Ik twijfel er niet aan dat ze een manier vinden om het land weer te open te gooien, maar ik vrees wel dat dat catastrofale fout gaat blijken in sommige regio's. Zeker omdat je niet staten kunt afsluiten en dus mensen ook risicogebieden straks gaan reizen. Ik woon zelf niet (meer) in een risicogebied, maar moet door twee risicogebieden heen om te vliegen of ergens te komen.
Wat hier een enorme factor is, is dat veel Amerikanen geloven dat problemen als ziektes vooral door immigranten komen en dat zij zelf door God beschermd worden. Zelfs een globale crisis is "andermans probleem", dus waarom hun werkgever of eigen zaak dichthouden? Mensen die iets overkomt, dat is 't plan van iets groters en kun je toch niets aan doen. Ik sta daar ietsiepietsie anders in, maar het is hier echt een breed gedragen gevoel.
Ik heb deze week 't heropeningsplan van het Witte Huis doorgenomen en we zijn nog niet aanbeland bij zelfs hun idee van wanneer we aan fase 1 kunnen beginnen, laat staan aan fase 2. Fase 2 stelt nog steeds evenementen niet groter dan 50 personen. Dat kun je toch niet rijmen met pretparken heropenen op 1 juni? Dat Nationale Parken heropenen met beperkte capaciteit, dat restaurants heropenen met beperkte tafels, dat snap ik allemaal, maar sportwedstrijden, skigebieden, pretparken, concerten. Ik zie 't niet tot eind zomer hoor.
