Vind jij dat Mini-Europe en Madurodam bestempeld kunnen worden als pretparken? Neen? Mooi, ik ook niet. De ervaring van zo’n miniatuurpark is in mijn ogen net iets te passief om de benaming pretpark te verantwoorden. Toch is het perfect mogelijk om pretpark-elementen te integreren in zo’n park vol miniatuurgebouwen. Kijk bijvoorbeeld eens naar Legoland, waar zowel achtbanen als reproducties van bekende monumenten staan. En wat ze in Legoland kunnen, dat kunnen ze in Taiwan ook. Tijd voor een bezoekje aan Window on China Theme Park.
‘Window on China’ ligt niet ver van Taoyuan, een grote stad ten westen van Taipei. We zouden er met openbaar vervoer heen kunnen reizen, maar da’s een tijdrovende aangelegenheid. Daarom opteren we voor een duurdere, maar makkelijkere en snellere Uber. De rit duurt een klein uur en we zien het landschap gaandeweg veranderen. Eerst passeren we de wolkenkrabbers van Taipei, later de bedrijvenparken nabij Taoyuan Airport en uiteindelijk komen we uit op het platteland. Ik wil niet beweren dat ‘Window on China’ in het hol van Pluto ligt, maar het verschil met de hoofdstad is enorm. Dat zie je ook aan de weg die naar het park leidt…
Onze chauffeur lijkt even verrast als wij omwille van de nauwe straatjes. Toch blijkt onze route correct, want even later zien we een reusachtig bord dat de oprijlaan van ‘Window on China Theme Park’ aanduidt. Dat bord doet qua stijl fel terugdenken aan Disney’s It’s a Small World en dat is niet toevallig. Ook ‘Window on China’ is namelijk een soort Small World met miniatuurgebouwen van over de hele wereld. Die wereldreis in het klein trekt vandaag tientallen busladingen schoolkinderen aan. We geraakten daar tijdens de afgelopen dagen gelukkig reeds aan gewend. Doordeweeks trekken de Taiwanese themaparken nauwelijks individuele bezoekers, maar schoolgroepen zijn telkens talrijk aanwezig. En net zoals we in E-DA World en Lihpao Land veel bekijks hadden, zijn ook deze kinderen duidelijk erg verbaasd om twee westerlingen te zien.
De naam van het park verraadt veel: een groot deel van de miniaturen zijn gewijd aan China. Het gaat dan zowel over de Volksrepubliek China als over de Republiek China, die wij beter kennen als Taiwan. Ik spot ondermeer een replica van de Verboden Stad…
… en een verkleinde versie van een gebouw dat ik vooral met Epcot associeer.
Verder herken ik de Chiang Kai-shek Memorial Hall omdat we afgelopen weekend het origineel in Taipei bezochten…
… en merk ik dat miniatuurstraatjes minder fileleed opleveren dan de varianten op ware grootte.
‘Window on China’ maakt overigens de droom van iedere nostalgische luchtvaartliefhebber waar. Er staat hier immers een luchthaven waar uitsluitend Boeing 747’s te zien zijn.
De replica’s in de Chinese zone zijn erg mooi. Toch zijn ze niet de hoofdreden voor ons bezoek; we kwamen voornamelijk voor twee achtbaan-credits. Die achtbanen zijn voorlopig echter niet te zien en we ontdekken al gauw hoe dat komt. ‘Window on China’ bestaat namelijk uit twee afzonderlijke parkgedeelten, iets wat herkenbaar aanvoelt na ons recente bezoek aan Ocean Park Hong Kong. En net zoals je in Ocean Park een metro of kabelbaan naar de andere parkhelft neemt, zo maak je de oversteek hier met behulp van een treintje. Er staat vanochtend veel volk en ik vrees dus voor een lange wachttijd, maar ik mag ‘Window on China Theme Park’ duidelijk niet onderschatten. Vier dieseltreinen rijden immers af en aan, waardoor we na amper vijf minuten al een plaatsje mogen uitzoeken. Kan de crew van Gravity Max hier even een kijkje nemen, alsjeblieft? Efficiëntie op z’n best.
Wanneer we in het achterste parkgedeelte arriveren, worden we ondergedompeld in Egyptische sferen. Direct achter het treinstation ligt namelijk Nile Adventure, een enorme Shoot-the-Chutes. Dit attractietype bestaat over de hele wereld: Thorpe Park, Hersheypark en Happy Valley Shanghai hebben bijvoorbeeld allemaal exemplaren die qua grootte niet moeten onderdoen voor deze versie. Maar net zoals ik de attractie in het Verenigd Koninkrijk, Amerika en China oversloeg, zo pas ik ook hier in Taiwan. Er wordt slechts met één boot gewerkt en bovendien zie ik de meeste schoolkinderen totaal doorweekt uit deze Nile Adventure stappen. Natte kleren kan ik op deze miezerige ochtend best missen.
Kleddernatte cruises op de Nijl doen we niet, maar ruimtereisjes zijn van harte welkom. We reppen ons dus naar Laser Blaster, de eerste achtbaan die ‘Window on China’ in petto heeft. Laser Blaster is min of meer de topattractie van het park, waardoor er een aanzienlijke rij staat. Gelukkig mogen we na amper twintig minuten al instappen en dat doen we met lage verwachtingen. De wachtruimte leek in elkaar geknutseld door een lokale klusjesman en ook het perron ziet er wat tacky uit. Toch valt Laser Blaster uiteindelijk prima mee. Dit is een overdekte Vekoma Junior Coaster met simpele, doch doeltreffende lichteffecten en een verrassend leuke lay-out. Dit is uiteraard geen Space Mountain-achtige rollercoaster, maar voor zo’n lokaal amusementspark is het een prima ding.
