Howdy y'all
Check hier het Six Flags over Texas TR
Als je vanuit Dallas in een rechte lijn naar het noorden rijdt, en na een uurtje of drie rechts af slaat, daar een nachtje slaapt en de volgende dag nog een uurtje of twee verder naar het noorden rijdt - dan kom je terecht in Nationaal park 'Ozark Forest'. De Amerikanen hebben het over 'the Ozarks', zoals wij het over 'de Ardennen' hebben.
Sliepen we gisteren nog in een 4 sterrenhotel bij Six Flags, vandaag was het zo'n typisch motel met de auto voor de deur (die bescheiden Nissan).
Het gebied heeft ook wel wat raakvlakken met de Ardennen. Het is heuvelachtig, er is veel water, veel bos en in ieder dorpje hangen de toeristen met de benen buiten. In Amerika zelf zagen we eerder een gebied wat hier ook wel op lijkt: de Smokey Moutains..
En waar in de Smokey Mountains bij menig pretparkliefhebber de belletjes doet rinkelen, zo doet het stadje Branson hetzelfde in de Ozarks. Dollywood en Siver Dollar City zijn op allerei manieren met elkaar verbonden en hebben zelfs ooit dezefde naam gedragen.
Van mij eerst de geschiedenisles: Lang geleden ontdekten mijnwerkers een grot in het Ozark gebergte. Ze waren op zoek naar lood, maar vonden in deze grot enkel vleermuizenpoep (wat overigens geld waard was destijds!) en dachten dat het gesteente deels uit marmer bestond. Ze noemden deze grot dan ook "Marble Cave". In 1884 besloten ze tot ontginning van de grot, maar de muur bleek uit gewoon gesteente te bestaan en ze stopten daarop met het bedrijf.
In 1889 kocht een koopman de mijn met het idee om hem open te stelen voor het publiek. Het wilde niet vlotten, maar na een heropening rond 1900 vonden toeristen langzaaam hun weg. Het is hiermee een van de oudste toeristische attracties in de Ozarks.
Waar ik heen ga met dit verhaal? Houd nog even vol! Want na de dood van de koopman, nam een zakeman uit Chicago, vlak na de tweede wereld oorlog, een 100-jarige lease op het terrein. Hij was kaar met het stadse leven en wilde met zijn gezin deze attractie verder gaan uitbreiden. Helaas voor hem overleed hij niet lang daarna, maar zijn vrouw en twee zoons - later beter bekend als de "Herschend brothers" namen zijn werk verder op hun schouders.
De naam van de grot werd veranderd in "Marvel cave" en voorzien van een treintje om mensen weer omhoog te rijden. Boven op de berg kwamen souvenirwinkeltjes en maakten ze uiteindelijk een mijnwerkersdorpje na.
De naam van dat dorpje? Silver Dollar City! Open vanaf mei 1960.
Om het nog even af te maken: in 1976 kochten de broers het failiete parkje "Golrush junction" in Pigeon Force, Tennese, en gaven het de naam Silver Dollar City Tennessee. In 1986 kregen ze steun van een lokale country artiest en kreeg dat parkje de naam "Dollywood". En de rest is geschiedenis..
Ben je er nog?
Silver Dollar City heeft dus een naam hoog te houden, dat andere zusterpark staat immers bekend als een van de mooiste en meest gastvrije parken ter wereld.
Nou, dat lukt ze aardig. Het park is creatief met de grond die ze bezit. het centrale deel ligt op een heuvel en de grote attracties staan wat meer op de rand, dankbaar gebruik makend van het terrein. De mijntrein stort zich vanaf het station naar beneden en heeft de lift op het einde zitten, om maar een voorbeed te noemen. Eigenlijk alle achtbanen hier zijn terreincoasters en dat maakt ze stuk voor stuk uniek.
We lopen door het oude mijnwerkers dorpje, in de bossen, ietwat overwoekert door struiken. Dit is geen theming, dit is gewoon echt. Keine winkeltjes, waar veelal nog iemand een ambacht aan het uitoefenen is. Het heeft nu niet onze aandacht, want het pad leidt naar het typische B&M geraas aan de rand van het park.
Widfire is een custom B&M terrein multi looping coaster - een hele mond vol, maar daarnaast misschien ook wel een van de mooist gelegen achtbanen ter wereld. Ik zag niet vaak zo'n prachtig uitzicht over heuvels en meren.
Het is een typisch voorbeeld van hoe een omgeving bij kan dragen aan beleving. De baan zelf is zoals we mogen verwachten, snel en soepel.
Eenmaal Weer terug in het centrale deel van het park is het tijd voor een versgebakken brood met een nog versere salade erop, dat kunnen ze hier wel. Het eten is meer dan prima, waar je ook aanschuift.
We schuiven meteen aan in de rij voor de brandweerkazerne. Hierbinnen bevind zich een achtbaan uit 1972 en tevens de oudste achtbaan van het park. De baan is een deels elektrisch aangedreven darkride, langs veelal komische scenes, afgewisseld met drops en hops.
Zomaar ergens in de bossen kom je een rapid tegen en even verderop is het tijd om te schommelen!
(er komt meer)
