Dit is het laatste TR van mijn zomerreis! Na bijna drie weken van huis, en met mijn laatste schone onderbroek aan mijn billen, bezocht ik Walibi Belgium. De puf om de camera mee te nemen had ik niet vandaag, dus ik besloot bij wijze van experiment om eens afhankelijk te zijn van mijn telefoon. Daardoor weinig beeldmateriaal, dus wat dat betreft geen grande finale.
Deel 1 - Holiday Park
Deel 2 - Tripsdrill
Deel 3 - Nigloland
Deel 4 - Parc Asterix
Deel 5 - Parc du Bocasse
Walibi Belgium
Het slotakkoord van mijn trip, en wederom een dagje waarbij ik anticiperend op grote drukte (immers is 15 augustus een feestdag in België) een fastpass had genomen. Ik werd vergezeld door Jasper, een Belgische knakker die ook al weer eventjes meedraait in de Rollercoaster Tycoon community en me graag door zijn thuispark wilde rondleiden.
Op het station. Handig, een lokale gids die dit soort dingetjes weet te vinden!
We hanteerden dezelfde strategie als wat ik een paar dagen eerder bij Parc Astérix had gebruikt: de korte wachtrijen in de ochtend benutten voor de belangrijkste attractie (Kondaa), en de fastpass bewaren voor later in de middag. De dag begon dus bij een nog koude Kondaa (#191). Of ik ‘m in mijn top tien zet weet ik niet, maar goed is de baan zeker. Het viel me wel op dat de baan uitblinkt in positieve G-krachten. De airtime is vooral van het type ‘kom maar eens lekker uit je stoel’, in plaats van dat fijne gevoel in je buik. Mijn voorkeur gaat vooral uit naar dat laatste, en van positieve G-krachten wil ik er niet teveel. De baan vond ik voorin het leukst. Hoogtepunt is misschien wel de eerste bocht, die de verkeerde kant op is gebankt. Dergelijke bochten heb ik al elders gedaan, bijvoorbeeld op Untamed, maar bij Kondaa hebben ze het anders aangepakt. Je wordt niet de trein uitgeslingerd, maar het is meer alsof je eruit wordt gekieperd. Nu weet ik hoe de melk zich voelt als ik ‘t in mijn thee giet. Hm, wat een rare vergelijking. Oja, operations zijn uitstekend en thematisatie rondom het station is hartstikke prima.
Walibi heeft twee dark rides, allebei shooters, en laat ik dit nou net een leuk attractietype vinden! Challenge of Tutankhamen was de tweede attractie van de dag, en ik was positief verrast! Vet thema met onverwachtse effecten, en ik heb de attractie met liefde twee keer gedaan. De andere shooter deed ik later op de dag, maar het is logisch om het op deze plek te vermelden: Popcorn Revenge. Schieten op popcorn. Ik weet niet waarvoor de popcorn op wraak uit was. De attractie gebruikt een slim ritsysteem zonder vaste track om op een kleine oppervlakte toch een leuke darkride-ervaring neer te zetten. Op de een of andere manier ging het spel me hier beter af dan bij CoT, en haalde ik twee keer de hoogste score van mijn karretje. #trots
Terug naar de achtbanen. Tiki-Waka (#192) heeft een lange wachtrij, en daar hebben we geen zin in. Cue de fastpass. Vijf minuten wachten staat mooi in verhouding tot wat de rit te bieden heeft. Leuk baantje, themagebied is mooi, maar echt onder de indruk ben ik niet. Gemiste kans dat de achtbaan met z’n 21 meter hoogte amper een noemenswaardige drop heeft. Hij blijft vooral heel hoog van de grond.
Psyké Underground; #193. Ik weet niet wat ik van het exterieur moet vinden, en de typische Walibi-stijl staat me tegen, maar zo tenenkrommend als alles in Walibi Holland wordt het niet. Een wat zwakke maar natuurlijk nog steeds toffe lancering, een typische Schwarzkopfloop (waarom worden zulke loops niet meer toegepast eigenlijk?), en een stuk achteruit wat redelijk desoriënterend is.
Calamity Mine (#194): het is een mijntrein. Prima. Ik ga er weinig woorden aan vuil maken.
Pulsar (#195) was leuker dan ik dacht. En ik ben blij dat we de fast-pass hadden.
Loup-Garou (#196) zag ik een beetje tegenop, hij zou wat ruw zijn. Een rij met stoelen in ons treintje was met linten afgesloten, dus dat beloofde weinig goeds. Echter was het enige ietwat pijnlijke momentje dat na een airtimemoment mijn teelballen onhandig in mijn stoeltje landde, maar na een seconde had ik daar al geen last meer van. En inderdaad, deze achtbaan heeft verrassend veel airtime. Wat een gave layout zeg! Een retrack zou fijn zijn. Een retrack, en geen RMC-feestje. Deze achtbaan heeft absoluut bestaansrecht.
Vampire (#197) viel me ook mee. Ik ga me vastklampen aan deze SLC-ervaring, om het berijden van een SLC in de toekomst wat laagdrempeliger te maken. Mijn referentiekader was tot nu toe toch vooral El Chiropractor in Walibi Holland. Mijn lievelingsattractie is het niet, maar ik kwam er zonder kleerscheuren uit. Leuk die neveleffecten!
Minder geliefd: Cobra (#198). Ik hou niet van boomerangs, en dit is echt eventjes afzien voor de credit. Vooruit is leuk, achteruit niet echt. Wel een mooi kleurenschema, en mooie Islamitische/Indische architectuur.
De laatste achtbaan: Fun Pilot (#199). Fun Pilot ging stuk toen we stonden te wachten. Later was Fun Pilot niet meer stuk. Fun Pilot is een achtbaan. Flashback is een log flume. Flashback lijkt welhaast iets natter dan de kloon die in Biddinghuizen staat. Tuf Tuf Club zijn botsauto’s. Drie keer gedaan. Leuk.
En dan nu mijn dag op culinair vlak: ik heb een mitraillette gegeten, en dat waren veel koolhydraten. Ben & Jerry’s schepijs was goedkoper dan al het schepijs wat ik in de voorbijgaande weken in de steden heb aangetroffen. Ik heb een abrikozenpit teruggegeven aan de Waverse natuur.
De keuken in een van de restaurants
Een mitraillete
Eindoordeel: Walibi Belgium verslaat Walibi Holland op alle fronten, behalve achtbanen. Kondaa kan zich meten met Goliath, Untamed en Lost Gravity, maar daaronder bevindt zich een behoorlijke kloof tot aan de nummer twee: Psyké Underground, en die zet ik ongeveer op gelijke hoogte met een Superman the Ride. Het is heel goed dat het park tegenwoordig eindelijk een topachtbaan heeft. Nog één topachtbaan erbij, en het is een Europese topbestemming. Er is een stevig fundament.
Bedankt voor het lezen van mijn TRs! Binnenkort als toegift nog een TR van mijn latere bezoek aan Plopsaland de Panne, en dan is het voorlopig weer even welletjes.
