Het is alweer bijna een jaar geleden dat mijn zusje en ik een lang weekend in een paar Zuid-Duitse pretparken hebben doorgebracht. Ik had er al veel eerder een TR over willen schrijven, maar op een of andere manier is dat er nog steeds niet van gekomen. Maar goed, niks zo leuk als nagenieten, zeker in een tijd waarin reizen en pretparken bezoeken niet echt aan de orde van de dag zijn. Dus bij deze een verslag van ons bezoek aan Tripsdrill. Ik hoop dat ik komende tijd ook de aansluitende TR's van Europa-Park en Holiday Park kan schrijven, maar ik beloof niks 😉
Mijn zusje en ik hadden al een tijdje besloten dat we in het Hemelvaartsweekend van 2019 een mooi pretparkweekendje wilden doen. Na wat zoeken naar diverse opties besloten we dat Europa-Park het hoofddoel van de reis moest worden, waarbij we in een pension in Rust een kamer geboekt hebben Onderweg zouden we ook nog twee parkjes mee kunnen pakken, namelijk Tripsdrill op de heenweg en Holiday Park tijdens de terugreis. Het reisplan zag er dus goed uit en het weerbericht voorspelde vier zonovergoten dagen; alle ingrediënten voor een tof weekend waren compleet!
Het weekend begon op Hemelvaartsdag om een uur of zes 's ochtends. We wilden wel voldoende tijd hebben voor ons bezoek aan Tripsdrill, dus we moesten een beetje vroeg uit de veren - maar ook niet té vroeg natuurlijk, het is wel vakantie. Door rond zes uur weg te rijden vanuit Nijmegen verwachtten we dat we rond een uur of 11, een uurtje na de parkopening, in Tripsdrill zouden aankomen. Maar de Duitse autobahn bleek ons bijzonder gunstig gezind, en tot onze eigen verbazing reden we al even na tienen het parkeerterrein van Tripsdrill op. Dat was mooi meegenomen! Snel een kaartje kopen en het park verkennen!
Ja! We zitten goed! Overigens hebben we door alle beplanting nog helemaal niks van het park kunnen zien voordat we de poort betreden, da's ook wel eens bijzonder
Nu we toch lekker vroeg in het park waren besloten we om meteen maar de grote achtbanen op te zoeken, voordat hier een lange wachtrij zou staan. Dat bleek echter makkelijker gezegd dan gedaan. Alle achtbanen van het park staan rond een groot grasveld aan de rechterzijde van het park, maar als je de ingang passeert moet je eerst helemaal naar links afbuigen. Vervolgens is het nog best een zoekwerk om via alle kleine paadjes langs de vele attracties je weg te vinden naar het enige pad wat het achtbaan-gebied met de rest van het park verbindt. Overigens is dat ook geen straf, want je krijgt meteen een eerste indruk van het park. En die indruk is zeer positief! Tripsdrill ziet er ontzettend verzorgd uit, in elk hoekje is wel weer een kneuterige attractie of animatronic-show te vinden. Tof hoor!
Kneuterig Tripsdrill. Rond dat gebouwtje kwam als ik me niet vergis om de zoveel tijd een trouwstoet o.i.d. voorbij
Een van de vele rit-in-een-karretjes. In dit geval een wijnvat, je kan ook een gratis Tripsdrill-wijnglas ophalen
Uiteindelijk hadden we dan de achtbanen gevonden. We besloten als eerste aan te sluiten voor G'sengte Sau, de familiale 'bobsled coaster' van Gerstlauer, omdat we vermoedden dat deze met zijn lage capaciteit nog wel eens de langste rijen van de dag kon trekken. Van buiten ziet G'sengte Sau er in elk geval oogstrelend uit: de baan werd mooi geïntegreerd in een prachtig kasteel en raast daarnaast ook nog door het prachtig verzorgde groen. De wachtrij is ook gethematiseerd, je loopt uiteindelijk door een soort stal waar verschillende poppen oude ambachten uitbeelden. De rit van G'sengte Sau was best leuk, maar viel me ergens een tikje tegen. Ik had het gevoel dat de baan net ietsjes sneller had moeten gaan om echt lekker door de bochten en over de heuveltjes te gaan, maar desalniettemin is G'sengte Sau gewoon een goeie familieachtbaan.
Prachtig aangelegd tussen het groen en langs het kasteel
De de rij voor G'sengte Sau
Leuk bochtenwerk hebben deze achtbaantjes!
