Dit is het eerste trip report die ik schrijf, dus verwacht er niet te veel van, ik denk niet dat ik zo’n goede verhalen schrijver ben.
Het is nog wel een heel verhaal geworden merk ik, dus hopelijk valt er een beetje doorheen te lezen. (Of zijn de foto’s leuk genoeg 😉)
Wij zijn van zaterdag 08-06 tot en met woensdag 12-06 naar Europa-Park geweest. Dit was de 2e keer dat we hier kwamen en de eerste keer Rulantica, die was tijdens het vorige bezoek helaas gesloten.
Wij pakken het denk ik wat anders aan dan de meeste mensen. We zijn 5 dagen (4 nachten) weg geweest, waarvan 2 reisdagen en 3 dagen park.
Zaterdag 08-06 zijn we om 08.00 thuis weggereden, de navigatie gaf aan dat het zo’n 5,5 a 6 uur rijden was en zo zijn we ook om 13:45 bij het hotel aangekomen. We zaten in hotel Holiday Inn Express Ringsheim, een prima hotel, fijne moderne kamers, net en schoon met een prima ontbijt voor een niet te gekke prijs per nacht.
Nadat we ingecheckt hebben zijn we richting Colmar gereden, een stadje in Frankrijk op zo’n 45 minuten rijden vanaf het hotel.
Onderweg naar Colmar.
Colmar is een gezellig kleurrijk stadje om doorheen te lopen, met prachtige authentieke vakwerk huizen, kleine kanaaltjes die tussen de huizen doorlopen, het word daarom ook wel klein Venetië genoemd.
Het mooie Colmar.
Hier hebben we ons een aantal uur vermaakt, wat gedronken op een terrasje en nog verrassend lekkere Rösti gegeten.
Overheerlijke Rösti.
Tijdens het eten begon het flink te regenen, ook waren we moe van het reizen, dus zijn we maar terug gegaan naar het hotel voor een goede nachtrust. We willen natuurlijk goed uitgerust Rulantica binnen komen.
Zondag; Rulantica.
Er werd slecht weer voorspeld, dus we kozen ervoor om vandaag naar Rulantica te gaan. Rond 10:00 kwamen we aan op het parkeerterrein van Rulantica, vanaf hier lopen we richting de ingang, eerst tussen de Teletubbie heuvels door, met daarna aan de rechterkant helder blauw water waar Hotel Krønasar aan staat, wat een grotesk aanzicht is dit, helemaal wetende dat we hier de laatste nacht zouden verblijven, zo kregen we er nog meer zin in.
De ingang van Rulantica.
Bij het inchecken krijg je bandjes waarmee je kan mee kan ‘betalen’. Dit werkt toch wel erg fijn, alles in je kluisje gooien en nergens meer aan denken. Rond 10:30 waren we omgekleed en liepen we het waterpark binnen. Wat een overweldigende sfeer komt er over je heen.
We gingen opzoek naar een plekje, we dachten al aan de late kant te zijn, maar wat hebben ze veel bedjes en stoelen staan, meer dan voldoende voor de drukte van de dag.
Sfeerfoto vanaf de panoramabar.
Verder weinig foto’s van Rulantica, heel de dag geen telefoon aangeraakt, dus veel plezier met lezen of scrollen naar de volgende foto’s.
We starten met een rondje binnen en buiten om de sfeer te proeven. Ik ben nog nooit in een gethematiseerd indoor waterpark geweest, dus dit was een goede start. De verschillende thema’s binnen zijn erg mooi uitgewerkt, sfeervol, vol met leuke details, goed gebruik van hoogteverschillen en ‘s avonds prachtig verlicht. Ik heb me helemaal mee laten nemen in de beleving.
Buiten is het ook nog groter dan verwacht, met veel ligbedjes, een buitenbad etc.
Uiteindelijk heeft het amper geregend deze dag en heeft de zon nog aardig veel geschenen, wat natuurlijk ook heerlijk was in de buitenbaden van Rulantica.
Ik zal niet elke glijbaan ervaring specifiek gaan omschrijven, dan word het wel een heel lang verhaal, maar zal de sfeer van de dag proberen te omvangen.
We starten rustig aan bij Snorri’s Saga, een leuke lazy river wat tevens een soort darkride is, we waren gelijk aangenaam verrast. Deze hebben we over de dag nog een aantal keer gedaan.
