Na lange tijd wachten en alle speculaties, verwachtingen en meningen is Efteling Grand Hotel dan echt geopend. Vanaf het moment dat het bekend was, wist ik al: "hier wil ik slapen". Het idee dat je letterlijk in de Efteling slaapt, leek me geweldig – en dan moest het ook nog eens een luxe 5-sterrenhotel worden. Luxe en exclusiviteit kan ik enorm van genieten, dus dit moest het zijn. Afgelopen zondag 3 augustus was het dan zover: ik mocht gaan slapen in Efteling Grand Hotel. En als kers op de taart ook nog eens in de Excellence torensuite. Ondertussen ben ik net weer thuis en nu alle indrukken nog vers in mijn geheugen zitten, is hier mijn review.
Aankomst
De aankomst – en daarmee de eerste indruk van het hotel – is precies wat je mag verwachten van een hotel van dit niveau. Je rijdt met je auto naar het hotel en nog voordat je kunt uitstappen, staat er al een medewerker in EGH-kledij klaar om de deur voor je open te maken. Na een rondje om de auto om te controleren op beschadigingen, nemen ze de koffers voor je mee naar binnen en wordt je auto voor je geparkeerd. Vervolgens lopen we naar de ingang van het hotel en komen we aan in de prachtige lobby. Het eerste wat opvalt is de heerlijke geur die er hangt: de speciale EGH-geur, die ook bij de hotelwinkel “SENS” wordt verkocht. Hierover later meer.
Natuurlijk is de eyecatcher de sleutel-kroonluchter. Samen met de rest van de lobby hebben we dit natuurlijk allemaal al op foto’s voorbij zien komen, maar in het echt is het toch best bijzonder. Ik las vaak dat het gehele hotel wat te strak en daarmee niet Eftelings genoeg zou kunnen zijn. Ik kan deze mening zeker begrijpen, maar ik deel ’m niet. Ja, het is strak, modern, maar het heeft ook een hele klassieke touch door het gebruik van de kleuren en de details. Als “Eftelings” per se het klassieke Pieck-design moet hebben, dan is dit dat zeker niet. Maar de kleuren, het design, de subtiele verwijzingen en logo’s, de geur, en zeker niet onbelangrijk: de muziek – maken het samen echt tot een Eftelings ontvangst. Bekijk Aquanura zonder muziek en het is toch een stuk minder interessant. Dat is hier denk ik ook het geval.
Toen we binnenkwamen, werden we gelijk welkom geheten door een medewerker. Hij was uiterst vriendelijk en professioneel en legde ons uit hoe alles werkte. Daarna had ik meteen een prangende vraag, want bij de boeking had ik ook gelijk gereserveerd voor Mystique, maar deze kon ik niet meer vinden in de app. Hij ging gelijk voor me kijken en inderdaad: deze kon hij ook niet meer vinden. Hij ging het navragen in het systeem en vroeg ons even plaats te nemen.
We zaten daar redelijk zenuwachtig. Ik ben zelf een liefhebber van fine dining en had me ontzettend verheugd op zo’n ervaring midden in de Efteling. Na ongeveer 15 minuten kwam hij terug, verontschuldigde zich voor het wachten en gaf ons een zakje Efteling-bonbons als goedmakertje. Wat een super attent gebaar. Had natuurlijk niet gehoeven, maar het feit dat ze hieraan denken, laat wel zien dat ze echt hebben nagedacht over welk serviceniveau ze willen geven.
Helaas had hij geen goed nieuws. De reservering was niet meer terug te vinden en hij kon ons daarom geen tafel garanderen. Wel ging hij er alles aan doen om het alsnog voor ons te regelen. Mocht dat niet lukken, dan konden we eventueel terecht bij een alternatief zoals Brasserie 7. Heel fijn natuurlijk, maar we hoopten echt op Mystique. Als hij een update had, zou hij ons bellen.
Aangezien het nog geen 15:00 uur was en we dus nog niet naar de kamer konden, zijn we het park in gegaan. Als hotelgast kun je via een aparte ingang het park in: je scant je kamersleutel en er gaat een poort open, waarna je bij “De prinses op de erwt” zo het Sprookjesbos in loopt. Het vreemde is dat er verder geen toegangcontrole is.
