Zo’n acht jaar geleden was ik voor het eerst en voor het laatst in het pretparkwalhalla van de wereld, Orlando. Het gaat zo’n plek zijn waar je als pretparkliefhebber een keer in je leven heen moet en dan ook weer een keertje terug wilt. Met de aankondiging van Epic Universe wist ik dat zodra dat park open is, ik weer vertrek naar de Sunshine State voor flink wat toffe parken! Het is natuurlijk logisch om dan ook Walt Disney World mee te pakken en niet alleen Epic Universe te bezoeken. Mijn reisgezelschap en ik zagen de mogelijkheid tot een hele mooie extra tijdens onze trip, namelijk een informatieve en backstage-tour genaamd: ‘Keys to the Kingdom’.

Voor een ‘kleine’ upcharge van $158 dollar inclusief tax aan de grote muis mag je op plekken komen waar je anders nooit mag komen. Aangezien hier best wat magic van Disney wordt gespoild is de minimum leeftijd van deze tour 16. Bij onze tour waren ook twee mensen aanwezig in een scootmobiel en die konden alles helemaal meedoen. Tevens is het ook absoluut verboden om foto’s te maken gedurende de tour van 5 uur. Yep, dat lees je goed! Vijf uur lang loop je met een tour-guide mee door het park. De foto’s in dit verslag zijn dan ook na afloop van de tour gemaakt. ‘s Ochtendsvroeg om 09:00 moesten we ons melden bij Town Square Theatre in Main Street. Tijdens het inchecken krijg je je oortje zodat je je guide overal goed kan verstaan, een naamkaartje en mag je al gelijk een keuze maken voor de lunch die inbegrepen zit bij de tour. Bovendien kan je een gratis waterflesje meenemen wat ten zeerste wordt aangeraden met de hitte.


Onze tour-guide, Melissa uit Brooklyn, zal ons de komende vijf uur voorzien van een enorme hoeveelheid informatie. Zoveel dat het moeilijk is om alles te onthouden. Vanaf het eerste moment heb je al door dat Disney door haar aderen stroomt met haar gastvrijheid, enthousiasme en constante lach. Het kan snel nep lijken, maar bij haar kon je zien dat ze gewoon echt zo is. Ze neemt ons mee Main Street in en de informatiedump gaat beginnen! We beginnen met wat informatie wat mij niet onbekend was, namelijk de ramen in Main Street, de pseudoniemen die werden gebruikt om het land te kopen en het grapje van M.T. Lott (zeg dat eens snel en hardop). Wat voor mij nieuwe informatie was, is dat momenteel maar 1/3e van de grond van Walt Disney World is bebouwd. Dat is dus inclusief alle wegen, de 4 parken, 2 waterparken, alle resorts, Disney Springs en alle backstage faciliteiten! Er is dus nog heel erg veel ruimte voor uitbreiding. Zodra we door Main Street zijn gewandeld komen we aan bij een poort naast Casey’s Corner en onze eerste backstage stuk gaat beginnen…

Vanaf hier barst de magische Disney-bubbel en dat is natuurlijk helemaal logisch. We bevinden ons achter het Emporium en staan dicht bij de entertainment-base. Blijkbaar is de tour van 09:30 de beste tour om mee te pakken voor twee redenen. De eerste reden is wat hier gebeurde en de tweede reden zat helemaal aan het eind op precies dezelfde plek. Toen ons werd uitgelegd hoe de paradewagens werkten en wat de bestuurder daarvan ziet was het entertainmentteam zich aan het voorbereiden op een Cavalcade. Dat hield dus in dat wij castmembers zagen half in pak met het hoofd onder hun armen. Stitch, Woody, Jessie en vele anderen zaten half aangekleed in een golfkarretje om naar hun paradewagen te worden gebracht. Ikzelf heb in een ver verleden als costumed character gewerkt maar dit zien met Disney-karakters is toch anders!
Kort daarna liepen we we weer het park in om te praten over imagineers en hoe zij de transitie hadden gemaakt van Main Street naar Adventureland. Nooit over nagedacht welke kleine dingen allemaal worden gedaan voor een subtiele transitie dus het was leuk om daar een keer op gewezen te worden. In Adventureland heb je een hele klassieke attractie, namelijk Jungle Cruise. De tourguide vertelde ons dat Walt Disney eerst echte dieren wilde hebben maar dat Roy Disney, zijn broer, dat financieel niet zag zitten. Tevens was dit blijkbaar eerst een educatieve attractie met alleen maar feitjes! De skippers raakten daarvan verveeld en gingen langzaam grapjes toevoegen. Toen Walt dit hoorde was hij woest en ging hij zelf een keer in cognito kijken hoe ze ‘zijn kindje’ hadden verpest. Hij kwam er echter achter dat de gasten het fantastisch vonden en het een reden was om terug te gaan. Als businessman keurde hij de nieuwe versie goed en die kennen we nog steeds met o.a. de backside of water! Melissa nam ons via de uitgang mee in Jungle Cruise en werd onze skipper met feitjes over de attractie i.p.v. het normale script. Dat was ook een leuke verrassing!
Een andere attractie in het park had eigenlijk in een ski-resort in California moeten staan maar dat project werd geschrapt. Imagineer Mark Davis had een tekening gemaakt van beren die instrumenten bespeelden. Walt kwam op een dag binnen op zijn kantoor, moest heel hard lachen om de tekeningen en was gelijk fan. Aan het eind zei Walt ‘goodbye’ wat niet typisch hem was destijds. Hij zei altijd ‘see ya soon’ of iets in die trant. Een maand later kwam hij te overlijden en de tekening wordt gezien als ‘Walts last laugh’. Over welke attractie dit gaat? Country Bear Jamboree. Mark Davis zag het als zijn taak om na het overlijden van Walt deze attractie verder te ontwikkelen en door te zetten als een aandenken aan Walt.

