In 2019 besloot Toverland Troy-onderdelen te verkopen. Het ging hierbij om de kappen/panelen die je aan de zijkant van de trein ziet. Destijds kostten ze €50,- per stuk en als fervent verzamelaar van achtbaanonderdelen vond ik dat een acceptabele prijs. Eenmaal thuis bleek al snel hoe onhandig dat ding eigenlijk is. Er zitten allerlei zettingen in de aluminium plaat waardoor hij topzwaar is en snel omvalt. Omdat Troy een speciaal plekje in mijn hart heeft, wilde ik het onderdeel niet zomaar op Marktplaats zetten en er afstand van nemen. De onhandigheid van het ding is geen probleem, maar een kans. Wat nou als ik een standaard maak waar het paneel op kan staan? Het idee was geboren, nu de uitvoering nog.
Om het project digitaal vorm te geven, ben ik op zoek gegaan naar een goede 3D-tekensoftware. Hoewel het programma best een steile leercurve heeft, werd Fusion 360 me aangeraden. Hierin kun je complexe vormen eenvoudig uittekenen als platte 2D-schets; iets waar ik me door mijn werk als multimedia designer comfortabel bij voel. Daarnaast biedt het programma ook de mogelijkheid om vectorvormen te importeren vanuit andere digitale software, onder andere uit de Adobe Creative Cloud omgeving waar ik dagelijks mee werk.
De eerste stap was het inmeten en vervolgens intekenen van het Troy-paneel. Voor menig doorgewinterd technisch tekenaar een koud kunstje, maar voor een leek toch best pittig. Gelukkig stond er na enkele verwoede pogingen een object op mijn scherm dat aardig overeenkwam met het fysieke exemplaar. De eerste winst was binnen!
Als designer probeer ik altijd de beste mix tussen vorm en functie te maken en het streven bij dit project was niet anders. De meest eenvoudige en praktische optie is het maken van voetjes die op de bestaande boutgaten aansluiten, een beetje zoals sommige moderne tv’s dat hebben. Door privé-omstandigheden had het project al enige tijd stilgelegen en verkocht Toverland inmiddels gebruikte stukken looprail. Het was natuurlijk een optie er iets kunstzinnigs mee te doen en de standaard te maken met materialen die echt op Troy gebruikt zijn. Een leuk idee, maar niet het ei van Columbus.
In 2021 bood Toverland de Troy-klim aan. Een activiteit die je als echte achtbaan-fan niet mocht missen en ook ik meldde me aan. Vlak na het aantrekken van het veiligheidstuig nam de medewerker ons mee naar de transfer track waar één van Troy’s treinen stond om ons wat uitleg te geven. Daar viel het kwartje: ik wilde een standaard die eruit zag als één van de coaches van de baan. Een standaard die de look and feel van de echte trein nabootst. Eenmaal thuis sloeg ik aan het tekenen en diezelfde avond nog was de eerste iteratie van het ontwerp klaar. Eerder die dag had ik veel close-up-foto’s gemaakt en zelfs een paar afmetingen genoteerd. Om er zeker van te zijn dat het paneel met deze standaard niet om zou vallen, heb ik van wat resthout een mock-up gemaakt. Stabiliteit was geen probleem, op naar de volgende stap: materiaalkeuze.
Tegenwoordig heb je een breed scala aan manieren om digitale ontwerpen eenvoudig en nauwkeurig om te zetten naar een fysiek object. We (mijn vader en ik) kwamen al snel uit op de authentieke materialen: metaal en hout. Mijn vader groeide op op een boerderij en kan goed genoeg overweg met een lasapparaat om de benodigde onderdelen in elkaar te spetteren. Een buur hielp ons met het benodigde metaal en uit een oude kerkbank haalden we een mooi stuk eikenhout. Na het op maat maken van de basisonderdelen, laste mijn vader het geheel in elkaar en werd het ineens tastbaar. Met behulp van een sjabloon en een centerpons brachten we nauwkeurig de benodigde gaten aan. Daarna restten enkel de flensplaten nog en kon er een eerste testopstelling gemaakt worden.
Vervolgens maakten we een tweetal sleuven in het hout om een doorgang te maken voor de flensplaten. Om het hout exact de juiste dikte te maken, haalden we het door de vlakbank. Met behulp van een zaag werden de grote overhangen weggehaald, met een schuurmachine werd het pasklaar gemaakt. Door hetzelfde sjabloon als eerder te gebruiken, kon het gatenpatroon exact overgenomen worden in het hout. Omdat de boutkoppen verzonken moesten worden in het hout, moest het overgrote deel in twee stappen worden gedaan. Eerst het gat voor de draad, daarna met een forstnerboor een zitting voor de boutkop. De gaten voor de grote inbusbouten werden simpelweg met een soevereinboor uitgediept.
Op de GCI Millennium Flyer treinen zit standaard een stalen stang op de bovenzijde van deze panelen gemonteerd. Om de boutgaten en de beschadiging in het wrapvinyl netjes te verbergen, is er een tweetal metalen afdekplaatjes gemaakt. (PS: mocht iemand met kunnen helpen aan zo’n (afgekeurde) stang, weet me te vinden 
)
Al wat daarna nog restte was het aanschaffen van de bevestigingsmaterialen en het verven en beitsen van de onderdelen. Na de nodige uren zwoegen is dit het eindresultaat:
Overigens wil ik via deze weg iedereen die heeft geholpen bij het realiseren van dit project bedanken. In het bijzonder mijn vader en Attractiepark Toverland, zonder wie het nooit was gelukt. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!