Ik was er samen met mijn broer en twee nichtjes. Drie van ons hebben een abonnement, maar één van m’n nichtjes niet. Uiteraard krijg je toegangskaartjes voor de dagen dat je verblijft, maar deze hebben we totaal niet gebruikt en er is geen moment om gevraagd. Niet erg natuurlijk, maar hier kan wel misbruik van gemaakt worden. Enfin, na een halfuurtje werd ik gebeld door de hotelmedewerker met het verlossende antwoord: waar het mis is gegaan wisten ze niet, maar het was gelukt om een tafel voor ons te regelen bij Mystique. Dolgelukkig dat we waren. Nu kon de dag echt niet meer stuk!
Het hotel
Klokslag 15:00 uur wilden we natuurlijk gelijk naar de kamer. We gingen met de lift naar de vierde etage. Je komt uit op een typische hotelgang: veel deuren, vloerbedekking en alles in stijl zoals de rest van het hotel. Ook hier is alles strak. Het is niet de meest gezellige ruimte van het hotel, maar ach, het is slechts een route naar je kamer. Door het hele hotel hoor je de themamuziek van EGH, en ook hier maakt dat het toch allemaal net wat meer Eftelings. Op sommige plekken wordt de gang breder en staan er moderne (niet zo comfortabele) banken en een show-bagagetrolley met koffers en kleerhangers. Uiteindelijk komen we aan het einde van de gang bij kamer 432. Zoals eerder genoemd hadden we de Excellence torensuite. Deze zit op de bovenste etage in het torentje met uitzicht op Aquanura en het Huis van de Vijf Zintuigen.
De kamer is enorm: twee grote slaapkamers met volwaardig tweepersoonsbed, een "kinderkamer" met een stapelbed, een grote badkamer, los toilet en... de woonkamer. Deze woonkamer is waar je deze kamer voor wilt hebben. Een panoramisch uitzicht op HVDVZ en Aquanura op een manier zoals je dat nog nooit hebt gezien.
De foto’s op de website geven een realistisch beeld van hoe de kamers er in het echt ook uitzien. Het is ook hier allemaal strak. Er zijn enkele Efteling-details te vinden, zoals een paar schilderijen van oude schetsen en hier en daar een EGH-logo. Dat het niet “typisch Eftelings” is, stoorde mij totaal niet. Na een hele dag park vind ik het wel prettig om op je kamer wat meer rust te ervaren. Dat Efteling-gevoel is er toch wel elke keer dat je uit het raam kijkt, je zit namelijk midden in het park. Hoe Eftelings wil je het hebben?
Helaas was het niet allemaal perfect. Er lagen geen badjassen en we misten twee paar slippers. Ook het sprookjesboek lag er niet. De minibar was helemaal gevuld met verschillende drankjes zoals water, cola, Fanta, wijn en bier. Alles was inbegrepen en zou ook aangevuld worden als dat nodig was. Dat boek hebben we niet meer opgevraagd, maar de badjassen en slippers waren wel handig geweest voor het zwembad. Nadat we dit bij de receptie hadden gevraagd, werd het netjes geregeld.
Het zwembad is precies zoals in verschillende video’s te zien is. Het is niet groot, maar groot genoeg voor waar het voor bedoeld is: even lekker wat dobberen, bubbelen, in de sauna zitten of het stoombad. Het viel me op dat iedereen het heeft over een infraroodsauna, maar dat was dit niet. Het is een normale traditionele sauna waar de lucht wordt verwarmd en niet met infraroodlampen gewerkt wordt. Deze en het stoombad zijn beide prima en doen wat ze moeten doen. Het is een leuk zwembad. Wel kan ik me voorstellen dat het behoorlijk druk kan worden. Toen wij er waren, waren er ongeveer twintig mensen, en voor mijn gevoel kunnen het er ook niet veel meer zijn zonder dat het storend wordt. In dat geval had het zwembad iets groter mogen zijn.
