Dit is deel drie uit de Japan reeks! Heb je de achtbanen al gezien van Nagashima Spa Land? Of de filmische flarden uit Osaka's Universal Studios Japan? Vooral wel even bekijken zou ik zeggen!
Toen ik in 2008 met mijn ouders een reis door de Westkust van Amerika maakte mochten er ook enkele dagen aan de kant geschoven worden om pretparken te bezoeken. Natuurlijk was ik op de hoogte van de aanwezigheid van Disneyland, maar omdat we als gezin al enkele keren Disneyland Parijs bezocht hadden, leek het me een beetje dubbelop om een kasteelpark van Disney te bezoeken waar waarschijnlijk enkel ik een toegevoegde waarde van in zou zien. Ook moet ik toegeven dat ik zelf grotere interesse had in de achtbanen van Six Flags en de groteske IP's van Universal Studios. Enkele jaren later ging ik me echter meer verdiepen in Disney en het was dan ook een meer dan groot feest om uiteindelijk dit jaar eens een voet in het oorspronkelijke kasteelpark gezet te hebben. Bovendien was er zóveel anders daar dan in Parijs!
Ga je als pretparkliefhebber naar het Disney resort in Tokyo, dan zal dat hoofdzakelijk zijn omwille van een van 's werelds mooiste pretparken; Tokyo DisneySea. Het kasteelpark daarentegen, dat in 1983 opende als eerste Disney park búiten de Verenigde Staten, kan voor de westerling een beetje als een bijkomstigheid voelen (ach ach, de luxe waarin we tegenwoordig leven). In die optiek dan ook, in het verlengde van mijn introductie met betrekking tot Disneyland Anaheim, een ietwat andere opzet van dit verslag; een focus op de verschillen en unieke zaken in Tokyo Disneyland. Want dat er dingen anders zijn, dat geloven we wel, maar hoe en wat... daarvoor moet je er echt een keer naartoe. Of starten aan dit report.
Nee, Mickey en Minnie lopen niet overal rond als anime versie. Maar deze visual voelt wel heel logisch. Niet op de laatste plaats al omdat deze foto geschoten is op het opstapplatform van It's a Small World. Eigenlijk is onze Amerikaanse muis ook alleen maar op vakantie in het Oosten.
Dit. Dit is het allergrootste verschil van Tokyo Disneyland met alle andere Disney pretparken op de wereld. Als je dacht dat Amerikanen de meest vriendelijke Disney medewerkers zijn er bestaan, wait for me to prove you wrong. Japanners zijn dé meest fantastische Disney medewerkers die je tegen gaat komen. Iedereen lacht. Iedereen zwaait. Ja, op deze foto wel, zul je denken, maar neen! Overal, iedereen. Het Japanse plichtsbesef en de Disney filosofie zorgen voor een exponentiële curve in het gevoel van plezier. Het is geweldig.
En eigenlijk zijn bijna alle Japanners bijna zo, love it.
Popcorn! In tienduizend smaken op tienduizend plekken.
Koekjes. Die eten ze graag hier. Als het geen character merchandise is die verkocht wordt, dan zijn het wel blikken en dozen koekjes. Wie het verzonnen heeft mag het me vertellen.
Aanschouw de Mainstreet van Tokyo Disneyland, die hier World Bazaar heet; overdekt en wel als toegangspad naar het centrum van het park.
Echt mooi is het eerlijk gezegd niet, zeg ik verwend.
Maar bijzonder is het wel. En gehorig. Vanzelfsprekend galmt ieder geluid door elke vertakking van het gebied heen en dat zal dan ook wel een van de redenen zijn waarom de parade niet hier doorheen trekt maar zich vooral rondom Fantasyland en de hub nabij het kasteel situeert.
Over Fantasyland gesproken; It's a Small World doet ook hier dienst uit als bootjesdarkride, maar heeft alhier de meest kleurrijke facade die ik ken.
Ach kijk nou! Ik voel me ineens ook welkom.
Het eerder genoemde opstapplatform van It's a Small World is eveneens een kleurrijk geheel. Het is tof om te zien dat op onder andere de muren hier wandschilderingen terug zijn de vinden met visualisaties van spelende kinderen die erg veel weg hebben van de illustratiestijl van Mary Blair, die op haar beurt grondlegger was van de architectonische geometrische stijl van de attractie. Ik moet zeggen dat het wel een béetje kinderdagverblijf-achtig aanvoelt allemaal, maar laat het dan wel ook maar meteen het mooiste kinderdagverblijf zijn 😉
Fraaie bekleding van de hub tussen World Bazaar en Tomorrowland.
