Technisch zit de show goed in elkaar! Er wordt goed gebruik gemaakt van de mogelijkheden die Aquanura biedt, qua fonteinen en licht. Er wordt goed de hoogte in gegaan, zonder random de slingergoot maar aan te gooien, zoals ze op een gegeven moment bij Aquanura I zijn gaan doen.
Muzikaal vind ik het allemaal heel fijn. Het Rijk der Fantasie-thema was een beetje het anthem voor dit project denk ik. Dat is in de opening mooi verweven met de klassieke Aquanura-tune 'By the sleepy lagoon'. Verder lenen 'Het is een nacht' en 'Tranen gelachen' zich gewoon erg mooi om te verworden tot een abstracte verbeelding van water en licht. Het lichtknopje wat uit wordt gedaan aan het einde van deze sequentie is cheesy, maar het is wel een mooi effect in de show.
Het gedeelte tussen deze 2 Guus-ballads vind ik een beetje rommelig. De Efteling-deunen van Carnaval Festival en de Baron zijn slechts te horen als jingles en de overgangen zijn ook niet even netjes gedaan. Ze zijn bedoeld om Guus-krakers 'Dondert en 't bliksemt' en 'Per spoor' aan elkaar te lijmen. Dat die eerste niet kon ontbreken in deze show was natuurlijk zonneklaar. 'Per spoor' is misschien wat teveel van het goede, hoewel dit stuk an sich wel goed in elkaar steekt. Ook hier worden de fonteinen optimaal ingezet. Ik denk dat het vloeiender was geweest om na Het is een nacht over te gaan op de Baron, waarna 't dondert en 't bliksemt volgt en daarna het stuk met Carnaval Festival en Per spoor.
De Danse Macabre van het Spookslot die volgt heeft zich intussen ruim bewezen als Aquanura-klassieker. Je kunt je afvragen wat dit stuk opnieuw (op deze plek) in deze show doet. Tranen gelachen doet zoals gezegd het licht uit, en de vijver hult zich in het donker...
Maar dan..! De violen van Symbolica zwellen aan en het lijkt alsof deze muziek voor Aquanura geschreven is! Prachtige twinkels, kleuren en Pardoes die roept ''Illumina fantasia!''. Ik denk dat het krachtiger is als ze de rest van zijn tekst weg laten, maar de spreuk komt erg lekker uit de verf! Als de vijver weer wakker getoverd is, is het tijd voor de grande finale van de show; Brabant op fabuleuze wijze vermengd met het klassieke Menuet in G van de Muzikale Paddenstoelen uit het Sprookjesbos. Als Brabander roerde het me oprecht. Brabant is natuurlijk een ijzersterke ballad, miljoenen mensen hebben er warme gevoelens bij en dat vermengd met de hemelse klanken van de Paddenstoelen kan niet anders dan een warm, verwonderd, verbroederend gevoel overbrengen bij elke toeschouwer die de show ziet. Of ze nu uit Brabant, Nederland of de andere kant van de wereld komen.
Is het een goede show; absoluut! Zelfs de muziek kan ik met de Efteling rijmen. Het verwondert en roept een goed gevoel op. Het midden had wat minder hoempapa gekund, maar dat maken de overige stukken meer dan goed. Ik kan niet wachten om het in de Efteling te gaan zien. Met deze show heb ik meer dan met Tiëstonura. Deze show verwondert veel meer. Al kan ik me voorstellen dat na een zwoele zomerdag Tiëstonura een lekkerdere afsluiter is, laat Guus de herfstvakantie en de winter Efteling dan maar voor zijn rekening nemen, waar we lekker met z'n allen tegen elkaar aan kruipen. En op niet-evenementdagen genieten we dan natuurlijk van Aquanura III, met de Baron, Symbolica, De Zes Zwanen, de wachtrij van Villa Volta met flarden verhaal en Vogel Rok als opzwepende finale...
