Dit is het trip report van de derde dag van de Finlandreis welke we met een aantal leden van dit forum in juni dit jaar gemaakt hebben. Heb je de eerste twee dagen gemist? Die kun je hier (dag 1) en (hier (dag 2) terug vinden!
Op de derde dag van de reis stond PowerPark op het programma. Dit park ligt het Noordelijkst van alle grote parken in Finland. De avond/nacht hiervoor hebben we dan ook nog even genoten van het licht wat er ’s nachts nog is. Het wordt eigenlijk al niet echt donker hier, alleen schemerig. Voor mij was dit de eerste keer dat ik dit mee maakte, dus een erg toffe ervaring rijker.
Hè, het was toch PowerPark? (aan de andere zijde van de poort staat er overigens wel PowerPark)
Het was ondertussen zaterdag in één van de grootste feestweekenden van Finland, het Midsommer festival vond namelijk plaats: het vieren van de langste dag van het jaar. Aangezien het gisteren, op vrijdag, enorm druk was in Sarkanniemi, hielden we onze harten vast voor vandaag, notabene ook nog een weekenddag. Gelukkig had onze reisleiding, net zoals in de andere twee grote parken, weer gezorgd voor fijne extra’s! Een half uur voor opening van het park, mochten we met onze groep al gebruik maken van Junker!
Junker is een Gerstlauer Infinity Coaster met een krachtige launch, drie inversies en verschillende toffe elementen met enorm veel hang time. Wat een mooi begin van de dag! Het is echt een top baantje, vooral front row. Vooral de (als ik de naam van het element goed heb opgezocht) Finnish Loop is fantastisch. Het tweede deel van dit element is eigenlijk een uitgestrekte looping waardoor je hier best lang op de kop blijft hangen. We genieten van onze ERT en doen ritje na ritje totdat het na een klein half uurtje helaas gedaan is.
Achtbaanspaghetti
Wat. Een. Element.
We gaan snel verder het park in, want we krijgen ook nog de eerste rit van de dag op de houten achtbaan Thunderbird. Dit blijkt ook een toffe baan te zijn. Best compact waardoor elementen zich snel na elkaar op volgen. Helaas lijkt de rem een beetje te fanatiek te werken waardoor je al vanaf de brakerun stapvoets rijdt. Vanaf daar is het echter nog een flink stuk, een grote bocht en de remise door, voordat je het station bereikt. Dit stukje van de rit duurt ongelogen een dikke anderhalve minuut! We hopen nog even dat dit komt doordat de trein nog warm moet rijden, maar helaas. Ook ’s middags bij de re-rides lijkt het laatste gedeelte van de baan meer op een stoomtrein dan op een achtbaan.
Na dit ritje is het park open en vervolgen we onze tocht door het park. We gaan eerst langs alle achtbanen waarvan we denken dat de capaciteit wat minder is. We zijn namelijk nog steeds bang voor de eventuele drukte die ieder moment op gang kan komen.
De eerste achtbaan die we doen, is Cobra, een standaard Vekoma Boomerang. Op deze Boomerang staan gelukkig nieuwere treinen, dus de rit is niet enorm pijnlijk, maar het blijft echt niet mijn favoriete achtbaantype. Het stationsgebouw is overigens best leuk aangekleed en de achtbaan staat eigenlijk midden op een plein, waardoor je er helemaal omheen kunt lopen. De rest van het plein bestaat uit verschillende gevels van huisjes met daarachter winkeltjes en restaurantjes. Het plein strekt zicht vrij lang uit waardoor dit echt een fijn, ruim plein is.
Na de Boomerang, gaan we naar Neo’s Twister, een Fabbri Spinning Mouse. Bij het station is een poging gedaan tot aankleding naar een station voor een stoomtrein, maar dit stelt niet veel voor. De achtbaan valt niet bij iedereen in de smaak, maar ik vind hem best geinig. Als je het gewicht niet verdeelt bij het instappen, kun je ook nog eens een flinke spin te pakken krijgen tijdens de rit.
Hierna is het dan tijd voor een wat grotere achtbaan: Pitts Special. Wederom een Gerstlauer Infinity Coaster, maar nu met een verticale lifthill. Pitts Special is gebouwd naast Junker met exact hetzelfde kleurenschema. Van veraf lijkt het dus gewoon één grote achtbaan, vooral omdat de treinen ook nog eens hetzelfde zijn.
De verticale lift van deze baan is best wel hoog, zo’n 40 meter, waardoor het een pittige first drop is. Gelijk daarna volgt een heel mooi element wat ik moeilijk te beschrijven vind. Je gaat als het ware schuin omhoog maar aan de top draai je waardoor je geen inversie maakt, waarna je weer in een bocht naar beneden duikt. Het element ziet er esthetisch ook erg mooi uit en vanaf een bepaalde hoek is het een soort 8-vorm. De rest van het baanverloop bestaat uit grote bochten en enkele heuvels, zelfs over de toegangsweg naar het park en over de kartbaan welke naast het park ligt. Al met al een leuke baan, alleen achterin verpest een lichte trilling de rit een beetje. Van de twee grote banen wint voor mij Junker in ieder geval ruim!
Geen mooie foto, maar wel een tof element!
Ondertussen zijn we al een tijdje in het park en de drukte blijft (gelukkig voor ons) een beetje uit. Wachtrijen blijven de hele dag ook maximaal 15-20 minuten bij de grote achtbanen, dus hebben we echt alle tijd voor re-rides en alle flatrides welke het park te bieden heeft.
