@Luc136 en ik vonden het wel weer eens tijd voor een echte broer en zus pretparktrip. Hoewel Luc veel parken binnen Europa inmiddels wel kent, heb ik er nog een aantal hoog op mijn wensenlijstje staan. Uiteindelijk komen we uit op een week in april (2024), een hele mooie tijd van het jaar om in naar Spanje te gaan en daar heerlijk te ontspannen. We vliegen naar Barcelona en gaan halverwege de reis met de trein naar Madrid vanaf waar we terug naar Nederland vliegen. Dit is een vierdelig verslag, en dit is deel 3 – Puy du Fou Espana. Maar je kunt ook lezen over Port Aventura, Parque Warner Madrid en Parque de Atracciones.
Het is misschien discutabel of je Puy du Fou kan tellen als pretpark, maar het is zeker een themabeleving. Zeker voor mij als musical liefhebber zijn de verwachtingen voor deze ervaring hoog gespannen. Er zijn in dit park geen echte attracties, alleen shows op gezette tijden en één walkthrough ervaring, dus onze dag is eigenlijk al helemaal uitgestippeld aan de hand van het schema. Aan het eind van de dag is er nog een gigantische eindshow, daarover later meer.
Vanuit Madrid is het ongeveer een uur rijden naar Puy du Fou. Als je je navigatie goed instelt, is het leuk om langs een uitzichtpunt over Toledo te rijden. Als je dat verkeerd doet, is het ook leuk, want dan belandt je gewoon midden in Toledo, pal naast een kasteel, maar dat is niet de snelste en meest stress-vrije route.
Als je dan uiteindelijk aankomt bij de parkeerplaats, denk je eerst dat je verkeerd bent gereden. Je bevindt je namelijk echt in de middle of nowhere, totdat je een kasteel ziet opdoemen aan de horizon.
Wij besluiten onze dag te beginnen met de roofvogelshow (Criteria des Reyes). Deze is logischerwijs buiten, er is alleen echt geen schaduw bij deze tribunes, dus later op de dag is voor ons Nederlanders die niet gewend zijn aan hitte echt geen optie. En dan denk je, nou een roofvogelshow van een half uur, het zal mij benieuwen. In deze show wordt er gebruik gemaakt van wat elementen vanuit de valkerij. Het verhaal is wat dunnetjes, maar de muziek, kostuums en ook de verschillende soorten vogels zijn spectaculair en er komt ook even een paard langswandelen. Al met al niet mijn favoriete show, maar daarvoor helpt het niet dat ik bang ben voor dieren, en de vogels in deze show komen soms behoorlijk dichtbij (soms zelfs op je hoofd, gelukkig niet bij mij).
Na deze eerste show hebben we rustig de tijd om naar de volgende te lopen. Hoewel er na het leeglopen van de eerste shows wel beweging is op de paden, zijn de grote dorpspleintjes die zijn aangelegd behoorlijk verlaten. Het woestijnachtige landschap en het feit dat alle gebouwen van zand en zandkleurig steen zijn, versterken het middle of nowhere gevoel.
De volgende show die wij bezoeken is Mysterio. De show gaat over een geheime bruiloft die wordt ontdekt, maar tijdens het gevecht wat daardoor volgt, gebeurt er een wonder. Het decor van deze show is echt prachtig en ook de kostuums en dans zijn goed. Aan deze show komt ook paardesport te pas. Helaas lukken niet alle trucs dit keer, maar het ziet er wel indrukwekkend uit. Het hoogtepunt van deze show is echt fenomenaal. Ik wil dit niet spoilen voor de mensen die nog gaan, want dat zou echt zonde zijn, maar voor de nieuwsgierigen onder ons:
Door het wonder besluit men op de plek van de bruiloft een klooster te stichten. Eerder in de show hebben we al geleerd dat de huizen in dit decor kunnen schuiven (ja dat lees je goed). Op dit moment echter, draaien ze om waardoor de achterkant zichtbaar wordt. Ze draaien en schuiven (zonder dat er iemand zichtbaar duwt trouwens) tot een klooster. Maar er komt ook nog even een extra verdieping uit de grond zetten, dingen schuiven naar buiten, het is echt bizar.
