- Bijgewerkt
Japan heeft de beste pretparken ter wereld. Tenminste, dat zeggen ze... Ik moet nog anderhalve week wachten voordat de poorten van Disneyland en DisneySea in Tokio voor me open gaan. Vorige week was ik in Osaka en bezocht ik Universal Studios Japan. Dat maakte de verwachtingen meer dan waar! Maar naast de grote Amerikaanse ketens is er meer. Al voordat de Amerikanen naar Japan kwamen, waren de Nederlanders er, en een paar honderd jaar later kwamen er ook pretparken. Een van die pretparken is Nagashima Spa Land. Het park zelf is niet zo bekend, maar er staan een paar waanzinnige achtbanen die uniek zijn in de wereld. Ik twijfelde tussen Fuji Q Highland en dit park, maar besloot om deze nog in mijn volle reisschema te proppen. Probleem 1: het ligt niet echt logisch op de route. Probleem 2: op basis van de weersvoorspelling heb ik gekozen voor donderdag 20 maart. Een random doordeweekse dag, dan is het vast niet al te druk, dacht ik. De dagen ervoor was het regenachtig en stervenskoud (de ochtend ervoor sneeuwde het in Kyoto...), de dag erna zou met 18 graden wel erg lekker pretparkweer worden. Vandaag zou een graad of 12 zijn, zonnetje, weinig wind. Wat is dan het probleem? Vandaag is ook het begin van de lente. En ik ontdekte gisteravond om 21.30 uur dat dat in Japan een soort feestdag is. Banken etc. gesloten, scholen dicht, extra veel bezoeken aan tempels. Nee... De receptie vertelt me dat het wel meevalt en dat het geen public holiday is. Daar hoop ik dan maar op, al zie ik dat de Shinkansen iets duurder is dan normaal, zoals op andere feestdagen en drukke dagen. Maar vrijdag is dat ook, dus ik besluit gewoon te gaan en maar te zien wat de dag me brengt. Op dus naar Nagashima Spa Land!
Ik heb besloten om vanuit Kyoto een dagtrip te doen. Lang leve de Shinkansen: die brengt me in een dik half uur naar Nagoya. Daar neem ik de bus naar het park. Op Reddit had ik een heel uitgebreide routebeschrijving gevonden en die werkt perfect. Enige aanvulling: bustickets koop je op de derde verdieping in Nagoya en door werkzaamheden deed de bus er een stuk langer over. Ik had de bus van 08.20 uur en kwam om 09.40 uur aan bij het park.
Dit is het meest karige entreeticket ooit. Bovenste en de derde zijn de bustickets voor de heen- en terugreis, dat bonnetje in het midden is het toegangsbewijs voor het park, de onderste is je kassabon.
Het park ligt redelijk in het niets. Hoe gaaf om tussen de velden dan dit uitzicht te zien opdoemen aan de horizon!
Yes, beweging bij Steel Dragon 2000!
Wauw, dit is nogal een bos hout...
Het is al snel duidelijk dat het vandaag druk is in het park. Puberend Japan is vrij vandaag. Ik loop door het park heen. De ingang waar de bus je afzet, is niet de hoofdingang, maar een zij-ingang die helemaal aan de andere kant ligt ten opzichte van Steel Dragon 2000. Ik heb me voorbereid en heb TR's gelezen over dit park. Ik weet dus over de slechte operations. Ik weet ook dat bij elk zuchtje wind en elke dreiging van regen deze baan dicht gaat. Pfoe, wat was ik dus opgelucht toen ik vanuit de bus een eerste treintje op de baan zag rijden!
Die zij-ingang is niet de meest indrukwekkende parkingang ooit, om het maar voorzichtig te zeggen.
Deze foto is vrij bijzonder: het wekt de indruk van aankleding en dat is schaars in dit park.
De Shuttle Loop staat op RCDB als SBNO, dus dat deze dicht is, verbaast me niet.
