Op zaterdag 22 oktober was het weer tijd voor de inmiddels traditionele Walibi Belgium Fan Day (dat mogen we wel zeggen na onze 2e deelname toch? 😉). Ook dit jaar kwamen de aanmeldingen vlot na de bekendmaking binnen en trokken we met een leuk groepje naar Walibi!
Al moet ik eerlijk bekennen dat @Yolande en ik wel een kleine voorsprong namen op de clubleden die deze dag aanwezig zullen zijn. Wij vertrokken namelijk op vrijdag 21 oktober al richting Waver omdat wij een kamer boekten in het Novotel vlak bij Walibi. Na een flinke hoeveelheid file en diner bij een wegrestaurant langs de snelweg komen we tegen half 8 aan bij het hotel. Daar checken we snel in en gaan naar onze kamer. Daar maken we gebruik van de fijne regendouche, zappen langs Franse televisie en gaan daarna redelijk op tijd slapen want ondanks dat we al behoorlijk dichtbij Walibi zijn gaat de wekker nog steeds redelijk vroeg voor een zaterdag 😉
De volgende ochtend staan we zoals gezegd op tijd op, checken uit en laten de auto achter bij het hotel om te voet naar Walibi te wandelen. De bedoeling is om gebruik te maken van de “Walibi Express” brug. We dachten op Google Maps gezien te hebben dat we daar in een rechte streep naar toe konden wandelen en dan oversteken met de brug maar daar aangekomen zien we er een hek voor staan vanaf deze kant. Aangezien we tijd genoeg hebben en geen zin om deze weg dan maar over te steken om vervolgens over de weg de parking op te moeten lopen wandelen we terug en het blok rond om vanaf de juiste kant bij de brug aan te kunnen komen. Die wandeling blijkt natuurlijk groter dan gedacht en bij aankomst blijkt ook nog eens dat aan de andere kant van de brug het hek wél open is en we voor niks deze ochtendwandeling gemaakt hebben 😅
Dat klopt!
Ja dit lukt dus niet (denken we)
Lukt dus wel, goed om te weten voor vanavond!
Aangekomen bij de ingang begint zich al een flinke groep pretpark fans te verzamelen. Ik haal bij Justien (Communications Manager Walibi) de bestelde Speedy polsbandjes op en dan is het wachten op de clubleden. Die komen al snel tevoorschijn en de badges, entreebewijzen én Speedy polsbandjes worden uitgedeeld. Daarna gaan we via de entreepoort naar binnen om op het ingangsplein te wachten tot de poort naar de rest van het park opent. Daar maken we, net als tijdens de Efteling meet-up vorige week, meteen weer een appgroepje zodat we elkaar terug kunnen vinden gedurende de dag en ook ditmaal komt dat goed van pas!
Dan opent de poort en kunnen we op weg naar Exotic Wold voor het ontbijt in het N’Soso restaurant. Hier staat voor ons de koffie/thee en een croissants en chocoladebroodjes al voor ons klaar. Als iedereen plaats heeft genomen krijgen we een korte presentatie van Justien over de toekomstplannen van Walibi Belgium.
Een korte samenvatting van de plannen en nieuwigheden die we de komende jaren kunnen verwachten in Walibi Belgium:
- Zoals inmiddels ook verschenen in het topic dat er al was over de uitbreiding van Aqualibi heeft Walibi Belgium deze uitbreiding nu ook bevestigd. In 2023 zal een nieuwe toren aan het bad worden toegevoegd met daaraan 4 nieuwe glijbanen. Om dit te realiseren zal de jaarlijkse wintersluiting van 2023 aan het begin van het jaar langer duren. Daarnaast zal het bad van september t/m december dat jaar gesloten zijn.
- Er wordt echter niet alleen gewerkt aan het realiseren van nieuwe glijbanen. Ook wordt er gewerkt aan het klimaatneutraal maken van Aqualibi, dat moet in 2023/2024 gereed zijn. Hiervoor wordt onder andere nieuwe dakisolatie toegepast waaraan inmiddels al gewerkt wordt.
- De totale kosten van de investeringen in Aqualibi bedrage zo’n 20 miljoen Euro. Ter vergelijking: de uitbreiding van Exotic World met Kondaa koste zo’n 25 miljoen Euro.
- Ook maakte Walibi bekend dat ze in 2023 voor het eerst zullen openen in de winter! Verdere details hierover zijn nog niet bekend gemaakt.
Na de presentatie was het nog even wachten tot het 10 uur was. Maar dan is het toch echt tijd om eindelijk weer eens een ritje Kondaa te doen! En over die rit kan ik kort zijn, het is nog steeds een steengoede achtbaan die van begin tot eind krachtige en leuke elementen heeft! Enkelen van onze groep deden deze achtbaan vandaag trouwens voor het eerst en waren nu al omvergeblazen. De “veteranen” weten wel beter, “wacht maar tot je hem vanavond doet 🤩”.
