afgezet bij ons hotel in Göteborg. De bus reed al langs Liseberg, toen begon het toch wel te kriebelen... Het hotel was maar tien minuten lopen, dus toen het park om 13 uur open ging stonden wij al te wachten.
Liseberg, daar komen we aan!
Vanaf minuut 1 in het park keek ik mijn ogen uit. Het ziet er prachtig uit, goed verzorgd! Liseberg is duidelijk een stadspark; veel attracties op een kleine oppervlakte. We werden door de zeer vriendelijke en professionele Pontus (hoeveel pretparken laten hun medewerkers in pak lopen?) meegenomen naar Balder en daar kwam direct de eerste verrassing. Na een korte introductie, midden tussen het hout, over de baan, toverde Pontus drie stiften tevoorschijn. “Wie wil zijn naam op de baan zetten?” Ehm, wow. Natuurlijk! Zowel tuindwerg als Danielle zijn nu vereeuwigd in Liseberg. Of nou ja, vereeuwigd... totdat ze weer een stuk track vervangen.
Het hek gaat open voor ons….
Uitleg over de attractie
Pontus vertelde uitgebreid over het onderhoud dat ze plegen. Regelmatig laten ze hele secties van de baan vervangen. Toen we als verrassing ook even een ritje konden maken, werd duidelijk dat dat zijn vruchten afwerpt. Wat een waanzinnig toffe baan! Heel, heel veel airtime, hij is zo soepel als een houten achtbaan maar kan zijn zonder het hout-gevoel te verliezen. Balder is een van de leukste achtbanen die ik ooit gedaan heb.
Nog nagenietend diende het volgende bijzondere programma-onderdeel zich al weer aan; een praatje met de CEO. Dat gaf direct nog een kijkje achter de schermen: via het personeelsrestaurant (we hadden nog niet geluncht, dus het viel ons op dat het er niet alleen erg mooi uitzag maar ook erg lekker rook... ;-) ) bereikten we een zaaltje. Het themagebied eromheen zag er mooi uit, een sfeervol oud vissersdorpje.
Andreas was bijzonder openhartig en vertelde heel onderhoudend over het park en de afwegingen en keuzes die ze de afgelopen jaren gemaakt hebben. Vooral het besluitvormingsproces rondom Valkyria werd uitgebreid toegelicht. Nadat twee andere fabrikanten waren overwogen en afgevallen voor een familiecoaster, belden ze B&M. Ze hadden verwacht dat hun orderportefeuille overvol zou zijn, maar door een annulering hadden ze een gaatje in de agenda. Liseberg moest alleen wel snel beslissen.... Binnen twee weken werd de familiecoaster een stuk heftiger en verdubbelde het budget. Het blijft jammer dat Valkyria nog niet open is (maar we weten nu dat het de schuld is van Andreas, die had bedacht dat er wel een tunnel naast de rivier gebouwd kon worden), maar nu hebben we een goed excuus om nog eens terug te komen.
Soms is het een beetje proppen om Valkyria kwijt te kunnen. Loopt er nu serieus een support het gebouw in?
Time files when you’re having fun, maar je maag liegt niet. Na de uitgebreide Q&A werd het tijd om het park verder te verkennen, maar eerst eten! Minpuntje gevonden: de rijen voor de Max waren echt veel te lang, zeker omdat lunchtijd al ruim achter ons lag.
Honger! Druk!
Ook voor Helix hebben we lang staan wachten. 30-40 minuten werd in de praktijk meer dan een uur, in een wachtrij die koud en tochtig was. Gelukkig was het wel het wachten waard. Wauw, wat gebeurt er veel onderweg! Je gaat echt van het ene intense element naar het andere en het is allemaal leuk. Inversie na inversie, twee lanceringen tussendoor, flinke airtimeheuvels... Tof!
Ook tof: de Lisebergbanan. Uit te spreken als -baaanan, maar -banaan is natuurlijk leuker. Een half jaartje ouder dan ik maar even soepel (oké, deze grap kan echt niet hè?) en duidelijk custom ontworpen.
Lisebergbanan
Loke, leuke attractie!