Vroeg in de middag gaan we naar buiten om Tønnevirvel te doen, want de zon schijnt nu nog. Dit is een splashbattle achtige attractie op een draaischijf, normaal zouden we dit echt nooit doen in een park, maar omdat het een waterpark is maakt het niet uit om nat te worden en ik ben heel blij dat we deze hebben gedaan, want wat hebben we gelachen, echt een top toevoeging aan het waterpark.
Verder heb ik de halve dag zitten nadenken of ik de glijbaan met valluik wel wilde doen. Door mijn gekke hoogtevrees op gebouwen, maar dus niet in achtbanen en attracties, leek me deze toch wel spannend. Uiteindelijk toch besloten om de uitdaging aan te gaan, anders zou ik hier spijt van krijgen. Normaal ben ik hier niet zo van, maar in de wachtrij moest ik de zenuwen toch even van me afpraten en hoorde dat de persoon achter mij toevallig Nederlands was, dus daar even een praatje mee gemaakt. Hij had al vaker valluik glijbanen gedaan in Florida welteverstaan, zelf was hij niet zo van de pretparken, maar zijn vrouw sleepte hem overal mee naar toe (wellicht iemand van hier?).
Ten slotte toch met de nodige spanning op het luik gaan staan, het luik schoot open waarna vooral veel water in mijn gezicht volgde, het viel allemaal wel mee. Leuk om gedaan te hebben, zou er de volgende keer best weer in stappen, maar op het valluik na was de glijbaan niet super boeiend.
De 2 grote glijbanen, Vinter Rytt en Svalgur Rytt, waren gedurende de dag erg druk (30-40 minuten). ‘S avonds zakte deze tijden richting de 20 minuten en hebben we deze ook meegepakt. Prima baantjes, maar ik had er misschien wat weer meer van verwacht, misschien omdat we ook al ooit in Siam Park zijn geweest, dat daarom alles in verhouding wat minder intens lijkt.
De grote verassing van de dag was denk ik toch wel Stormvind, omdat we daar het baanverloop niet van hadden zien aankomen, erg leuke baan.
Overige glijbanen waren natuurlijk ook allemaal leuke baantjes.
Over de dag een lekkere Erdinger op tussen de bomen en nog een cocktailtje buiten in de zon, het is niet alleen drukte en glijbanen, je kan hier ook echt even lekker genieten.
Ook nog een eervolle vermelding voor de cheeseburger die we ‘s avonds op hadden. Ik verwachtte er weinig van, want ik ben wel een echte burger liefhebber, het liefst zelfgemaakt met hoogwaardige producten van de barbecue natuurlijk, maar deze viel totaal niet tegen. Erg lekker broodje, brioche als ik me niet vergis, vlees was goed van smaak en geen taaie puck zoals ik eigenlijk had verwacht. Een prima cheeseburger voor dat geld.
Het was een lange dag in het waterpark, maar ook daar komt een einde aan, we gingen richting de douches. Hier was de geschiedenis van Hansgrohe tentoongesteld, leuk om alles even te bekijken, heel grappig gedaan.
Rond 22:00 waren we weer terug in het hotel, kapot van een lange dag zwemmen, maar wat was het een heerlijke dag. Boven verwachting leuk, hier komen we zeker terug!
Maandag; Europa-Park.
Het is al weer maandag, de ochtend van de eerste dag Europapark. Na enige twijfel over een lange of korte broek en een goed ontbijt rijden we rond 09:00 richting Europapark om hier onze Efteling vouchers in te leveren. Nadat we binnen zijn heb ik de tickets gelijk in de app gezet om een virtual line te kunnen bemachtigen, hierdoor heb ik helaas heel het entree gebied gemist, omdat ik alleen op m’n telefoon aan het kijken was, daarom heb ik eigenlijk een hekel aan alle apps die je in parken moet gebruiken.
Het zonnetje schijnt al.
We zijn geen rope droppers, dus de banen achteraan in het park waren ook al redelijk druk, dus we weten niet zo goed waar we als eerste heen gaan. We kwamen langs Euro-Mir met een korte wachttijd en besluiten er in te gaan.
Hoor je de muziek al?
