Deze zomer heb ik in mijn eentje 2,5 week met de trein door Europa gereisd. Veel steden, veel pretparken. Ik heb er in één ruk in stream-of-consciousness-stijl bescheiden TR’s van geschreven. Ik heb foto’s gemaakt met zowel mijn inmiddels stokoude Sony Cybershot uit 2009, maar wanneer ik een grote hoek wilde hebben heb ik mijn telefoon gebruikt - evenals wanneer ik me lui voelde. Veel leesplezier of -ergernis.
Deel 1 - Holiday Park
Tripsdrill
De dag na mijn ietwat frustrerende bezoek aan Holiday Park, begaf ik me richting Tripsdrill, ook nu weer per trein. Hoe het met het OV tot aan de voordeur van Tripsdrill zit weet ik niet, want ik werd in Vaihingen an der Enz opgepikt door een Duitser met een overlappend Rollercoaster Tycoon-verleden, in het bezit van een auto met werkende cd-speler. Temidden van eindeloze glooiende heuvels met wijngaarden troffen wij Tripsdrill aan.
Mijn indruk van het park in het algemeen: zuiderzeemuseum met achtbanen, maar dan met een Duits sausje. Een Duitse tegenhanger van de Efteling, gelet op de aandacht die er is voor traditie en oubollige shit. Er zijn een hoop animatronics in dit park, waarvan de helft bejaard, en de andere helft met ontbloot bovenlijf - en tussen deze twee categorieën zit veel overlap. Iemand in de directie van het park heeft een fetisj. Maar goed, veel animatronics dus. Animatronics die trouwen. Animatronics die willen dat je met ze gaat trouwen. Animatronics die je uitschelden. Animatronics die… ik weet het eigenlijk niet zo goed meer, de scènes waren allemaal zo banaal. Maar het park is verder gethematiseerd naar/met tonnen, wijn, zagen, touwen, vogels, konijnen, en dat soort dingen. Er waren ook heel veel bijen en wespen, opvallend. Maar die waren denk ik geen onderdeel van de thematisatie. Wat verder opviel: de kleinschaligheid van het park. Het park is heel groen, maar het voelt niet als een bos: zelfs de bomen zijn klein!
Achtbanen. Nummer één: G’sengte Sau (#167). De eerste Gerstlauer ooit, en daardoor niet de soepelste. De spiralen hebben gevoelsmatig de vorm van een achthoek, in plaats van een cirkel. Maar dat mag de pret niet drukken! Leuk ding. Verweven met een kasteel dat mooi is van een afstandje, en een betonnen karkas aan de binnenkant. Het kasteel bevat ook een log flume, met als thema de fontein van de eeuwige jeugd. Oftewel, weer een excuus om naakte (oude) vrouwen in het park te plaatsen. Leuke log flume.
Mammut (#168) is ook al zo’n experimentele baan, niet gebouwd door een bekende fabrikant. Beetje ruw, maar desondanks leuk, met een aardige layout. Een soort GCI van de Lidl.
Het heuveltje met de kerk op de achtergrond biedt een mooi uitzicht over het park, leuk om na het verlaten van het park even langs te rijden!
Karacho (#169) is wederom een baan van Gerstlauer, maar ditmaal van een volwassen geworden Gerstlauer. Een verstopte jojo roll, een prima lancering, lekker bochtenwerk en lekkere inversies, en aan het einde de krapste dive loop die ik ooit heb mogen ervaren.
Rasender Tausendfüßler (#170) is een Zierer Tivoli Large. Eigenlijk ben ik fan van de tivoli-banen, en deze was mooi aangelegd in een groene, tuinachtige omgeving.
In 2020 opende Tripsdrill een nieuw themagebied, met twee Vekoma-achtbanen. Volldampf (#171) is een Family Boomerang, gethematiseerd naar een oud versje over een geit die meerijd met de regionale trein. De geit is op de trein te vinden, evenals schildjes van elke halte langs de spoorlijn. Leuk gevonden en uitgevoerd thema! Ik ben niet dol op achtbanen die achteruit gaan, Raik in Phantasialand vond ik niet prettig. Volldampf is goed te doen!
De knaller van het park is Hals-über-Kopf (#172). 30 meter hoog, 3 inversies, Vekoma… Het lijkt een relatief tamme baan, maar schijn bedriegt. Hals-über-Kopf is een fantastisch baantje. Vlot, krachtig bochtenwerk, mooi gethematiseerd, en ontzettend soepel. Als het een B&M was had ik ook niet geklaagd over de kwaliteit. Topper!
Andere attracties: oldtimers waar geen einde aan komt. Wijntonnen (elke ton een andere soort wijn) waar geen einde aan komt. Soepkommen (elke kom een andere soort soep) waar geen einde aan komt. Een glijbaan gethematiseerd naar oude vrouwen die weer jong worden. Er is een soort kleine freefall tower gethematiseerd naar uit een poephutje vallen. Je begrijpt het.
Tripsdrill biedt makkelijk een volle dag vermaak, want overal waar je komt is iets te doen en is iets te zien. De wachtrijen zijn schappelijk, de omgeving prachtig, en elke attractie biedt een ervaring die je nergens anders kunt krijgen. Ik ben fan!
Honey, you haven't finished your Bees™!
