PatrickO Het verhaal zou het kunnen gebruiken. Dat geneuzel met 'het onbekende' is hetzelfde als het gebruik van 'fantasie' bij Symbolica. Op zichzelf is dat te vrij. Dan moet je goede kaders scheppen, hoe vreemd het ook klinkt, om de bezoeker erin mee te krijgen. Harry Potter is daar een goed voorbeeld van.
En dat vond ik zelf het mooie van het Spookslot. Daar werd ook een verhaal verteld, maar de show op zich was ook gewoon te zien als Spookopera die ook nog eens mooi aansloot op het klassieke verhaal van de Danse Macabre, de dodendans. Gewoon tot de verbeelding sprekende, bekende thema's.
Op zich is het niet erg dat er karakters worden geïntroduceerd die ons door het verhaal heen leiden, maar wat was er mis met een abdij waar het spookt wat wij vervolgens meemaken? Zeker de prominente rol van een draaiorgel staat zó haaks op een abdij dat ik dat veel te geforceerd vind, net als dat hele muziekconcours. De uitleg 'ja, ooit was het een abdij maar door de jaren heen is het vanalles geweest', vind ik daarin een beetje te makkelijk.