Dan is het tijd om aan ons rondje door het park te beginnen en uiteraard ook de nodige attracties te doen. Zo gaan we eerst naar Tika Waka, de Gerstlauer Bobsled, omdat de rij hier snel op loopt en niet iedereen in onze groep een Speedy bandje heeft. Dit is een goede keuze want terwijl we hier wachten neemt de rij achter ons toe terwijl wij nog vrij vlot door kunnen omdat nog niet al te veel mensen hun Speedy optie hier al inzetten. Ook dit is een erg toffe achtbaan (maar welke Bobsled is dat nou niet?) en ook hier zijn de first time riders het daar helemaal mee eens. Na ons ritje gaan we direct door naar Challenge of Tutankhamon want ook hier valt de rij nog goed mee. In onze gondel gaat Jo er deze ronde met de winst vandoor, duidelijk een geoefende Ankinator bediener 😉
Dan door naar Psyke Underground waar inmiddels wel een behoorlijke wachtrij staat. Hier maken we dus voor het eerst gebruik van onze Speedy bandjes en biedt Eduard zich aan als tassenbewaarder. Nog steeds mis ik de originele vliegwiellancering, maar zoals met alles begint ook dit te wennen en vond ik de rit nu wel weer een stuk leuker dan vorig jaar.
Hierna doen we met zijn allen een ritje Fun Pilot, de Zierer Force familie achtbaan, omdat ook hier de rij niet te gek lang is. Naja met zijn allen, de behoefte aan een koffie-fix is voor Dennis inmiddels zo groot geworden dat hij even over slaat om ondertussen een bak koffie te scoren.
Hierna is het opnieuw tijd om de Speedy kaart te trekken voor een ritje Popcorn Revenge. Aangezien de rij niet heel extreem lang is sluit Eduard hier aan in de reguliere wachtrij. Na ons Speedy ritje pakken we op deze manier ook de Cobra nog even mee om daarna inkopen te gaan doen in de grote winkel bij de park ingang. Daar sluit ook Eduard weer bij ons aan na zijn ritje Popcorn Revenge. Als de aankopen gedaan zijn worden deze meteen even naar de auto gebracht. En als we dan weer allemaal samen in het park zijn maken we ook meteen eens even de groepsfoto, een belangrijk onderdeel van een meet-up!
Klikken voor groot formaat!
Ondertussen is het bijna 1 uur en om half 2 is het tijd voor het volgende programmaonderdeel, de mogelijkheid om spookhuis The Forgotten te beleven voor alle andere gasten. Daarom besluiten we om nu eerst even te lunchen voor we die kant op gaan. We willen tenslotte niet dat mensen op een lege maag al die scares moeten ondergaan 😉 Bij het horeca punt is het nog even stress als zo’n relatief grote groep uit sync een maaltijd komt bestellen (de instroom van bezoekers is op dit moment van de dag niet zo hoog en de meeste gaan niet als eerste op een terras zitten natuurlijk). Maar uiteindelijk heeft iedereen binnen afzienbare tijd zijn bestelling en genieten we van een lekkere lunch, want het smaakt prima! En over de porties valt trouwens ook niks te klagen! 🤤
Expectations vs…
Reality
Zoals gezegd is het daarna tijd voor The Forgotten maar Eduard en ik blijven achter in de scare zone waar het begin van de wachtrij zich bevind omdat wij beiden geen liefhebbers van spookhuizen zijn. Terwijl we op de rest wachten staan we lekker te kletsen in dit gebied en ondertussen vermaken we ons met het kijken naar hoe anderen opgejaagd worden door de acteurs in deze zone. Voor wie meeschrijft, we hebben het hier over de Last Shelter zone die ik persoonlijk het minst leuk vind maar dat heeft volledig te maken met de soldaten die zich ook in dit gebied bevinden. Daar heb ik gewoon echt niks mee. Na een klein uurtje worden we gebeld door de rest van de groep, die zijn weer veilig terug uit het spookhuis. Naja veilig, de uitgang komt uit in Rebellion Land scare zone dus helemaal er vanaf zijn ze nog niet. Eduard en ikzelf gaan die kant op om ons weer bij de groep te voegen.
Nu is het hier nog vrij rustig
Rebellion Land was voor ons gevoel vorig jaar een stuk groter terwijl het toen in de avond best wel krap aanvoelde. We zijn dan ook erg benieuwd hoe dit in de avond gaat zijn. Voor nu vervolgen we onze weg door het park en doen een ritje Pulsar. Daar komen we allemaal redelijk ongeschonden uit maar de dame die naast mij kwam te zitten om het plekje aan de zijkant op te vullen zag er na de rit uit alsof ze met haar kleren aan onder de douche was gesprongen 🤣 Daarna maken we nog een ritje Weerwolf. Voor deze achtbaan blijft gelden dat de layout enorm tof is maar de baan schreeuwt om een retrack. Er zijn geruchten dat een bepaalde achtbaanbouwer die ook in onze polder aan de slag is geweest hier ooit iets mee gaat doen, maar ik hoop zelf dat dit wel een pure houten achtbaan blijft.
