Noem mij gerust een Walibi Belgium fan. Al van in het begin van mijn prille pretparkfancarrière heb ik een zwak voor dat park in Wavre. En nu nog steeds. De poorten van Walibi Belgium door lopen blijft thuiskomen. Zelfs na 22 jaar. Een tripreport schrijven is ondertussen ook al enkele jaren geleden, maar ik ga het toch doen.
Mijn eerste bezoek aan het park dateert ondertussen van 10 mei 2002, als 16-jarige kerel met enkele klasgenootjes. Six Flags Belgium was toen hèt pretpark waar je moest zijn. En vanaf die dag werd ik grote fan. En ik denk dat ik in de wereld van pretparkfans zo'n beetje de enige moet geweest zijn. SFB (de afkorting die toen gebruikt werd op fora) was toen zo'n beetje mikpunt van spot op fora in België en Nederland. Met hand en tand heb ik het park verdedigd tegen de zogezegde 'haters', die liever naar het betere Six Flags park gingen: Six Flags Holland. Ergens begreep ik het wel. Six Flags Holland was beter. Mijn motto was: "SFB heeft enorm veel potentieel en ooit halen ze dat er uit."
Dat ik daarvoor ongeveer 20 jaar ging moeten wachten had ik nu ook niet meteen verwacht, maar het park in Wavre begon aan een inhaalbeweging. En wat voor één.
Walibi: laat je verrassen!
De slagzin van Walibi Belgium. En da's toch iets wat je vaak terug leest in reviews van fans. Een verrassend goed park. Vanaf het moment dat je de poorten van het park door bent valt de positieve sfeer direct op. Geen baldadige tieners, maar wel een mooie mix van jeugd en families met kinderen. Geen bonkende beats uit de Top 40 meer op het inkomplein - of zoals het nu officieel heet: Walibi Boulevard - maar wel epische muziek uit films, perfect passend bij een dagje pretpark. Daarnaast bij het scannen vriendelijk welkom geheten door een sympathieke jongedame die ons in het Nederlands ook een fijne dag toewenste.
Worlds of Walibi
Dat is wat het overkoepelende thema is van het vernieuwde Walibi Belgium. Exotic World, Fun World en Karma World zijn ondertussen drie werelden die bij vaste bezoekers ondertussen al goed ingeburgerd zijn. Als je net de grote toegangspoort doorgelopen bent valt daar echter nog maar weinig van te zien. Want dat stuk park ziet er nog steeds hetzelfde uit als 20 jaar geleden. Nostalgie dan maar? Want als alles goed gaat verdwijnt dat stukje nostalgie binnenkort ook weer, wanneer daar een New Orleans/Voodoo themagebied moet verschijnen.
Karma World, de eerste zone die je tegenkomt is bij deze ook één van mijn favoriete zones in het park. Cobra kennen we, maar dankzij zijn nieuwste kleurenschema past hij perfect bij het nieuwe thema. Over de achtbaan zelf valt weinig te vertellen. Standaard, beetje ruw en ondertussen deed ik de baan al zo vaak dat ik hem bij mijn recentste bezoeken meestal links laat liggen. De nieuwe attractie in 2019 en bij opening van het themagebied was Popcorn Revenge, een zeer vermakelijke interactieve darkride van Alterface. Weer een shooter, maar zo verschillend van Challenge of Tutankhamon dat het eigenlijk totaal niet stoort.
Buurman Radja River...sinds jaar en dag een beruchte rapid river in de Benelux. Zo berucht zelfs dat het park begin jaren '00 klachten kreeg van bezoekers dat ze de attractie tè nat vonden. En toen schakelde Walibi het waterplafond uit. Weg sfeer! In 2013 vond Walibi het welletjes geweest. In een waterattractie hoor je nat te worden, dus keerde het waterplafond weer terug. Kan een park een rapid river nog natter maken? Ja, dat kunnen ze. In de hete en droge zomer van 2018 besloot het park de waterjets vlak voor het waterplafond zo in te stellen dat ze recht in de boot vallen. En de sproeirichting van het waterplafond? Die kunnen ook gerust richting de boot gestuurd worden. En dan vergeten we het nog te hebben over dè finale golf. Resultaat? Vandaag een volle boot met 12 personen waar niemand droog uitgekomen is...je moet het maar kunnen. En willen.
