Jaspert
Onboard audio schijnt het in de twee middelste karretjes nog niet altijd te doen, voorin of achterin zitten is dus het advies.
Gisteren een dagje Plopsaland en uiteraard een ritje Ride to Happiness. Als eerste een tip, Plopsa geeft er weinig ruchtbaarheid aan maar het park opent al om 9:30 en in principe RtH ook. Geheid amper wachttijd zo het eerste half uur!
Het nieuwe themagebiedje ademt echt een hele fijne sfeer met prettige achtergrond muziek, hier merk je de samenwerking met Tomorrowland goed. Wat daarnaast gelijk opvalt is de compleetheid van het gebied. Een tof horecapuntje, toiletten, souvenirwinkel en een compleet aangekleed station inclusief gedecoreerde wachtrij. Ik hou er van als parken direct een nieuwe attractie gebruiken om de infrastructuur van het park te upgraden.
De sfeer van het gebied en die in de wachtrij maakt dat je echt klaar gemaakt wordt voor de nieuwe ervaring. De mysterieuze muziek en het vrouwelijke geprojecteerde robothoofd in het station geven je echt een gevoel dat je iets gaat beleven.
Dan de rit zelf. De treinen zitten zoals we inmiddels van Mack gewend zijn erg prettig en ruim. Het nieuwe beugelsysteem wat zelf de beugel instelt werkt ook prima.
Vanuit het station volgt eerst de langzame rol, zelf geen groot fan van hangtime maar deze viel mij door de fijne houding in de trein mee. Vervolgens de lancering en dan volgt een waanzinnige -maar ook pittige- trip. Ik kan het niet anders beschrijven, echt een trip. De muziek, de desoriëntatie en de hele heftige geforceerde airtime maken het amper nog een achtbaanrit.
Om heel eerlijk te zijn heb er ik deels onwijs van genoten en was het wow, maar ik miste ook een gemberpilletje. 😜
Of het door het zware tafelen van de dag ervoor kwam, het vroege moment van de dag of gewoon vermoeidheid van een jaar corona, of domweg het bereiken van de 40, maar al vanaf de eerste heuvel draaide mijn maag en dan heb je geen ontspannen rit. Het is echt een pittige achtbaan, en het is voor mij bij één ritje gebleven.
Nu komen we vaker in Plopsaland dus hij krijgt t.z.t. met een wat betere conditie echt nog een tweede kans. (Anubis later op de dag was totaal geen probleem overigens, dus ik ben achtbaanrijden gelukkig nog niet verleerd)
Buiten de pittigheid is het wel echt weer Mack op zijn best. Soepel, toffe elementen, gave tweede lancering (de eerste is wel wat mak) en overall straalt de baan kwaliteit en betrouwbaarheid uit. Mack is echt B&M aan het opvolgen als het om de uitstraling van achtbanen gaat. Mijn technisch hart gaat er sneller van kloppen.
Al met al is het aanbod van Plopsaland een stuk completer geworden met deze uitbreiding en het past in dit park. Iets wat op het eerste moment een wat wilde keuze leek, merk je dat het eigenlijk een attractie is die het park gewoon nodig had om meer volwassen te worden. Daarnaast is er een erg tof compleet concept neer gezet, erg prettige sfeer!