Aan thematisering doet dit park niet, dat is duidelijk als ik er door heen loop, op weg naar Steel Dragon 2000. De wachtrijen zijn ordinaire veehokken vol zigzag rijen. Eigenlijk doet het park me erg denken aan hoe ik zelf in RCT mijn parken bouwde: zo snel mogelijk op een kleine oppervlakte zoveel mogelijk bouwen. Theming levert niets op, mooie wachtrijen ook niet.
Deze doet het wel.
Blauwe lucht en palmbomen, nice. Het was wel wat fris maar dit ziet er heerlijk zomers uit. De attractie die je ziet: dicht.
Wild Mouse, twee stuks, waarvan eentje hier zichtbaar. Eén open, één dicht. Voor de baan die wel open is, staat al een rij van 30 minuten. Free Fall op de achtergrond: dicht.
Het enige verschil met hoe ik zelf mijn pretparken in elkaar fröbel in RCT, is dat ik altijd de capaciteit zo hoog mogelijk maak. Daar is hier geen sprake van. Het is een meevaller dat er bij Steel Dragon 2000 twee treinen rijden. Later blijkt dat ook bij Hakugei het geval. Maar alsnog gaat alles tergend traag. Eerst moet iedereen de trein uit zijn en bij voorkeur ook van het perron af. Dan moet de trein gecontroleerd worden of alle beugels wel 100% open zijn, voordat mensen het perron op mogen. Alle tassen moeten in kluisjes. Dan pas kun je instappen. De riempjes (bijna alle rides hebben beugels én een riem) worden gecontroleerd. Dan gaan de beugels dicht: nieuwe controleronde. Dan loopt er iemand met een bord met daarop veiligheidsinstructies langs de trein. Houd de beugel vast, houd je hoofd naar achteren en zeker niets meenemen. Het schiet al met al niet op, dit duurt minutenlang.
Als ik bij Steel Dragon 2000 aan kom, na een wandeling waarbij ik vooral veel gesloten attracties zag, staat er al 90 minuten op het bord. Dat blijkt aardig te kloppen. En wauw, dit was het wachten wel waard. We gaan super hoog, super hard, super ver. Ik vind het echt een leuke baan! Ik ben blij dat ik de wereldreis heb ondernomen om dit te doen want deze is echt uniek.
Om 14.00 uur sluit het park Steel Dragon 2000 voor een inspectie. Echt bizar om dat tijdens openingstijd te doen.
Best druk in deze rij...
Maar het kan nog een stuk erger. Ik heb me afgevraagd hoe lang je staat te wachten als alle slingers in de wachtrij gevuld zijn. Ik kwam uit op een uur of zes, bij een optimistische berekening.
Woehoe, in het station!
Kluisjes staan naast de trein. Je moet dus eerst door de trein heen om je spullen in een kluisje te kunnen doen. Dat hadden ze natuurlijk anders kunnen organiseren, zoals ze bij Hakugei wel hebben gedaan, want dan neemt de capaciteit toe. Blijkbaar is dat geen issue in dit park.
Het is echt een indrukwekkende baan om te zien.
Zo hoog, zo tof!
Als ik eruit kom, is de wachttijd gegroeid naar 2 uur. Handig, informatie over de priority tickets naast het bord met de wachttijd zetten.
Nog zo'n zeldzame foto van aankleding in het park. Dit komt bovendien beter uit op foto's dan in het echt.
Door naar Hakugei. Ik hoop dat die het ook gewoon doet. Tijdens de wandeling door het park zag ik veel gesloten attracties en dat wordt er niet beter op als ik naar Hakugei loop. Dit park wordt echt slecht en liefdeloos gerund... De unieke Pipeline Coaster, die ik graag wilde doen omdat ik deze ken uit RCT maar hem nog nooit in het echt heb gezien, is helaas ook dicht.
