bogtrotter Zo serieus bedoelde ik het nu ook weer niet...
Serieus of niet, ik heb dit idee vaker geopperd zien worden en wilde er toch een keer (hoe onnodig uitgebreid ook) op ingaan. En zoals ik al aangaf, de Efteling heeft ook al eens met dit idee gespeeld, dus het is niet verkeerd om het eens te bespreken.
Los van de tijdkwestie, want in feite zou de toevoeging van de prins dus enkel een geforceerde inside joke betreffen: de kracht van deze uitbeelding zit 'm wat mij betreft in het feit dat hoewel we allemaal weten dat het óóit weer goed zal komen, de huidige situatie troosteloos lijkt. Wanneer de prins zal arriveren is onbekend, en we zijn getuige van een situatie waarin iedereen machteloos is en we slechts kunnen aanschouwen in welke staat het kasteel zich nu bevindt.
Zoals Progress aanhaalde zijn er wel al enkele hints naar de verlossing die ooit zal volgen, zoals de muurschildering, maar dat moment is niet nabij perse. Het toevoegen van een figuur van de prins zou echter impliceren dat het sprookje bijna ten einde is en met die gedachte zou ik daar met een heel ander gevoel rondlopen.
Japio Het verschil bij die sprookjes is dat er een duidelijke antagonist is waar de hoofdrolspelers mee te maken krijgen. Het hele sprookje speelt zich daar binnen een paar minuten of hooguit een paar uur af.
De spanning bij Doornroosje echter, wordt gecreëerd door de vloek die over het kasteel heerst, een soort ongrijpbare macht, en zoals reeds bekend 100 jaar duurt. Wat dat betreft wordt hier dus zeker wel het spannendste moment van het verhaal uitgebeeld. Ander voorbeeld: hoeveel minder spannend zou De Zes Zwanen zijn als Elisa al aan het breien van het zesde hemdje was begonnen en deze al bijna af had?
De Efteling heeft hier gewoon sterke keuzes gemaakt op gebied van storytelling, en is trouw gebleven van aan de duistere oorsprong van deze sprookjes. Een minderwaardig sprookjespark had de prins inderdaad pal naast Doornroosje haar bed gezet, een happy ending symboliserend, maar dan was er dus ook geen ruimte geweest voor de briljante sfeerschepping en appreciatie van het in slaap gevallen kasteel zoals we dat nu kennen.