Ook de andere achtbanen en diverse pukerides hebben we natuurlijk gedaan. Nog niet genoemd, maar wel heel opvallend zijn de vele spelletjes. Geen schreeuwerige lawaaigames, maar een soort roulette waarbij je een enorme doos chocolade of koekjes kunt winnen. De Zweden zijn er dol op! Aan het einde van de dag zie je bijna geen kinderwagen zonder zo’n megadoos met zoetigheid.
Het was druk in het park, maar een deel van de dag had ik het geluk dat Pontus een klein groepje forummers nog wel op sleeptouw kon nemen. Kleine kijkjes achter de schermen en af en toe een rij (grotendeels) overslaan maakten de dag nog geslaagder. Bijzonder, ook de informatie die hij tussendoor gaf.
College van Pontus
Achtbaan knuffelen met @Guy
Garage van Lisebergbanan
Wiel van Lisebergbanan kopen?
Een voorbeeld van zo'n achter-de-schermen-weetje: ‘s avonds trad Pussy Riot op in het park. Vlak voor de geplande aanvangstijd waren er echter nog nauwelijks mensen te vinden voor het podium. De dames vonden het te weinig en er was dus enige overredingskracht nodig voordat ze ook daadwerkelijk het podium betraden.... Wij hebben even gekeken, maar ik vond er weinig aan. Russische paupertechno-met-een-boodschap is aan mij niet zo besteed.
Toch nog veel mensen voor het podium
Indrukwekkende line up trouwens, daar is een gemiddeld festival jaloers op!
Ook heel leuk: de ERT op Helix! Na sluitingstijd, dus aanvang om 23:00 uur. Liseberg was zo lief om op volle capaciteit te blijven draaien. Drie treintjes dus.... Effectief kwam dat neer op een uur lang blijven zitten. Dan worden wel echt je grenzen opgezocht! Ik ontdekte dat ik na 40 minuten bijvoorbeeld echt even iets moest eten. Daarmee was het voor mij nog wel vol te houden. Helix is echt een heerlijke baan, die ik steeds meer ging waarderen. In het donker knalde hij door de baan. Hij is ZO intens! Zeker tijdens zo’n ERT; op een gegeven moment werd de tweede lancering echt even een bijkommoment. Alleen maar rechtdoor, dat is best rustig, toch?
Oh ja, in het donker heeft ie lichtjes! Nog leuker!
Liseberg kwam met nog weer een verrassing (“willen jullie even in de garage kijken hoe we de treinen wegrangeren?”), de zoveelste van de dag. Eerder hadden we bijvoorbeeld ook al Liseberg-oortjes gekregen. Attent!
Deze foto heeft niemand
Tjoeketjoek, komt een treintje aan….
[vol]
Uiteindelijk was het ruim na middernacht toen we het park verlieten. Wat een dag. Heel lang, heel intensief, maar bovenal oh zo leuk. De gastvrijheid van het park en het personeel maakten dit een heel bijzonder begin van onze Zweden-reis.
Na een kort nachtje stonden we de volgende dag ruim voor opening alweer bij het park. ERT op Balder en Loke, wat een manier om de dag te beginnen! Ik ben in Balder gaan zitten en er niet meer uit vertrokken tot de ERT er zo goed als op zat. Na een ritje of tien weet ik het heel zeker: dit is een topbaan! Zo zijn houten achtbanen bedoeld, en dit is een van de leukste en beste die ik gedaan heb.
De rest van het park had ik eigenlijk al gezien en ik was heel benieuwd naar Göteborg. Ik was nog niet eerder in Zweden geweest, dus de stad was nieuw voor me. Met een klein groepje zijn we even aan de pretparken ontsnapt en aan de wandel gegaan. Göteborg was leuk, maar niet speciaal. Ik zou er niet snel een weekend naar toe gaan.
Leuke trammetjes richting Liseberg
Liseberg was top! Ik ben zelden in een park geweest dat zo gastvrij is voor pretparkfans, het park lag er piekfijn bij en sommige attracties horen echt bij de Europese top. Ik kom hopelijk over een paar jaar terug om Valkyria te doen!