We gaan al lekker op de muziek in de wachtrij, de lift-hill blijft ook grappig met nog meer van de iconische muziek. Vanaf de drop is de baan alleen niet meer zo soepel. Het blijft een leuk baantje, maar deze verdient wel een update. Mochten ze het thema behouden (en hopelijk vooral de muziek), dan zou ik het tof vinden als ze onboard-audio zouden toevoegen, nu voelt het toch een beetje ‘leeg’ als je buiten komt vanaf de lift-hill.
We lopen door richting de achterkant van het park en komen langs Piraten in Batavia en besluiten deze maar gelijk mee te pakken. Tijdens mijn vorige bezoek was dit echt een favoriet, zou dat nog het geval zijn?
Voor mij was het nog steeds een geweldige darkride, het is misschien wat over the top voor sommige mensen, maar wat een heerlijke sfeer hangt er in de ride. De eerste scène tijdens de drop is toch wel een topper, dit blijft voor mij een kippenvel momentje.
De muziek in de ride kan ik ook echt van genieten en de muziek in de wachtrij is toch wel een beetje een guilty pleasure.
Favorite muziek uit de ride in deze scène.
Na Piraten gelijk ook even Snorri Touren meegepakt, blijft ook wel een grappig kleine darkride, helemaal nu we in Rulantica zijn geweest en de link kunnen leggen tussen de twee.
We gaan door richting Wodan, slaan Blue Fire even over want hier hebben we een virtualline voor weten te bemachtigen.
Wodan blijft toch mijn favoriete Woody, met een interessante wachtrij, een stijlvol stationsgebouw en natuurlijk het geweld van een houten achtbaan, hij blijft gewoon doorgaan!
Wodan verrijst achter de bomen.
Voordat we de virtualline hebben, kunnen we precies nog even in Altantica SuperSplash, het is immers erg goed weer (goed genoeg voor een korte broek, voor degene die zich nog afvroegen wat het was geworden 😉). Grappig baantje, altijd leuk die spanning vooraf hoe nat je gaat worden, dit viel uiteindelijk alles mee, totdat de dolfijn na de splash nog even een bak water over ons heen spoot 😂
Het iconische blauwe water.
Hierna zijn we richting Blue Fire gegaan, want we konden bijna aansluiten in de Virtualline. We stonden eerst nog verkeerd, deze rij schijnt verplaatst te zijn sinds ons afgelopen bezoek. Na een hele korte rij (toch wel een lekker gevoel), in mogen stappen op de achterste rij. Blijft ook een leuke baan, alleen de laatste inversie word niet iedereen gelukkig van.
De cliché foto van Blue Fire.
Tijd voor lunch, ik zat al weken na te denken over de zalm die ze garen boven een houtgestookt vuur, blijkt deze gesloten te zijn… met ook maar een hele minimale opening heel het seizoen. Erg jammer.
Neeee, hier had ik al te lang zin in…
We gaan weer van hop naar her, waar het eigenlijk een te groot park voor is, maar we doen het, we gaan richting Eurosat - CanCan Coaster. Weer een fijne wachtrij om in te staan, helaas slaan we het atelier over, maar gaan we via de tuin buiten, ook wel een sfeervol plekje om doorheen te lopen.
De baan zelf blijft ook echt wel leuk met alle snelle bochtjes en heuveltjes.
Iconische bol van uh…
De gebouwen en geveltjes in het thema gebied Frankrijk is ook mooi gemaakt, maar mist in mijn optiek toch nog wat romantiek. Ik weet niet waar het aan ligt, misschien is het water wat er ligt te groot en daarom uit verhouding? Het mist voor mij wat knusheid en voelt daarom helaas wat rommelig aan.
Viva la Epcot?
We lopen richting Voletarium, waar deze ‘s ochtends een topdrukte heeft, had deze nu nog maar een wachtrij van 5 minuten. Ergens is dat wat jammer, want wat een wachtrij is dit, echt fenomenaal gethematiseerd, maar ook zo lang, ik vraag me oprecht af hoeveel mensen hier in de wachtrij kunnen staan. Dit blijft toch ook een erg leuke attractie om te doen. Het is toch zonde dat deze attractie in zo’n ‘uithoek’ ligt, anders zou deze het beter doen gedurende de dag lijkt me.
We hebben er lang genoeg mee gewacht, we gaan eindelijk richting Voltron! Via Griekenland lopen we het gebied binnen, het is gelijk een heel prettig gebied om in te lopen, voelt echt als een vakantie aan, maar dat lag misschien ook aan het goede weer.
Vakantiegevoel.
