@Yolande en ik hebben op dit moment vakantie en hadden eigenlijk op de planning om vandaag (inmiddels gisteren eigenlijk) een dagje Toverland te gaan doen. Toen Phantasialand vorige week vriend en vijand verraste door zonder waarschuwing Rookburgh en hun nieuwe achtbaan F.L.Y. te openen werd die planning heel snel omgegooid. Zo gingen we ineens niet meer toveren maar reisden we vandaag af naar een heerlijk zonnig Brühl om een vlucht te maken over Rookburgh. Het stond al in de titel en je kon het misschien sowieso al raden maar dit TR zal zoveel mogelijk spoilers over het gebied en bijbehorende achtbaan bevatten.
Rond kwart over 10 parkeren we de auto op de parkeerplaats aan die ingang die ons brengt in het Mystery gebied. Na het aanschaffen van ons parkeerticket bij een van de automaten betreden we het park met onze vooraf geboekte tickets. Eenmaal door de ingang bij het Mystery gebied sta je meteen naast River Quest en binnen no time ben je bij Taron, maar die vinden we vandaag toch net even wat minder belangrijk en we lopen direct door naar het Alt Berlin deel van het park. Hier staan de eerste avonturiers al te wachten tot Rookburgh zijn deuren vandaag opent. Wij vragen aan de vriendelijke medewerkster aldaar toch maar even rond hoe laat men dat verwacht te gaan doen want wachten voor een nieuwe achtbaan is tof, maar gezien de rustige dag die we in het park verwachten hoeven we het van onszelf ook niet te overdrijven 😉 Zij vertelt ons dan ook dat het rond 12 uur zal zijn en aangezien het op dat moment dus nog half 11 moet worden wandelen we eerst naar Wuze Town waar het op dat moment nog behoorlijk uitgestorven is. Daar maken we een ritje in Winja's Fear (yes we mochten de leukste van de twee doen!) en wandelen daarna nog even naar Crazy Bats waar op dit moment geen VR is. Met alleen nog de looplichten op de eerste lifthill, de rode knipperlampjes bij de rem en ook geen licht meer dat door de vloer omhoogkomt van de Hollywood Tour is het maar een saaie bedoeling in de hal. Ondanks zijn snelheid blijft het nog steeds best een leuke achtbaan en met wat meer thema en effecten in de hal zou het een prima indoor coaster kunnen worden, al zal men waarschijnlijk voor een andere oplossing kiezen als dat gebouw uiteindelijk aangepakt gaat worden.
Het werd dus Fear!
Best een kaal station zo zonder al dat groen
Vanaf Crazy Bats wandelen we terug naar het plein aan het einde van Alt Berlin, daar gaan we op jacht naar muizen bij Maus Au Chocolat. Na die muizenjacht is het half 12 maar we vinden het toch wel zonde om nu al aan te sluiten voor Rookburgh en besluiten dan ook om dat niet te doen (ook al staat het extra wachtgebied op het plein inmiddels vol) en gaan voor een rondje Black Mamba, waar we opnieuw zo aan de beurt zijn. Daarna is het echter wel tijd (12 uur ongeveer) om aan te gaan schuiven voor Rookburgh. Inmiddels loopt de rij tot langs de vijver en hemelsbreed gezien net sluiten wij aan net voorbij het gebouw van Crazy Bats/Hollywood Tour. Dat klinkt en is best ver weg van de ingang van Rookburgh die in de Alt Berlin straat gevestigd is maar als tegen 1 uur de rij begint te lopen zijn we alsnog om 10 over 1 aan de beurt om zelf onder de boog van Rookburgh door te lopen, het avontuur tegemoet!
Mondkapje + 3D bril selfie
Eerst nog even een achtbaan doen!
En nu maar wachten
Voor het goede doel!
Er mag trouwens wel even gezegd worden dat Phantasialand dit goed geregeld heeft. De rij is duidelijk, overzichtelijk, met voldoende afstand en op belangrijke plekken waar de rij het pad kruist staat persooneel het verkeer te regelen.
Nu komen we wél echt heel dichtbij!
Bijna...