Dock World is coming
Nog een bijkomstigheid is dat Walibi Belgium momenteel voor een groot deel werf is. En da's spannend. Want als je al zo lang fan bent van het park, dan weet je dat werven in Walibi Belgium vroeger een utopie was, dankzij de jaren waarin het park niet investeerde in nieuwe attracties of eender wat nieuw. Tussen de grootste investeringen van het park zat immers 13(!) jaar. En dan heb ik het over CoT en Pulsar. Die veredelde skilift (Vertigo) tel ik uit principe niet mee. Toch worden we werven snel gewoon, want de laatste jaren zijn we echt wel verwend. Opvallend daarbij is dat de werf voor Dock World en de nieuwe achtbaan echt gigantisch groot is.
Wie een snelle blik wil op de toekomst moet zeker Flashback doen, want in de wachtrij hing Walibi mooie concept arts van de nieuwe zone omhoog. Over Flashback gesproken...ik ben blij dat die ook een make over gaat krijgen. Hij heeft er slechter uitgezien, maar hij heeft duidelijk nood aan wat liefde. En ik ben die felle kleuren ook een beetje beu gezien. Desondanks dat blijft het een leuke logflume die doet wat hij moet doen. En het verhaal erachter is leuk. Hopelijk gaat men het verhaal behouden en doet men er iets leuk mee. Een verjongingsmachine als thema is wel origineel.
Psyké Underground doen voelde trouwens een heel klein beetje als een soort van afscheid. Want ondertussen weten we dat deze klassieker binnenkort weer terugkeert naar zijn roots en weer de naam Turbine krijgt. Eindelijk. Het hele Shimmeria en Music Battle concept heb ik nooit leuk gevonden en ik ben blij dat de laatste verwijzingen naar die onzin gaan verdwijnen. De baan zelf is gelukkig wel leuk en ook de nieuwe trein is in mijn ogen mooier dan de oude trein die mij iets te veel deed denken aan Fruitella met zijn oranje en roze kleuren. Al mis ik nog steeds die goeie ouwe Flywheel lancering van weleer.
Exotic World met een vleugje Egypte
Het achterste deel van het park was jaren een soort van dode hoek. Zeker sinds schommelschip Bounty van het toneel verdween en vooraleer ie een jaar lang SBNO stond. Met Coccinelle en een leegstaand gebouw van de voormalige Kuifje darkride viel er amper iets te beleven. Tot Walibi in 2017 hún investeringsplan uit de doeken deed en die dode hoek ook in dat plan werd opgenomen.
Met Exotic World kreeg Walibi zijn eerste themagebied. Tiki Waka is een fijne familieachtbaan. Prachtig gelegen en met een mooi station dat helemaal tot zijn recht komt met een blauwe lucht en een stralende lentezon of zomerzon. Dat in combinatie met exotische versies van populaire muziek maakt het plaatje helemaal af. Want dat is iets wat mij afgelopen bezoek wel opviel: de muziek in het park. Want buiten rondom Psyké Underground is het afgelopen met Top 40 muziek in het park. Er draait nog wel populaire muziek uit de hitlijsten, maar die werden in een passend jasje gestoken. Zoals een country versie van 'Call Me Maybe' van Carly Rae Jepsen of een tropische versie van 'Billie Jean' van Michael Jackson. Grappig detail is ook dat de symfonische versie van 'Hello World' ook nog gebruikt werd. Een knipoog naar het verleden!