We gingen snel in de rij staan, zo’n 45 minuten wachten werd op dit moment aangegeven. Van buitenaf zag de buitenwachtrij er wat uit als een veestal, maar eenmaal in de wachtrij voelde dit totaal niet zo, je stond een stuk weidser verspreid dan gedacht en er stonden genoeg planten en decorstukken tussen. De buitenwachtrij was dus al wel leuk gethematiseerd, maar eenmaal binnen word het echt mooi, een mooi gedecoreerde zaal waar van alles gebeurd. Wat minder vond ik het wachten zelf binnen, hier staan wel een bulk mensen dicht op elkaar, maar dit is ergens wel te begrijpen voor het showtje natuurlijk.
Eenmaal aangekomen in het station mogen we plaats nemen. We zitten op de eerste rij, ik op de stoel linksbuiten, nu kan het echt beginnen. Wat een gave baan is dit zeg! Deze baan gaat maar door, niet normaal! Even een pauze in het midden, waar mijn vriendin dacht dat de baan over was, maar ‘helaas voor haar’, we gingen door, en hoe!
Ik vond het echt een fantastische intense baan, ik kwam er uit met een wauw gevoel en een big smile!
Daar gaan we!
Nadat we uit de baan kwamen, gingen we het gebied verder verkennen. Het is al een leuk gebied geworden met een goede sfeer.
De animatronic show is niet echt spectaculair. Het pleintje met foodtrucks en terras komt nog wat rommelig over. Ook de grote gebouwen die ze hier omheen aan het bouwen zijn komen wat vreemd over, hopelijk kleden ze die wel in thema aan. (Of zoals we vaak lezen: het is nog niet af!)
Hierna zijn we nog een aantal rerides gaan doen, zoals EuroMir, Blue Fire, Piraten en Wodan. We waren bijna vergeten dan we vandaag Poseidon ook nog wilden doen, dus 10 minuten voordat het park ging sluiten nog snel richting Griekenland gegaan om 5 minuten voor sluit er in te kunnen stappen. Dit is ook wel een leuk baantje, maar rammelt wel flink. Natuurlijk kwamen we er zeiknat uit.
Splash! (Ofja Poseidon!)
Nu moeten we toch echt richting de uitgang, maar wacht, we kwamen langs Abenteuer Atlantis en deze is nog net open. We waren toch al nat, dus een uitstapje naar Atlantis kan er ook nog wel bij. Ook wel een grappige shooter, niet de mooiste ride, een hoog cartoon gehalte, maar leuk om mee gepakt te hebben.
We hebben vast nog veel meer gedaan deze dag, maar dit was het wel in grote lijnen.
We hebben de eerste dag Europapark echt te veel proberen te doen, amper rust genomen, weinig gezeten en te weinig genoten van de omgeving, we waren ook gesloopt na deze dag, maar wat was het weer een top dag!
Dinsdag; Europa-Park.
We worden de laatste keer wakker in het Holiday Inn hotel, ontbijten wat en gaan richting hotel Krønasar. Rond 08:30 checken we hier in, halen onze kaartjes op en gaan snel richting het park. Op de parkeerplaats van het hotel heb ik de tickets gescand in de Europapark app en hier gelijk een VirtualLine voor Voltron weten te bemachtigen, wat een begin van de dag!
We starten de dag wat relaxter dan de dag ervoor. Als eerste lopen we richting Arthur, dit blijft ook een leuke baan om te doen, niet perse voor de baan zelf, maar de combinatie achtbaan/darkride is goed gedaan. Al zouden ze in mijn mening wel een goede (niet powered) inverted coaster kunnen gebruiken, kunnen ze die ook gelijk aan de Mack Rides catalogus toevoegen.
Hierna zijn we door gegaan naar de vernieuwde Alpenexpress. Hier was het best druk in vergelijking met grotere banen, misschien toch omdat deze vernieuwd is? Het is wel een leuk gebiedje geworden, al kan voor ons niet tegen Zauberwelt der Diamanten op. Het was misschien oud, maar de grot was toch wel een stuk sfeervoller en kregen we echt een wauw momentje. Wat het nu is geworden is toch een beetje 12 in een dozijn.
Ze hebben er wel een geinige adventure trail bij gemaakt en de winkel is ook mooi geworden. Toch blij dat we de grot nog mee hebben mogen maken tijdens ons vorige bezoek.