We vinden de ingang van Laser Blaster in een indoor parkgedeelte. Deze hal doet me dankzij z’n simpele kinderattracties en de speeltoestellen een beetje denken aan Mega Speelstad. Toch heeft ‘Window on China’ een opvallend extraatje ten opzichte van die Kempense speeltuin: een klassieke bootvaart. Euro Riverboat werd geleverd door Mack en doet niet toevallig terugdenken aan de Elfenfahrt in Europa-Park. De elfjes en de tientallen kikkers werden hier in Taiwan echter vervangen door Europese miniatuurscènes. De rit eindigt met een stukje dark ride en ook daarvoor kwam de inspiratie uit Europa overwaaien. Uit de Efteling, om precies te zijn. Het Duitse gedeelte van Carnaval Festival werd hier immers letterlijk gekopieerd.
De kans dat een gemiddelde bezoeker van ‘Window on China’ ooit in Kaatsheuvel komt, is klein. Ik ben dus wellicht een van de eerste gasten die opmerkt dat Carnaval Festival hier nogal onsubtiel nageaapt werd. De kans dat een gemiddelde bezoeker van ‘Window on China’ ooit in Europa gaat rondreizen, is echter reëel. Dit themapark levert in dat geval alvast een klein voorproefje, want ook Europa is vertegenwoordigd bij de miniatuurgebouwen. Toeristen in spe kunnen hier dus al even uitkiezen welke kerken, operagebouwen of monumenten ze graag ‘ns in het echt willen zien.
Laat ons hopen dat men geen al te hoge verwachtingen begint te koesteren. Stel je maar eens voor dat zo’n Taiwanees veertien uur naar Heathrow vliegt en dik een uur in de wagen kruipt, om vervolgens te ontdekken dat er geen dinosauriërs en felgekleurde eieren rond Stonehenge liggen. Pijnlijk moment, lijkt me.
De Lage Landen worden helaas niet vertegenwoordigd in ‘Window on China’. Of althans… niet in het miniatuurgedeelte. Het Nederlandse Vekoma mocht namelijk wel de beide achtbanen leveren. Laser Blaster hebben we al gehad, maar met Mini Mine Train maken we onze coaster-bingo compleet. Helaas is deze kinderachtbaan wat minder interessant dan z’n broertje. De ovalen lay-out is nauwelijks 85 meter lang en het hoogteverschil bedraagt amper vijf meter. Mini Mine Train is daardoor weliswaar een uitstekende attractie voor het gemiddelde schoolmeisje/schooljongetje dat hier vandaag rondloopt, maar voor ons is ’t louter een credit.
Moet ik klagen over ’t feit dat Mini Mine Train een minieme achtbaan is? Neen, dat zou niet correct zijn. Het pretparkgedeelte van ‘Window on China’ is duidelijk op jonge kinderen gericht en voor die doelgroep levert het park echt wel een prima product. Er is niet veel thema – het merendeel van de attracties werd volgens mij integraal van een kermis geplukt – maar de sfeer is heerlijk en er is veel groen.
Señor Trump zou hoogstwaarschijnlijk zwaar beledigd zijn wanneer de Verenigde Staten niet vertegenwoordigd waren in ‘Window on China’. Ook zijn Greatest Nation on Earth kreeg daarom een parkgedeelte. Daarin staat helaas geen replica van Walt Disney World of Dollywood, maar een hele hoop andere monumenten zijn wel aanwezig. Van het Vrijheidsbeeld en het Washington Monument tot aan Mount Rushmore en het Witte Huis… Meneer de president mag trots zijn op de Taiwanese miniatuurversie van z’n land.
Na dit kijkje in de Verkleinde Staten van Amerika beseffen we dat ons bezoekje aan ‘Window on China’ stilaan ten einde komt. Het was een blitzbezoek: langer dan twee uur hadden we niet nodig om de miniaturen te zien en een paar attracties te doen. Toch was dit absoluut geen tegenvaller. Ik beschouwde ‘Window on China’ sowieso slechts als een extraatje tijdens deze laatste dag. Ik ontdekte via de Roller Coaster Database dat ‘Window on China’ op anderhalve kilometer van een ander themapark ligt en dan is de combinatie natuurlijk vlug gemaakt. Twee credits laten liggen terwijl die op wandelafstand staan… zoiets vergeef ik mezelf niet.
Die twee credits en het rondje monumenten-kijken hebben me trouwens geen fortuin gekost. Taiwanese themaparken zien blijkbaar graag buitenlandse bezoekers komen. Net zoals men ons in Janfusun Fancyworld en Discovery World op een korting trakteerde, wordt er ook vandaag een fikse foreigner discount verrekend. Dus dankjewel ‘Window on China’ voor de voordelige tickets, dankjewel voor de bescheiden portie cultuur en dankjewel voor de achtbanen van Nederlandse makelij.
Dat ‘Window on China’ niet het spectaculairste pretpark van de reis zou worden, dat viel te voorspellen. Maar dat onze tweede bestemming van de dag wèl met die titel aan de haal zou gaan, dat had ik niet verwacht. Hou je dus klaar voor het mooiste en leukste themapark van Taiwan: Leofoo Village Theme Park.
Wordt vervolgd