Nu we toch in deze hoek van het park zijn kunnen we direct ook de andere achtbanen bezoeken. De buurman van G'Sengte Sau is Mammut, de houten achtbaan van het park. Deze is gebouwd door Holzbau Cordes in samenwerking met Gerstlauer - vrijwel alle achtbanen in Tripsdrill zijn uit de stal van Gerstlauer, of althans, dat waren ze tot de bouw van de twee achtbanen die later dit jaar zullen openen. Ook Mammut heeft weer een gethematiseerde wachtrij, in dit geval wordt het oude ambacht van een houtzagerij uitgebeeld met een serie (soms wat vervreemdende) poppen. De baan zelf geeft me een beetje hetzelfde gevoel als G'sengte Sau: het ritverloop is goed maar op een of andere manier mist de baan net wat snelheid en pit om het écht een toffe baan te maken. Maar ook deze baan is zeker niet verkeerd en zouden we nog een paar keer doen tijdens ons bezoek.
Mammut dus! Prima achtbaan!
Beetje bochtenwerk ook wel, al had de baan van mij iets meer pit mogen hebben
In de wachtrij wordt een houtzagerij uitgebeeld
Toch wel typisch, al die poppen
Inmiddels begon het park wel redelijk vol te raken, maar de wachttijden bleken hier niet al te veel onder te lijden te hebben. Uiteindelijk hebben we gedurende de hele dag voor alle grote attracties 20-30 minuten moeten wachten. Dat vind ik zeer netjes, zeker toen we aan het eind van de dag zagen dat het zo druk was dat veel parkbezoekers op de overloop-parking bij het Wildpark hadden moeten parkeren. De rij bij Karacho is bovendien geen straf: eerst staan we buiten met zicht op de achtbaan, vervolgens komen we binnen in een naar oude industrie gethematiseerd stukje wachtrij. Ook hier ziet alles er weer verzorgd uit, alleen miste ik één ding: de muziek. Tripsdrill heeft voor Karacho speciaal een hyperkinetische soundtrack laten componeren door IMAscore, maar die is slechts in één kamer van de wachtrij te horen. De rest van de rij en station moeten het geheel zonder muziek stellen, en dat geeft toch een wat killer gevoel.
Eenmaal ingestapt mogen wij de fijne heupbeugel dichttrekken en beginnen we alweer aan een Gerstlauer-achtbaan, maar dan wel de heftigste van het park. Karacho heeft een toffe lancering en sleurt zijn bezoekers daarna door een paar mooie elementen. Het middenstuk van de baan vond ik wat tam, maar op het einde volgen nog twee krappe inversies die wel weer heel tof zijn. Ook hier dus weer mixed feelings, maar uiteindelijk is ook Karacho gewoon een goeie achtbaan.
Ook het industriële thema van Karacho past prima in Tripsdrill
Whoosh!
De zon klom steeds hoger aan de hemel, dus het was maar eens tijd om een waterattractie uit te proberen. De grote waterattracties van Tripdrill zijn te vinden in dezelfde hoek als waar de achtbanen staan. We kiezen voor de rapid river, een product van Hafema die mooi is weggewerkt in het groen inde schaduw van Karacho. Ook hier vinden we weer een gethematiseerde wachtrij, deze keer gaat het over een ouderwetse wasserij. Van de rit zelf kan ik me eigenlijk weinig meer herinneren, dus ik ga ervanuit dat de ervaring ongeveer gelijk was als aan de eerdere Tripsdrill-attracties: niet heel speciaal, maar wel gewoon tof!
Mooi weggewerkt in het groen weer
De draaikolk aan het einde ligt mooi aan de voet van Karacho
De andere waterattractie in deze hoek slaan we voorlopig even over. In plaats daarvan lopen we eens terug door de rest van het park. Hier passeren we weer de grote hoeveelheid aan kleine en unieke attracties die Tripsdrill kenmerkt. Er zijn rit-en-een-karretjes in alle soorten en maten, boottochtjes, zeepkistenraces, kleine molentjes, en heel veel kijkattracties als kleine animatronicshows. Dat alles is keurig weggezet in het kneuterige park waardoor je de hele tijd tussen allerlei kleine attracties en mooie stukjes groen doorloopt. Qua sfeer is de kneuterigheid van Tripsdrill echt ongeëvenaard, het is werkelijk een feestje om hier rond te kuieren en zo af en toe eens een kleine attractie mee te pakken.
Ook naast Karacho staat een tof molentje
De lokale Zingende Stal
Een ritje in een ronddraaiende soepkom tussen de bloembedden - waarom niet?
