In 2000 was ik voor het eerst te gast in Europa-Park… en dat zou zeker niet de laatste keer worden. Inmiddels is Duitslands grootste themapark een van m’n favoriete vakantiebestemmingen en ik reis er met plezier enkele keren per jaar heen. Toch schrijf ik niet over elk bezoek een nieuw tripverslag. Dat zou namelijk te voorspelbaar worden. Ik zou je bijvoorbeeld elke keer opnieuw vertellen dat mijn favoriete achtbaanduo in één themagebied staat, dat ik Poseidon geweldig vind en dat Chez Marianne een ideaal adresje is voor een cocktail in de namiddag. Neen, dan schrijf ik liever een tripverslag wanneer er grote nieuwigheden te melden zijn. En 2020 is zonder enige twijfel zo’n jaar… Ik had het in vroegere reports over Europa-Park namelijk nooit over mondmaskers, social distancing en een principe dat VirtualLine heet. Toch zijn deze zaken anno 2020 een wezenlijk onderdeel van de ervaring. Europa-Park in tijden van corona.
Dat er een genadeloos virus door de straten zweeft, hoef ik je niet te vertellen. Dat velen onder ons reisplannen moesten annuleren, is algemeen geweten. Het is bovendien ook geen geheim dat het pretparkseizoen in 2020 opmerkelijk later startte dan tijdens andere jaren. In het geval van Europa-Park was dat op 29 mei, twee maanden later dan oorspronkelijk gepland. Men werkt sinds die dag met een heleboel meer do’s en don’ts dan je tijdens een onbezorgd pretparkbezoek gewend bent. Afstand houden hier, handen desinfecteren daar en negentig procent van de tijd word je bovendien geacht een mondkapje te dragen. Haalt dit de pret uit het woord pretpark? Ik zocht het afgelopen weekend tezamen met Nils en Kevin uit.
Het is zondag 21 juni. Dit is de langste dag van het jaar en hij markeert eveneens de start van de zomer. Een heuglijke gebeurtenis is dat sowieso, maar we maken deze dag nog wat feestelijker door ein-de-lijk ons eerste Europese pretpark van 2020 te bezoeken. We checken vanochtend in bij Hotel El Andaluz, dat rechtstreeks aan het park grenst. Europa-Park bouwde tijdens de afgelopen decennia een heus hotelimperium uit. Er staan inmiddels zes steengoed gethematiseerde hotels, het ene al kolossaler dan het andere. De zuidelijke hoek van het dorp Rust lijkt daardoor een soort Las Vegas in miniatuur, met onder meer een Portugees klooster, een kopie van het Colosseum en een mastodontale vuurtoren.
In deze hotelgekte is El Andaluz een relatief anonieme speler. Het Spaanse decor werd met veel liefde voor detail opgebouwd, maar een blikvanger is dit in 1995 geopende stulpje niet. Toch mag ik vertellen dat de kamers een grondige opfrisbeurt hebben gekregen, waardoor deze niet moeten onderdoen voor de recentere accommodaties. Vanuit onze kamer worden we bovendien getrakteerd op een leuk parkzicht en de toegangspoort voor hotelgasten ligt letterlijk op kruipafstand. Zulke voordelen zorgen ervoor dat ik El Andaluz in de toekomst zeker nog eens zal overwegen.
Het is in Duitsland verplicht om een mondkapje te dragen op overdekte plaatsen. Inchecken deden we daarnet dus met zo’n masker, maar dat was slechts een voorsmaakje. Europa-Park vraagt daarnaast om het masker ook te dragen bij de ingang, in iedere wachtruimte en in alle attracties. Tenzij je gewoon wat door het park wil slenteren, draag je dat masker dus bijna de hele dag. Mijn tip: investeer even in een comfortabel en licht exemplaar. Je loopt hier al gauw tien uren rond en het is in Baden-Württemberg vaak enkele graden warmer dan bij ons. Zelfs bij de 26 graden die wij dit weekend voorgeschoteld krijgen, is het soms al puffen met zo’n ding op je gezicht.
