Ik snap het gevoel van @John wel, ik had vorig jaar bij m’n eerste rit exact hetzelfde gevoel. Dat ik meer bezig was met hoe ik in het ding hing dan echt kunnen genieten van de rit. De tweede rit zat ik ook “anders” vast, wat een beetje gek klinkt natuurlijk. Maar ik had het idee dat ik toen mn schenen en lichaam anders in het harnas en beugel had hangen. Toen was de rit een stuk beter, maar desondanks word ik bij die nieuwe Vekomas altijd een beetje misselijk aan het einde van de rit.

Ik merkte bij mijn laatste rit FLY, front row en in het donker dat die laatste kurkentrekker echt een deadroll werd... Ik werd zo hard uit mijn stoel gerukt, letterlijk en figuurlijk omdat ik me echt liet hangen.

Zo te zien hebben jullie goed vermaakt. En ik herken ook aantal oude TP leden. Echt superleuk nu paar mama en papa is geworden (we worden als maar ouder)
Ikik kon zelf niet bij zoals ik al aangaf dat ik die zaterdag ochtend terug is van Florida en is onmogelijk om bij jullie aan te sluiten.
Volgende keer ben ik erbij.
@Irene je hebt gewoon recht om een MAMA dagje te doen en dat mag ook 🙂 kindje kun je altijd dumpen bij zijn/haar trotste grootouders. Ik zeg GENIET van je leven, en dat geldt ook voor anderen die op de meeting is aanwezig.

  • msnguy heeft hierop gereageerd.

    John Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld in een achtbaan...

    Ik heb dat gevoel bij deze baan niet gehad en ik betrap mezelf erop dat ik er ook niet over heb nagedacht. Wat dat betreft vertrouw ik blindelings op de techniek. Ik heb zo'n vermoeden dat de kans dat er iets gebeurt met een achtbaan aanzienlijk kleiner is dan het risico dat ik loop als ik in de auto stap om een visa versa rit Phantasialand te maken.
    Dus in de avond heb ik naast @stijn050 met de armen wijd geF.L.Y.d.

      Tof om te zien dat het zo leuk was, vrijdag ga ik dagje PHL wintertraum is zo tof

      DAN2019 (we worden als maar ouder)

      Dit gevoel had ik ook bij het bekijken van de foto's! Wat leuk om een aantal bekende gezichten na meer dan 10 jaar weer voorbij te zien komen. Sommigen zijn geen spat veranderd en sommigen herken je nog amper. 1 ding is wel duidelijk: de pretparkhobby is een hobby die je niet snel (volledig) los laat door de jaren heen. Wat boffen we toch met deze hobby! 🙂