Sfeerimpressie.
Alle grote attracties hebben we nu al wel (meermaals) gedaan, dus hebben we ook de wat kleinere attracties mee gepakt vandaag, stukke meer genoten van de omgeving en op mooie plekjes even rust genomen, gezeten en de sfeer in ons opgenomen.
Natuurlijk hebben we ook nog het nodige achtbaangeweld meegepakt, zoals Wodan, Blue fire en natuurlijk Silver Star, deze waren we op dag 1 helemaal vergeten.
Prachtig stationsgebouw voor een Woody.
Wat zijn Woody’s toch fotogeniek.
Nu we het over Silver Star hebben, dit is ook wel een prima baan om te doen, heerlijk om doorheen te gaan, maar verder doet het me toch te weinig. Ik weet niet waar het aan ligt, misschien het thema of de locatie, maar ik kom er niet met het wow gevoel uit wat zou moeten.
Imponerende baan om te zien.
Dan is het tijd om Voltron nog een keer te doen, dit keer via de VirtualLine, toch wel lekker om een rij van een uur over te slaan.
Imposant gebouw.
Ergens half in de middag zijn we gaan lunchen bij FoodLoop. Blijft een toffe setting om te lunchen. Het eten is ook prima, ik had een crispy chicken burger, goed te eten, maar niet heel bijzonder. Ook was deze burger bijna 2x zo duur als in Rulantica, maar de locatie is ook wat waard natuurlijk.
Automatische cocktailshaker.
We hebben deze dag nog de nodige keren Piraten gedaan, wat tof blijft deze darkride, echt een favorietje.
Chaotisch sfeertje.
Matterhorn-Blitz hadden we ook nog niet gedaan dus deze ook nog even mee gepakt, niet een hele bijzondere baan, beetje oncomfortabel, met een aantal verschrikkelijke animatronics in de wachtrij, maar de ‘lifthill’ blijft een leuke gimmick.
Verstopplek van de gimmick.
Als afsluiter hebben we de Euro-Tower nog gedaan, waar we prachtig uitzicht kregen over Europa-Park en de omgeving, heel tof met de bergen op de achtergrond.
We stijgen op met een overzichtje van Frankrijk!
Rust.
Europa-Park.
Daar in de verte mogen we zo heen: Krønasar.
Onderweg naar buiten zagen we nog een mooie boom, mag ook benoemd worden.
Credits aan de boom.
Toen dachten we dat het Europa-Park avontuur over was, niet wetende dat Krønasar ook nog een heel nieuw avontuur met zich mee bracht!
Dinsdagavond; Hotel Krønasar.
We kwamen aan bij het hotel, we parkeren de auto en lopen richting de ingang. Wat een een fantastische uitstraling heeft dit hotel toch.
Entree naar Krønasar.
We hebben ‘s ochtends natuurlijk al ingecheckt, dus we lopen naar de balie om onze kamersleutels op te halen. Hier krijgen we te horen dat we een upgrade van de kamer hebben gekregen, leuk dachten we, maar hadden er nog niet zo’n beeld bij. Ook zei de beste man dat we op de begane grond zaten, hier waren we minder van gecharmeerd, we dachten dat we toch liever een uitzichtje hadden willen hebben.
Maar hier komen we gelijk op terug toen we onze kamer binnen liepen, ten eerste waren we erg blij met de upgrade, want wat is dit een fantastisch mooi gethematiseerde, sfeervolle kamer en ten tweede hadden we een terras aan het water, waar we echt van hebben genoten tijdens ons verblijf.
Heerlijke kamer.
Gezocht naar een Easter egg tussen de boeken, maar niet gevonden..
Uitzichtje.
Glijbaan toren.
Na even doorgebracht te hebben op de kamer, zijn de richting Bubba Svens gegaan om te gaan eten. Hier hebben we lang over getwijfeld of we dit wilden doen of niet, we hebben eigenlijk liever een table service restaurant en het is goed aan de prijs een buffet, maar aangezien we maar 1 nacht hier verbleven, wilde we wel zo veel mogelijk tijd in het hotel doorbrengen en niet nog ergens anders gaan eten.
Uiteindelijk hebben we erg genoten van het eten, voor een buffet was het van goede kwaliteit, er was een hele ruime keus, veel producten van een hogere kwaliteit, niet je standaard Spaans Resort buffetje.