Al met al is Mysterioso een show die het vooral moet hebben van de effecten, maar man, wat zijn die goed.
We zijn inmiddels wel toe aan lunch. Puy du Fou biedt een breed en bijzonder assortiment aan eten aan, waardoor het gros van het eten niet echt is wat ons aantrekt. Niet alles is overigens op dit moment al te krijgen, de pizza’s bijvoorbeeld pas vanaf 6 uur, terwijl ik dat wel lekker had gevonden voor lunch. Ook is er geen pijl te trekken op de prijzen voor het eten. Voor 16,50 heb je een prima hamburger met frietjes en drinken, maar voor 15 euro heb je ook ergens een broodje met vlees. We kiezen na lang twijfelen toch voor de hamburgers, en wat we vanavond eten zien we dan wel weer. Deze burgers smaken trouwens helemaal prima!
De derde show van de dag is Ultimo Cantar Op het moment dat we de zaal inlopen valt ons allebei direct een richeltje in de grond op. Dit theater moet wel hetzelfde werken als dat van Soldaat van Oranje. En dan zie je de tribune. GI-GAN-TISCH! De zaal zit al voor een groot deel vol dus we belanden ergens bovenin. We hebben nog even voor de show start en Googlen daarom even hoe veel mensen er in de zaal van Soldaat van Oranje passen. De zaal hier in Puy du Fou kan gewoon 3 (!) keer zoveel mensen kwijt. En het zit gewoon bijna vol op een random vrijdag in april. Nou zijn er wel een aantal bussen 60 plussers aanwezig vandaag, maar toch, niet te bevatten hoe veel mensen er op dat moment daar zijn, terwijl je constant het gevoel hebt dat je in je eentje in de middle of nowhere loopt.
De show zelf is erg gaaf. De decors, kostuums, fantastisch. En de muziek, prachtig! Puy du Fou maakt gebruik van een app voor de vertaling van hun shows. Wij kregen dit in de eerste instantie niet aan de praat. Bij de eerste shows vonden we dit niet zo erg, maar bij deze show waren het verhaal en de stukken dialoog complexer. Hoewel de hoofdlijnen wel meekregen, was dit wel erg zonde. De show was verder zo indrukwekkend dat we daar toch wel van baalde.
Er zit nu een klein gat in ons schema, en de walkthrough gaat ook pas om 4 uur weer open. Terwijl we wachten besluiten we naar de gastenservice te lopen en te vragen of ze ons kunnen helpen met de app. Blijkt dat we mensen in de theaters hadden moeten aanspreken, maar ze probeerden ons zo goed mogelijk te helpen. Uiteindelijk besluiten we de app opnieuw te installeren. Hij vraagt namelijk om een hele hoop toestemmingen, maar die heeft hij ook echt allemaal nodig om te functioneren, dus nu lukt het wel. Punt van zorg is direct de batterij, de powerbank die ik mee zou nemen ligt namelijk nog aan de lader, in Nederland… Stopcontacten zijn er helaas niet (voor zover wij hebben kunnen vinden).
Tijd om de app te testen in de walkthrough! Dit begint goed, maar op een gegeven moment verlies je daar het wifi bereik en dan werkt het niet meer. Gelukkig is ook dit verhaal niet erg ingewikkeld. Het gaat over de tocht van Columbus. In de verschillende ruimtes zitten op sommige plekken acteurs die een deel van het verhaal uitbeelden. Maar verder gaat het ook hier met name om het decor en de effecten. Als je in het verhaal op zee zit, zorgen de effecten er voor dat dat ook echt zo voelt. En als je in een storm belandt, kun je ook echt nat worden. Het eind van de walkthrough is een beetje anti climax en de gebruikte effecten gaan op een gegeven moment een beetje vervelen, maar verder is ook deze ervaring weer mooi in elkaar gezet.