SENS
Over Sens ben ik echt positief verrast. Het is een kleine winkel, maar met allemaal nieuwe producten, allemaal gebaseerd op EGH. Het straalt echt uit als een luxe boutique shop – en de producten die er te koop zijn ook. Zo kun je er de roomspray of geurstokjes kopen van de geur van EGH, die ik echt heerlijk vind. Er zijn luxe lederen tassen te vinden, servies, huidproducten, sieraden, maar ook kostuums en pyjama’s voor de kinderen. Het feit dat deze winkel 24 uur per dag open is, maakt het wel extra leuk. We gingen er rond 01:00 uur ’s nachts even heen, en dan sta je in een donkere lobby en winkel zonder andere mensen en kun je spullen kopen aan de hand van zelfscan. Zeker met het idee dat het overdag vrij druk is, voelt alles dan even helemaal van jou.
Mystique
En dan Mystique. Het fine-diningrestaurant. Allereerst is het goed om iets duidelijk te maken: ik was vooraf behoorlijk sceptisch over de indeling van het restaurant. Het zag er op de foto's niet uit als een fine-diningervaring. De tafels staan dicht bij elkaar, het is rechttoe rechtaan en de bar staat erg dichtbij. Gelukkig is dit in de realiteit niet het geval. Of nou ja, dit is wel het geval – maar dit is niet het restaurant, maar de gehele bar. Alles wat je op de foto's ziet, is allemaal de bar van Mystique. Het restaurantdeel zit achterin bij de ramen, en daar heb je wel meer ruimte en privacy.Je hebt totaal geen last van de mensen die in de bar zitten of van wat daar überhaupt gebeurt. Je zit heerlijk in je eigen bubbel. Het is een rondachtige vorm ruimte met aan alle kanten glas, waar je uitkijkt op Aquanura en het HVDVZ. Wij hadden – vond ik – de mooiste tafel, direct bij het raam, uitkijkend op Aquanura.
Wij kozen voor het viergangenmenu met bijpassend wijnarrangement. Het bleef echter niet bij de vier gangen. Er stond een bordje op tafel met daarop twaalf verschillende gekleurde stenen. Er werd ons uitgelegd dat deze stenen stonden voor twaalf verschillende smaakervaringen, en dat we er vier mochten uitkiezen die we graag wilden. Aan de hand van die keuze kregen we dan allemaal vier extra gerechten in amuseformaat. De keuze geldt wel voor de gehele tafel; je krijgt dus allemaal hetzelfde. Na een afvalrace hadden we vier keuzes gemaakt.
Toen de gastheer vroeg of we onze keuze hadden gemaakt, maakte ik de grap dat het moeilijk kiezen was en of we ze niet alle twaalf mochten. Hij ging hier echter vrij serieus op in en ging het meteen navragen. Uiteindelijk kwam hij terug en gaf aan dat dit mogelijk was – voor €35 per persoon extra. We waren een beetje overdonderd, maar dachten: als we hier toch zijn, dan maar gelijk alles erop en eraan. Ik vroeg of deze vraag al eerder gesteld was, waarop de gastheer antwoordde van niet, maar dat ze het zelf wel een leuke test vonden om te zien hoe dit zou werken.
Het werd hierdoor een lange zit. We waren er om 19:30 en waren rond 01:00 klaar. Het was een bijzondere ervaring met een hoop uiteenlopende gerechten. Niet allemaal waren ze even lekker, en je merkte dat iedereen nog een beetje moest wennen. Soms duurde het wat langer of kwamen de wijnen wat later dan de gerechten. Ook kwam het personeel wat gespannen over en ging het allemaal nog niet zo vloeiend. Al was dit verder niet storend en zeker begrijpelijk, zo kort na opening. De wijnen waren “oké”. Niet echt bijzonder en ook niet per se passend bij de gerechten. Mocht ik nog eens teruggaan, dan zou ik het wijnarrangement overslaan.
Al met al: de opmaak, uitleg, entourage en smaak zijn echt hun geld waard. Je kunt het nog niet vergelijken met een Michelinster-ervaring. Daarvoor moet er nog wel wat gebeuren. Maar het feit dat je daar zit, in alle rust, met om je heen het mooiste uitzicht dat je je maar kunt wensen – dat is wel echt iets wat ik iedereen kan aanraden.
