In september en oktober reisde ik twee weken door Spanje. Ik deelde mijn ervaringen in Tibidabo al, een park waar ik weinig recente tripreports van had gelezen. Daarmee zaten de bezoeken aan een pretpark er gelukkig nog niet op. Ik ging ook naar PortAventura, maar daar hebben de meeste mensen wel een beeld bij. Op mijn lijstje stond tot slot ook Benidorm. Niet zozeer voor Benidorm zelf, al heb ik daar wel eerst een avond en nacht doorgebracht. Het was precies zoals ik had verwacht: ik sliep in een hotel vol bejaarden, met vreselijk slecht inbegrepen dinerbuffet, in een foeilelijk stadje met nog veel meer bejaarden en dronken Britten. Tsja. Benidorm zou ik niet aanraden. Wat ik wel zou aanraden is het pretpark daar: Terra Mitica!
Terra Mitica ligt net buiten Benidorm. Na een ontbijtbuffet dat gelukkig iets beter is dan het diner de avond ervoor (al vond ik het ontbijt in El Paso bij PortAventura véél beter), laat ik mijn bejaardenhotel achter me. Vanavond slaap ik namelijk naast Terra Mitica. Mijn voornemen voor de tussentijd: het park in! Ik check dus al op tijd uit en ga met de bus naar Terra Mitica. Ik voel me een VIP: ik zit in mijn eentje in de bus. Dat komt misschien ook doordat ik een half uur voor openingstijd al aankom. Ik moet even kijken hoe ik naar het hotel ga, uiteindelijk besluit ik maar om te lopen via de parkeerplaats.
Dit is wel een hotel uit een andere klasse dan waar ik vannacht sliep… Het Four Pounts by Sheraton Costa Blanca is heel chique! Een mooi zwembad, allemaal ligbedden en een imposante hal waarin ik binnenkom. Ik blijk binnen te komen op -3, de receptie is op 0. Ik sta dus even raar te kijken. Het hotel ligt een beetje tegen een heuvel, vandaar dit hoogteverschil. Bij de receptie word ik heel vriendelijk ontvangen. Mijn kamer is uiteraard nog niet klaar, maar ik krijg wel de mogelijkheid om mijn bagage achter te laten én natuurlijk ontvang ik tickets voor Terra Mitica. Daar gaat het me om!
Niks mis mee, dit hotel.
De eerste indruk van het park is heel positief. Het ziet er allemaal groots uit, heel netjes en super mooi gethematiseerd. Het is niet druk, dat speelt ook mee. Ik loop echt een nagenoeg leeg park binnen… Heerlijk!
Imposante entreepoort? Check.
Iconische letters tegen de rotsen? Check. Tevens: bijna niemand te bekennen? Check.
Gelukkig was er nog net iemand te vinden om de schaal van deze thematisering aan te geven. Zie dat iniminimannetje met het witte shirt.
Hoera ik ben er!
Nog meer gigantische thematisering. Ik weet niet wat hierin zat, het was dicht. Een restaurant? Het was in ieder geval GROOT.
Het park is ruim opgezet, dus ik moet een stuk lopen voordat ik bij de eerste attractie kom waar ik in wil (ik sla twee waterattracties maar even over). Op naar El Laberinto del Minotauro, oftewel het labyrint van de minotaurus. Dit is een hele lange shooter. Ik vind het heel mooi aangekleed. In tegenstelling tot veel andere shooters, waarbij ik alleen maar gefocust ben op de lampjes en daardoor niets zie van het decor, bevat deze meerdere delen waar je niets kunt raken. Daardoor kijk je ook echt naar het decor. Dat wordt versterkt doordat het heel moeilijk is om daadwerkelijk een doelwit uit te schakelen. Meestal is ‘ongeveer in de buurt’ schieten wel voldoende, maar zo werkt het hier niet. Je moet meerdere keren vol het doelwit raken, wil het geldig zijn. Het leidt tot een magere score van 2475 punten na mijn eerste rit. Dat kan beter!
Ik kom natuurlijk niet alleen om Egyptische thematisering te bekijken... kom maar door met die attracties! En die zijn er ook.
Deze bijvoorbeeld.
Om nog maar eens aan te geven hoe groots alles is opgezet: de ingang is echt enorm.