Na dit ritje is het tijd om ons richting de The Freaks show te gaan begeven waar voor deelnemers van de Fan Day plaatsen op de eerste rij gereserveerd zijn. De show is voorzien van een hele vette rock soundtrack die tijdens de show ook nog eens live gezongen wordt wat heel vet is. De acts die erin zitten kunnen mij persoonlijk wat minder bekoren omdat deze vorm van variété nu eenmaal niet echt mijn ding is. Maar het is duidelijk een productie van hoog niveau en ik zou iedereen aanraden om de show te gaan bekijken.
Na de show nemen we afscheid van Eduard die nog even een rondje gaat doen om wat foto’s te maken en daarna huiswaarts zal keren. Wij doen ondertussen een re-ride van Challenge of Tutankhamon en doen aansluitend een ritje Calamity Mine en Vampire. Die laatste valt qua soepelheid trouwens niet eens zo heel erg tegen. Wat mij betreft rijdt die zelfs beter dan de versie in onze polder met de nieuwe treinen die ik toevallig vorige week ook deed.
We doen een drankje in Bar’Hell. Tenminste, dat zouden we doen als die plek echt bestond. Meer dan een versnapering van de Night Shop zit er niet in, of wel…? 😉 Na deze versnapering sluit ik aan in de rij voor Popcorn Revenge terwijl de rest van de groep het naastgelegen spookhuis Nagulai bezoeken. Zij gaan daarna meteen door naar The Curse of Amon en ik voeg me als ze daaruit komen weer bij hen na mijn ritje Popcorn Revenge.
De avond valt…
Dan is het tijd voor een re-ride op Tika Waka nu het donker is maar hoe leuk die achtbaan ook is, het is natuurlijk peanuts in vergelijking met wat daarna kwam. Kondaa, warmgereden én in het donker! In de ochtend was de rit al fijn maar in de avond is deze achtbaan echt een monster, wát een fantastische rit geeft dat ding weg!
Daarna is het voor de rest van de groep weer tijd voor het volgende spookhuis, Mine Blast staat als volgende op het programma. Ik wacht op ze bij de uitgang en al snel zijn we weer compleet. Met een klein groepje doen we nog een ritje Dalton Terror waardoor we erachter komen dat de (cyber)dalton van ons gezelschap deze attractie liever over slaat en dan ook met beide benen op de grond blijft.
De oplettende lezer zal gemerkt hebben dat het inmiddels wel wat later moet zijn, maar we nog nergens zijn gestopt om deze avond wat te eten. Dat beginnen wij zelf ook aardig te merken en besluiten neer te strijken in de Country Cantina. Hier heb je keuze uit pasta, gehaktballetjes in tomatensaus, spare ribs en nog meer. Kortom, voor elk wat wils! We eten onze buikjes rond en de groep gaat op weg naar het laatste spookhuis dat nog resteert op hun Speedy bandje: The Forgotten. Die ze eerder vandaag ook al eens deden toen het nog licht was. Ikzelf sla wederom over en begeef me alvast richting Rebellion Land. En hier word ik blij verrast! Waar we overdag het gevoel hadden dat dit gebied te krap zou zijn blijkt het tegendeel juist waar. Er is plek genoeg en de sfeer is fantastisch! Mensen feesten en dansen op de beats van de dj en er hangt een heerlijke sfeer in dit gebied.
De groep voegt zich weer bij me en omdat er zo’n lekkere sfeer hangt besluiten we om ook even in dit gebied te blijven hangen. Dat is maar goed ook want niet lang nadat ze uit het spookhuis zijn begint de BMX/Crossmotor show achtig iets. Met een hoop ronkende motoren, toffe lichtshow en bizarre vlammenwerpers. Heel gaaf!
Feestje hier!
Woosh!
Na de show besluiten we dat het mooi geweest is en begeven we ons richting de uitgang voor iedereen dat gaat doen. We bedanken elkaar voor de toffe dag en nemen afscheid. Yolande en ik wandelen terug naar het hotel (dit keer wel de korte route) om daar de auto op te halen en aan de reis naar huis te gaan beginnen.
Rest mij nog op Walibi Belgium te bedanken voor de gastvrijheid en organisatie van deze toffe Fan Day, we komen volgend jaar graag weer terug! En natuurlijk ook de clubleden waarmee we deze dag vandaag beleefden want je kunt nog zo’n tof programma hebben, het is de leuke groep mensen die zo’n dag écht maakt!
