Nee, zo zie ik het niet. Ik denk dat je mijn punt nou juist mist. Het punt is nu dat dingen nu voor je bepaald worden en door middel van het lopen van een hogere risico de consequenties te accepteren en deze niet anderen belasten. In het geval dat je doelt op het zelf veroorzaken van bijvoorbeeld een ziekte zoals obesitas is hier niks vooraf voor je bepaald wat je wel en niet mag doen.
Daar heb ik dus een totaal andere kijk op. Mocht het in realiteit zo gebeuren dat ik zo een overeenkomst ben aangegaan en het virus te hebben opgelopen en medische hulp verreist is, dan heb ik nog steeds vrede heb met mijn besluit omdat ik geleefd hebt in eerste instantie.
Betreft het besluiten kunnen overzien lijkt me dit geen onrealistisch punt. Er zijn ook mensen die niet geholpen willen worden nadat ze onwel zijn geworden, en we hebben ook allemaal (digitale)dossiers nietwaar? En eveneens valt er vast wel iets op te verzinnen mocht dat niet werken.
Maargoed, ik zie het ook niet gebeuren dat ze dit gaan doen. Nu alles langzaam weer terug naar de oude samenleving gaat is het ook minder relevanter aan het worden.