Ik heb de neiging om direct nog een ritje te maken, maar loop toch door. Bingostress, laten we het daar maar op houden. Op dus naar Titanide: een Vekoma SLC. Hij rijdt met één trein, maar dat is op dit moment ruim voldoende. Het is niet druk, helemaal niet. Ik grapte al tegen de buschauffeur dat ik vandaag een VIP ervaring zou hebben: als enige in het park. Zo rustig is het niet, maar ik hoef nog niet echt te wachten. Deze SLC valt heel erg mee, ik vind het een van de betere die ik gedaan heb! Tot mijn verrassing doet hij niet heel erg pijn en dat is voor een SLC een prima resultaat. Er is wel weinig aankleding, en dat valt in dit park echt op. Alles ziet er verder namelijk prachtig uit.
Het hele park lijkt goed onderhouden en dat geldt ook voor deze achtbaan. Strak in de verf.
De lay-out is bekend, maar onder de baan hangend over de kop gaan, blijft voor veel mensen toch bijzonder.
Ik loop door richting Alucinakis, een Zamperla met opvallend lange wachtrij (de wachtrij doorlopen duurt even lang als de rit zelf, test ik uit). Hij maakt twee rondjes, ik vind het een leuke baan. Onderweg pak ik ook de zweefmolen en zo’n slingerding mee. Dat blijft leuk, zeker als je zo kunt instappen. Dit is beter dan de ervaring van een ruime week geleden, toen ik met extreme drukte in Tibidabo liep.
Deze zeiknatte ride sloeg ik over. Er ging 's ochtends ook bijna niemand in. Sportief dat het park deze wel gewoon open deed.
Deze deed ik wel, en met plezier!
Een imposant theater. Ziet er mooi uit!
Aankleding van de toiletten is ook dik in orde.
Ik moest er een beetje moeite voor doen, maar er was toch iets dat écht lelijk was in dit park. Waarom zijn de prullenbakken niet in thema?
Alucinakis: super leuk voor kinderen.
Het was super druk... Ik was weer eens met al m'n vrienden in het park. ;-)
Het loopt tegen 12 uur als ik al veel heb gedaan. Ik vind het dan tijd voor de eerste show: Heroes del Museo. Misschien is het wél leuk als je echt vloeiend Spaans spreekt. Of als je vier jaar oud bent. Voor een volwassene die niet alle grapjes helemaal kan volgen is het erg flauw. Ik geef het halverwege op. Op naar Inferno!
Deze show kun je dus met een gerust hart overslaan. Op deze foto zie je een van de hoogtepunten. Denk je nu: "ik zie alleen maar een man verkleed als Romein in een gekke pose?" Dat klopt. Beter dan dit werd het niet.
Inferno is een Intamin ZacSpin, of beter gezegd: zo’n knikkerbaan. Het is niet druk in het park en dus rijdt hij op halve capaciteit. Dat betekent dat een leeg bakje leeg gevolgd wordt door een bakje met mensen. Het is eigenlijk noodzakelijk, want hij blijkt het alleen te doen als hij volledig gevuld is (of volledig leeg is). Dat levert een kleine uitdaging op. Ik ben namelijk in mijn eentje en dus zit er niemand naast me. Wat nu? Gelukkig wordt dit slim opgelost door de operator, door te vragen of iemand van de groep mensen voor me nog een rondje wil. Er is een vrijwilliger! Ik was al bang dat ik lang moest wachten op een groepje van drie personen of een andere gek die in z’n eentje in een pretpark rondloopt.
Je moet er van houden.
Ik vind het best leuk, maar één ritje is wel genoeg.
Al met al is het dus lekker rustig in het park. Zo rustig, dat ik besluit om maar even terug te gaan naar het hotel. Als je nergens hoeft te wachten, ga je er namelijk best snel doorheen… Vanaf halverwege de middag staan weer wat shows gepland die ik wel wil zien, maar eerst ga ik lekker even bij het zwembad liggen.
Leuk ding, deze deed ik ook nog.
Sfeerplaatje.
Meer sfeer. Het park is knap aangelegd!
Nog meer moois.
De twee zwembaden bij het hotel zetten de lijn lekker voort. Leuk aangekleed, geen kip te bekennen.
Uitzicht vanaf de hotel-receptie over Benidorm.
Zwemmen en luieren is leuk, maar het park trok me toch weer... dus daar gaan we weer!