Terwijl we rondslenteren komen we weer aan in het gebied bij de entree van het park. Hier strijken we neer op een heerlijk terrasje voor een tussendoortje (heel veel aardbeien met heel veel slagroom, jammie) en daarna lopen we naar de Altweibermühle. Deze glijbaan in een oude molen vormt de hart van het park, hier is het allemaal mee begonnen. Behalve de glijbaan vinden we in deze hoek van het park een soort doe-het-zelf-splashbattle en een bijzonder dubbel vrijevaltorentje. Ook kunnen we nog even de main street met zijn mooie vakwerkhuizen bewonderen en een ritje maken op de Maibaum, nog een bijzondere torenattractie zoals je die vrijwel alleen maar in Tripsdrill zal aantreffen. Hoewel alles er wederom bijzonder schattig uitziet voelt de hoek toch een beetje aan als een uithoek in het park; rond openings- en sluitingstijd loopt iedereen hierlangs met gedurende de dag is het hier bijzonder uitgestorven. Dat zal binnenkort wel verleden tijd zijn, want de twee nieuwe achtbanen die Tripsdrill dit jaar wil openen worden in deze zone gebouwd.
Dat is de Altweibermühle, de eerste attractie van Tripsdrill
Aan de andere kant van de vijver met de vage splashbattle vinden we de freefall
Schrik!!! Blijft een grappig maar lomp effect
Nog een blik op de mainstreet
Weer zo'n bijzondere Tripdsrill-attractie, de Maibaum die aan het einde van de mainstreet staat
Tussen alle torentjes, boottochtjes en rit-in-een-karretjes zijn er ook nog twee grotere attracties te ontdekken tussen het groen van Tripsdrill. De eerste is de laatste achtbaan die we nog moesten afvinken voor onze coasterbingo: een standaard Tivoli Large van Zierer. Niks bijzonders, maar zoals het Tripsdrill betaamt ligt hij wel prachtig tussen de bomen en over een vijvertje. De andere attractie is een redelijke nieuwe Sky Fly van Gerstlauer. Hier heeft Tripsdrill ongelofelijk veel moeite gedaan om het apparaat te thematiseren als een soort Middeleeuwse vliegmachine, en het resultaat ziet er werkelijk oogstrelend uit. Helaas vallen de wachttijd en de kwaliteit van de rit een beetje tegen, maar wat een plaatje is deze attractie om te zien!
Met de achtbaan vlak over de vijver heen!
De Sky Fly ziet er prachtig uit! Ook die fonteinen onder de attractie zijn een mooie toevoeging
De middag vordert intussen gestaag en de zon begint langzaam zijn hoogtepunt voorbij te geraken. Tijd dus om terug te keren naar het gedeelte van het park waar het grote achtbaan- en waterspektakel te vinden is, want we moesten nog een waterattractie bezoeken. Dat is er niet zomaar eentje: Badewannenfahrt zum Jungbrunnen is een boomstamattractie waarbij de passagiers niet in boomstammen maar in badkuipen plaatsnemen. In de badkuip maak je een reis door hetzelfde kasteel waar de achtbaan G'sengte Sau in geïntegreerd is, op zoek naar de bron van de eeuwige jeugd. Het thema is dus weer typisch Tripsdrill, en ook het ritverloop stelt niet teleur. De Badewannenfahrt trakteert op een bijzonder lang ritverloop met een darkride-scène en niet minder dan vier drops, waarvan de laatste rechtstreeks uit de kasteeltoren naar beneden duikelt voor een behoorlijk natte splash. Kortom, Badewannenfahrt is een erg goeie flume ride die bovendien zeer netjes gethematiseerd is!
De laatste drop is een echte blikvanger!
Wachtrij... Als je niet oppast ben je zeiknat voordat je goed en wel bent ingestapt
En met een ritje op de Badewannenfahrt zit ons rondje door het park er eigenlijk wel op. We bezoeken een paar van de achtbanen nog een keer - Mammut, Karacho en ook G'sengte Sau zijn alledrie zeker een re-ride waard - en kuieren nog wat door het sfeervolle park. Uiteindelijk lopen we om 6 uur voldaan weer de entreepoort uit. Ik had hoge verwachtingen van Tripsdrill door alle enthousiaste verhalen, en die verwachtingen zijn helemaal waargemaakt. Tripsdrill heeft misschien geen echte state-of-the-art attracties of overweldigende thematisering, maar is wel tot in elk hoekje van het park met ontzettend veel liefde bedacht en onderhouden. Alles klopt aan dit park: het is gastvrij, horeca is goed en schappelijk geprijsd, het is een heerlijke groene omgeving om rond te slenteren en daartussen vinden we keurig gethematiseerde attracties die allemaal gewoon leuk zijn om in te stappen. De slogan van het park, 'Mit liebe gemacht', is echt 100% van toepassing. Tripsdrill is een typisch Duits park in een typische Duitse omgeving en ik kom hier heel graag een keertje terug!