Na een ritje op de Enterprise en de Octopus, waarin je echt super hard kunt spinnen als je de juiste techniek hebt (thanks @no-fear1991 voor de top rit!), gaan we op zoek naar de kiddy coaster. Deze staat namelijk in het beboste gedeelte van het park. Het grootste deel van het park heeft namelijk amper bomen. Het is een enorme verzameling attracties bij elkaar, maar ze zijn wel netjes ingebouwd in de omgeving. Stationsgebouwen zijn er ook bij veel flatrides, waardoor het gelukkig meer een pretparkgevoel dan een kermisgevoel geeft. Er zijn overigens weinig tot geen themagebieden, eigenlijk alleen een westerngedeelte. Doordat de gebouwen niet perse een thema hebben, voelt het echter ook niet als een allegaartje van thema’s door elkaar.
Op weg naar het bos, komen we de ener laatste achtbaan tegen: Joyride. Dit is een compacte achtbaan van L&T Systems, een bedrijf waar ik nog nooit van gehoord had, maar rcdb vertelt mij dat de baan wel ontworpen is door Büro Stengel, wat dan weer wel een erg bekende naam is. Ik moet ook zeggen dat het een leuk design is en voor zijn type een goede rit heeft. Het station zit voor de verandering eens midden in de baan in plaats van aan de zijkant. De wachtrij loopt hierdoor ook met een bruggetje over de baan, wat leuke kijkplekken oplevert. Dit model zou zeker niet misstaan op de kermissen!
Verstopt in het bos komen we dan de laatste achtbaan van het park nog tegen: Een Zamperla kiddy coaster. Een heel klein model met lompe bochten, waarop je helaas meerdere rondjes krijgt voorgeschoteld.
In het bos vinden we ook nog de enige darkride van het park genaamd Devil’s Mine Hotel. Het is een combinatie van een spookhuis en een shooter. Een leuke feature van deze shooter is dat je een eindig aantal schoten hebt. Degenen die in de eerste scenes maar blijven schieten, hebben de rest van de rit dus niets meer te doen. Door lampjes te raken krijg je punten, maar elk lampje zet ook een beweging of actie in werking in het decor. Deze attractie is zeker een re-ride waard zodat je daadwerkelijk alles gezien hebt in alle scenes.
Dit bos gedeelte is overigens het enige gedeelte wat ik een samenhangend thema vind hebben. Helaas gooit één attractie hier een beetje roet in het eten. Er staat namelijk een rondritje in Jurassic Park jeeps, waarbij het heel normaal is om leger artillerie, zebra’s en giraffen tegen te komen tussen de dino’s.
Ondertussen is het lunchtijd en iedereen kiest iets uit op het grote plein waar we eerder vandaag begonnen zijn. Door de verschillende restaurantjes kan iedereen zijn eigen keuze maken. Ik zelf ga eens voor gezond en laat een salade samenstellen, waarbij de bak zo vol wordt gegooid dat je zeker waar voor je geld krijgt.
Na de lunch vervolgen we onze weg door het park en doen nog wat re-rides, maar ook veel van de flatrides die het park rijk is. We maken een rondje in het reuzenrad, in een booster, een fun house, eenzelfde over-de-kop slinger als gisteren en nog een ander misselijkmakend apparaat (zie de foto). In de hoek van het park staat ook weer eenzelfde drop toren als in Linnanmaki en dus ook weer met de rare beugels. Ze zitten voor geen meter, maar het positieve effect is weer de enorme ruimte die ik hierdoor heb en de hele rit boven mijn stoeltje zweef. In vergelijking met de toren in Linnanmaki, trilt deze veel harder, wat de rit helaas minder goed maakt.
Ook zo’n rare flat ride
De laatste noemenswaardige attractie van het park is een logflume met grote 6-persoons boten. Eigenlijk had ik niet perse zin om nat te worden, maar ik wilde natuurlijk ook niks missen, dus toch maar een ritje gemaakt. In het baanverloop zitten twee drops, één kleintje en een veel grotere. De kleine drop is erg leuk gebouwd in een brug waar je overheen kunt lopen naar een restaurant. Deze brug gaat overigens ook door het grote looping element van Junker heen. De kleine drop zelf stelt niet zo veel voor, maar wat er dan gebeurt is één van de bizarste stukken logflume welke ik ooit heb meegemaakt. Direct na de drop zit een bocht zonder water, waar je met hoge snelheid doorheen rijdt om daarna weer in de waterbak te splashen. De snelheid waarmee je deze bocht neemt, maakt het echt een bizar stukje waterbaan. Een leuke verrassing!
En ja, er staat dus ook een brug over deze rivier. Goed thema voor een familiepark!
Het laatste stukje park wat we bezoeken ligt ook in het bos en bevat geen attracties. Hier zijn verschillende huisjes gebouwd met natuurlijke materialen. De huisjes worden bewoond door menselijke wezens samen met dieren. Het is allemaal mooi gebouwd, maar wij missen een beetje de context om volledig te begrijpen wat het nu allemaal voor stelt.
Later op de middag is de groep overigens opgesplitst. Een deel van de groep is de naast het park gelegen kartbaan uit gaan proberen. Zelf ben ik in het park gebleven dus over de kartbaan ervaring kan ik niks vertellen.
PowerPark heeft mij echt positief verrast. Van te voren lagen de verwachtingen eigenlijk helemaal niet hoog. Ik verwachtte een park waar gewoon veel attracties bij elkaar gezet waren. Dit was het natuurlijk ook, maar door de aankleding overal en het zorgen voor bijvoorbeeld stationsgebouwen, ziet het park er gewoon leuk uit. Ook hebben ze een aantal mooie achtbanen en een grote verzameling aan flat rides. Dit is zeker een park wat het waard is om de 3 uur naar het noorden te rijden in ieder geval!
Zwaai, zwaai, skyline van PowerPark!
