Hallo allemaal en welkom! Volgende week opent Universal Studios Orlando Resort hun nieuwe creatie die wij kennen als Epic Universe, we hebben allemaal de bouw intensief gevolgd de afgelopen jaren en helicopter foto’s tot in de kleinste details doorspit. Dus terwijl de previews in volle gang waren vond ik dat ik wel een kijkje mocht nemen. Ik neem jullie graag mee in hoe het park er voor staat, en wat er allemaal voor waanzinnigs te beleven valt.
Als eerste kort over de Preview, tijdens deze soft-opening draait Universal het park met een gelimiteerde hoeveelheid bezoekers, naar verluid een maximum van 8.000 per dag tegenover de 22.000 die ik heb gelezen als een regulier gehanteerd maximum voor het eerste openingsjaar. Tijdens beide van de Preview dagen die ik bezocht was het park niet uitverkocht.
Spoilerbeleid
Mocht je binnenkort naar Epic gaan en de content van de attracties actief vermijden, wees gerust! Ik zal je oogjes beschermen voor dingen als pre-shows, ride stations, speciale momenten tijdens de rides, en al helemaal Le Cirque Arcanus. Wel geef ik een oppervlakkige beschrijving over de opzet, maar dat zal zonder diepgang zijn. Dus lees gerust hier doorheen, ik zal het voornamelijk hebben over de park opzet en mijn mening over attracties + wat voor operationele dingen mij opvielen.
Zit u er klaar voor?
Nou, in alle eerlijkheid, ik 4 dagen voor vertrek niet! Sterker nog, dit had nog niet eens in mij opgekomen als iets om te doen. Maar door allemaal verschillende factoren die als sterren in de hemel uitlijnden kon ik het zomaar voor elkaar krijgen om twee preview dagen te bezoeken. Toevallig een paar dagen vrij van werk, toevallig genoeg plekjes vrij in de vluchten naar de VS (hoe zou dat nou komen), een mooie Terra Luna Resort kamer waar mijn naam eigenlijk al op geschreven stond, en inpakken maar! Op de heenweg nog een stop in Reykjavík om hun Flying Theatre attractie nog aan de lijst toe te voegen: FlyOver Iceland, een leuk begin van deze spontane trip!
Verblijf je on property? Ja? Dan krijg je zelfs nu al een uur eerder toegang tot Epic, early entry is key wanneer je Mine-cart Madness (ofwel Donkey Kong wilde muis) wilt doen voor een schappelijke wachttijd — mits (!) die het doet natuurlijk. Nog voordat de eerste resort bussen begonnen te rijden was ik alvast lopend van Terra Luna naar Epic gegaan, was toch al klaarwakker ivm het tijdsverschil…en je staat dan ook nog net in de schaduw als eerste gasten wachtend voor security. En tot ieder z’n verbazing begon security ook vrij kort daarna met mensen te checken, jawel Universal had zonder dat publiekelijk aan te geven hun openingstijden verruimd en vandaag zouden ze een uur eerder beginnen, wat dus early entry ook naar voren schuift, hoe tof is dat! Wat een verassing!
Celestial Park
Eenmaal binnen in het park wordt je begroet met groen, heel veel prachtig groen, dit park is niet kaal, er hoeft geen winter over heen, dit is al prachtig volgroeid. Celestial park is een liefdesbrief naar stadsparken en het hub-en-spoke design. Dit is de eerste aanwijzing naar dat Universal Creative bomvol pretparkliefhebbers zit die weten hoe ze een prachtige fundering moeten leggen aan het concept van de portals. Celestial park stopt 'park' weer terug in een theme park met groen, watertjes, promenades, fonteinen, paviljoentjes, en Constellation Carousel.
At break of dawn the god of light, a bow he draws with all his might.
His flaming arrow in its flight, will burn away the darkest night.
Een leuk extraatje was dat voor de opening van dit park ze een paar artists hebben ingeschakeld die gepersonaliseerde postcards maakten gratis en voor niks, ik liep er toevallig langs zag hoe ze werk waren en in nog geen vijf minuutjes had ze een vlotte schets gemaakt. Leuk extraatje voor de preview.