En dan is het onze beurt om binnen te treden. Het is alsof we vanuit dat Duitse straatje dat we inmiddels zo goed kennen een verborgen nieuwe wereld binnen lopen. Eentje die altijd al achter deze gebouwen verstopt heeft gezeten maar nu voor het eerst zijn deuren openstelt om ons mee te laten genieten van al het moois dat in deze wereld te vinden is. Direct onder de boog door begint het al, de vloer veranderd van steen naar traanplaat, de muren zijn van metaal evenals de bogen die deze tunnel ondersteunen en aan het einde hiervan worden we doormiddel van een grote plaat op de muur welkom geheten in Rookburgh.
Als we de tunnel uitkomen komen we ogen en oren tekort. Overal zie je achtbaan track, elke millimeter is gethematiseerd in een prachtig Steampunk thema, overal hangt stoom van de vele stoommachines in het gebied en de mysterieuze muziek maakt het plaatje compleet. Hoe mooi het gebied ook is, een ritje maken in de achtbaan heeft natuurlijk onze prioriteit dus dat gaan we eerst doen. Daarna is er tijd genoeg om het gebied uitvoeriger te ontdekken. We lopen onder een grote machine door waar om zo zoveel tijd een achtbaan trein uit gelanceerd wordt wat telkens wordt aangekondigd door een typische stoomfluit. Hierna slaan we rechtsaf om de wachtrij van F.L.Y. in te gaan, daar worden we welkom geheten door een medewerker die ons een FLYer (kon het niet laten) overhandigd met de veiligheidsinstructies.
Ondanks de lange rij mensen die voor ons het gebied betraden is de wachtrij van F.L.Y. door de goede operations nog lang niet gevuld. Onze eerste rondgang lopen we dan ook vrij snel door. Want een rondgang is het, de wachtrij van F.L.Y. brengt je door zo’n beetje het hele gebied op verschillende hoogtes voor mooie uitzichten over het gebied en leuke doorkijkjes naar de lagergelegen delen van de achtbaan. Overigens is op een kleine binnenplaats na de volledige wachtrij overdekt zodat we vandaag beschut stonden tegen de zon maar je bij slechter weer gewoon droog kunt staan tijdens het wachten. Laten we eens door de rij heen wandelen. Eerst ga je met de trap naar boven en kruis je over de lanceerstrook heen. Vervolgens kom je in een soort gaanderij die mooi uitzicht geeft op een helix en de bocht die je naar de tweede lanceerstrook brengt. Daarna kom je in een gang met ontwerptekeningen voor allerlei zeppelin achtige vliegmachines. Je komt door de eerste genoemde binnenplaats, hier gebeurt dan even niet zoveel. Maar nadat je weer naar binnen bent gegaan en een stukje afgedaald met de trap passeer je de helling van de tweede lanceer strook. Daarna volgt weer een trap omhoog om langs de eerste lanceer strook te wandelen waar treinen steeds langs je heen schieten. Daarna volgt een trap naar beneden die je naar een lagergelegen deel van het gebied brengt, door een kolen opslag. Waarna je onder de helix door loopt die je eerder van boven kon bekijken. Hier heb je dan ook weer uitzicht op treinen die de tweede lanceer tunnel induiken en die vanuit de eindremmen terugkomen richting het station. Daarna volgt een draaiende trap naar beneden die ons ondergronds brengt naar het laatste deel van de wachtrij. Boven dit deel van de rij hangt ook een soort van robotje die heen en weer kan rijden maar die was vandaag helaas buiten werking. Op dit moment was deze ingang nog gesloten maar dit is ook het punt waar mensen met een Charles Lindbergh ticket de wachtrij zullen gaan betreden. We komen terecht in een grote ronde hal waar op 4 plekken op de muren geprojecteerd wordt. Op de eerste positie het F.L.Y. logo, op de andere het verhaal over een jongeman die van vliegen droomt en erachter komt dat F.L.Y. bestaat wat zijn droom werkelijkheid kan maken. Afgewisseld met de instructies over de kluisjes waar je verplicht gebruik van moet maken. Ook in deze ruimte bevindt zich overigens een soort robot maar ook deze staat helaas stil vandaag. We zijn nu op het punt aangekomen dat we onze FLYer (goede grappen moet je herhalen 😉) inleveren en onze voor de kluisjes krijgen. Bovenaan de trap die hierna komt vind je namelijk genummerde kluisjes die je nadat je je spullen erin hebt gelegd koppelt aan jou polsbandje. De kluisjes hebben uiteraard ook een deur aan de andere kant zodat als je straks uit de achtbaan komt je het kluisje met jou nummer ook weer kunt openen. Als je je nummer vergeet hangt er overigens ook een apparaatje dat kan uitlezen aan welk kluisje jou bandje gekoppeld is. Na het wegstoppen van je spullen is het nog een maar klein stukje naar het station. Eerst door de metaaldetector om te zien of je echt alles weggelegd hebt en daarna is het allerlaatste stukje rij in het prachtige Steampunt Metro-achtige station waar aan de lopende band lege treintje binnen komen en vol weer vertrekken. Wij krijgen voor onze eerste rit de tweede rij toegewezen, je mag namelijk niet zelf kiezen (er is wel voorzien in een aparte rij voor front seat maar die is op dit moment nog niet in gebruik ook).