Sip! Deze had ik graag gedaan.
Er zit niemand in deze ride, want hij is dicht. Toch nog een (terugkerend) thema in dit park gevonden.
Arashi draait wel. Maar 60 minuten wachten... ik sla nog maar over. Misschien later vandaag.
Minder rouwig ben ik erom dat een van de twee wilde muizen, ze staan naast elkaar, nog steeds dicht is. Het resulteert in een rij van minstens 45 minuten voor de ene muis die het wel doet. Laat maar.
Dicht.
Ik loop dus door naar Hakugei en wat een indrukwekkend gezicht is dit. Prachtig om dat witte hout te zien! Hakugei draait gelukkig wel op volle toeren. Of nou ja, zo snel als dat het in dit park gaat. Twee treinen, gelukkig. En het valt mee: er staat 75 minuten aangegeven, maar na 35 minuten stop ik mijn tas al in een kluisje en een minuut of tien later zit ik erin. Tsja, de rij een half uur langer inschatten helpt vast om meer voorkruippassen te verkopen, denk ik cynisch. Als ik eruit kom, is het wel bijgesteld naar 60 minuten, dus misschien heb ik gewoon geluk gehad.
Fijn uitzicht wel!
Resthout van de vorige baan is gewoon blijven staan. Hier leek het niet zoveel functie te hebben.
Wauw.
De sobere entree.
Hakugei is een fantastische baan. Wauw, wat een snelheid, heerlijk! Het heeft nog steeds het gevoel van een houten achtbaan, maar wordt nergens oncomfortabel en is wel mega spectaculair. Ik ben fan, wat een topbaan!
Twee banen gedaan, twee wereldtoppers. De rest van het park haalt dit niveau niet. Ik had graag de "Farm de Bang Bang" gedaan. Niet alleen omdat ik dol ben op shooters, maar vooral ook vanwege de geweldige naam. Helaas is deze dicht. Meh. Bij veel andere attracties is ook weinig leven te bespeuren en dat terwijl het wel echt een drukke dag is. Coasterbingo heb ik daarom al lang uit mijn hoofd gezet.
Het plaatje van dit park is echt mooi, als je van indrukwekkend hoge achtbanen houdt.
...of als je, zoals ik, van palmbomen houdt. Veel afwisseling in de beplanting was er niet.
Even een random foto tussendoor: dit is een Japans toilet en ik ben fan. Super handige stoeltjes waar je je baby in kunt parkeren (voor mij vooral handig als extra tas-houder, maar ik denk dat alle jonge ouders hier blij mee zijn) en een uitgebreid knoppenpaneel met allerlei functies. Mijn lievelingsfunctie: de verwarmde bril. Die mis ik thuis nu enorm.
En ja, ik heb af en toe Google Translate gebruikt voor de wc's....
Deze leek me super leuk! Bang bang, ik zag mezelf al allemaal kippen schieten. Helaas. Dicht.
Mooie lampjes op deze attractie. Verder: dicht.
Free Fall: dicht.
Dit was wél open, maar heb ik niet gedaan vanwege de uitpuilende wachtrij. Ik denk een Japans spookhuis?
Ik ga, na het zien van al die gesloten attracties, maar door met de "golden oldies". Er staat hier een indrukwekkende verzameling nostalgische achtbanen. Ik doe de Cork screw, inderdaad de oude Arrow die je bij deze naam verwacht. Hij rammelt net iets minder dan ik had verwacht. Daarna een kleine trip down memory lane met de Looping Star. Ja, hier staat er nog een! Hetzelfde ontwerp als de baan die ik talloze keren in mijn jeugd in Slagharen heb gedaan. Hij wordt hier blijkbaar goed onderhouden want hij rijdt behoorlijk soepel. Ik ben niet bepaald fan van dit park, met hun vele gesloten attracties en tergend langzame procedures, maar ze zorgen wel goed voor hun achtbanen. Later op de dag zie ik namelijk ook de Shuttle Loop rijden. RCDB had hem al op SBNO gezet, maar hij doet het echt (en RCDB is na een kleine hint bijgewerkt). Ik heb hem niet kunnen doen. Wel uit de categorie "pensioengerechtigde leeftijd bijna bereikt" en dit keer wel gedaan: de Jet Coaster. Niet heel spannend, erg geschikt voor families, maar altijd leuk om zo'n oude baan te doen.
