Na Chessington en Oakwood was Thorpe Park het derde park van de UK-trip. Ik kan er geen topic voor vinden, ben ik de eerste?
Thorpe was een heel ander park dan de twee parken die we dit weekend bezochten. De andere waren charmant, gericht op families, zonder al te veel achtbaangeweld en vooral ook zonder al te veel medebezoekers. Dan kom je in Thorpe aan en zie je dit...
Ja, dat is duidelijk andere koek! Om ons heen staan honderden Britten. Het lijkt vandaag een drukke dag te worden. Daar waren we al bang voor, want de afgelopen weekenden was het ook al knetterdruk in het park...
We willen de dag slim plannen en gaan direct naar Saw. Dit is nou niet echt een capaciteitsmonster, dus direct aan het begin van de dag is de rij waarschijnlijk het kortst.
Dat was een leuke theorie.
De werkelijkheid was anders. Thorpe was ook toe aan een luie zondagochtend en dus had iedereen eens lekker uitgeslapen. Wat maakt het uit dat het een van de drukste dagen van het jaar zou kunnen worden? Je kunt toch prima eens na tien uur beginnen met het opstarten van de dag en het maken van testritten?
Het was bijna half elf toen Saw eindelijk open ging. Treurig.
Ik vind dit soort banen best leuk maar ik zal ze niet missen als ze er niet zijn. Wel leuk aangekleed, dat wel. Next.
Op naar de volgende flater! Colossos was ook nog niet open, toen we er langs liepen op weg naar Saw. We zagen al wat testritten... Maar toen we uit Saw kwamen, was deze nóg niet open. Toch maar aangesloten in de rij en uiteindelijk konden we erin. Leuk om tien keer over de kop te gaan en hij was niet zo pijnlijk als ik dacht, maar het nodigt niet echt uit om nog een keer te gaan.
X: No Way Out vond ik de vorige keer niet echt een hoogtepunt. Dat is 15 jaar geleden, en inmiddels is de aankleding helemaal veranderd. Op naar The Walking Dead dus. Hier stond gelukkig geen lange rij. We leveren onze tassen in (best een handig systeem), willen het gebouw in... en worden tegengehouden door het personeel. Stuk. Wat een @#$#-park is dit zeg. Drie attracties, drie keer stuk. Na een kwartiertje komt er een TD'er aangewandeld en twee minuten later (hij lijkt niet verder te zijn gekomen dan de voorshow) kunnen we er eindelijk in. Toffe wachtrij, toffe aankleding van de baan, toffe uitgang. Ik ben geen fan van dit horrorthema maar het is hier echt leuk uitgewerkt.
We vonden het wel tijd worden voor een achtbaan die het gewoon deed. Hoewel Stealth al een storing had gehad die ochtend, ging ons ritje soepel. Ook later op de dag was hij weer even stuk. Thorpe moet echt investeren in het onderhoud, want het was echt gênant hoeveel er stuk ging. Stealth deed verder precies wat we ervan verwachtten. Lancering - omhoog - top hat - omlaag - remmen. Toen hij gebouwd werd, was het heel spectaculair maar we zijn inmiddels verwend. Leuk om een keer te doen maar deze baan heeft niet echt een hoge herhalingswaarde voor mij.
Michael en Gijs gaan dan in de rij staan voor Derren Brown's Ghost Train. Die gaat over een kwartiertje open en de rij is al mega. Rick en ik kijken wat rond.
Thorpe heeft ook een Spillwater en deze is wat populairder dan Drenched (er zijn ook heel veel meer bezoekers in het park). Achter deze bol vaart een bootje...
Het blijft indrukwekkend om te zien hoeveel water er de lucht in gaat!
Terwijl Michael en Gijs wachten, doen wij een ritje Nemesis Inferno. Woeiiii toffe baan blijft dit! Hij haalt het niet bij Nemesis, maar is wel heel tof. Heerlijk soepel en intens, na al die jaren nog!
De rij is verrassend kort omdat er keihard wordt doorgewerkt in het station. Op naar nog een ritje, want Michael en Gijs wachten nog steeds. Woeiii. De rij is maar 13 minuten, lekker! We worden voorzichtig wat positiever over het park. De eerste indruk vanochtend was namelijk echt triest.
Als we uit Nemesis Inferno komen, staan Gijs en Michael nog steeds in de rij. Er worden veel fastpassen voorgelaten, horen we via de app. Het kan nog wel even duren... Op naar het pizza- en pastabuffet dus. De pasta was mweh, maar de pizza's hadden een paar lekkere soorten en ook het saladebuffet was top. Lekker gegeten!
Ondertussen werd duidelijk dat het vandaag niet zo extreem druk was, en dat we al veel toppers hadden gedaan. Dat gaf wat rust, en Rick en ik blijven dus gewoon zitten wachten tot Gijs en Michael eindelijk uit die spooktrein komen. Nadat zij ook snel wat gegeten hebben, gaan we naar de laatste topper. Oke, onderweg doen we Flying Fish ook, maar Swarm wacht op ons.
Wauw, dit ziet er indrukwekkend uit.
Leuke theming ook, daar heeft Thorpe echt wel aandacht aan besteed.
Jammer dat het eerste ritje tegenvalt. Ik zit aan de buitenkant en de baan rammelt als een malle. Een hele nare rammel, ik krijg er hoofdpijn van, en dat overkomt me niet vaak. De rij is niet lang en we doen dus direct nog een rit. Dit keer aan de binnenkant en dat bevalt me beter, maar de eerste indruk blijft nagalmen in mijn hoofd. Ik ben wel klaar met Swarm.
Leuk entertainment op de paden: de Britten en hun kleding. Dit is toch een heel geschikte outfit voor een dagje pretpark, vind je niet?
Rick houdt van Nemesis Inferno en ik ook.
Ik vond dit nog steeds de beste baan van het park.
Stuk. Onhandige plek om stil te staan, maar stuk. Net als zoveel andere attracties.
En zo kijken we nog een keer uit over Thorpe Park... Vooraf had ik enorme coasterstress. Hier stonden nog best wat banen die ik moest doen, het zou druk worden, en jeej ik had er eigenlijk ook gewoon zin in. Thorpe heeft me best teleurgesteld. Het park lag er technisch zo slecht bij dat we onnodig lang hebben moeten wachten. Áls een attractie werkte werd er over het algemeen wel lekker doorgewerkt, het eten was prima, en sommige attracties zijn top, maar toch hield ik een 'net niet' gevoel over aan deze dag. Vooraf vond ik het stom dat we bij lange na niet tot sluitingstijd konden blijven, maar uiteindelijk zaten we een uur voor vertrek al thee te drinken en te wachten tot we naar de bus konden.
Dit was het park met de beste attracties, dus daarmee een mooie afsluiter van weer een geslaagde UK-trip! Achterbank en co: bedankt voor de gezelligheid, Arco bedankt voor de organisatie, Michael voor het zijn van een top roomie, Kaya voor het ons veilig overal heen brengen en iedereen voor het mogelijk maken van deze topreis!
