"Ik vond de Trojka het allerleukste om te doen. Ik durfde er zelfs alleen in he", aldus @Svenn.
"En ik vond de vrije val toren het aller aller leukste! Maar ik vond het ook leuk om opa en oma te zien en Raff!". kletst @Tess nog even door.
We rijden naar huis en de eerste 10 minuten wordt er nog flink nagepraat over de dag. Maar hoe meer meters we maken, hoe rustiger de rit verloopt. Ik draai om en zie Tess haar hoofd op standje half 6 hangen en duw d'r zachtjes terug in haar stoel. Ze kiepert weer terug naar voren als ik haar hoofd los laat. Die ligt diep te dromen.
Sven daarentegen is de dag nog aan het verwerken. Voor hem wat mijlpalen. Want alleen in een attractie die toch best hoog en spannend is, is een grote stap. Maar ook even langs de kant alleen wachten omdat ik met Tess in de botsauto's zit is een grote stap. Ik zie hem veranderen van een kleine jongen naar een echte knul.
Een dagje pretpark doen we wel vaker. Met de Efteling naast de deur is dat niet zo heel speciaal meer voor ze. Maar een dagje Drievliet is onbekend terrein. Dat terrein maken ze zich heel snel eigen. Met binnenkomst is het reuzenrad al gespot, weten ze direct dat ze vaak van de matjesglijbaan willen en speuren ze het park af naar een speeltuin. Dat wij ook nog wat achtbanen willen doen vinden ze niet super belangrijk. Al is onze Tess toch wel blij dat ze eindelijk in achtbanen mag, want dat is een kleine daredevil in de dop. Ze staat dan ook vooraan bij de treinachtbaan die in de ochtend speciaal voor ons is geopend. "Heeft die storing?" vraagt ze, terwijl de operator zijn uiterste best doet om de beugels te openen maar het niet wil vlotten. "Ja, storing" ze kijkt beteuterd naar het ondertussen lege karretje aan de andere kant van het poortje. Ze staat dan ook het hardst te juichen als de poortjes eindelijk open gaan en we erin mogen. Mijn kleine meisje wordt een grote achtbaanfan. Kan niet anders!
We lopen naar het donut restaurant en zoeken een plekje om de zojuist verkregen donut en appelsap en warme dranken te nuttigen. Dan begint @Eftelflags aan zijn praatje. Ik moet eerlijk bekennen dat we net in een verkeerde hoek zaten en er niet veel van meekregen (en er kletsten 4 kinderen aan onze tafel doorheen, dat kan ook een reden zijn). Ik besluit Sven en Tess mee te nemen naar het reuzenrad en laat @Vogelrokker wel naar het verhaal van Danny luisteren.
En daar starten we met ons vrij park bezoek. Extra leuk dat er ook kinderen van Sven en Tess hun leeftijd mee zijn deze meeting. En met een klein groepje lopen we door het park. Soms sluit er iemand bij ons aan, soms vallen er mensen weer af en kiezen een ander pad. Maar de hele dag door komen we bekenden tegen en maken we ritjes met elkaar, wisselen we kinderen uit of zorgen we voor wat lekkers voor al het kroost.
Ik kan nog wel even doortypen. Want we hebben genoeg leuke dingen meegemaakt. We kunnen alle attracties afvinken, met uitzondering van de boomstammetjes. Maar we hebben goed gebruik gemaakt van deze dag.
Met een coasterbingo op zak, een volle maag van de goede kwaliteit frietjes, lekkere pizza en veel mooie herinneringen verlaten we het park. Over de brug, zo hop, naar de auto.
Bedankt voor het organiseren van deze fijne en leuke meeting. Wij hebben genoten! Latah 😉