Na Adventureland was het tijd om door te gaan naar Frontierland. We waren inmiddels al halverwege de tour en dat betekende dat het tijd was voor lunch. Deze werd gehouden in de ‘Ghost Room’ van de Harbour Club. Hier hadden we perfect uitzicht op de drooggelegde Rivers of America maar ook de Haunted Mansion! We deelden onze tafel met Rick en Jona uit Connecticut. Rick wist ons te vertellen dat hij meerdere keren naar de World’s Fair is geweest en de originele Carroussel of Progress en ‘it’s a small world’ heeft gedaan! Hoe ontzettend gaaf is dat!
Na de lunch vertrokken we naar Haunted Mansion om ook hier via de uitgang de attractie te betreden. Het ontstaan van Madam Leota werd verteld, de werking van de Ballroom-scene (je kan blijkbaar een schaduw van 1 van de animatronics zien voor je karretje!) en het verschil tussen de stretching rooms van California en Orlando. Na deze rit vertrokken we naar Fantasyland. Niet om daar nog meer te horen van de attracties daar, maar om weer backstage te gaan. Namelijk een heel speciaal stukje backstage.

Voor de lezers die het misschien nog niet weten, Magic Kingdom is niet de begane grond. Je loopt eigenlijk op de eerste verdieping want er zit een tunnelnetwerk onder het hele park, beter bekend als ‘Utilidoors’. Ik had nooit nagedacht over de betekenis van dat woord maar toen onze guide ‘Utility Corridoors’ zei dacht ik wel eventjes “ohja, duh!”. Allemaal leuk en aardig die informatie, maar uiteindelijk gingen wij ook via een backstage-deur en wat trappen naar beneden naar de utilidoors! Is het heel spannend? Nee, het zijn gewoon betonnen tunnels met een kleurtje aan de zijkant om duidelijk te maken in welk gebied je bent. We hebben een klein rondje gelopen, hebben direct onder het kasteel gestaan en zijn door ‘costume repairs’ gelopen. Hier zagen we jurken van de prinsessen hangen, het kostuum van Tijgertje en er lagen een paar hoofden van Knorretje, Eeyore en Clarabelle klaar om gerepareerd te worden.
Het laatste stuk in de utilidoors waren twee specifieke muren. Walt’s Wall en Roy’s Wall. Hierop staan foto’s over de bouw en opening van Walt Disney World. Hier leerde ik ook dat dit het enige resort in de wereld is met Walt zijn naam er in. Dat was in eerste instantie niet de bedoeling want het zou gewoon Disney World heten. Door het overlijden van Walt heeft Roy ervoor gekozen om het park aan hem op te dragen en het resort ‘Walt Disney World’ te noemen.
Hierna gaan we weer naar boven en komen we uit op de backstage plek waar we voor het eerst backstage waren. Ook hier hebben we weer perfecte timing want er komt net een grote parade binnen. We zien dus gelijk hoe dit backstage werkt zodra alle characters buiten de zichtlijnen zijn en hoe zo’n geoliede machine het is. We lopen door de poort, staan weer in het park en krijgen nog een klein cadeautje mee. Een speldje in de vorm van een sleutel met de tekst ‘Keys to the Kingdom’. Ik heb niet heel veel nieuwe dingen geleerd maar wel wat! De backstage stukken waren interessant en als hoogtepunt natuurlijk een keer door de utilidoors wandelen. Wat mij betreft is het het geld absoluut meer dan waard! Vijf uur lang op pad, inclusief lunch, eigenlijk 2 lightning lanes en toegang tot plekken waar je nooit mag komen. Heb je tijd en geld over, bezoek dit zeker een keer!