We mogen ons mondmasker al meteen opnieuw opzetten, want om tien over negen worden we bij Blue Fire verwacht. We hebben hier namelijk een reservering met VirtualLine, het nieuwe wachtconcept van Europa-Park. Tijdens dit corona-tijdperk biedt men geen single rider-optie om lege plekken op te vullen. De daarvoor bestemde rijen worden momenteel echter gebruikt voor een soort FastPass-achtig systeem zoals je dat uit de Disney-themaparken kent. Je kan via de app van Europa-Park reserveringen maken bij verschillende topachtbanen, die je vervolgens met een zeer minimale wachttijd beleeft. Het is gratis en bovendien blijven ook de reguliere rijen bestaan. Indien je niet de gewenste reservering voor Wodan, Blue Fire, Arthur, Euro-Mir of Eurosat te pakken krijgt, kan je dus nog steeds de gewone wachtrij in. In de eerste communicatie van Europa-Park leek het om een reservations-only principe te gaan, maar dit is (gelukkig) niet het geval. Speciale plaatsvoorkeuren zijn momenteel trouwens niet aan de orde. Aparte rijen voor de front row zijn afgesloten en bij elke attractie worden zitplaatsen door het personeel ingedeeld.
Goed nieuws voor de vroege vogels: er valt veel voordeel uit VirtualLine te halen wanneer je rond openingstijd het park betreedt. Wij zouden uiteindelijk binnen een drietal uren elke deelnemende attractie bezoeken via VirtualLine. En in tegenstelling tot de Fastpass-rijen van Disney (waar je regelmatig nog 10 à 20 minuten moet aanschuiven) is VirtualLine daadwerkelijk een middel om meteen in te stappen. Meestal mag je zelfs met het eerstvolgende vertrekkende treintje mee. Heerlijk.
Heeft VirtualLine alleen maar voordelen? Neen, dat ook weer niet. Ten eerste varieert de beschikbaarheid van de deelnemende attracties behoorlijk hard. Het lijkt er op dat men de virtuele wachttijd laat oplopen tot ongeveer 90 minuten, om vervolgens de VirtualLine-reservaties tijdelijk uit te schakelen. Hierdoor zijn er doorheen de dag vaak nieuwe tijdsloten beschikbaar, maar het voelt tegelijkertijd een beetje als loterij aan. Ten tweede wordt de timing van VirtualLine met een Deutsche Gründlichkeit gerespecteerd door het personeel. Wanneer we een halve minuut te laat aan de VirtualLine-ingang van Blue Fire arriveren, worden we bijvoorbeeld zonder pardon naar de gewone wachtrij verwezen. Men hanteert dus geen foutenmarge zoals bij Disney, waar je in zulke gevallen ongetwijfeld wel toegelaten zou worden. Een tijdvak van VirtualLine is trouwens erg kort: je krijgt amper tien minuten de tijd om een attractie te betreden.
Over wachtrijen gesproken… we worden momenteel overal aangemoedigd om social distancing aan te houden en dat is in Europa-Park niet anders. Elke wachtruimte werd daarom voorzien van tientallen/honderden gele lijntjes, die de veilige marge tussen verschillende groepen illustreren. Het systeem is simpel, het wordt op informatieborden uitgelegd en regelmatig weerklinken er drietalige audioboodschappen die de regels nogmaals verduidelijken. In het Scandinavische themagebied werd er zelfs een tijdelijke brug gebouwd om een typische bottleneck in de lay-out van het park te ontlasten.
Klinkt allemaal prima, maar helaas wordt nogmaals duidelijk dat de gemiddelde medemens zijn/haar verstand thuis laat wanneer men een pretpark bezoekt. De gele lijntjes worden massaal genegeerd en in vele rijen staan onze achterburen haast constant in m’n nek te hijgen. Bovendien wordt de Maskenpflicht maar half opgevolgd. In wachtruimtes en attracties zie ik regelmatig medebezoekers met maskers onder hun neus of ze hangen ‘m zelfs onder de kin. Ik besef dat Europa-Park weinig schuld treft aan deze lakse attitude (van voornamelijk Franse gasten), maar wat extra aanwezigheid van security of wachtrij-checks zouden misschien wonderen doen. Zeker indien men op termijn meer volk wil toelaten, lijkt het me noodzakelijk om hier strenger te reageren.
De bezoekersaantallen zijn op dit moment beperkt, maar hoe zit het met de capaciteit van het park? Wel… daar veranderde weinig aan. De meeste shows zijn op dit moment weliswaar niet te zien, maar de attracties draaien met de capaciteit die je van Europa-Park gewend bent. De treinen van Euro-Mir rijden nog steeds af en aan, Silver Star draait met zijn gebruikelijke drie treinen en bij Blue Fire lanceert men vaak een trein nog voor z’n voorligger in de remmen staat. Sinds vorige week worden er geen zitplaatsen bewust leeg gehouden, waardoor de wachtrijen pijlsnel doorlopen. Ter illustratie: een volle rij bij Atlantica kost ons 20 minuten en bij Silver Star trekken we na 8 (!) minuten de beugel naar beneden, ondanks het feit dat de hele indoor wachtruimte gevuld is. Wel opvallend is het feit dat men om het halfuur alle voertuigen ontsmet, waarna er een lege ronde gedraaid wordt. Dat zorgt voor enig oponthoud, maar storend is het niet. Ik vernam dat sommige andere pretparken een achtbaantrein na iedere rit desinfecteren, maar dat doet Europa-Park dus niet.