De entree van Tomorrowland lijkt een beetje op Disney's Epcot. Niet alleen omwille van de grootse opzet, maar stiekem ook omdat het allemaal een beetje gedateerd aanvoelt tegenwoordig. Wat wil je ook, we hebben het hier over gebouwen uit 1983 die de toekomstvisie van toen moesten vertalen.
Het zijn vooral blokkendozen die me herinneren aan eerste ruimte legosets die ik had als kleine Vincent, begin jaren '90. Of Construx sets, kennen we dat nog?! Tomorrowland huisvest onder andere de bekende Space Mountain, Buzz Lightyear's Astro Blasters en Star Tours...
... Maar Monsters, Inc. Ride & Go Seek is een unieke ride die je alleen in dit park terug vindt.
In deze darkride krijg je in je karretje zaklampen toegewezen, waarmee je tijdens het kleurrijke avontuur nog meer zaken in beweging kunt zetten. Qua wachtrijen is het een van de meest populaire attracties van het park, dus wees verzekerd van een fastpass wil je deze attractie snel doen.
Goofy vindt het wel best en blijft hangen in de souvenirshop van Buzz Lightyear's Astro Blasters.
Aan de compleet andere kant van het park vinden we dit beestje.
Critter Country is zijn huis. Helaas is de grootste attractie van Critter Country, Splash Mountain, tijdens ons bezoek gesloten... maar gelukkig is het volledige gebied wel wandelbaar. En maar goed ook, want de Japanse variant is de grootste van allemaal.
Met de kleinste huisjes dan weer wel. Ach kijk nou hoe tof.
Ondergronds in Critter Country vinden we, over twee verdiepingen, Grandma's Kitchen. Mocht je overigens net als wij een dergelijk restaurant binnen lopen en veel lege tafeltjes zien, kijk dan even goed voordat je denkt dat er nog plek is om te zitten... vaak zijn de tafeltjes reeds bezet en zie je een enkele paraplu, jas of zelfs telefoon op tafel liggen die aangeeft dat iemand nog terug komt. Japanners vertrouwen elkaar compleet wat dat betreft.
Het is altijd leuk wanneer Donald in de buurt is.
Niet ver hier vandaan hebben de Jonge Woudlopers namelijk hun clubhuis, dat fungeert als restaurant.
Ga hier zeker een kijkje nemen binnen, ook als je niets hoeft te eten! Alle wanden zijn behangen met geweldige referenties naar de padvinderijclub van Kwik Kwek en Kwak. Dit is het niveau van detail waarop Disney floreert wat mij betreft. Bijzonder genoeg alles in het Engels hier trouwens.
Op steenworp afstand vinden we Country Bear Jamboree. Qua setup is deze poppenvoorstelling gelijkwaardig aan de versie uit Orlando, met als verschil dat in deze versie de beren op vakantie zijn.
Terug buiten. Nog meer figuren die op vakantie zijn.
Ook Tokyo Disneyland kent vanzelfsprekend een Big Thunder Mountain. Het gebied heet hier echter in tegenstelling tot de andere parken 'Westernland'.
Fraai tussenstukje richting Adventureland.
Bekende dak ornamenten, dit maal echter van The Enchanted Tiki Room: Stitch Presents Aloha e Komo Mai! om volledig te zijn. Hier heeft de oorspronkelijke Tiki Room uit Anaheim een ietwat ander verhaal dan we gewend zijn dus.
En ook in de jungle cruise krijgen we hier een ander verhaal. De skipper is vanzelfsprekend Japans en dat zien we niet alleen terug in het feit dat hij zijn rondje over de rivier links omkeert maakt in plaats van rechts omkeert... maar dat van zijn hele verhaal geen snars te begrijpen valt als je geen Japans spreekt. Gelukkig kennen wij de Amerikaanse versies inmiddels wel en horen we aan de intonatie perfect wanneer hij zijn 'the moment you've all been waiting for: the backside of water' grap maakt.
Een olifant loopt door.