Rond half vier loop ik het park weer in. Tijd om te werken aan mijn score in het labyrint. Ik heb elke keer overigens een bakje voor mezelf, dat helpt misschien. Ik was al eens bij twee mensen ingestapt, maar werd door het personeel weer uit het bakje gehaald. Dat was allemaal niet nodig, ik mocht wel gewoon in een eigen karretje. Na vier ritjes heb ik bij elkaar nog geen tien minuten staan wachten. De score is wel een stuk verbeterd! Ik heb mezelf meer dan verdubbeld, uiteindelijk eindig ik de vierde keer met 5405 punten. Toch blijft het irritant dat je zo precies raak moet schieten.
Ik ging het park weer in voor de shows. Ik had in reviews gelezen dat die heel tof zouden zijn. Nou, waar het hele park tot nu toe mijn verwachtingen overtreft, is dit wel even teleurstellend. Ik denk dat het te maken heeft met het laagseizoen, maar de grote show die in de Arena 40 minuten zou duren, kwam neer op een showtje van 20 minuten op de stoep voor de arena. Het enige dat daaraan leuk was, was het fysieke voorkomen van sommige acteurs. Verder was het matig. Ik was ook niet onder de indruk van de show ervoor in het Romeinse deel, de training van de legionairs kwam echt neer op een kinderprogramma.
Training van legionairs. Tsja.
De 'grote show' daarna was nog steeds op dezelfde straat voor de imposante arena er achter. Heel spectaculair was het niet.
Beetje vechten en dat was het wel zo ongeveer...
Gelet op het niet echt massaal toegestroomde publiek begrijp ik ergens wel dat de arena waarschijnlijk heel erg leeg zou zijn. Maar shows zo op deze manier houden... Dat is toch zonde?
De derde show is naast de botsauto’s en tsja. Ik kan het niet anders samenvatten dan mensen die hobbelpaard spelen. Ik ben na twee minuten weggegaan. Ik geloof dat ik hier een jaar of dertig te oud voor ben, de doelgroep was duidelijk jonger.
Tsja.
Ik weet niet zo goed wat ik hiervan zeggen moet. Ik ben heel snel weer vertrokken.
Na deze matige ervaringen sla ik de show in Egypte over, die rond zessen staat geprogrammeerd. Het park sluit om zeven uur, dus dit is bedoeld als een soort eindshow. Ik ben er nog wel naar toe gegaan, maar als ik vlak voordat de show begint aan kom lopen, blijk ik ook nog de boottocht over het meer te kunnen doen. Dat lijkt me leuker, maar ik denk dat ik hier een verkeerde inschatting heb gemaakt. Vanaf de boot blijkt de show met dans en acrobatiek te zijn. Dat was toch wel leuk geweest misschien! Het laatste stukje pik ik nog mee en hier staan aardig wat mensen te kijken.
Uitzicht vanuit de rondvaartboot.
Best leuk gedaan.
Ondertussen komt er iemand op een olifant naar de eindshow.
De cast ging heel geduldig eindeloos op de foto met bezoekers.
Overigens was ook deze show gewoon op een plein. Alleen bij de eerste show die ik bezocht, het museum van de helden, kon ik zitten. De rest was allemaal staand. Wel jammer, want meestal is zo’n show even een rustmoment op de dag waarbij je rustig kunt zitten en even kunt bijkomen. Dat zit er nu niet in. Het komt vast doordat het laagseizoen is. Vanaf half september is het park beperkt open. Eén themagebied en het waterpark zijn dicht. Nu moet ik zeggen dat ik dat niet echt gemist heb, alleen de uitkijktoren moest ik nu missen. Alle achtbanen zijn open en de meeste shows dus ook, blijkbaar in uitgeklede vorm. Er blijft echt nog wel een substantieel pretpark over.
Dit deel van het park was dicht. Ik heb er denk ik niet heel veel aan gemist.
Laagseizoen en naseizoen of niet, vandaag was het gewoon nog zomers warm. Zo lekker warm, dat ik zelfs in de logflume ben gestapt. Of nou ja, log flume, de watervallen van de Nijl ben ik afgevaren. Ik hou niet van waterattracties, tenzij het echt warm is. Deze was echter zo leuk, dat ik hem zelfs twee keer heb gedaan! Op sommige plekken hadden ze deze wel iets meer mogen aankleden als je het mij vraagt, maar toch is hij leuk en niet al te nat. Prima te doen.
Aan wachten deed het park vandaag niet. De wachtrijen waren wel bijna allemaal overdekt tegen de zon.
Het ziet er onderweg toch allemaal wat kaal uit.
