- Bijgewerkt
Bijna twee jaar geleden kocht ik via Social Deal twee kaartjes voor Phantasialand. Ik was ontzettend benieuwd naar FLY en het nieuwe themagebied erom heen en zou er met mijn vriend naar toe. Helaas: die relatie ging voorbij. Geen probleem: nieuwe afspraak gepland om met een vriendin te gaan. Helaas: “toch wel ver rijden, dat zie ik niet zitten”. Opnieuw gepland, helaas: corona… Stééds kwam er iets tussen. En ook nu leek er iets tussen te komen: eind september werd ik plots geopereerd en het herstel duurde een stuk langer dan gedacht. Maar deze week, drie dagen voordat mijn kaartjes verliepen, was ik er toch. En het was fantastisch! Dus geniet mee van een héérlijk dagje Phantasialand!
Ik was met @Michael en in alle vroegte pikte hij me op in Geldermalsen. Twee uur en een kwartier rijden vliegen voorbij als het gezellig is, dus al snel reden we de parkeerplaats op. We hadden al het vermoeden dat het niet zo druk zou zijn, en dat bleek: stipt om tien uur was er nog gewoon een plekje voor ons op de parkeerplaats achter Mystery Castle. Na een coronacheck zaten we even later in Taron. Dat ging snel! We waren langer aan het zoeken waar de wachtrij ook al weer begint, dan dat we echt in de rij stonden. Het was mijn derde keer Phantasialand geloof ik en ik vind het een ontzettend onoverzichtelijk park… maar we waren niet zó lang aan het zoeken, de rij was vooral erg kort. Lekker hoor, even weer wakker worden en opfrissen in Taron! Wat is die baan lang, hij blijft maar gaan, vooral die tweede lancering, woeiiiii! Het blijft knap dat ze zoveel track op zo’n kleine ruimte hebben gepropt.
Prachtige herfstkleuren in en rond het park
De rij... of nou ja, nog niet eens
Al snel kwamen we een wachttijdenbord tegen. Hmmm, alles vijf à tien minuten, behalve FLY: daar stond 20 minuten wachttijd voor. Dat valt reuze mee!
Wachttijden waar je blij van wordt
Achtbaan waar je blij van wordt
Woeiiii
We gokten dat het bij FLY ook vooral net na opening druk zou zijn en besloten maar gewoon door het park te gaan struinen en te zien wat we tegen zouden komen. Dat was als eerste Geister Rikscha. Nagenoeg geen rij zagen we… dus ach, waarom niet? Nu kan het immers nog! Mijn conclusie is dat de attractie prachtig bij elkaar gepapiermacheed is, maar dat de gemiddelde carnavalswagen inmiddels een hoger niveau heeft. Gooi maar plat en zet er maar iets nieuws neer, ik zal hem niet missen.
Uit Geister Rikscha liepen we tegen de borden aan die ons verwijzen naar de ingang van Colorado Adventure. Laten we het erop houden dat die niet heel intuïtief vindbaar is… maar gelukkig weet het park dat ook en kwamen we er toch. Anderhalf ritje wachten, poe, en dat kwam dan ook nog vooral omdat de trein halfleeg vertrok. Ik vermoed dat het met de temperatuur te maken had: het was een graad of zes en een beetje miezerig. De trein was natuurlijk ook nog niet warmgereden. Na ons ritje ging een deel van de zandzakken eruit en werd de trein beter gevuld (en weg was de rij), dus het zal ook wel met het opstarten te maken hebben gehad. De baan zelf is redelijk te omschrijven als ‘lifthill the ride’ maar er zitten ook echt leuke stukken tussen. Hij duurt ook lekker lang, daar is Phantasialand goed in!
Halfvol treintje...
We liepen richting de echte ingang van het park, het Berlijn-deel is het hart van het park. Er werd hard gewerkt aan de voorbereidingen voor Wintertraum. Kerstbomen werden opgezet, een ijsbaantje werd neergelegd en er lag steeds meer sneeuw in het park. Ja, in Phantasialand kun je al sneeuwballen gooien! Toen we er toch langs liepen en er geen rij stond (ja, terugkerend thema) besloten we in Maus au Chcoolat te gaan en dat was zooo leuk. Ik word al blij van de wachtrij! Super leuk aangekleed, muziekjes waar je blij van wordt, het ruikt lekker, en de attractie zelf heeft een enorme herhalingswaarde. Heb ik iets te klagen? Ja, Michael is een stuk beter in muizen raken dan ik. Drie ritjes later, verspreid over de dag, kon ik hem nóg niet verslaan 
Op weg naar Maus!