Bovenaan de trap na het betreden van de wachtrij vind je meteen dit uitzicht.
Wat een fijne spaghetti aan achtbaan track
De eerdergenoemde FLYer (je moest weer lachen he?)
We nemen plaats op de aan ons aangewezen rij. Klikken onze benen vast in de daarvoor bestemde houders en trekken de beugel naar beneden. Vekoma heeft hier echt een prachtig staaltje techniek geleverd overigens. Alles werkt super soepel en voelt heel natuurlijk, iedereen heeft vrij vlot in de gaten hou hij zijn benen in de beugel moet zetten en deze vast kan klikken. De schermen met uitleg werken daar natuurlijk ook aan mee maar dan moet wel allemaal wel nog zo makkelijk meewerken. Nog een voordeel van deze manier van instappen waarbij je eigenlijk gewoon op een stoeltje gaat zitten is dat deze stoelen richting het station en personeel zijn. Hierdoor gaat het controleren van beugels heel snel en makkelijk omdat personeel niet tussen de rijen van een trein hoeft door te lopen. Na deze laatste check is het tijd om te vertrekken.
De trein komt in beweging en maakt direct een behoorlijke vaart, als eerste maak je een U-bocht naar rechts (of achteruit gezien je houding?). Daarna volgt een recht stuk track langs diverse hologrammen met reclames voor items die je te koop zou verwachten in een Rookburgh achtige wereld. Hopelijk gaan dat ook daadwerkelijke souvenirs worden die we kunnen aanschaffen om het gebied nog levendiger te maken, op dit moment worden er nog geen souvenirs van F.L.Y. of Rookburgh verkocht. Maar de trein gaat verder en na die recht stuk maken we een 90 graden bocht naar rechts waarbij we ook beginnen met stijgen terwijl ons stoeltje netjes rechtop blijft hangen. We kijken door grote “ramen” uit over over Rookburgh met zijn stoom en zeppelins terwijl we blijven stijgen. Bovenaan maken we weer een bocht naar rechts en dat is ook meteen het moment waarop de track en onze gondel draait zodat we op onze buik komen te liggen en recht naar beneden/vooruit gaan kijken. Dan, zonder stoppen, accelereert de trein en worden we de baan in gelanceerd. Hoe de baan precies loopt kan ik je niet vertellen na onze 4 ritjes en ik zal een veelvoud aan dat aantal ritjes moeten maken om dat wel te moeten want deze baan is nog ingewikkelder dan die van Taron. Wat ik wel kan vertellen dat het echt een heerlijke rit is waar geen einde aan lijkt te komen. Deze baan heeft het allemaal, near misses (vlak over het dak van een gebouw), inversies (een heerlijke zero-g-roll direct na de lancering), mooie uitzichten over het gebied, fonteinen die sommige posities in de trein net weten te raken en een tweede lancering die de trein een fantastische versnelling geeft. Ondanks dat er aan al dit moois geen einde lijkt te komen doet het dat natuurlijk wel. Je remt in een tunnel met lampen die de trein volgen waarna in de bocht naar het uitstap station de baan weer kantelt en je stoeltje weer rechtop komt te hangen. Wanneer de trein tot stilstand komt springt de beugel open en kun je je benen weer uit de klem halen. Ik noem het overigens klem bij gebrek aan een beter woord, je benen zitten hierin vrij los en je hebt het tijdens de rit amper in de gaten dat ze hierin zitten. Vanaf het uitstap station ga je weer met de trap naar boven waar je je spullen uit het kluisje haalt en je polsbandje inlevert. De medewerker scant je polsbandje waarna het draaihekje je buiten laat, op die manier voorkomen ze dan ook direct dat mensen het polsbandje kunnen houden. Zonder bandje kun je er namelijk niet uit.