Arrrr! Pirates is ook hier geweldig; en vreemd genoeg dan weer volledig in het Engels. Je kunt er niet echt een pijl op trekken hier, bijzondere keuzes her en der. De attractie valt in ieder geval het meest te vergelijken met de lange versie uit Anaheim. De scene in de grotten is net een bocht korter en in deze variant stap je al uit voordat de lifthill de boten terug naar het station voert. Maar overall is de overeenkomst met Anaheim een zegen voor de attractie want als je bediend wil worden met lang genieten van sferische taferelen uit een bootje, ben je hier goed op je plek.
Tijd voor de parade. Het Japanse publiek laat zich ook hier van zijn unieke kant zien; vaak al meer dan een uur voordat de parade begint, gaat men geduldig op de grond zitten wachten. Heel fijn.
Wel zwaaien he.
In de andere uithoek van het park vinden we Toontown. Qua attracties vrijwel gelijk aan het gebied zoals we het in Anaheim treffen, enkel geheel in spiegelbeeld opgezet. Behold, de achtbaan Gadget's Go Coaster. Oh, en aanschouw de steigers op de achtergrond; over iets minder dan een jaar zal hier het kasteel van Belle en het Beest verschijnen.
Knabbel en Babbel.
Terug in Fantasyland. Het kasteel van The Red Queen uit Alice in Wonderland bied onderdak aan een restaurant.
Alsjeblieft, leg me uit, HOE maak je dit? Zo'n Mickey in het eigeel. Ik wil het ook kunnen.
Ook in Fantasyland, op een vreemde plek dus eigenlijk, vinden we de Japanse versie van the Haunted Mansion terug. Wederom een attractie die volledig in het Japans is, wat toch wel een beetje afbreuk doet aan de gehele beleving. De voorshows geven bij lange na niet het magische gevoel dat ik over houd van de Amerikaanse varianten (en tegenwoordig ook de Parijse variant), maar ach. Een leuke rit die er op volgt, dat dan weer wel. Met bijzonder genoeg in tegenstelling tot alle andere huizen die ik ken, hier met enkele daadwerkelijke schrikeffecten onderweg.
Ach Mickey als we jou niet hadden.
Knip die touwtjes maar los.
En dan last but not least; hands down voor de beste attractie van het park.
Pooh's Hunny Hunt, een attractie die we in een eenvoudige variant ook terugvinden in Anaheim en Orlando, is in Japan een heuse trackless ride die langs zeer fraaie scenes voert. De belichting binnen, de visuele effecten, het ritsysteem en stiekem de complete knusheid van het Hundred Acre Wood maken deze attractie af.
Tip van flip: koop je popcorn tegenover de attractie in honing smaak, eet je hele bucket leeg tijdens het wachten in de wachtrij en word vervolgens misselijk van de overdaad aan honinggeur tijdens je ritje.
Succes gegarandeerd, ookal denkt Pooh waarschijnlijk dat ik gek geworden ben.
Aah, Space Mountain in Tomorrowland. Zo toch wel weer een heel fraaie aanblik. En mag ik dan meteen nóg een tip geven? Beluister de muziek van Tomorrowland ook eens buiten het park tijdens het rijden in de auto of werken op kantoor met je koptelefoon op en droom terug naar je vakantie.
Toch nog iets compleet bekends: een Disney kasteel verlicht in het donker. Ook hier altijd een succesvol plaatje 🙂
Thanks voor het lezen weer!
///
Bonusplaatje: backstage! Vanuit onze hotelkamer hadden we zicht op onder andere de bouwplaats van het Belle en het Beest gebied dat in 2020 opent. Hier zien we niet meer dan de samples die Disney als referentie gebruikt om in de gebieden zelf op consistente wijze de decoratie uit te voeren, al maak ik mezelf ook graag wijs dat de twee medewerkers op de achtergrond slepen met een Lumiere en Pendule animatronic in hun doos. 😉
En een uitgezoomd shot van het Disney Resort vanaf ons balkon. Zoals hier goed te zien is, gaan er binnenkort wel meer nieuwe zaken bij komen; de parkeerplaats die hier voorheen helemaal door liep naar rechts, maakt inmiddels plaats voor een compleet nieuw gebied dat onderdak gaat bieden aan een Frozen, Tangled en Peter Pan gebied. Dat gaan we vooralsnog dus allemaal missen, maar: verderop aan de horizon lonkt de skyline van Tokyo Disney Sea. En die zien we terug in het volgende report...