Wanneer je het niet erg vindt om achtbanen en waterattracties met een mondmasker te beleven, dan is Europa-Park momenteel een droom. De verlaagde bezoekerslimiet en de nauwelijks gewijzigde attractiecapaciteit resulteren namelijk in opvallend lage wachttijden. Toch werd Europa-Park ook beroemd omwille van zijn sterke horeca en daar voel je de crisismaatregelen feller. Eerst en vooral omdat men behoorlijk wat restaurants gesloten houdt. Op maandag zijn bijvoorbeeld grote eetgelegenheden als Colonial Food Station, Fjord Restaurant en Petite France dicht. Deze zaken vangen doorgaans veel eters op, dus die verloren capaciteit voel je duidelijk aan de drukte bij andere restaurants. We moeten daardoor zowat een halfuur aanschuiven bij het immer populaire Seehaus Restaurant. Bij het binnengaan wordt onze toegangskaart gescand om de contact tracing te verzekeren. Eén opmerkelijk voordeel aan de coronamaatregelen in de horeca: die vreselijke gewoonte van tafels bezetten is voorbij. Je hoeft niet meer (met een overvol dienblad in je handen) wanhopig naar een zitplaats te zoeken, want het personeel begeleid je tegenwoordig naar een vrije tafel. Elk nadeel heb z’n voordeel, zullen we maar zeggen.
Omdat je je verplaatsingen binnen een restaurant tot een minimum moet beperken, zijn buffetten momenteel niet beschikbaar. Zowel de avond- als de ontbijtbuffetten in hotelrestaurants werden tijdelijk omgetoverd tot concepten met tafelbediening. Een achteruitgang is dat in mijn ogen echter niet. Het all-you-can-eat-principe van Harborside in Hotel Bell Rock is bijvoorbeeld ingeruild voor een aangename à la carte met internationale keuken en de bediening gaat supervlot. Ook bij het ontbijt verloopt de tafelbediening beter dan verwacht, al merk je dat het personeel zich nog niet helemaal thuis voelt in dit nieuwe normaal. In vele parkrestaurants moet je nog wel gewoon aan de counter je maaltijd halen, weliswaar met inachtneming van de afstandsregels. Zelfs bij de horeca staat de vloer inderdaad vol met gele lijntjes.
Zuigt het coronavirus elk beetje fun uit je pretparkdag? Neen, naar mijn gevoel niet. Uiteraard staat het park momenteel vol met waarschuwingsborden en een ritje Eurosat is zonder mondmasker sowieso leuker. Toch wordt een bezoek aan Europa-Park desondanks geen klinische, strak georchestreerde ervaring. Ik doe nog steeds mijn favoriete attracties op het tijdstip dat ik wil en op de wandelpaden mag ik frisse lucht happen zonder een gezichtsmasker. Ik genoot dus met volle teugen van dit alternatieve pretparkbezoek, een gevoel dat wellicht versterkt werd door het feit dat het al lang geleden was. Wat mij betreft is er echt geen reden om Europa-Park (of eender wel ander pretpark) een jaar uit je agenda te schrappen, puur omdat je voor een inferieure ervaring vreest. De parken kunnen onze centjes momenteel goed gebruiken, bijvoorbeeld om de puntjes op de i te zetten in een gigantische nieuwe dark ride.
Die gigantische dark ride is Piraten in Batavia, die ondanks alle miserie van 2020 nog steeds in de startblokken staat. Op 28 juli herontdekken de eerste bezoekers deze legendarische attractie, nadat het origineel twee jaar geleden in vlammen op ging. Er is dus een perfecte reden om binnenkort opnieuw naar Europa-Park te reizen en dat ga ik zeker doen. Komt er dan opnieuw een tripverslag? Absoluut! En aangezien je nu alles weet over VirtualLine, mondmaskers en aangepaste horeca, focus ik me in dat toekomstige report graag opnieuw op alle dingen die Europa-Park zo leuk maken. Op Piraten in Batavia, bijvoorbeeld. Op dat goddelijke IJslandse achtbaanduo. Op die verfrissende splash van Poseidon of op die Aperol-Spritz bij Chez Marianne. Tot binnenkort!
Wordt vervolgd
