Het is de achtste dag van m’n avontuur in Vietnam. En langzaam maar zeker geraak ik helemaal in de lokale flow. Ik zeg xin chào tegen iedereen die het horen wil en een stomend potje pho smaakt me inmiddels beter dan een Whopper. Ik geef toe dat de straat oversteken een opgave blijft, maar verder voel ik me prima thuis. Reiziger Glenn geniet, maar rollercoasterfan Glenn bleef voorlopig een beetje op z’n honger zitten. De themaparken rond Da Nang waren weliswaar grootschaliger dan verwacht, maar een echte topachtbaan zag ik voorlopig niet. Daar breng ik vandaag echter verandering in. Want hoewel Vietnam alles behalve een pretparkland is, staat er wel een rollercoaster van meesterconstructeurs Bolliger & Mabillard. Dat is een eer waar landen als België, Polen, Finland of Australië alleen maar van mogen dromen. Ik wil die bewuste B&M dus graag aan m’n teller toevoegen. Op vrijdag 7 februari gaat dat hopelijk ook gebeuren.
Ik was de afgelopen dagen op cruise in Ha Long Bay. Dit natuurwonder met z’n grillig gevormde bergen en helderblauw water is wereldvermaard. Dat blijkt terecht, want de baai bekogelde me voortdurend met spectaculaire panorama’s. Maar ook na de cruise gaat het spektakel onverminderd verder. Wanneer het schip de haven van Ha Long City nadert, spot ik aan de skyline immers de sierlijke inversies van een spierwitte achtbaan. En die eerste blik op een gloednieuw pretpark, dat geeft toch telkens weer een kick. Na de ontscheping bestel ik vlug een taxi naar het Novotel, dat op tien minuten wandelen van de parkingang ligt. M’n hotelkamer op de twaalfde verdieping trakteert me zelfs al op een visueel voorproefje.
Sun World Halong Complex is de bestemming voor vanmiddag. Het resort wordt uitgebaat door de Sun Group, de belangrijkste speler in het Vietnamese pretparklandschap. In Da Nang is het concern verantwoordelijk voor Sun World Ba Na Hills en Sun World Danang Wonders, maar ook hier aan de Zuid-Chinese Zee baat men dus een gigantische entertainmentbestemming uit. Dit resort bestaat uit twee themaparken, een mastondontale kabelbaan, een waterpretpark en een enorme retailzone. Dat horeca- en winkelgebied strekt zich uit over meerdere wandelboulevards, al heerst er vanmiddag een doodse stilte. Ik merk dat de meeste restaurants gewoon open zijn, maar bezoekers zijn nergens te bekennen. Dat belooft voor de drukte in de parken.
Typhoon Water Park blijft ’s winters logischerwijs gesloten, maar ook in de andere parken is het laagseizoen. De Queen Cable Car en themapark Mystic Mountain openen om 16.00 uur, terwijl Dragon Park Halong operationeel is tussen 13.00 en 18.00 uur. Rare openingsuren, al is de toegangsprijs zo mogelijk nog vreemder. Een kaartje voor Dragon Park Halong kost doordeweeks namelijk 50.000 dong, omgerekend 1,95 euro. En ja, die komma staat wel degelijk op de juiste plek. Ik heb in m’n leven al goedkope pretparken bezocht, maar dit slaat werkelijk alles. In de meeste Europese en Amerikaanse parken betaal je zelfs meer voor een flesje water!
Een ticket van twee euro geeft me toegang tot Dragon Park en al z’n attracties. Laat ons dus vlug wat rides afvinken. Uiteraard begin ik liefst met een topachtbaan, maar de B&M draait momenteel nog testritten. Kleine broer Little Dragon’s Flight is daarentegen wel open en het personeel wacht geduldig op passagiers. De nabije omgeving van deze Vekoma werd exotisch gestyled en qua rit valt er helemaal niks op aan te merken. Deze Suspended Family Coaster heeft de lay-out, de souplesse en de fun van Kvasten in Gröna Lund. Ik vind Kvasten een uitstekende familieachtbaan, dus Little Dragon’s Flight is dat automatisch ook. Toch is het jammer dat men geen subtielere kleurcombinatie koos en het station kan wat extra aandacht gebruiken. In- en uitstappen doe ik immers in een spuuglelijke plastic veranda.