Deze waterval was geen onderdeel van een attractie.
Terra Mitica vind ik echt een voorbeeld van een klassiek pretpark. Een beetje terug in de tijd! Het park heeft geen app, er is geen wifi, er is geen indicatie van wachttijden (nu waren die er vandaag ook niet, maar het gaat om het idee…) en er zijn geen voorkruippassen. De showtijden? Die staan op fysieke borden aangegeven. Heerlijk! Gewoon lekker ouderwets. En dat bevalt prima! Het enige dat echt super jammer is, is dat er een enorme houten achtbaan staat… die het niet doet. Dat doet wel pijn hoor. Ik had graag een ritje op Colossus gemaakt!
Op naar de volgende attractie, denk je als je hier loopt. Maar dan is die volgende attractie Colossus. Au.
Hier is maar weinig leven te bekennen... Zonde zonde zonde.
Ik heb niets geschreven over de horeca want ik heb niets gegeten in het park. Prijzen leken wel redelijk. Het blijft ook grappig dat het in Spanje zo normaal is om bier en wijn op de kaart te zien in een pretpark.
Al met al krijg ik vandaag een heel goede indruk van het park. Het scheelde dat het niet druk was, maar ik ben positief verrast. Ik vond het heel leuk, je kunt je hier prima een dag vermaken! Het weer was perfect, dat scheelde natuurlijk ook. Eigenlijk zat alles mee.
Wat ook meezat, was dat ik sliep in het hotel naast het park. Van zaterdag op zondag was dat prijzig (vandaar dat ik eerst een nachtje in Benidorm centrum doorbracht), maar zondag op maandag was bijzonder betaalbaar. Voor 113 euro sliep ik luxe! Ruim vier sterren, en dat merk je. Kleine verstoring toen ’s avonds twee keer het brandalarm afging nadat er iets mis was gegaan in de keuken, maar verder heb ik er bijna niets te klagen over.
Uitzicht uit je hotelkamer... kon minder, toch? Waarom zou je bijbetalen voor zeezicht als dit het alternatief is?
Ik had een hele nette kamer, behoorlijk ruim.
Uitzicht over Benidorm vanaf het terras.
Vanuit je kamer geconfronteerd worden met een grote houten achtbaan, die je niet hebt kunnen doen, is natuurlijk wel jammer.
Ik had bijna niets te klagen over het hotel? Klopt! Er is één nadeel aan slapen in dit hotel. Nadat ik me op maandagochtend helemaal heb volgegeten bij het (fantastische) ontbijt, is het tijd om verder te gaan. Het hotel ligt redelijk in the middle of nowhere, maar er zou toch een bus van en naar het park moeten komen, volgens het online schema. Dat ga ik dus maar gewoon proberen. Het personeel is super vriendelijk en geeft me even een lift naar de bushalte bij de ingang van het park. Als het park open is, loop je zo binnendoor, maar nu is het hek dicht en moet ik dus weer een stuk om, lopend via de parkeerplaats. Met een lift in een busje sta ik echter zo weer voor de ingang.
Doei Terra Mitica, het was leuk. Wel stilletjes zo, op maandagochtend.
Het lijkt het personeel overigens onwaarschijnlijk dat er een bus komt opdagen, nu het park gesloten is. En ze krijgen gelijk: ondanks dat het online wel staat aangekondigd bij de busmaatschappij, komt er inderdaad geen bus opdagen. Ik wandel dus maar weer terug, krijg halverwege nog weer een lift aangeboden (top personeel hier!) en daarna belt de receptie een taxi voor me om naar de tramhalte te gaan. Lopend is dit hotel namelijk niet heel goed bereikbaar: je moet langs een 80 km weg waar niet overal een vluchtstrook of voetpad naast ligt, en de tramhalte is een klein half uur lopen. Het weer is daarbij ook wat onvoorspelbaar: het staartje van een orkaan trekt nu over Spanje en daarom is er code oranje. Het valt allemaal wel mee, maar dat levert hier voor het eerst in een week ook wat druppels op. De taxi is er snel en brengt me voor een tientje soepel naar tramhalte Terra Mitica. Natuurlijk is daar verder niemand, maar de tram stopt er wel en die brengt me naar Villa Joyosa. En vanaf daar gaat mijn vakantie verder! Geen pretparken meer, nog wel een paar dagen mooie stadjes, zon, zee, strand, lekker eten en veel drinken. Ik heb genoten!