Cork Screw. Met spatie.
Doet het!
Gaat zelfs over de kop.
Daar is hij, de Looping Star!
Hij heet zelfs ook Looping Star.
Jet Coaster. In werking sinds 1966, echt een oldie dus.
Dat deze beperkte rij 60 minuten duurt, zegt veel over de capaciteit.
Daar gaat hij!
Ik heb wel eens moderne treinen gezien, maar ze functioneren prima. De baan is voor zijn leeftijd ook heel soepel.
Aparte lay-out, met de baan zo boven elkaar.
Hij gaat wel mooi door de bomen heen. In de zomer, met blad aan de bomen, vast nog mooier.
Beweging bij de Shuttle Loop!
Ik heb dit bord vertaald met Google Translate. Het komt neer op iets als: "Het aantal passagiers op de Shuttle Loop is beperkt om een redelijke snelheid te handhaven. Houd er rekening mee dat het enige tijd kan duren voordat u kunt instappen. Ga in de rij staan. Onze excuses voor het ongemak."
Kijk, hij doet het echt!
Ik ben nu toch mijn achtbaanteller aan het bijwerken. Voordat ik naar de echte kiddies doorstap, ga ik eerst nog voor kwaliteit: Acrobat, de B&M. Ik heb de baan nog amper gezien en dat komt doordat deze bij de hoofdingang is gebouwd en je er alleen met een lange slinger kunt komen. De aangegeven 45 minuten blijkt te kloppen, mede omdat deze met maar een trein rijdt. Ik vraag me af of het tweede instapstation überhaupt ooit gebruikt wordt hier... Zonde dat het gebouwd is. Wel een heel toffe baan! Ik houd hiervan en twijfel zelfs even om hem nog een keer te doen, maar de vooruitkruipende rij en de gedachte dat ik dan liever Hakugei nog een keer doe weerhoudt me ervan.
Acrobat. Nice. En nee, ik heb niet gewacht tot ik deze foto kon opleuken met een treintje.
Steel Dragon stuurde wel af en toe een treintje de baan in. Daarnaast op deze foto nog een bijzonder verschijnsel: prullenbakken! In de openbare ruimte zijn die schaars in Japan. Mensen gooien verpakkingen weg bij de restaurants en nemen verder hun afval mee.
Beperkte poging tot thematisering.
Nog zo'n bijzonder verschijnsel: een treintje op Acrobat.
Hier kijk ik ook graag naar.
Ik ga eerst maar eens verder door het park. Arashi wilde ik nog wel doen, maar 90 minuten wachten heb ik er echt niet voor over. Bovendien rammelt mijn maag. De burger die ik haal, is prima. Prijs/kwaliteit is dik in orde; zie ook mijn uitgebreide review in het topic over horeca ervaringen.
90 minuten? Nee dank je.
Als je op deze manier de treinen vult, schiet het ook niet op met die capaciteit...
Een voorbeeldje van het andere assortiment in het park. Het zag er best prima uit, vrij betaalbaar ook allemaal (als indicatie van de wisselkoers: 1200 yen is € 7,50).
In het kindergebied zie ik heel veel flatrides bij elkaar. Misschien toch niet allemaal op kleine kinderen gericht. Er staat zelfs zo'n tosti-ijzer. Ik sla deze met liefde over. De Peter Rabbit coaster en het lieveheersbeestje doe ik wel. Alles voor de credits en hier staat gelukkig amper een rij.