Het is een grijze, maar tamelijk zwoele dag in Ha Long City. Toch is het onmogelijk om afkoeling te zoeken in de waterattracties. Tijdens het winterseizoen zijn de splashboot en de raftingbaan van Dragon Park namelijk gesloten. Qua rit mis ik er wellicht niet veel aan. Elephant Falls heeft een relatief simpele lay-out met twee drops en ook Mystic River lijkt een klassieke rapid river. Toch wil ik het park wel een complimentje geven voor de decoratie. Bij Elephant Falls werd er immers een knappe tempel toegevoegd en Mystic River zigzagt door een jungle-achtige setting. Dankzij z’n dieren-animatronics en de tropische vegetatie ligt deze rapid river er verbazend mooi bij, dus ik zou graag een ritje gemaakt hebben.
Mystic River blijft dicht, maar er is een alternatief. Dragon Park heeft namelijk een tweede attractie waarin je langs nepdieren dobbert. Die attractie heet Garden Cruisers en het is een soort budgetversie van Disney’s Jungle Cruise. Het decor is wat minder indrukwekkend en de meevarende Skipper werd wegbezuinigd, maar het legendarische mopje over the back side of water kan wel gemaakt worden. Overigens zou je deze attractie ook als Boerderij Cruise mogen beschrijven, want we varen langs plastic koeien, waterbuffels en kippen. Mag ik Dragon Park overigens aanraden om het tempo wat op te voeren? Het parcours van Garden Cruisers is niet buitengewoon lang, maar een rit duurt al gauw twintig minuten. Yup, it goes on for Niles and Niles…
Ik kan er lacherig om doen, maar Dragon Park is een prachtig themapark. De beplanting lijkt nog niet volgroeid (vind ik geen ramp in een park dat drie jaar geleden opende) maar de theming is kwalitatief sterk. Dat blijkt nog maar eens wanneer ik Mine Train Coaster nader. Ondanks z’n ongeïnspireerde naam zou het stationsgebouw van deze familieachtbaan niet misstaan in een doorsnee Disney-themapark. Men creëerde een exotisch tafereeltje dat rechtstreeks uit een Indiana Jones-film gekopieerd lijkt. Ook tijdens de rit passeert de trein Cambodjaanse tempeltjes, wat pluspunten oplevert voor deze standaard Junior Coaster. Vekoma zette hier bovendien een van ’s werelds soepelste achtbanen neer, dus ik ben uiterst positief.
Weet je wat ik mis in Vietnamese pretparken? Dark rides! Sun World Ba Na Hills had het gekke Adventure to the Center of the Earth, maar sinds die dag kwam ik geen enkele dark ride meer tegen. Da’s jammer, want meestal zijn dit de sfeervolste attracties in een themapark. Ook Sun World Halong Complex kan m’n honger naar dark rides niet stillen, al heeft men een soort outdoor variant als alternatief. Ha Long Railway is een rondrit met een stoomtrein en ziet er vanaf een afstandje best plezierig uit. Het perron is prachtig en de landscaping is knap, al houdt het goede nieuws daarmee op. Er is namelijk slechts één decorstuk: een dinosauruskarkas. Mijn lokale medepassagiers zijn duidelijk ook niet onder de indruk.
De zoektocht naar dark rides krijgt niet het gewenste resultaat, maar flat rides heeft Dragon Park meer dan voldoende. In dit draaiende en zwaaiende segment zie ik de misselijkmakende Rhino Swing, een fijn gedecoreerde Top Spin, twee (!) schommelschepen en Crazy Crane. Dacht je dat El Volador in Bellewaerde de laatste overblijvende Topple Tower van de planeet was? Het antwoord is neen, want hier in Ha Long City tref ik nog een exemplaar. Die Crazy Crane stond in een vorig leven trouwens een stuk dichter bij huis. In het Franse Walygator Parc draaide deze molen immers onder de naam Tang’Or, tot hij een tijd geleden verdween. Deed Walygator deze attractie van de hand omwille van technische problemen? Het is best mogelijk, want ook in Vietnam staat het ding een hele dag stil.
Nu we het toch over tweedehandsjes hebben… De Sun Group heeft grote inkopen gedaan bij het failliete Freestyle Music Park. Nadat het park over de kop ging (pun intended), verscheepte men een heleboel molentjes en vijf rollercoasters naar Vietnam. Vier familieachtbanen kwamen in Sun World Danang Wonders terecht, maar Sun World Halong Complex ging met de hoofdprijs aan de haal. B&M’s sitdown coaster Time Machine (voorheen ook bekend als Led Zeppelin – The Ride) verhuisde immers naar Dragon Park en gaat voortaan door het leven als Dragon’s Run.