Nog even iets over de inrichting van dit park. Je merkt dat sommige trends al vanaf begins af aan mee zijn genomen in het design process, waaronder de Coca-Cola Freestyle automaten. Het park is hier volledig op ingericht en overal staan deze machines goed bereikbaar, goed te vinden, en goed geïntegreerd. Thematische bestierde designs in de verschillende landen en ieder gebied had zijn eigen mix. Mijn favoriete soda produceren ze niet meer in blik helaas dus ik was heel blij om mijn Cherry Vanilla Cola alsnog te kunnen krijgen! De automaten worden nu al intensief gebruikt door mensen met een onbeperkt-beker -me included- (die een flinke slag groter is dan die we kennen van bijvoorbeeld een Efteling), maar ook door mensen die hun eigen water bottle opvullen met gratis filtered water. Het is warm en schaduw is er weinig in Epic, volop blijven hydrateren dus!
Tijd voor wat achtbanen. Tot mijn uiterste verbazing kruipt Stardust Racers naar de bovenkant van mijn ranglijst! Wat een beleving! Deze achtbaan/achtbanen doet alles; krachtige lanceringen, onboard audio, prachtig lichtpakket, goed lange layout, duelling, interessante lore, en flux capacitors!
Deze duellerende achtbaan geeft bezoekers een ervaring van een intergalactische race. Volgens de legende maken de bewoners van Celestial Park, de Celestians, gebruik van de kracht van de kometen om reizen te maken door de ruimte. Echter is deze methode onvoorspelbaar en less superior na het ontdekken van portal travel. De reismethode zou niet meer nodig zijn als vervoer en het station wordt nu gebruikt door de Celestians voor hun vrije tijd, rijder op een komeet. Als bezoeker neem je plaats in een trein (komeet) en de race begint.
Het design van deze achtbaan is top notch, met uitblinker het station. Je komt na de kluisjes en metaaldetector-poortjes boven op het stationsplatform waar je je laatste stukje wachtrij wacht. Dit bevindt zich tussen de gele (Photon) en de groene (Pulsar) tracks. Heel sierlijk bevind zich de laatste hold brake hier ook en zie je een constante toevoer van treinen binnen rollen, coasternerds opgelet! want je komt echt dichtbij de track en wielstellen. Het station is weergegeven als een klassiek treinstation met subway tiles en groene stalen bogen, een dubbel station met losse in- en uit-stap blocks, en geen transfer track in zicht! Die zit verborgen op de eerste launch in de tunnel. Tijdens mijn bezoek reden ze met ‘maar’ vier treinen (Hyperia leest u mee?) twee aan elke kant, maar de achtbaan is er op gebouwd dat ze vier treinen op elke baan kunnen zetten dus 8 treinen totaal. Ik denk dat ze net als Velocicoaster zelden met 4 treinen gaan rijden en dat we vaker 3 treinen per baan zullen zien, echter moet operations nog iets meer snelheid zien te vinden om dat te behalen.
De week voor dit bezoek heb ik Hyperia kunnen doen en door het ‘bolderkar’ effect van Hyperia maakte ik mij lichtelijk zorgen toen ik in het station van Stardust Racers stond. Het gerucht ging ook in de tijd van Stardust Racers proefdraaien dat hij ook niet zo lekker zou rijden, ik nam plaats en we rolde uit het station de eerste launch op, gevolgd door een stiekeme tweede/direct-daar-achteraan intense boost! De tophat op en al snel werd duidelijk dat het Hyperia bolderkar effect verre van aanwezig was. Soepel! Snel! Airtime machines! Interactie met de andere baan nog beter dan YoY! En een laatste launch die vergelijkbaar is met de tweede van Taron, sterker nog, ook hier speelt audio op de launch die ik alleen maar kan vergelijken met die van Taron. We rollen het station in langs de wachtende mensen die met vol enthousiasme ons weer verwelkomen met applaus. Mijn hartslag hoog, adrenaline razend door mijn lichaam en een lichtelijke tinteling in mijn teentjes. Een prachtige beleving en wat uniek dat ik dit heb mogen doen.