Ervaar hoe het is om een tosti te zijn.
De Peter Rabbit Coaster. Let vooral ook op het design van het konijn: dit is het konijn van Beatrix Potter....
...en dit is hoe dat er dan op de trein uit ziet. Ai.
Een klassiek lieveheersbeestje.
Dit zag er heel leuk uit! Vanuit autootjes (?) kun je met water op een decor schieten.
En ook dit kende ik niet: een heel lange hond, die op en neer bewoog. Ook dit leek leuk voor kinderen.
Ik vraag me nog steeds af wat er nu precies voor walvisattractie in deze hal zat.
Je moest 500 yen bijbetalen voor deze 'gigantic fishing attraction' en er stond een tv. Dat leek me geen aanprijzing. Ik heb het dus niet geprobeerd.
Farm the bang bang, nog steeds dicht.
Tegen half vier besluit ik Hakugei nog een keer te doen. De rij is niet bepaald korter geworden.... En er zijn nu best veel mensen met priority passes. Gelukkig worden die niet allemaal direct doorgelaten, waardoor er nog wel beweging blijft in de reguliere rij. Het gaat ongeveer 50/50. Er stond 90 minuten wachten aangegeven, ik kom er na precies 72 minuten uit. Kleine meevaller! Maar nog een rit doen zit er niet in, want de attracties sluiten vroeg. Steel Dragon 2000 en Hakugei zelfs meer dan een uur voor de sluitingstijd van het park en ook anderen gaan vroeg dicht. Erg slecht, zeker in een park dat al veel gesloten attracties kent... Op de valreep doe ik nog wel Arashi. Deze attractie ziet er heel oncomfortabel uit, maar eenmaal erin valt me dat reuze mee en is het vooral heel snel weer voorbij.
Daar is hij weer: dicht.
Dit uitzicht blijft mooi.
Er staat ook een indrukwekkend reuzenrad. Deze heb ik zelf overgeslagen, niet mijn ding.
Nog steeds een lange rij voor de wilde muis. Laat dus definitief maar zitten.
Je moet sterk zijn om in Arashi te kunnen (deze is uit de categorie: rare Japanse bordjes).
Arashi.
De rij als ik eruit kom. Dit was om 17:13 uur, het park ging pas om 17:30 dicht. Dat heeft het personeel wel gehaald.
Mooi shot!
Bij gebrek aan zelf nog een tweede rit op Steel Dragon 2000, nog maar wat foto's waarop deze baan schittert.
Steel Dragon 2000 boven de hoofdingang.
Deze blijft ook iconisch.
Mijn dag in Nagashima Spa Land is voorbijgevlogen! Ik vind het een van de bijzonderste pretparken waar ik ooit geweest ben. Twee wereldtoppers, misschien met Acrobat zelfs drie maar die is minder uniek. Een mooie collectie achtbaanklassiekers. En toch: het park zelf is meh. Over een gebrek aan thematisering zul je me niet horen klagen, daarvoor kom je hier niet, maar het voelt allemaal liefdeloos. Aan het personeel ligt dat niet, die zijn op typisch Japanse wijze tegelijkertijd enerzijds heel vriendelijk en gastvrij en anderzijds super nauwkeurig de eindeloze procedures aan het volgen. Maar minstens de helft van de attracties leek wel gesloten en men was duidelijk vastbesloten om tegen de sluitingstijd daadwerkelijk alle bezoekers het park uit gejaagd te hebben, en daarbij het zekere voor het onzekere te nemen. Klantbeleving is irrelevant. Ik voelde me daarom een wandelende portemonnee, wiens tevredenheid er niet toe deed. Al met al was het de reis en het geld heel erg waard, maar de dag sluit ik wel met een gemengd gevoel af.
Doei Nagashima Spa Land.
Met zo'n uitzicht zit je toch weemoedig in de bus terug... Wat een toffe baan!
