Ik geef even een review van wat ik er vandaag van vond: What the fuck! Dit is echt zo belachelijk intens. Bizar bizar! Wat een baan!
Ik denk dat we heel trots mogen zijn op wat Plopsaland hier heeft neergezet. Dit is gewoon een park wat de opdracht gaf aan Mack: maak nu de beste versie die je kan bedenken. En dat hebben ze gedaan. Als de spin erin zit weet je gewoon echt niet meer wat onder, boven en alles is. Maar het toffe. ALs je iets minder spint heb je gewoon een fantastische soepele maar tegelijkertijd ook heerlijk intense rit. En dan dat eerste element. Ik denk dat ik niet lieg als ik 5 seconden niet in mijn stoeltje zat. Front seat is de baan echt een baas. Maar backseat is het zo mega intens.
Ik heb genoten. Wat een baan. Wat een baan. Wat een baan. 10/10. Level Taron. Dit is genieten. Thema ook super. Maar het beste nog. Die soundtrack. Die drop van die beat als je naar beneden valt. Het hele gevoel van dat festival. Walibi: eat your heart out.