Super Nintendo World
Voor de amerikanen is dit een van, if not THE, reden om weer naar Orlando te reizen, en heel eerlijk? Heb ik de minste tijd in Super Nintendo doorgebracht, zelfs wanneer ik met mn Yoshi Power-up band aan het ronddwalen was. Dit heeft er alles mee te maken dat het een ‘kopie’ is van die in Hollywood en Japan, dus er was niet veel nieuws om te zien voor mij persoonlijk. Andere mensen zullen hier denk ik een feest der herkenning zien van hun jeugd, en de opzet is ook onwijs leuk gedaan. Maar dus zelfs een foto vergeten te maken van dit gebied, oeps sorry.
Pro-tip, de single riders van Mariokart slaan de preshows over, DK lag in storing op de eerste ochtend dus was dan maar als eerst naar Mariokart gegaan. Ik stond direct bij de grouper en tot mijn verbazing begonnen ze al zonder te wachten op de normale gasten, alleen in een karretje dus, unieke ervaring en een beetje…raar, maar wel cool!
Maar dan nu wel iets nieuws! Mijn Osaka bezoekje was een week voor de opening van hun Donkey Kong achtbaan dus dit was mijn eerste keer! Zoals eerder gezegd is het een attractie die historisch gezien (die paar weken operationeel) flinke wachtrijen krijgt. Pak deze dus in Early Entry als je een passende wachttijd wilt hebben voor ’s werelds leukste wilde muis achtbaan. De fun van een wilde muis wordt gecombineerd met leuke gimmicks, een toffe IP, en onboard audio. De gimmick van de boom-coaster werkte in al mijn gevallen prachtig! Misschien omdat je vanuit single riders nooit de ‘lelijke’ kant van de coaster track ziet, en misschien omdat ik telkens op de achterste twee zitjes zat. Een coole illusie maar deze gimmick is direct wel een beetje zn kwaaltje. Waarbij recent B&M wingcoasters onder de loep zijn geworden door gestuiter —de zitjes zitten met afstand van de track, dus ieder beetje speling wordt versterkt— zal dat hier ook gebeuren. Bonk, boem, klonk, pats, boing, je wordt aan alle kanten geschud en gaat soms wat lomp door transities, dit is zeker niet constant en past TOEVALLIG in het thema van een losgeslagen mijnkarretje. Maar ik weet dat sommige mensen hier aandacht aan zullen besteden ook omdat de beugel dit niet beter maakt.
Onderdeel van Previews is dat de teams ook worden blootgesteld aan verschillende operationele scenarios, na het vetrekken van Donkey Kong was Super Nintendo ontruimd en afgesloten, we moesten het gebied via backstage verlaten. Vind ik alleen maar boeiend en interessant dus ja graag.
Harry Potter - Ministry of Magic
Kort nadat ik mijn boeking had gemaakt kwam Universal met het persbericht dat Harry Potter and the Battle at the Ministry in onderhoud zou gaan om hoognodige verbeteringen te moeten maken nog voor de opening op 22 mei. Dit was nodig. De attractie draaide met een extreem lage capaciteit en maar 4 van de 10 ride vehicles zouden tegelijkertijd ingezet kunnen worden. De lage capaciteit zorgde er voor dat Universal Virtual Line had aangezet, niet iedereen in het park kon een ritje maken omdat er simpelweg niet de capaciteit voor was. Storingen, storingen, storingen. Voor mij erg jammer natuurlijk om achteraf deze attractie te moeten missen. Echter heb ik er wel vrede mee, de wachtrij was wel open om te zien, en het zal toch niet al te lang meer duren voor ik weer naar Orlando zal reizen.
Impressive set pieces, gigantische schaal, hele toffe effecten in de wachtrij en na wat onrides te hebben gezien is de ride ook een technisch hoogstandje.
Epic universe past een nieuw type horeca toe in veel van hun restaurants, ipv dat je bij een traditionele quick service je eten besteld en een plekje kan zoeken wanneer je eigenlijk al je dienblaadje in je handen hebt voorkomen ze dat door mobile order te doen met tafelnummer. Je vind een plekje en besteld via de app je eten, daarna wordt het naar je tafeltje gebracht. Deze simpele verandering brengt veel verbeteringen met zich mee vind ik, je loopt niet sullig rond met je dienblaadje opzoek naar je plek. Tuurlijk, dit kennen we van andere plekken al, maar dat dit principe is meegenomen op vrijwel iedere quick service plek in het park vind ik een grote plus.
