Hjalmar Ik had onlangs over dit thema een heel interessant gesprek. Ik was gespreksleider en presentator voor een webinar op mijn werk, die deels ging over mijn werkgever's plannen rondom diversiteit. Uit het publiek kwam de fascinerende en beladen vraag aan alle sprekers of ze een ongemakkelijke blunder wilden delen rond ras, migratie of sociale dynamiek waar ze iets van geleerd hadden.
Als blanke migrant in de Verenigde Staten had ik wel een hele mooie. Voor veel niet-blanke migranten of kinderen van migranten is de vraag "waar kom je eigenlijk vandaan?" bijvoorbeeld heel geladen. Ik had vaak vrolijk aan andere mensen met een accent or migrantenachtergrond gevraagd naar hun herkomst, omdat dat voor mij een heel gewoon gesprek is en een leuk verhaal. Maar voor veel migranten in de VS die niet blank of zwart zijn, voelt die vraag van een blank iemand als "waar kom je echt vandaan?" met de ondertoon dat ze geen èchte Amerikanen zijn. Als ze bijvoorbeeld als antwoord "ik kom uit New York" geven is de vervolgvraag "ja, maar je familie, welk land?" Een collega van een niet-westerse achtergrond sprak me daar op aan en hoewel mijn intentie onschuldig en juist pro-migratie was, was de impact van de vraag misschien voor anderen wel heel pijnlijk.
Dat is niet meteen racisme, maar het is wel de soort onbewuste en onderbewuste ongemakkelijkheid die voor mensen speelt.
