Storytelling is een het vertellen van een verhaal. Het is gebeurd, en zo is het gegaan. En die laatste punt is eigenlijk een hele grote punt.
Waarom iets niet is gedaan is helemaal niet aan de orde want het is zo als het is, wat mensen tegenwoordig vaak zien als een plot hole is gewoon een andere versie van een verhaal die had kunnen zijn maar niet is gebeurd, wat logisch is want anders heb je geen verhaal.
Ik heb ook helemaal geen moeite met verdieping binnen je verhaal. Al staat er een acteur het hele verhaal tot in detail uit te leggen alleen maar leuk.
Waar het bij mij misgaat is wanneer het verhaal niet klopt met de manier hoe je het uitbeeld. Bijvoorbeeld de wachtrij van DVH. De enige route die te volgen is, is de route van de wachtrij. We doen net alsof we de geheime route naar de haven volgen, maar ieder persoon die op bezoek kwam bij Willem had geen enkele andere optie om die route te volgen. Je loopt door een huis, maar het huis is geen huis maar een wachtrij. Je krijgt ook geen enkel moment het idee dat je in een huis rondloopt omdat er niet is gewerkt met diepte. Het is een 1D wachtrij met een mooie aankleding.
En waar je bij DM een verklaring kunt geven voor het geen wat ontbreekt of niet aanwezig is, is de diepte bij DVH gewoon niet te verklaren.