Maar dan nu, Le Cirque Arcanus. Deze show was voor mij een echte 9+ ervaring, sterker nog, ik heb er tijd voor vrijgemaakt deze nog een keer te kunnen zien! De wachtrij zet de toon goed en doet mij verlangen naar het prullenbak plan van het Eftelingse Circus Balancé, Kaatsheuvel kom even kijken en grabbel die tekeningen even op er is nog kans. Mysterieus, klassiek, en gewoon fun. De show bestaat uit twee onderdelen en dus twee zaaltjes, wanneer je in de pre-show ruimte komt lijkt het als een kleine circustent en wordt het verhaal opgezet. Het boekje van illusies en magie heeft zeker opengelegen bij Universal Creative en die effecten zijn prachtig toegepast, gemixt met zowel practical effects als schermen, acteurs en magical creatures. Na deze preshow kom je in het theater terecht, probeer een plekje die niet helemaal aan de zijkant zit te bemachtigen als mogelijk. De act begint en bevat magic acts, dans, en bizarre costume designs. Hét effect van de show speelt zich ook hier af en is uiteindelijk de reden om terug te komen. Ook hier is weer een mix van LED-walls, practical sets, en animatronic/puppets in gebruik. Ga hier in zonder spoilers.
Isle of Berk
Hoe tem je eigenlijk een draak? Nou ik weet het misschien nog steeds niet want ik had niet veel behoefte om in mijn eentje de Toothless character meet & greet te doen van 120min wachttijd (de langste wachttijd van mijn bezoek). Wel heb ik enorm veel plezier gehad in dit familie gebied.
De area is tot op de puntjes gethemed, met genoeg easter eggs of kleinere details om te spotten, bijna iedere draak heeft beweging in zich zitten en daardoor leeft dit gebied. Kinetisch door de Intamin Family Launch Coaster die er dwars doorheen gaat, twee Gerstlauer sky-flys, en al die draak animatronics.
De Gerstlauer Sky-fly kennen wij uit Duinrell of bijvoorbeeld Toverland, nu kan de klant -in dit geval Universal- zelf hier in bepalen hoe makkelijk het is om een roll te maken door de remvin aan te passen, meer weerstand betekend natuurlijk minder rolls. Ik had uiteindelijk 19 rolls, wat voor onze Europese begrippen “maar” 19 is, is voor de amerikanen dat wat anders, stomverbaasd stond de wachtrij te applaudisseren en de Operator riep met de toon alsof die een wonder had gezien: “You’ve got NINE-TEEN!!” Gevolgd door geroezemoes van de mederijders bij de kluisjes “How did he do that??” “Is that suppose to happen??” “Is he ok??” If anything was ik verbaasd dat ik alles binnen wist te houden want mijn Coca-cola Freestyle teller stond inmiddels op 8.
Dit was de laatste achtbaan die ik nog moest en kon doen tijdens mijn bezoek, dit omdat de Mack Spinning coaster van Dark Universe in last minute onderhoud lag voor een hele week. Desalniettemin was Hiccup’s Wing Gliders een enorm positieve verassing! Voor een familie achtbaan vond ik hem nog best pittig! Lang niet “Taron is een familie achtbaan”-pittig maar precies een mooie step up van een Flight of the Hippogriff. Twee launces met halverwege een showscene. Je trein raast door het gebied, onder de brug door met een splash, dwars door de houten tribunes van de sky-fly en dit allemaal met pittige lanceringen en natuurlijk de fantastische soundtrack. Bonus punten voor de Toothless animatronic the je per ongeluk al doet laten lanceren 🙂
Dark Universe
Dark Universe is op het moment het kleinste gebiedje in Epic Universe, in essentie is het een klein dorpspleintje met retail, F&B, en toiletten met daarna een plaza voor de main ride, of het pad naar Curse of the Werewolf -de mack spinning coaster-. Maar wat heeft Danny Elfman een prachtige soundtrack geproduceerd, de stemming in dit gebied is overweldigend goed, spooky maar niet té, en verassend gevuld met dark humor.