Blije gezichten na het eerste ritje!
Net buiten beeld zit onderaan dit bouwwerk nog een poort die als ik het goed heb later zal zorgen voor een doorgang naar het Wuzen gebied.
Zoef
Overal komt stoom vandaan, zelfs uit de rioolputten
Ook de toiletten zijn goed gethematiseerd!
En je kunt natuurlijk ook in stijl je handen wassen
Nog eens de wachtrij in voor een tweede rit
Hier zie je de eerdergenoemde ontwerpen van Rookburgh zeppelins, let ook op de kokers met opgerolde ontwerpen naast het uitgestalde ontwerp. Heerlijk die details!
De helling na/van de tweede launch die langs de galerij van het Charles Lindbergh hotel zoeft
Heerlijk bochtenwerk laag aan de grond
Hun ritje zit er alweer op
Na ons tweede ritje (waarbij we overigens front seat geplaatst werden 🤩) is het tijd om eens een hapje te eten. Hoewel de kaart van Uhrwerk er goed uit ziet besluiten we voor een wat makkelijkere maaltijd te gaan. Een sandwich van Zum KohleSchipper! Dit blijkt overigens ook geen kleine maaltijd te zijn, we bestellen beide een broodje maar eigenlijk hadden we prima een broodje kunnen delen met hoe goed deze gevuld worden! Het smaakte dan ook erg goed. Dat kan eigenlijk ook niet anders want alle broodjes worden ter plekke vers bereid, niks geen warmhoud bakken gewoon direct vanaf de bakplaat zo op je broodje! 🤤
Het menu
Het kraampje
Alles vers van de bakplaat
En dat proef je!
Jullie vinden het vast niet erg als ik er nog even wat foto’s van het gebied tussendoor gooi terwijl wij ons broodje opeten toch? Nee? Mooi!
Dit moet toch wel eens van de meest aangeklede supports ooit zijn (en zo zijn er veel meer te vinden in dit gebied!)
Heerlijk hoe de zonnestralen de stoom benadrukken die steeds in het gebied aanwezig is
Hier aten we niet, maar de volgende keer gaan we dat zeker wel uitproberen!
De kaart voor wie dat interessant vindt 😉
Hotelgasten van het Hotel Charles Lindbergh hebben een eigen toegang tot het park via deze poort.
Ook krijgen deze hotelgasten elke dag eenmaal versnelde toegang tot F.L.Y. met hun Charles Lindbergh ticket via deze ingang
Ik vertelde daarstraks dat er nog geen souvenirs te krijgen zijn in het gebied. Dat is eigenlijk niet helemaal waar want in Rookburgh vinden we wel Emilie’s Chocoladen & Candy Werkstatt. Zoals de naam al suggereert kun je hier je nogal wat verschillende soorten snoep en chocolade krijgen inclusief een chocoladereep met daarop een afdrukt van het Rookburgh naambord.
Daar dus
🤤
🤤🤤
🤤🤤🤤
Onder deze mozaïek bevindt zich de tunnel terug naar dat typische Berlijnse straatje waar ik het eerder over had, laten we daar nog eens naar terug keren.
Want deze fijne coaster staat er natuurlijk ook nog steeds!
