Danse Macabre
Daag het lot uit: Dans een ijzingwekkende wals tussen de spoken en geesten in de griezelige
ruïnes van een vervallen abdij en beleef een spookspektakel vol duistere wendingen...
Welkom in het griezeligste stukje van de Efteling: het mysterieuze Huyverwoud. Hier, tussen het onheilspellend ritselende gebladerte van de eeuwenoude bomen, ligt een spookachtige plek verborgen:
Diep in het woud bevinden zich de deels door de natuur overwoekerde ruïnes van wat ooit een majestueuze middeleeuwse abdij moet zijn geweest: de Abdij van Capelle van Kaatsheuvel.
Er hangt een geheimzinnige sfeer op het voorplein van de abdij. Diverse vreemde personages, allen direct of indirect behorend tot de zonderlinge Familie Charlatan, hebben hier hun intrek genomen in de leegstaande, vervallen bijgebouwen van het abdijcomplex. Zij verkopen hun waar aan de vele nieuwsgierige voorbijgangers. Gebruik (of misbruik?) makend van onze angsten en bijgeloof, bieden ze naast diverse versnaperingen en souvenirs vooral allerhande ‘geluksbrengers’ en andere angstwerende zaken aan. Zelfverklaard ‘Professor Doctor in de Ongeluksbestrijding’ Virginie Charlatan, een zelfverzekerde, geheimzinnige verschijning en haar volgzame maar pientere echtgenoot Otto staan aan het hoofd van de familie. Zij zijn degenen die als eerste dit spookachtige gebied ontdekt hebben tijdens hun zoektocht naar de op mysterieuze wijze verdwenen verre voorvader van Virginie: Joseph Charlatan. Joseph was in zijn tijd een wereldvermaard dirigent die met zijn beroemde orkest de wereld over trok en overal grote successen boekte. Regelmatig traden zij ook op tijdens een Internationaal Muziekconcours, dat tegen het einde van de 19e eeuw tweejaarlijks werd georganiseerd in de inmiddels in onbruik geraakte abdij.
Tijdens de laatste editie, op de noodlottige vrijdag de 13e van oktober 1876, speelde Joseph met zijn orkest het destijds gloednieuwe muziekstuk ‘Danse Macabre’ van de Franse componist Camille Saint-Saëns in een uitverkochte kapelzaal. Wat er die avond exact is voorgevallen weet niemand. Maar de perfecte uitvoering en aantrekkingskracht van de spookachtige klanken van het macabere muziekstuk zijn volgens de overlevering de aanleiding geweest voor de Dood, door de Charlatans steevast ‘Het Onnoembare’ genoemd, om het gehele orkest inclusief dirigent van het leven te beroven en te verdoemen tot het tot in de eeuwigheid ten gehore brengen van de spookachtige ‘Danse Macabre’...
Durven we het aan om de kapel van de abdij te betreden en getuige te zijn van gloedvolle angstaanjagende uitvoeringen? En om, met gevaar voor eigen leven, mee te dansen in de eeuwenoude houten koorbanken op de klanken van het geestenorkest? Of lopen we zelfs het risico om, zeker als we zelf muzikaal zijn aangelegd, net als Joseph en zijn orkest tot in de eeuwigheid in de kapel gevangen te worden gehouden door Het Onnoembare?
