BlueSpirit Dat is echt wel een hele matige conclusie. Iets meer dan een kwart heeft een uitkering of pensioen. De reden voor die uitkering staat er niet bij. Hoeveel arbeidsongeschikte, oorlogsvluchtelingen die om verschillende redenen niet kunnen werken zitten hier wel niet bij?
De discussie ging over het statement dat we niet zonder migratie kunnen.
Meer specifiek over in hoeverre asielmigratie kan bijdragen aan onze arbeidsmarkt, niet over of de uitkering die statushouders ontvangen terecht is.
Natuurlijk snap ik dat een arbeidsongeschikte oorlogsvluchteling niet kan werken. Als hij een oorlogsvluchteling is, is het waarschijnlijk terecht dat we hem opvangen. En als hij arbeidsongeschikt is, is die uitkering ook terecht. Maar deze persoon zal dan dus niet bijdragen aan de Nederlandse arbeidsmarkt en per saldo geld en arbeid kosten. Voor de goede orde: dat wil niet zeggen dat die persoon niet in Nederland zou mogen zijn!
Maar je kunt hem in mijn ogen niet opvoeren als ondersteuning van het argument dat we niet zonder migratie kunnen. Sterker nog, eigenlijk zeg je hiermee: er zal een groep statushouders nog veel langer dan negen jaar van een uitkering afhankelijk zijn.
BlueSpirit Daarnaast betekent dit dat ruim 70% géén uitkering heeft, waarvan de meerderheid betaald werk heeft. De overige groep is weer vertrokken of overleden of is nog schoolgaand. De groep met geen inkomen is echt klein.
Nogmaals: het ging hier over bijdrage aan de arbeidsmarkt. We maken allemaal gebruik van voorzieningen (zorg, onderwijs, etc.) en verhogen daarmee de behoefte aan arbeid, de druk op de arbeidsmarkt dus. Idealiter staat daar voor iedereen die kán werken een baan (bijdrage aan de arbeidsmarkt) tegenover.
Laten we naar de verschillende groepen kijken:
Statushouders die vertrokken of overleden zijn dragen niet bij, maar gebruiken ook geen voorzieningen. Neutraal dus.
De schoolgaande groep kost nu geld en arbeid, maar dat zou je als een investering kunnen zien, omdat deze groep later hopelijk wel gaat werken. (Overigens vind ik 'schoolgaand' een wat vreemde term, aangezien het hier over de leeftijdsgroep 18+ gaat. Ik neem aan dat het hier gaat over het volgen van een vervolgopleiding).
Van de 'geen inkomen' groep zou je met goede wil nog kunnen zeggen dat een deel bijdraagt aan de arbeidsmarkt door bv. vrijwilligerswerk. Maar, zoals je al zegt, deze groep is klein.
Als ik puur naar de groep kijk 'waar we niet zonder zouden kunnen', zijn dat de werkenden. En dat is na negen jaar net iets minder dan de helft, ik kan er niets anders van maken. De andere helft verhoogt de druk op de arbeidsmarkt (want maakt gebruik van zorg, onderwijs en voorzieningen), maar zet daar (zelfs na negen jaar nog!) geen arbeid tegenover (op hier en daar vrijwilligerswerk na).
Dat doen die mensen natuurlijk niet expres, er zullen per individu ongetwijfeld goede redenen zijn. Maar het gehele plaatje ziet er gewoon niet zo goed uit vind ik.
BlueSpirit Dit is gewoon het negatieve zoeken zonder de complete cijfers goed te interpreteren.
Ik zou hetzelfde kunnen zeggen, maar dan over het positieve zoeken.
Michael Mijn punt gaat erover dat we niet zonder migratie kunnen.
En als je mijn hele post gelezen had, had je gezien dat ik je daarin nog deels gelijk geef ook. Maar ik geloof niet dat migratie in de huidige vorm daarvoor de oplossing is. De afstand tot onze arbeidsmarkt van veel asielmigranten is gewoon te groot en dat blijkt in mijn ogen uit de cijfers die we eerder bespraken: na negen jaar heeft maar ongeveer de helft werk. Gedurende de jaren dat ze niet werken ontvangen deze mensen een uitkering, gaan hun kinderen naar school, maken ze gebruik van gezondheidszorg, etc. Dat moet ook kunnen natuurlijk, daarover geen misverstand. Maar in die tijd veroorzaakt deze groep dus méér druk op de arbeidsmarkt in plaats van minder.
En voor de goede orde: het klinkt misschien alsof ik de individuele statushouder hiervan de schuld geef. Dat is niet zo; ik geloof meteen dat iedereen er het beste van probeert te maken. Alleen is daarvoor veel tijd en geld nodig en lost het in die zin niet onze problemen met de arbeidsmarkt op.