Hierna bezoeken we Pluma y Espada (De pen en het zwaard). Dit keer hebben we eindelijk een werkende app en dat helpt bij deze show enorm om het verhaal te begrijpen, want dat is nogal verwarrend. Deze show is wat chaotischer en ook het decor en de effecten zijn gewoon net wat minder indrukwekkend als bij de ander shows. Ook hier komen weer paarden aan te pas, terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is voor het verhaal. Dikke, dikke plus is overigens de muziek, die is echt wel goed. Toch valt deze show een beetje tegen bij de andere shows.
Eigenlijk hebben we nu ook weer een gat in het schema, maar we besluiten een beetje door te lopen om Ultimo Cantar nog een keer te kunnen zien, dit keer met de live ondertiteling. We hadden wel opgezocht waar de show over moest gaan voor de eerste keer dat we hem zagen, maar konden dat toen niet plaatsen op wat we zagen. Ultimo Cantar (het laatste lied) zou moeten gaan over een ridder die weet dat hij vergeten zal worden, als er geen lied wordt geschreven over zijn daden als ridder. En hoewel de muziek in de show fantastisch is, wordt dat ons toch ook met de vertaling niet helemaal duidelijk. Desalniettemin, is de vertaling verder wel echt een toevoeging, zeker als je nauwelijks Spaans spreekt.
De normale shows in het park zijn nu afgelopen, maar het duurt nog even voor het eindspektakel begint, daarvoor moet het namelijk donker zijn. Dus, tijd voor wat te eten. We lopen nog een rondje, maar kunnen echt niks vinden wat ons aanspreekt (of voor de helft weten we gewoon oprecht niet wat iets is, dus dat durven we niet echt aan) en dus haalt Luc nog een hamburger (en ik haal pizza. Deze is maar 8 euro maar is een gigantisch stuk. Hij smaakt prima, al zijn ze wel erg scheutig met de kaas naar mijn smaak.
En dan eindelijk, El sueno de Toledo. Voor deze show moet je overigens een los ticket hebben. Je kunt dus prima naar Puy du Fou zonder de eindshow te zien (zou ik niet aanraden), of alleen naar de eindshow komen kijken. Deze voorstelling is geplaceerd, dus je weet van tevoren ook precies waar je komt te zitten. In de show wordt de geschiedenis van Spanje er in een krankzinnig spektakel van anderhalf uur doorheen gejaagd. Ik ben niet zo thuis in de geschiedenis en heb daardoor wat moeite om het soms te volgen, maar dat maakt haast niet uit omdat het zo ontzettend indrukwekkend is. Zo’n bijzondere ervaring. Dans, muziek, effecten, decor, kostuums, vuurwerk. Alles komt voorbij en alles is gewoon echt goed. Ook weer paarden overigens, maar in dit verhaal passen ze ten minste ook. Als je van spektakel en show houd, moet je gewoon een keer naar deze vertoning, heel erg gaaf. Om een klein idee te geven van hoe groot het is: er doen 200 acteurs mee aan de show. Het ‘toneel’ is 5 hectare groot (op onderstaande foto zie je niet eens alles) en er passen 5000 mensen op de tribune.
Al met al laat Puy du Fou Espana vooral een bijzonder indruk op me achter en zorgt er voor dat ik graag ook nog een keer naar het Franse park wil afreizen. De hoeveelheid mensen die ze met de shows kunnen bedienen op een dag is bizar. De shows zijn gaaf en dan met name op het gebied van aankleding en effecten, de verhalen kunnen ze nog wel wat in verbeteren. Het park ligt er oké bij. Het eerste dorpje is wel by far het leukste, de rest is een beetje doods. Het eten is niet echt aan mij besteedt, maar wat ik heb gegeten was wel echt goed. De totale beleving is er eentje die ik toch niet snel zal vergeten. Ik heb intens genoten, en wederom, heerlijk onstpannen. Nagenieten doe ik voorlopig nog wel even, want de muziek staat op Spotify (voor fans van filmmuziek en dergelijke, echt aanraders). Nogmaals, hou je van spektakel, ga dan zeker een keer naar Puy du Fou Espana, maar vergeet je powerbank niet als je geen / nauwelijks spaans spreekt!