Monsters Unchained: The Frankenstein Experiment heb ik uiteindelijk het meest bezocht van alles attracties. Wat. Een. Ride. Alle kennis van universal komt tot een als een soort liefdesbrief aan alle darkrides om de planeet. De wachtrij heeft influences van Horror Nights, de preshow is een theatraal hoogstandje, het ritsysteem van de Kuka armen is geplust tot in de max, en de setpieces indrukwekkend. Ja deze darkride bevat schermen, maar voor ieder scherm zijn er twee extra animatronics bijgekomen. En wat voor een animatronics! Lifelike en innovatief door het dynamische projection mapping bij bijvoorbeeld Victoria Frankenstein in de preshow. Kom dat zien.
Again, ik zal niet diep ingaan op de rit, maar een quote van het dialoog benoem ik wel even om aan te tonen dat het niet horror op horror op horror is, eigenlijk zou ik zeggen dat deze best toegankelijk is voor mensen die bang zijn in het donker of zich niet willen verwanten aan het horror thema.
“All the monsters are escaping!! EVEN THE REALLY UGLY ONES!!” Hoor je de sidekick van de protagonist roepen tussen alle actie door als comic relief, ik vond het leuk, ik zat te giechelen terwijl de kuka arm ons -met veel meer kracht/whip- opzij draaide de volgende set in.
Dan het ritsysteem. Instapstation is nu een ronde schijf en iedere 5-6 (!) seconden vertrekt er een ride vehicle van 4 personen, deze attractie is een mensenvreter en al helemaal de single riders, ik heb geen enkel moment stilgestaan in de wachtrij. Wel heb ik stilgehangen voor een paar minuutjes tijdens de rit haha, het zijn natuurlijk previews.
Bomvol animatronics, bomvol special effecten (mijn god, ik dacht dat mijn veter in de fik zou vliegen met hoe dichtbij je bij het vuur komt), en een goede balans in schermen. De schermen zijn LED dus zwart is ook echt zwart, hierdoor is de media van prachtige kwaliteit en kunnen ze op slimme maniertjes animatronics ook wegwerken.
Over de twee dagen merkte je ook al aanpassingen aan de programmering, waarbij Efteling praktisch een heel evenement ervan maakt dat ze het nodige onderhoud/aanpassingen doen wordt er in Epic stilletjes doorgewerkt om de attractie te perfectioneren, omdat ze weten dat dat is wat verwacht wordt. Op de tweede dag merkte je dat je net wat langer in een scene hangt om sneller door te schuiven naar de volgende, voorheen hing je even in een saai oninteressant tussenstukje en nu zwoep je daar zo doorheen. Universal, goed bezig.
Epic Universe is een must-visit. Ik ben als seasoned pretparkliefhebber verrast, amazed, en beïnvloed om nog een keer te bezoeken. De opzet van sierlijke verhaallijnen in Celestial Garden in contrast met het gave thematiek in Dark Universe maakt dit park onvergetelijk. Tuurlijk, het is de opening dus je zult wat content missen, je zal verlangen naar nog een portal of nu al een project van phase 2. Maar maak je geen zorgen, die komen vanzelf en ik heb er alle vertrouwen in dat Universal Creative hier iets prachtigs van weet te maken. Dit park versterkt mijn pull naar Universal parken, en ben daardoor nog enthousiaster geworden voor Bedford. Deze ervaring was uniek, ik heb nooit langer moeten wachten dan 25 minuten voor iets en dat zal nooit meer gebeuren ben ik bang. Het park is deze laatste paar dagen nog hard bezig met het zetten van de puntjes op de i en blikt alvast naar de toekomst. Een phase 2 restaurant -nog steeds naamloos- was al in gebruik voor evenement ondersteunend personeel, en een expansion pad buiten het park ligt al klaar voor het volgende bouwsel waarbij andere pads al keurig zijn ingezaaid met gras. Poëtisch wordt je bezoek afgesloten met het rijmpje
“You wonder next which path to chart. The answer lies within your heart”
