Ik heb er niks op tegen als de kanibaal plaats maakt voor 'n olifant ofzo. Dat zal me echt 'n worst wezen. Maak er desnoods monsieur culinair van, zet er een willekeurige pop op met een fruitschaal, en klaar.
Maar wat ik wel een interessante vindt waar ik wel eens over nadenk, want dat zie ik ook met de discussie over dat vrouwen achtergesteld worden ten opzichte van mannen. In hoeverre moet je daar op doorgaan?
je hoort nu bv vaak dat er te weinig vrouwen, of mensen met een huidskleur een hoge functie hebben. Dus wordt er bijvoorbeeld een vrouwen quota ingesteld. Maar... over een aantal jaren heb je bv een vrouwelijke premier etc, zitten er meer vrouwen en mensen met 'n kleurtje in het kabinet, of op hoge functies bij bedrijven. Maar gaan we dan ook lopen zeiken als er 1x een blanke man die functie krijgt? Want soms lijkt het daar wel een beetje naartoe te gaan. Omdat altijd om alles de racisme en discriminatie kaart wordt getrokken.
Wanneer ben je tevreden? Ik snap dat een figuur als MC als racistisch en beledigend ervaren kan worden. Maar je moet vind ik wel weer ermee uitkijken dat je niet zo ver gaat dat alle uitbeeldingen van ''zwarte mensen'' taboe worden. Want dan creëer je dus onbewust dat je alleen maar blanken mag uitbeelden. en dat is dan weer superieur naar zwarten toe. Vraag me af of daar wel eens over nagedacht wordt.
Als ik nu een vormgever was zou ik het niet in m'n hoofd halen om ook maar iets te ontwerpen met een kleurtje. Want voor je 't weet...
't is dus heel simpel om allemaal te roepen. Maar heeft het echt nut? en in hoeverre ga je eraan toegeven.
Om m'n mening tot op MC te behouden verder, ik vind de lippen bijvoorbeeld een puntje wat echt niet kan bij dit karikatuur. En verder vind ik 'm ook niet zo heel mooi. Maar verder, is 't maar een beeldje. What's next? de 2 moren op station marerijk? de martelaar in de kerker van de fata morgana? of de fata in z'n algeheel?
Pas MC maar lekker aan naar een luchtig thema over voedsel ofzo, maak er heksenketels van, weet ik 't. En gebruik het deuntje van het muziekje alsnog, maar dan met een andere tekst, of gewoon instrumentaal. Want die hoort gewoon in het park. 🙂