Dragon’s Run is slechts twaalf lentes jong, maar hij heeft al drie namen en twee verschillende locaties gehad. Wordt het aan de oever van Ha Long Bay een groter succes dan aan de Amerikaanse oostkust? Ik hoop het, want de baan staat hier prachtig. Dragon’s Run werd opgebouwd naast een lieflijke vijver, hij beschikt over een monumentale toegangspoort en ook het station is groots. De operations zijn dat helaas niet: er vertrekt slechts één trein per kwartier. Ik herken deze besparingsmaatregel uit twee Taiwanese pretparken. En hoewel ik er met deze lage bezoekersaantallen weinig op tegen heb, kan je dus niet eindeloos ritjes maken op deze thrill ride. Dragon’s Run bevat een stevige first drop van 45 meter, gevolgd door enkele krachtige inversies. Vooral de Zero-G Roll is vermeldenswaardig. Ik ervaar dit bij vele andere B&M’s als een bruut element, maar in dit geval zweeft de trein er met volmaakte gewichtloosheid doorheen.
Dragon’s Run is de beste achtbaan van Vietnam, zoveel is zeker. Toch is dat omwille van de povere concurrentie geen ongewone prestatie. Ik moet toegeven dat Dragon’s Run naar de normen van B&M geen uitblinker is. Hij blijkt niet op elk punt even soepel, de lay-out is simpel en het tweede gedeelte voelt letterlijk als uitbollen. Begrijp me niet verkeerd… Ik zou een moord begaan om een dergelijke baan naar België te halen, maar de heren Bolliger & Mabillard hebben al betere machines op deze aardbol gezet.
Dragon Park trakteerde me op twee prima familieachtbanen, een goeie B&M-machine, talrijke invulattracties en excellente decoratie… voor minder dan twee euro. Ter vergelijking: een dagje Dragon Park met 67 vrienden kost evenveel als één dagticket voor Disneyland in Californië. Dit park levert dus de ultieme prijs-kwaliteitsverhouding. Ik wil natuurlijk niet achterblijven, dus ik maak er een 2-voor-de-prijs-van-1-reisverslag van. Na bisnummertjes op Dragon’s Run en de Vietnamese Kvasten, ga ik namelijk naar themapark nummer twee.
Dat tweede park heet Mystic Mountain. Het ligt bijna tweeënhalve kilometer verder, aan de overzijde van de baai. Sun World Halong Complex creëerde gelukkig een stijlvolle manier om de oversteek te maken: de Queen Cable Car. Men noemt dit gevaarte een luchttram en de voertuigen zijn opmerkelijk groter dan die van een klassieke kabelbaan. De twee verdiepingen tellende cabines vervoeren maar liefst 230 personen per keer, genoeg voor een wereldrecord. Ook de 190 meter hoge ondersteuningspaal brak trouwens een record. Je kan jezelf bijgevolg voorstellen dat deze Queen Cable Car een zeer imposant apparaat is.
Tijdens een ritje op de luchttram geniet ik van onbetaalbare uitzichten op Dragon Park en Ha Long Bay. Mijn toegangskaart voor deze Queen Cable Car was gelukkig wèl betaalbaar, al blijkt het opmerkelijk duurder dan dat pretparkticket van daarstraks. Ik tel hier namelijk 350.000 dong neer, iets meer dan 13 euro. Dit bedrag omvat een retourtje op de luchttram en een bezoek aan Mystic Mountain, het themapark aan het andere eind van de kabelbaan. Verwacht van dit tweede themapark vooral geen B&M’s (en helaas ook geen dark rides), maar volgens Coaster-Count staan er toch twee credits.
Terwijl Dragon Park fungeert als klassiek attractiepark, is Mystic Mountain eerder een fotopark. Die verdeling herinnert me aan de Sun Group-parken in Da Nang. Daar was Sun World Danang Wonders het attractiepark en Sun World Ba Na Hills fungeerde als het Instagram-park. Zulke Instagram-parken lijken voor een westerling ietwat vaag, maar Aziatische toeristen zijn er helemaal weg van. Ze maken hier de ene geposeerde foto na de andere, om vervolgens elk social media-kanaal vol te spammen. Mystic Mountain is dus een fotogenieke plek. Het park ligt bovenop de honderd meter hoge Ba Deo Mountain, die fantastische uitzichten op Ha Long Bay en Ha Long City garandeert.