Challenge of Tutankhamon kreeg ook een grote opknapbeurt en qua belichting en effecten deed hij het perfect. Geprojecteerde groene gezichten, die vaak niet werken èn het vuureffect bij het beeld van Egyptische god Seth. Wel jammer dat ergens halverwege de rit onze punten plots gereset werden en we terug moesten beginnen met nul punten. Geen schatkamer dus en een puntenaantal om je een beetje over te schamen.
Kondaa...
Kondaa heeft weinig introductie nodig en ook weinig uitleg. De baan staat op zichzelf. De achtbaan die Walibi Belgium nodig had. De achtbaan waar menig Belgisch pretparkfan al jaren zat op te wachten. De achtbaan waar sinds 2002 al - valse zo bleek - geruchten over gingen. Weet je nog? Die kloon van de hypercoaster uit Six Flags New England die naar Wavre zou komen. En die de naam Titan ging krijgen.
Maar in tegenstelling tot zijn kleine broertje in Nederland, kregen wij een new gen Intamin megacoaster. Dank u, Compagnie des Alpes. Want dankzij hun vrijgevigheid kregen wij ook nog eens een knap gebied rondom de achtbaan in plaats van een gepimpte hangar. Met sfeervolle geluidseffecten en een hele hoop exotische beplanting. Laat ons eerlijk wezen...wij als Walibifans mogen trots zijn op dit stukje park.
Een vleugje nostalgische western
Wie Exotic World uitloopt, komt terecht in een nostalgisch stukje Walibi. Een nostalgisch stukje Walibi dat er van mij nog steeds mag wezen. In het voormalige Lucky Luke City valt wel niets meer te merken van de cowboy die sneller schiet dan zijn schaduw. Van de attracties uit die periode gelukkig nog wel. Kijk maar naar Dalton Terror, die nog steeds bij veel bezoekers voor de nodige 'stressbuikpijntjes' zorgt. Het blijft een heerlijke Drop Tower met een lange val die voor de nodige kriebels zorgt.
Vlak daarnaast bolt sinds 1992 Calamity Mine. Mooi ingewerkt in de zone en een leuke familieachtbaan die mij nog steeds weet te vermaken. En dankzij CdA keerden sinds enkele jaren ook weer enkele leuke effectjes terug. Zoals de klingelende bel bij de frontcar en de splash die - wie pecht heeft - voor wat verfrissing zorgt. En afgelopen jaren zorgt het park zelf voor nog wat extra thematisatie, zoals de locomotief van de oude Walibi Express bij de ingang en de verweerde trein in de wachtrij. En sinds dit jaar ook wat extra theming op de tweede lifthill, waaronder enkele mijnwerkersspullen en een pauzekamer voor diezelfde mijnwerkers. En wacht...een magnifiek uitzicht op de non-inverted cobra roll van Kondaa.
En tot conclusie...
Walibi Belgium is een park dat mij al sinds jaar en dag nauw aan het hart ligt. En dat het park zich jaar na jaar blijft verbeteren is geweldig. Geen enkel park in België heeft zo'n evolutie doorgemaakt als Walibi.
Van underdog in het Belgische pretparkland tot misschien wel het beste pretpark van ons kleine Belgenlandje?
Ook nog even een kleine ode aan de attractiemedewerkers van het park. De operations in Walibi is geweldig. Ongelooflijk hoe die mensen doorwerken, waardoor wachtrijen, hoe lang ze ook zijn, telkens zeer vlot doorschuiven. De horeca? Da's dan weer wat anders. Het is al beter dan de vorige jaren, maar daar is nog werk aan de winkel. Net te traag of bestek dat te kort was en lang niet aangevuld werd, frikandellen die te lang onder de warmtelamp zijn blijven liggen tot koude chickennuggets. Het zijn werkpuntjes.
Kortom, heerlijke dag in Walibi Belgium. Zaterdag gaan we Aqualibi en zijn nieuwe glijbanen eens gaan uittesten. Het is immers 9 jaar geleden dat ik daar nog eens geweest ben. Ik heb er zin in.
Tot volgende week!