En met een wachtrij van 20 minuten bij Taron (die eigenlijk veel korter was) gaan twee ritjes er prima in! Dat tweede ritje liep trouwens nog bijzonder af want bij aankomst op de eindremmen blijkt de baan in storing gesprongen te zijn. Het duurt dus niet lang of ook de 4e trein parkeert achter ons (wij stonden voor het uitstap station). Vervolgens kwam een vrolijke medewerker aanlopen om ons allemaal uit de trein te laten en we mogen langs de remmen terug naar het station lopen. Mijn eerste echte evacuatie uit een achtbaan en dan is het vanaf de eindremmen terug naar het station lopen 😅
Na deze twee ritjes is het even twijfelen, gaan we nog andere dingen doen of gaan we toch nog even terug naar Rookburgh voor een bonusritje op F.L.Y.? We hebben namelijk maar weinig andere attracties gedaan eigenlijk.. Maar die keus is natuurlijk snel gemaakt als we zien dat de rij voor het gebied inmiddels op het plein begint en vlotjes door loopt. We sluiten dus snel aan en nog geen 10 minuten later lopen we al weer Rookburgh binnen waar we natuurlijk direct aansluiten voor nog een rondje F.L.Y.. Als het onze beurt is om naar de poortjes gewezen te worden vraagt de grouper aan ons of we voorin willen zitten. Ondanks dat je geen vrije keuze hebt besluit ik het erop te wagen en vertel in mijn beste Duits dat we al voorin gezeten hebben vandaag en eigenlijk ook graag eens achterin zouden willen. Dat is geen probleem dus wij maken ons ritje ditmaal op de 10e rij. Het blijft bijzonder hoeveel verschil de plaats in een achtbaan trein kan maken. Waar je bijvoorbeeld op de eerste rij enorme airtime hebt aan het eind van de 2e lancering heb je dat achterin juist niet maar word daar wel snoeihard naar beneden gesmeten bij de afdaling die daarop volgt.
Een beste rij maar hij loopt lekker door
Dit uitzicht gaat voorlopig nog niet vervelen
En dat uitzicht heb je dus vanaf daar, redelijk aan het begin van de wachtrij
Heerlijk al die Steampunk elementen
Choochoo 🚂
F.L.Y.
Als we uitstappen is het rond half 6 en we besluiten uiteraard om nog even een laatste ritje te gaan maken aan gezien de wachtrij nog open is. Deze is inmiddels vrij ver leeg dus loopt erg lekker door. Als we weer in het station binnen komen en ons een rij is toegewezen blijkt echter een van de beugels in de trein niet als gesloten wordt geaccepteerd door het systeem waardoor de trein niet kan vertrekken. Na een aantal keren proberen om deze opnieuw te sluiten moet iedereen gaan uitstappen en terug achter de hekjes. Ik zag de bui al hangen dat we ons laatste ritje al gehad hadden, zeker omdat het inmiddels ook na 6’en was. Dit bleek echter niet het geval, in plaats van de ride maar sluiten voor de dag werd simpelweg de trein uitgerangeerd (de wissel zit meteen na het station en is een S-bocht die in de plaats van de U-bocht geschoven wordt). Waarna de volgende lege trein het station in gereden kwam, gevuld werd en door maar weer. Zo kon iedereen die op dat moment nog in de rij stond toch zijn laatste ritje nog maken vandaag.
Tot snel Rookburgh!
Als laatste in Klugheim 😋
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat ik enorm enthousiast ben over het Rookburgh gebied. Op sommige foto’s zag het er allemaal wat vlak uit door de hoge muren aan de rand van het gebied. Als je eenmaal binnenloopt is het allemaal veel minder vlak door de vele bouwwerken die zich in het gebied en aan de randen van het gebied bevinden. Voor mij persoonlijk voelt het ook meer als een “levend” gebied dan bijvoorbeeld Klugheim. Dat komt door de vele machines in het gebied waar natuurlijk de nodige stoom uit komt waardoor het ook echt actief iets lijkt te doen. Daarnaast hoor je hier niet alleen de achtbaan voorbij zoeven of wat rotsen vallen maar ook echt het geluid van de stoommachines die draaien.
Ook over F.L.Y. ben ik niets dan positief. Wie mij wat langer kent zal waarschijnlijk wel weten dat Air/Galactica al jaren mijn favoriete achtbaan was omdat ik het gevoel van vliegen in die achtbaan zo ultiem goed vind. Ja dat las je goed, ik zei was. F.L.Y. heeft die plek gisteren overgenomen. Ook F.L.Y. geeft dat geweldige gevoel van vliegen maar doet het gewoon op alle vlakken net wat beter. De baan is veel langer waardoor je veel langer van dat gevoel kan genieten. Op sommige stukken heeft F.L.Y. net wat meer pit zodat je het vliegen intenser ervaart (air-time na de tweede launch bijvoorbeeld). En het gebied waar de achtbaan doorheen gaat maakt het plaatje compleet. Over het mooie Rookburgh vliegen is net even wat interessanter dan vliegen door de bossen en over de heuvels van Alton Towers. Wat de beste plek in de trein is ben ik overigens nog niet over uit, daar ga ik nog wat extra ritjes voor nodig hebben om dat te bepalen 😉