Na Maus waren we wel toe aan even warm binnen zitten met een kop koffie/thee. Dat was een uitdaging. Of de horeca was dicht, of ze hadden er geen koffie/thee, of je kon er niet binnen zitten… Maar al wandelend kwamen we wel bij FLY uit. Wauw wat ziet het er tof uit. Heel origineel en knap gedaan! We hadden alle tijd om het gebied te bewonderen want er was een storing. Het viel me op dat het geluid hard stond… maar dat kwam waarschijnlijk doordat er niet zoveel mensen waren om het geluid te dempen, iets wat ik herkende uit de tijd dat ik in Disney werkte. Als ik dan na sluitingstijd door het park liep, viel alle achtergrondmuziek me ook altijd op. In Rookburgh werd de muziek echter al snel weer naar de achtergrond verdrongen door het geluid van een achtbaantrein en na drie testritten ging de rij weer open.
Wauw!
Ik had wel wat gelezen over de baan en foto’s gezien, maar geen video’s en wist eigenlijk niet echt wat me te wachten stond. Het geavanceerde tassenopbergsysteem was dus nieuw voor me. Handig, met die bandjes, het werkte ook goed. Dat je daarna door een veiligheidspoortje moet was ook een verrassing. Ik ken dat helemaal niet vanuit andere parken. Zijn ze zo bang dat er iets uit je zakken valt? Is het risico te groot dat het op een bezoeker terecht komt? En waarom kunnen andere parken zonder deze check?
Vervolgens kwam het treintje aan. Huh, met zijwaartse stoelen? Verrassing. We gingen zitten en daar kwam de volgende verrassing: in de bocht werden we soepel naar voren gekanteld. Wat een vet systeem! Langs wat thematisering werden we al snel gelanceerd. Wát een baan volgde er! Wauw! Ik moet zeggen dat ik de eerste helft van de rit erg bezig was met het harnas: “jeetje, ik hang wel echt met m’n volle gewicht erop, houdt hij het wel, en wat zitten m’n benen oncomfortabel”. Maar nadat ik mijn benen iets had verschoven (tip: gewicht niet op je schenen laten rusten, maar op je enkels) werd dat gelukkig minder en begon het genieten. Want wauw wat een baan zeg! Hij gaat maar door en gaat maar door. Super smooth, en echt wel een vliegervaring. Heel gaaf! Ik weet niet of ik hem beter vind dan Taron, de ervaring is zó anders… beide zijn gewoon heel tof!
Ik zal jullie niet vermoeien met een uitgebreid verslag van alles wat we verder nog gedaan hebben en alle rerides, want ook bij bv Black Mamba, de Winja’s, Raik en bij Crazy Bats (zonder VR, hoera) was de rij maximaal een paar minuten. Die laatste mag ook wel plat en vervangen worden door iets nieuws, maar dat terzijde. Black Mamba raast nog steeds heerlijk door de baan, vooral back seat is het best een pittige rit. Genieten hoor! Het park heeft echt een puike collectie achtbanen staan. Een volgende uitbreiding zou misschien wel wat meer voor de hele familie mogen zijn, want met Black Mamba, Taron en FLY staat er veel achtbaangeweld. Mij hoor je daar echter niet over klagen.
Geen wachtrij...
...we hebben hem zelfs met halfvolle treinen zien draaien.
Dit was een redelijk perfect dagje pretpark. Een fantastisch park, goed gezelschap, ideale drukte (er liepen genoeg mensen om het niet compleet uitgestorven te laten zijn)… Heerlijk! Als ik dan toch nog iets mag klagen: er is heel weinig eet- en drinkgelegenheid waar je binnen kunt zitten. Het was op deze dag een graad of 7 met af en toe een beetje gemiezer en dan is het wel heel lekker om even te kunnen opwarmen ergens. Het grote restaurant in Berlijn was dicht, bij de taverne bij Taron of het Chinese restaurant moet je direct een hele maaltijd bestellen (meer avondeten dan een lunch) en verder is er overal alleen maar buiten plek om te eten… Uiteindelijk vonden we de snackbar bij Chiapas als een van de weinige plekken waar we even binnen konden zitten (Horeca review: vieze slappe te zoute friet, erg goede burger, hard werkend efficiënt personeel ). We hadden liever de broodjes bij FLY geprobeerd…
Zelfs bij de Winja's kun je niet binnen zitten. Jammer!
Ik vind dit een heel mooie stukje park!
Voordeel is ook dat je hier zowaar binnen een frietje kunt eten.
Wachttijden waar je blij van wordt
’s Middags hebben we nog wel taart gegeten in Berlijn en dat kan ik ook aanbevelen. Kunstwerkjes. En dankzij deze pauzes hield ik het tot een uur of vier lichamelijk ook best goed vol, nog een meevaller. Op dat moment hadden we het hele park gedaan, en onze favorieten meerdere keren. Prima dus om naar huis te gaan, na een phantastische dag!
Taart? Zei er iemand taart?
Ook die van Michael zag er mjummie uit!
De wartezeiten toen we zuhause gingen. Verleidelijk om nóg een ritje te doen... maar het was mooi geweest. Wat een heerlijke dag!
Dag Klugheim, tot snel!