Een unieke wandelbrug lijkt een vereiste bij zulke #Instathemeparks. Sun World Ba Na Hills pronkt met de wereldberoemde Golden Bridge, Mystic Mountain heeft de Koi Bridge. En hoewel die handenbrug de meest legendarische van het duo is, blijkt ook deze Koi Bridge een pareltje. We praten over twee felrode Japanse bruggen die verticaal gespiegeld lijken. Een speelse kromming geeft het geheel een dynamisch karakter en de Insta-waardigheid is groot. Wat Koi Bridge zo mogelijk nog leuker maakt, is de rust. Terwijl je op de Golden Bridge haast moet vechten voor elke vierkante centimeter, heb ik Koi Bridge bijna voor mij alleen. #Cool
Via de Koi Bridge beland ik in een oogstrelende Japanse tuin. Ik staar er naar een vijver vol peperdure koikarpers en laat me een halfuur vermaken door het waterpoppentheater. Deze voorstelling vindt plaats in het Moonlight Puppet Theater, een prachtig amfitheater in openlucht. Waterpoppentheaters zijn big business in Vietnam. In Hanoi betaal je als toerist zelfs veel geld om een dergelijke voorstelling bij te wonen. Ik ben blij dat Mystic Mountain me op een gratis (nu ja… inbegrepen) versie trakteert, want buitengewoon is de ervaring niet. De muzikale begeleiding verdient daarentegen veel lof. Het orkest klinkt prima en er wordt bovendien live gezongen. Kippenvelmomentje.
Een waterpoppentheater is niet m’n ultieme verlangen, een achtbaan komt al dichter in de buurt. Mystic Mountain heeft in dit segment de Samurai Slide, een dubbele Alpine Coaster van Wiegand. Omwille van de onbestaande drukte is er vandaag slechts één baan operationeel. Niet onbegrijpelijk, wel jammer voor m’n Coaster-Bingo. Toch heb ik aan de rechterhelft wellicht weinig gemist, want de linkse track maakt geen blijvende indruk. Beide Samurai Slides zijn nauwelijks 500 meter lang en het snelheidsgevoel is beperkt. Ondanks de leuke locatie blijkt dit dus een matige attractie en wachttijden kunnen hier aanzienlijk oplopen, als je het mij vraagt. Voor de veiligheid wordt er namelijk maar één karretje op de afdaling toegelaten, wat een capaciteit van hooguit veertig bezoekers per uur oplevert.
De blikvanger van Mystic Mountain – het 115 meter hoge Sun Wheel – kan meer volk aan. Hoewel dit reuzenrad identiek is aan z’n naamgenoot in Sun World Danang Wonders, oogt het hier zo mogelijk nog machtiger. Het ding staat immers op de top van een honderd meter hoge heuvel. Deze attractie levert bijgevolg niet alleen fantastische uitzichten, maar het is ook een heuse blikvanger in de skyline van Ha Long City. Zonnige dagen leveren wellicht knappe views op de kenmerkende heuvels in de baai, maar daar is het vandaag te mistig (en inmiddels ook te donker) voor. Jammer.
Ik zweef met de luchttram opnieuw naar het centrale punt en sluit m’n dag stilaan af. Sun World Halong Complex was het laatste grote themapark van de reis, maar zeker niet het minst boeiende. Wel integendeel: ik denk dat dit m’n favoriete resort van Vietnam is. Het complex heeft een perfect uitgebalanceerd aanbod voor de hele familie. Locals verkiezen blijkbaar Mystic Mountain en z’n moeilijk te evenaren uitzichten, maar voor mij was Dragon Park de uitschieter van het resort. Dit piepjonge themapark heeft een uitstekend attractieaanbod, de thema’s zijn knap uitgewerkt en ik vind het personeel erg aangenaam. Het resort gaat trouwens professioneel om met Covid-19, het virus dat in februari 2020 dreigend door Azië raast. Aan de toegangspoort kreeg ik een mondmaskertje, er staan overal handreinigingsstations en regelmatig weerklinken er audio-boodschappen met tips over hygiëne. Dat zijn weliswaar geen zaken die ik met een dagje pretpark associeer, maar het geeft me wel een veilig gevoel.
Ha Long Bay is een niet te missen onderdeel van elke reis naar Vietnam. En Sun World Halong Complex is op zijn beurt een niet te missen onderdeel van elke reis naar Ha Long Bay. Het resort levert de beste Vietnamese achtbaan, een kabelbaan van sensationele omvang en fotogelegenheden waar iedere influencer stikjaloers van wordt. Wanneer ik bedenk dat een kaartje voor het pretpark bovendien minder kost dan een brood, word ik pas helemaal enthousiast. Ja serieus, Sun World Halong Complex was fantastisch.
Glenneke