Tijdens de avond speelt Aquanura ook meerdere keren, maar hier krijg je niet alles van mee, omdat je het geluid niet hoort. Bij de testavonden hadden ze dit geluid wél afgespeeld in het restaurant, maar dit bleek achteraf toch niet passend bij het exclusieve van fine dining. Deze keuze snap ik wel. Exclusief dineren met Carnaval Festival in je oren is geen geweldige combinatie. Wel was het mogelijk om tijdens de show buiten op het terras te staan om deze in z’n volledigheid te aanschouwen. Uiteraard deden we dat, en werd ons verteld dat ze wachtten met het uitserveren van nieuwe gerechten tot we weer terug waren. We hebben Aquanura al heel vaak gezien en slaan het vaak ook over, maar het op deze manier aanschouwen was toch wel echt bijzonder. Zo mooi als dit had ik het nog niet eerder gezien.
De Efteling, voor ons alleen
En dan moest het hoogtepunt nog komen. Alleen wisten we dat op dat moment nog niet. Je kunt Brasserie 7 en Mystique op twee manieren bereiken: via de lift van het hotel kom je er zo terecht, of via de arcade van buitenaf.
Toen we het restaurant verlieten, ging ik voor de grap kijken of de electrische deur naar buiten nog open was. We stonden ervoor, en jawel: deze ging gewoon open. Dat was gek. We dachten dat het Eiland van de Vijf Zintuigen en de Pardoes Promenade niet bereikbaar zouden zijn na sluitingstijd.
Uiteraard maakten we gebruik van deze kans om dit eens leeg te kunnen aanschouwen. We liepen naar de Pardoes Promenade en dit was een bizar beeld. Op wat lantarenpalen na was het donker, stil en compleet leeg.En wat bleek nou: alle poorten naar de rijken waren allemaal open. Het gehele park was volledig bereikbaar. We hadden het idee dat dit niet echt de bedoeling was, maar de kans om een lege Efteling te aanschouwen – in het donker, zonder muziek, zonder beweging – wilden we niet aan ons voorbij laten gaan. Uiteraard hebben we niks gedaan wat je normaal ook niet zou doen. We hebben nergens aan gezeten en zijn niet van de paden afgegaan. Het bijzondere was dat er helemaal niks te horen was, behalve Holle Bolle Gijs bij 't Poffertje. Op de een of andere manier stond die nog wel aan, en hoorden we door het hele park: “Hallo, hallo, papier hier.” Vooral het “Hallo, hallo!” was echt overal te horen.
Na een rondje en tig foto’s verder was het mooi geweest en gingen we weer terug naar het hotel. Onderweg kwamen we zelfs iemand tegen die aan het werk was. Die begroette ons alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het feit dat we dit konden doen was waarschijnlijk een foutje in het systeem, maar wij vonden het niet erg.
De ochtend
De volgende ochtend word je wakker... in de Efteling. Ik heb het nu vaker gezegd, maar het feit dat je in het park verblijft is echt een gek idee. Het voelt alsof je ergens bent waar je eigenlijk niet hoort te zijn. Het park is nog dicht, er is niemand, en jij zit daar lekker op je kamertje.
We gingen ontbijten bij Brasserie 7. Het ontbijtbuffet is zeer uitgebreid: veel brood met verschillende soorten beleg, gebakjes, muffins, pancakes, kwark, fruit, muesli – noem het maar op. Ook is er een specials-kaart waar je uit kunt kiezen, en dit wordt dan vers voor je gemaakt. Alles was zoals je mag verwachten, en als iets op was, werd het snel bijgevuld. Het was redelijk vol, maar toch voelde het niet als storend druk. De akoestiek is erg goed, waardoor je geen last hebt van het geluid, en de ruimte tussen de tafels is voldoende.
Uitchecken
Na een heerlijk ontbijt hebben we uitgecheckt, waarna onze spullen vanuit onze kamer naar de auto werden gebracht, en de auto voor ons werd voorgereden. Het is wellicht een beetje over de top, maar het voelt wel echt heerlijk dat alles voor je geregeld wordt.
Uiteindelijk zijn we zeer voldaan weer op weg naar huis gegaan... een bijzondere ervaring rijker.