We kregen te horen dat er buiten ook nog wat eten te vinden was en jaaa, daar was ie dan toch echt! Zalm gegaard boven een kampvuur!
Ook hebben we heerlijk gezeten in een sfeervol restaurant, het voelde totaal niet als een drukke vreetschuur aan, dus we zijn blij dat we deze keuze hebben gemaakt.
Na het eten zijn we het hotel gaan ontdekken, want je wil in zo’n museum hotel toch wel zo veel mogelijk gezien hebben. Het is een heerlijk hotel om doorheen te struinen, maar ook er omheen is genoeg te zien!
Is dat Slangvisglijbaan? (Svalgur)
Natuurlijk moesten we de brug naar rulantica ook uittesten, tof dat je zo’n binnendoor route vanuit het hotel hebt naar Rulantica, daar moeten we de volgende keer ook gebruik van maken.
Bubba Svens de verte.
Uitzichtje vanaf de brug.
Op de eerste verdieping van de Rulantica ingang was er ook nog een stukje Europa-Park geschiedenis te vinden met wat interessante maquettes, voor de fan toch wel tof om te zien. Natuurlijk moesten we ook nog even een kijkje nemen in de panoramabar, dit zag er ook leuk uit met een mooi uitzicht over Rulantica, maar deze ging helaas al bijna sluiten, dus zijn we maar terug gelopen.
Stukje Europa-Park geschiedenis.
Ijsstokjes-Wodan.
We konden deze fantastische trip natuurlijk niet afsluiten zonder wat cocktails te drinken. Hiervoor zijn we terecht gekomen bij Bar Erikssøn, waar we eerst even buiten hebben gezeten, hier het fonteinshowtje nog hebben gezien. Hierna werd het toch wat fris en zijn we binnen gaan zitten, wat ook nog erg sfeervol was.
Kleurrijk showtje.
Heerlijk!
Toen was de tijd helaas gekomen om terug te gaan naar de kamer en te gaan slapen, maar niet zonder nog even op ons terrasje te zitten en de avondsfeer te proeven.
Avondsfeertje vanaf ‘ons’ terras.
Ook een mooie verlichte toren.
Het is woensdagochtend, we hebben heerlijk geslapen, maar helaas gaan we vandaag richting huis… maar de zon schijnt volop dus laten we er nog een mooie ochtend van maken. Voor het ontbijt hebben we al even lekker van de zon genoten op het terrasje bij de kamer.
Ochtendzon.
Het was een heerlijk ontbijt, erg uitgebreid, hier hebben we niks op aan te merken. Het ontbijt was in dezelfde eetzaal als het buffet van de avond ervoor, maar het had deze ochtend toch een tikkeltje meer freetschuur gehalte, desalniettemin hebben we erg genoten van het ontbijt.
Na het ontbijt zijn we nog een rondje gaan lopen over het buitenterrein rondom Krønasar en Rulantica, erg sfeervol gebiedje om doorheen te lopen, ook zo langs het strakblauwe water. Wat baalde we toen dat we vandaag niet meer gaan zwemmen…
Mooi!
Ons groene huisje.
Om 11:00 moesten we uitchecken, maar we hadden nog een ruim uur. We hebben de volle tijd van onze kamer gebruikt gemaakt door ruim een uur heerlijk op ons terrasje te zitten in de zon! Deze kamer upgrade was echt wel heel erg fijn, vooral omdat we vandaag geen parken meer hebben bezocht en zo dus alles uit de kamer hebben weten te halen.
Genoten hebben we zeker!
Wat een super hotel ervaring was dit, hier komen we zeker nog een keer terug, dan willen we het natuurlijk combineren met Rulantica om de ervaring nog completer te maken.
Helaas is het nu echt tijd om richting huis te gaan rijden… maar Europa-Park, wat was je weer fantastisch!
Nu zijn we toch echt thuis aangekomen, we kijken alweer uit naar onze volgende trip, maar nu eerst even Rust.
Pff wat is het een verhaal geworden, maar wat was het leuk om dit te schrijven, het was een totale een totale herbeleving. En ook leuk om dit verhaal voor de toekomst nog te hebben.
Voor degene die de tijd hebben genomen om dit boekwerk te lezen, bedankt!
Ik ben erg benieuwd wat jullie er van vinden, is een TR schrijven voor herhaling vatbaar? Feedback is natuurlijk ook welkom.
