Michael Van heel kleine dingen zoals mensen die hun tas ineens extra stevig beetpakken als ze langslopen tot ordinair afgewezen worden op basis van je naam bij sollicitaties. Zolang stereotypering zorgt dat we te maken hebben met dit soort gedrag moet je iets doen aan die negatieve stereotypering.
Dit is een bijzonder éénzijdige en versimpelde weergave van het probleem. Zoals altijd snijdt het mes namelijk van twee kanten.
Je kunt namelijk met geen mogelijkheid weten of de genoemde voorbeelden namelijk waar zijn. In sommige gevallen zal het zeker zo zijn. In andere gevallen is dat het gevolg van een negatief beeld dat leeft bij de persoon zelf.
Er zijn onderzoeken die laten zien dat als je met een negatief eigen beeld een sollicitatie in gaat, je een grotere kans hebt om afgewezen te worden. Ook als dat beeld onterecht is. Hier één van deze experimenten die dat aan toont: https://psycnet.apa.org/record/1981-28014-001
En dan durf ik zelf wel te beweren (want 1+1=2) dat dit geheel ervoor zorgt dat er een neerwaartse spiraal ontstaat die aan beiden kanten werkt.
Een voorbeeld:
Groep A discrimineert.
Groep B roept dat ze gediscrimineerd worden.
Groep C raakt geïrriteerd omdat er steeds "racisme" geroepen word terwijl ze niets fout doen.
Groep C gaat vervolgens alsnog racistisch getint reageren.
Groep B ziet dat als bewijs van gelijk hebben en roept nog harder dat ze gediscrimineerd worden.
Gestookt door media, eenzijdige berichtgeving en stokende leiders/influencers (en dan doel ik niet specifiek op het social media fenomeen "Influencers") krijg je steeds sterkere reacties van beide kanten.
Intussen bestaan er geen enkele cijfers over hoe veel van deze reacties nu wel/niet terecht zijn of wel/niet daadwerkelijk uit racisme voortvloeien omdat we niet in het hoofd van mensen kunnen kijken.
Los van deze discussie vraag ik me ook af waar je de grens wil trekken over al dan niet er iets mee doen. Als je beweert dat niemand ooit zich "gestereotypeert" of beledigd mag voelen creëer je namelijk vanzelf weer dezelfde situatie als met de heksenjachten in de middeleeuwen: Dan gaan mensen uit persoonlijke kleinzierigheid een reden zoeken om beledigd te zijn gewoon om iemand anders dwars te zitten. Dat hele vraagstuk is wellicht een nog lastigere discussie dan die van de perceptie van discriminatie vs. reëele discriminatie.
